Γιάννα Νταρίλη: Η καριέρα στην Αμερική, τα όνειρα για οικογένεια και το ατύχημα που της άλλαξε τη ζωή!

Η Γιάννα Νταρίλη είναι μία δυναμική γυναίκα που έχει καταφέρει όλους τους στόχους στη ζωή της. Τόσο τους επαγγελματικούς όσο και τους προσωπικούς. Την γνωρίσαμε το 1994 μέσα από τη συμμετοχή της στην εκπομπή “Πρωινός καφές” και 20 χρόνια αργότερα, ζει και εργάζεται στην Αμερική, έχει το δικό της κανάλι, το NewGreekTV και ένα αξιοζήλευτο βιογραφικό. 

Είχαμε πολλούς λόγους για να την θεωρούμε πρότυπο γυναίκας και μέσα από τη συνέντευξη που παραχώρησε για το TLIFE μας έδωσε μερικούς ακόμα. Μας μιλάει για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην Αμερική, για την καθημερινότητά της, για το ατύχημα που της άλλαξε τη ζωή, ενώ μοιράζεται τα μυστικά ομορφιάς της και την επιθυμία για δημιουργία οικογένειας. 



Πώς είναι η ζωή σας και η καθημερινότητά σας στην Αμερική; 
Η ζωή στη Νέα Υόρκη είναι όπως σε κάθε μεγάλη πόλη του κόσμου. Κύρια χαρακτηριστικά είναι ο θόρυβος και οι γρήγοροι ρυθμοί της, στους οποίους, αναγκαστικά, προσαρμόζεσαι. Για να αντιληφθείς τους δικούς μου ρυθμούς, ξυπνάω στις 7:30, πρέπει να είμαι στο γραφείο από τις 8:30 και δεν φεύγω για το σπίτι μου πριν τις 7 το απόγευμα. Βέβαια, προσπαθώ να βρω χρόνο και για άλλες δραστηριότητες, όπως την γυμναστική μου. Εάν δεν βρέχει ή δεν κάνει τόσο πολύ κρύο – όπως συμβαίνει αυτήν την περίοδο! – είτε θα πάω για τρέξιμο, είτε στο γυμναστήριο, πριν ή μετά την δουλειά.

Τι είναι αυτό που σας δυσκόλεψε πιο πολύ; 
Το 2005, όταν επέστρεψα, η μεγαλύτερη δυσκολία που συνάντησα ήταν ότι έπρεπε να προσαρμοστώ πάλι στον τρόπο ζωής της Νέας Υόρκης, μετά από 11 – όμορφα – χρόνια στην Ελλάδα: Ο θόρυβος και η ένταση – σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό από την Αθήνα – οι «άγριες» καιρικές συνθήκες του χειμώνα και ο ελάχιστος χρόνος για ηρεμία και επαφή με την φύση. Βέβαια, δεν χρειάστηκε να περάσει και πολύς καιρός για να τα καταφέρω. Άλλωστε, ποτέ δεν έχασα την επαφή μου με τη Νέα Υόρκη. Κάθε έξι μήνες, ταξίδευα εδώ για να δω την οικογένειά μου. Τώρα, δέκα χρόνια μετά, κάνω το αντίθετο: Έρχομαι Ελλάδα μια φορά στους έξι μήνες!



Σας αντιμετώπισαν με καχυποψία λόγω του ότι είστε γυναίκα και μάλιστα μία όμορφη γυναίκα ή αποδέχτηκαν εύκολα την δυναμικότητά σας;
Κατ’ αρχήν, σε ευχαριστώ πολύ για την φιλοφρόνηση! Σε ό,τι αφορά στην ερώτηση καθαυτή, όντως πιστεύω ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν δυσκολίες μερικές φορές, όμως τα πάντα εξαρτώνται από το πρόσωπο με το οποίο έχεις να κάνεις αλλά και για ποιον επαγγελματικό κλάδο μιλάμε. Αναμφίβολα, στα λεγόμενα «ανδροκρατούμενα» επαγγέλματα, κάποιοι θεωρούν την γυναικεία παρουσία και την θηλυκότητα ως αδυναμίες. Θα σου επισημάνω όμως ότι οι πιο σκληρές διαπραγματεύσεις στις οποίες έχω εμπλακεί ήταν με γυναίκες. Κάποιες φορές, μια δυναμική γυναίκα μπορεί να προκαλέσει δέος, αλλά το θέμα στην περίπτωσή της είναι κατά πόσον λαμβάνεται υπόψη με βάση την προσωπικότητά της. Σίγουρα, κάποιες φορές είναι πολύ δύσκολο να δείχνεις δυναμισμό και να είσαι ανεξάρτητη. Όμως, πολλά πράγματα είναι και θέμα του πώς μας τα φέρνει η ζωή. Πλέον, οι γυναίκες πρέπει να είναι δυναμικές για να επιβιώσουν στην αγορά εργασίας και να εξελιχθούν επαγγελματικά. Έχω την τιμή να είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Ελληνίδων Επαγγελματιών Νέας Υόρκης (H.P.W.A. of New York), σκοπός του οποίου είναι να παρέχει συμβουλευτική υποστήριξη και ενημέρωση στις γυναίκες για το πώς θα καταφέρουν να πραγματοποιήσουν τους επαγγελματικούς στόχους τους.

Πλέον είστε μια επιτυχημένη επιχειρηματίας αλλά εμείς σας έχουμε γνωρίσει μέσα από την ενασχόλησή σας με τη γυμναστική. 
Δεν ξέρω αν είμαι «επιτυχημένη» επιχειρηματίας, να ξέρεις όμως ότι είναι κάτι για το οποίο προσπαθώ πάρα πολύ! Σε κάθε περίπτωση, με κολακεύει το γεγονός ότι το κοινό έχει κρατήσει την πιο νεανική επαγγελματική εικόνα μου, όταν, στα 24 μου και λίγο μετά την αποφοίτησή μου, παρουσίαζα το τηλεοπτικό ένθετο γυμναστικής! Παρόλα αυτά, 20 χρόνια αργότερα, η καριέρα μου περιλαμβάνει και άλλες δραστηριότητες, τις οποίες ενδεχομένως το ευρύ κοινό να μην γνωρίζει. Ξεκίνησα με το κομμάτι της Γυμναστικής το 1994, όμως, 4 χρόνια αργότερα, παρουσίασα και άλλα θέματα στην ελληνική τηλεόραση. Η Φυσική Αγωγή είναι μια από τις ειδικότητές μου, αλλά, μετά από τόσα χρόνια, σε αυτές περιλαμβάνονται εξίσου τα Media και η μόδα. Είναι παράλληλες δραστηριότητες, στις οποίες έχω εμπλακεί σε διαφορετικούς ρόλους κάθε περίοδο. Για να συνοψίσω, λοιπόν, θα έλεγα ότι η άσκηση και η Γυμναστική ως πρώτη ειδικότητα θα είναι πάντα κομμάτι της ζωής μου, όμως υπάρχει και ένα δεύτερο πτυχίο στον κλάδο των Media, όπως επίσης και η εργασιακή μου εμπειρία στον τομέα του μάρκετινγκ και των επιχειρήσεων. Άρα, έχω διατελέσει ή διατελώ σήμερα Καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής, παρουσιάστρια και σύμβουλος μάρκετινγκ και επιχειρησιακού σχεδιασμού στα ΜΜΕ.



Σας απασχολεί η εμφάνισή σας; Κάνετε για παράδειγμα δίαιτες ή θα μπαίνατε σε διαδικασία αισθητικής επέμβασης;
Η εμφάνισή μου με απασχολεί όσο απασχολεί οποιαδήποτε γυναίκα. Δεν κάνω ακραία πράγματα και ποτέ δεν έχω φτάσει σε σημείο... «παράνοιας». Πρώτα απ’ όλα, προσέχω το σώμα μου, μέσω της άσκησης, της καλής διατροφής και της θετικής σκέψης. Έχε υπόψη σου ότι εάν κάποιος τρώει σωστά και ασκείται, δεν χρειάζεται δίαιτες. Είναι θέμα τρόπου ζωής και αυτοπειθαρχίας, που δεν την έχουν όλοι οι άνθρωποι. Δέχομαι ότι μεγαλώνω – είναι μέσα στην ζωή – με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Εάν σέβεσαι το σώμα και το πνεύμα σου, η ηλικία είναι απλά αριθμός. Επειδή με ρωτάς λοιπόν, όχι, προς το παρόν δεν θεωρώ ότι χρειάζομαι πλαστικές. Προτιμώ άλλες μεθόδους, όπως κρέμες, λέιζερ, peelings και περιποίηση προσώπου.

Στο παρελθόν είχατε μιλήσει για ένα ατύχημα που είχατε στο Μανχάταν. Μετά από αυτά άλλαξε ολοκληρωτικά η ζωή σας. Πιστεύετε ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο; 
Ήταν μια τραυματική εμπειρία που με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι τίποτε δεν είναι δεδομένο σε αυτήν την ζωή και ότι, ανά πάσα στιγμή, η ζωή μας μπορεί να αλλάξει ολοκληρωτικά. Ευχαριστώ τον Θεό και αισθάνομαι πολύ τυχερή που είμαι ακόμα ζωντανή. Όμως, όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο τελικά. Αν με δίδαξε κάτι αυτή η σκληρή περιπέτεια είναι ότι θα πρέπει να έχεις ένα “plan B”. Στην προκειμένη περίπτωση, ήταν ιατρικά απαγορευμένο να ασχοληθώ με την Φυσική Αγωγή τουλάχιστον για δυο χρόνια. Έτσι, στράφηκα εκ νέου στην αγορά των Media.

Αλήθεια, ποια είναι η σχέση σας με το Θεό;
Από μικρή ηλικία είμαι βαθιά θρησκευόμενη και πιστεύω πολύ στον Θεό. Η θρησκεία έχει σημαντικό ρόλο στην ζωή μου.



Έχετε δηλώσει πως πάντα θέλατε να γίνεται σύζυγος και μητέρα. Πόσο κοντά είστε σε αυτό σε αυτή τη φάση της ζωής σας; 
Είμαι σε μια σταθερή και ευτυχισμένη σχέση εδώ και καιρό. Ελπίζω μια μέρα να καταφέρω να κάνω οικογένεια, το θεωρώ ευλογία και το θέλω πολύ.

Αγαπάτε την Ελλάδα και την διαφημίζετε με τον καλύτερο τρόπο στο εξωτερικό. Θα θέλατε όμως να επιστρέψετε ξανά κάποια στιγμή μόνιμα;
Την Ελλάδα την θεωρώ σπίτι μου, όπως θεωρώ και τις ΗΠΑ. Μπορεί να γεννήθηκα και να μεγάλωσα στη Νέα Υόρκη, παρόλα αυτά θα ήθελα να περνάω περισσότερο χρόνο στην Ελλάδα. Σε ένα ιδανικό σύμπαν, θα ζούσα έξι μήνες στην Αμερική και έξι μήνες στην Ελλάδα. Το στενό οικογενειακό μου περιβάλλον είναι στις ΗΠΑ, όμως, στην Ελλάδα έχω μια δεύτερη οικογένεια: Τους αληθινούς και αγαπημένους φίλους που έκανα όλα μου τα χρόνια εκεί. Όλα αυτά τα πρόσωπα μου λείπουν, είτε είμαι εκεί, είτε εδώ.

By TLIFE

Τζένη Μπαλατσινού: Δεν θα παρουσίαζα ξανά εκπομπή με τον Πέτρο!

Επέστρεψε στο Mega με ένα project που απολαμβάνει ιδιαίτερα και φαίνεται. Η Τζένη Μπαλατσινού χαίρεται που ανέλαβε την παρουσίαση του “Joy” και της το ανταποδίδει το κοινό με την προτίμησή του. Η όμορφη παρουσιάστρια, λοιπόν, μοιράζει τη μέρα της ανάμεσα στην εκπομπή και τα ηλεκτρονικά περιοδικά της, ενώ πάντα βρίσκει χρόνο για τον εαυτό της και φυσικά για τα παιδιά της. Το TLIFE την συνάντησε σε ένα διάλειμμα από όλα αυτά και μας μίλησε για την επιστροφή της στο κανάλι, για τον Πέτρο Κωστόπουλο, για τις κόρες της αλλά και τα μυστικά ομορφιάς της. 



Πώς ένιωσες που επέστρεψες στο Mega και μάλιστα στο ρόλο της κεντρικής παρουσιάστριας;
Το Joy είναι μια ομαδική δουλειά με υψηλή αισθητική και πάντα μου άρεσε. Το Mega είναι ένα κανάλι που μου δημιουργεί ασφάλεια και αυτά τα δυο σε συνδυασμό με κάνουν να νιώθω πολύ χαρούμενη που είμαι μέλος αυτού του team και γεμάτη όρεξη για ωραία πράγματα.

Σου είχε λείψει η τηλεόραση;
Κοίτα, αγαπώ πολύ την τηλεόραση μα η αλήθεια είναι πως δεν νιώθω καμία ανάγκη να υπάρχω συνεχώς στα τηλεοπτικά δρώμενα. Αυτό που με κέρδισε ήταν το concept του Joy κι έτσι είπα το «I do».

Με τον Πέτρο Κωστόπουλο θα μπορούσες να συνυπάρξεις ξανά σε εκπομπή;
Θα μπορούσα μα, νομίζω πως δεν θα το έκανα. Κι αυτό γιατί το κίνητρο της πρότασης θα ήταν ο ντόρος που θα γινόταν γύρω από τον χωρισμό μας. Αυτό το βρίσκω λιγάκι άσκοπο, άσε που τώρα της μόδας είναι τα παντρεμένα ζευγάρια…(γέλια)



Πώς είναι η καθημερινότητά σου τώρα; Τι κάνεις σε μία συνηθισμένη μέρα σου;
Τρέχω αν το θες με μια λέξη…(γέλια). Οι υποχρεώσεις είναι πολλές και απαιτητικές. H μέρα ξεκινάει και τελειώνει με τα παιδιά. Το πρόγραμμα συνεχίζεται με επαγγελματικά rdv (σ.σ. ραντεβού) ή γυρίσματα, ανάλογα με τη μέρα. Όλα απαιτούν χρόνο και πρόγραμμα και προσπαθώ να το τηρώ ευλαβικά για να τα καταφέρνω.

Παράλληλα με την εκπομπή έχεις το site σου και το digital περιοδικό HOPE. Χρόνο για σένα έχεις;
Εκτός από την εκπομπή, η βασική και κλασική ενασχόλησή μου είναι το jenny.gr όπως και το HOPE. Η αλήθεια είναι πως ο προσωπικός χρόνος δεν υπάρχει σε αφθονία, ειδικά τώρα που τρέχω και το νέο μου «παιδί», ένα νέο project, αδερφάκι του jenny, το Exclusive shop και το Secret club. Το πρώτο είναι ένα eshop με items Ελλήνων δημιουργών που σχεδιάζονται αποκλειστικά για εμάς και το δεύτερο κομμάτι αφορά σε μια κάρτα απίστευτων εκπτωτικών προνομίων. Ξεκλέβω πάντως χρόνο για μένα, φροντίζει για αυτό και η υπέροχη ομάδα μου.



Είσαι μία από τις πολύ όμορφες γυναίκες της showbiz. Ποια είναι τα μυστικά ομορφιάς σου;
Μυστικά ομορφιάς…αγαπημένη ερώτηση όλων των δημοσιογράφων! Συγκαταλέγομαι στην κατηγορία γυναικών που έχει μερικούς απαράβατους κανόνες. Σωστή ενυδάτωση, προσεκτική διατροφή, χωρίς παράλογες στερήσεις και γυμναστική. Τρέχω σχεδόν κάθε πρωί. Να ο προσωπικός χρόνος που λέγαμε…

Οι κόρες σου σε έχουν ως πρότυπο;
Ποια κόρη στην εφηβεία έχει ως πρότυπο τη μητέρα της; Ξέρεις είμαι η μαμά τους, μια οικεία μορφή. Σε κάποια πράγματα επηρεάζονται και κάποια άλλα τα αμφισβητούνε, όπως είναι αναμενόμενο. 

By TLIFE

Bill Gekas: O #stardad που σάρωσε τα διεθνή βραβεία με την κόρη του

Οι μπαμπάδες βλέπουν τα παιδιά τους και ειδικά τις κόρες τους μέσα από ένα δικό τους μαγικό φίλτρο. Αυτό είναι πιο εύκολο να το καταλάβουμε στην περίπτωση του Bill Gekas που είναι αναμφισβήτητα #stardad. Όχι μόνο γιατί μαζί με την μικρή Αθηνά έχουν σαρώσει τα βραβεία φωτογραφίας αλλά γιατί πρώτα απ’ όλα είναι μπαμπάς!

Μέσα από τον φωτογραφικό του φακό έχει απαθανατίσει όμορφες στιγμές της κόρης του δημιουργώντας μερικά από τα πιο φανταστικά πορτρέτα που έχεις δει ποτέ. Γιατί όπως λέει και η #momsrules, άμα έχεις φαντασία…

Την τελευταία φορά που μιλήσαμε η Αθηνά ήταν 4 και είχαν ήδη αποσπάσει δεκάδες διεθνείς διακρίσεις. Δύο χρόνια μετά, συνεχίζουν να κερδίζουν βραβεία και να κάνουν τη δουλειά παιχνίδι. Ο Bill Gekas μιλάει στο #dadsrules για την κόρη του, για την φωτογραφία αλλά και για τα πράγματα που απολαμβάνει με την κόρη του, ενώ δίνει συμβουλές στους άλλους μπαμπάδες!

Συνεχίζετε να αποσπάτε βραβεία για τα πορτρέτα με την Αθηνά, σωστά;

Ναι, τα έργα δημοσιεύονται συχνά και συμμετέχουν σε διάφορους διεθνείς διαγωνισμούς φωτογραφίας. Ωστόσο, φέτος δίνω λιγότερη έμφαση στους διαγωνισμούς και περισσότερη στην τελειοποίηση του προσωπικού μου στυλ.

Την τραβάτε ακόμα φωτογραφίες;

Για το portofilio και το προσωπικό μου αρχείο, ναι. Βέβαια, κατά καιρούς έχω κάνει κάποια πορτρέτα που μου έχουν ζητηθεί αλλά όχι τόσο συχνά καθώς προτιμώ να τραβάω φωτογραφίες για το αρχείο μου και με το δικό μου προσωπικό στυλ.

Εκείνη το θεωρεί ακόμα ως παιχνίδι;

Όσο μεγαλώνει το αντιμετωπίζει περισσότερο σοβαρά και αυτό είναι επόμενο. Επίσης, είναι θετικό καθώς μου δίνει πιο σοβαρές εκφράσεις κατά τη διάρκεια των φωτογραφίσεων και ταιριάζει με αυτό που προσπαθώ να πετύχω. Είναι περισσότερο ενεργός ο ρόλος της από αυτόν του μοντέλου καθώς οι λήψεις είναι συνήθως καλύτερο να “παιχτούν” για να είναι πιο αυθεντικές παρά να είναι ποζαριστές.

Πόσο εύκολο είναι να διαχωρίσετε το κομμάτι της διασκέδασης από την δουλειά που πρέπει να γίνει;

Οι λήψεις οφείλουν να είναι διασκεδαστικές για να είναι και επιτυχημένες και θα να θέλουμε όλοι να γίνουν. Η φιλοσοφία αυτών των concept είναι πως και μόνο αν πετύχει η φωτογράφιση είναι καλή. Αν δεν πετύχει παραμένει καλή λόγω του χρόνου που ξοδέψαμε για να κάνουμε κάτι όλοι μαζί. (σ.σ. σταconcept πολύτιμη βοηθός είναι και η μαμά της Αθηνάς)

Αυτό είναι κάτι που σας φέρνει πιο κοντά;

Όταν ξεκίνησα αυτό το project, όπως συμβαίνει για κάθε κάθε καλλιτέχνης, ήταν ένας τρόπος να ανακαλύψω πράγματα για τον εαυτό μου. Αυτό που συνειδητοποίησα με την πάροδο του χρόνου είναι ότι ήταν κοινός στόχος αφού και η Αθήνα έμαθε πολλά για εμένα, με τέτοιο τρόπο που μόνο έναproject σαν αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει. Είμαστε μια δεμένη οικογένεια.

Θα προτείνατε στους γονείς να κάνουν κοινές δραστηριότητες με τα παιδιά τους;

Ως γονείς είναι σημαντικό να κάνουμε πράγματα μαζί με τα παιδιά μας και ευτυχώς οι περισσότεροι γονείς το κάνουν. Πιστεύω όμως ότι εξίσου σημαντικό είναι να κάνουμε δημιουργικά πράγματα με τα παιδιά μας γιατί ποτέ δεν ξέρουμε μέχρι που φτάνουν οι πραγματικές ικανότητες του παιδιού μας. Είναι σπουδαίο αφού αυτή η δημιουργική διαδικασία διευρύνει την αντίληψη και ενισχύει την ικανότητα να επίλυσης προβλημάτων, το οποίο μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει στην εξέλιξη του παιδιού.

Τι άλλα πράγματα κάνετε μαζί;

Ότι και οι περισσότεροι γονείς, διαβάζουμε βιβλία, βλέπουμε ταινίες, παίζουμε επιτραπέζια κι άλλα πολλά. Πρόσφατα, την πήγαμε για ψάρεμα και το να βλέπεις να βλέπεις το παιδί σου να πιάνει για πρώτη φορά ψάρι είναι μία από τις πιο ωραίες εμπειρίες για έναν γονιό. Στιγμή περηφάνιας!

Το όνειρα κάνετε για εκείνη;

Ειλικρινά, η υγειά της και το να είναι καλά είναι η νούμερο ένα προτεραιότητά μας και ακολουθεί και εκπαίδευση της. Ότι κι αν αποφασίσει να κάνει στο μέλλον, η γυναίκα μου κι εγώ έχουμε συμφωνήσει ότι την στηρίξουμε αρκεί να την κάνει ευτυχισμένη. Το μοναδικό μου όνειρο για εκείνη είναι να είναι υγιής και ευτυχισμένη, όλα τα άλλα έπονται.

By Dadsrules

Θάνος Καλλίρης: Το παράπονο για τα media, η έμπρακτη στήριξη στον Λάμπη Λιβιεράτο και το μυστικό της νεότητάς του!

Η μουσική είναι αυτό που αγαπάει περισσότερο ο Θάνος Καλλίρης κι όταν κάτι το αγαπάμε, το υπηρετούμε με συνέπεια. Η συνέπεια απέναντι στο κοινό και σε αυτό που έχεις επιλέξει να κάνεις σε συνδυασμό με την σκληρή δουλειά είναι αυτά που, τελικά, φέρνουν την επιτυχία. Ο τραγουδιστής έχει επιλέξει να ασχολείται με τη μουσική και το κάνει με αμείωτο κέφι κι ο κόσμος το εισπράττει και του το ανταποδίδει γεμιζοντας τα μαγαζιά όπου εμφανίζεται. Όσο κι αν τα media, όπως ο ίδιος εξομολογείται στο TLIFE, δεν του έχουν δώσει την προσοχή που πρέπει. Γι' αυτό κι εκείνος έχει αποφασίσει να μη δίνει συνεντεύξεις και να “μιλάει” κυρίως μέσα από τη δουλειά του. Με μια μικρή εξαίρεση! Αυτή που έδωσε στο TLIFE και μας μίλησε για τα επιτυχημένα live του, για την συνεργασία με τον Λάμπη Λιβιεράτο και το πόσο πολύ του στάθηκε στα προβλήματα που αντιμετώπισε αλλά και για το μυστικό της «forever young» εμφάνισής του.

Παρόλο που πέρυσι έκανες ρεκόρ live εμφανίσεων δεν έχεις δώσει καμία συνέντευξη και γενικά αποφεύγεις να μιλάς.
Ναι, αλήθεια είναι. Δεν είναι μία απόφαση που βγήκε ξαφνικά ούτε γιατί έτσι μου κάπνισε. Τόσο καιρό είδα ότι δουλεύω πολύ καλά και με συνέπεια, όσον αφορά τον κόσμο. Όταν λέω τον κόσμο, όχι μόνο τον κόσμο που έρχεται στα μαγαζιά και με βλέπει και τους επιχειρηματίες, αλλά με την ευρεία έννοια. Όντας εγώ συνεπής, πότε δεν έχω σταματήσει να τραγουδάω, το σύνολο των media και ειδικά των γνωστών media δεν ενδιαφέρεται για μένα. Από εκεί και πέρα είμαι αναγκασμένος να κάνω κι εγώ μια επιλογή γιατί όταν δεν ενδιαφέρονται αυτοί για μένα γιατί να ενδιαφέρομαι εγώ για αυτούς. Βέβαια, θα μου πεις πώς θα διαφημιστεί η δουλειά σου; Μα, η δουλειά μου, τελικά, δεν έχει καθόλου ανάγκη αυτή την ιστορία. Το συμπέρασμα που βγάζω μετά από τόσο καιρό είναι ότι μάλλον είναι βαρετό το να είσαι τίμιος και σωστός και να μην δίνεις αφορμές με την προσωπική σου ζωή. Είναι βαρετό και αδιάφορο. Κατά μία έννοια λογικό. Εγώ δεν έχω κάτι τέτοιο να τροφοδοτήσω τα media οπότε αυτά σταματάνε να ενδιαφέρονται ακόμα και για την ύπαρξή μου. Πραγματικά, τον τελευταίο καιρό, το είδα πολύ κραυγαλέα σε κάποιες περιπτώσεις.

Το εκφράζεις ως παράπονο;
Φυσικά και υπάρχει παράπονο. Είμαι καλλιτέχνης, δεν μου είναι αδιάφορο. Εννοείται πώς κινούμαι και συνεχίζω και κινούμαι και λέω «οκ, άμα είναι έτσι, έτσι είναι». Δεν μπορώ να το αλλάξω. Τι να κάνω; Δεν μπορώ ξαφνικά να κάνω κάτι περίεργο , να εκτεθώ δηλαδή προκειμένου να με γράψουν. Δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω αυτό ποτέ.
Έχω ένα διαζύγιο πίσω μου που δεν το κατάλαβε κανείς, έχω δύο παιδιά που τα μεγαλώνω σωστά και είμαι καλά στην προσωπική μου ζωή. Δεν έχω λόγο να ξέρει κανείς με ποια είμαι ή με ποια ήμουν ή με ποια θα είμαι ή γιατί δεν είμαι με αυτή που ήμουν πριν. Γιατί τελικά, μόνο αυτό ενδιαφέρει. Αν τραγουδάω καλά, αν είμαι συνεπής, αν έχω επιτυχία δεν ενδιαφέρει κανέναν τελικά. Ευτυχώς, ενδιαφέρει τους επιχειρηματίες που με πληρώνουν και τον κόσμο που έρχεται. (γέλια)

Μα, και στο παρελθόν η προσωπική σου ζωή είναι ένα κομμάτι που το έχεις ξεχωρίσει από τη δουλειά σου.
Εννοείται, γιατί μεγάλωσα με άλλα standards. Όταν έβγαιναν οι τραγουδιστές της δικής μου γενιάς δεν υπήρχε ο κίτρινος Τύπος. Δεν υπήρχαν οι φυλλάδες, δεν υπήρχαν αυτά τα περίεργα, δεν σε ακολουθούσαν οι paparazzi. Ήσουν καλλιτέχνης και υπήρχες σε όλα τα περιοδικά μόνο και μόνο μέσω της δουλειάς σου. Έβγαζες ένα καλό τραγούδι, σε γράφανε. Έκανες επιτυχία, σε γράφανε. Γέμιζες ένα μαγαζί, σε γράφανε. Μπορούσαν να ασχοληθούν με τα τυπικά πράγματα, αν είσαι οικογενειάρχης, αν παντρεύτηκες. Απλά πράγματα. Δεν χρειαζόταν, για να σε γράψουν, να πρέπει να είσαι στην τσίτα συνέχεια.

Ήταν και κάτι που το επιδίωξες, λοιπόν. Είναι ελάχιστοι, για παράδειγμα, αυτοί που ξέρουν ότι ήσουν παντρεμένος και ότι έχεις δύο παιδιά.
Μα, εννοείται! Ένα από τα μότο στη ζωή μου είναι «τα εν οίκω μην εν δήμω». Δεν υπήρχε λόγος να ξέρουν τι κάνω εγώ στη ζωή μου. Δεν θεωρούσα, ίσως και λανθασμένα γιατί το τίμημα πάντα το πληρώνεις, ότι αν δεν υπάρχεις έστω και με αυτό τον τρόπο στα media, δεν θα τροφοδοτήσει θετικά την καριέρα μου με το να βγάζω παραέξω και την προσωπική μου ζωή. Έτσι μεγάλωσα. Είναι σαν να μου λες, ξέρεις κάτι, έχεις ένα φίλο που ξενυχτάει κάθε μέρα, βγαίνει έξω και καπνίζει και πίνει, ενώ εσύ προτιμάς να κάθεσαι σπίτι σου. Αυτός καλά κάνει και το κάνει αυτό, εγώ καλά κάνω και κάθομαι σπίτι μου. Εγώ θέλω να δω μια ταινία αγκαλιά με την κοπέλα μου.



Η επιτυχία που είχαν τα live και πέρυσι και αυτά που έχετε κάνει φέτος με τον Λάμπη Λιβιεράτο αποδεικνύουν κατά κάποιον τρόπο, αυτό που λες, ότι «μιλάει» η δουλειά σου. Σε χαροποιεί αυτό;
Πάρα πολύ. Απλά δεν σου δίνουν το credit τα media, τίποτα άλλο. Γιατί ο κόσμος το έχει δώσει αδρά. Όταν έχεις κάνει κάποια ρεκόρ εμφανίσεων, όχι μόνο για το νούμερο αλλά με πολύ κόσμο και με επιτυχία που να μιλάνε όλοι γι’ αυτό, χωρίς ίχνος τηλεοπτικής ή μιντιακής κάλυψης τότε κάτι συμβαίνει! Σημαίνει ότι κάτι κάνεις καλά. Οπότε θα ήθελες σαν καλλιτέχνης να στο δώσει αυτό το credit ο κύκλος σου. Δεν γίνεται όμως με το στανιό, με τίποτα.

Το χειροκρότημα του κοινού, που στα περισσότερα live γεμίζει ασφυκτικά τα μαγαζιά, δεν είναι μία επιβράβευση;
Μα στο είπα, αυτό είναι η επιβράβευση. Αυτό με ζει άλλωστε. Δεν με ζουν τα blogs και τα πρωινάδικα.

Εκφράζεσαι καλύτερα σε μικρές σκηνές ή είναι ο ρυθμός της εποχής που ακολουθείς; Γιατί επέλεξες αυτού του είδους τα live;
Και σε μπουζούκια έχω παίξει , και σε λαϊκά μαγαζιά και σε μουσικές σκηνές και σε clubs και σε μεγάλα στάδια, δόξα τω Θεώ, έχω βάλει κι εγώ μόνος μου κόσμο. Μπορώ να κάνω το οτιδήποτε. Μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που κάνω. Έχω δοθεί ψυχή τε και σώματι και δεν το κάνω μόνο βιοποριστικά. Είναι η δουλειά μου, εννοείται ζω από αυτή, αλλά επέλεξα να κάνω αυτό που αγαπάω. Ίσως και γι’ αυτό υπάρχω ακόμα ενεργά. Αγαπάω αυτό που κάνω και το προσπαθώ. Προσπαθώ σαν χαμαιλέοντας να προσαρμοστώ και στις ανάγκες της εποχής, τις ανάγκες της οικονομικής εποχής, της μόδας της εποχής και να εκφράσω αυτό που είμαι χωρίς να ξεπουλιέμαι. Χωρίς να πηγαίνω σε «κακά» μαγαζιά και κάνοντας τη δουλειά μου. Άλλες φορές απαιτούσε σε μία πιο ροκ σκηνή με μια ροκ μπάντα και ροκ διάθεση, άλλες φορές απαιτούσε σε μία πιο λαϊκή διάθεση και λαϊκό μαγαζί κι άλλες φορές, όπως τώρα τελευταία που η κρίση μας οδήγησε, σε μικρότερα σχήματα, σε μικρότερα μαγαζιά και με χαμηλότερα budget. Ο κόσμος όμως διασκεδάζει ούτως ή άλλως και φυσικά, επειδή δεν είσαι σε ένα μακρινό πάλκο με αποστάσεις τρελές, bodyguards και να πρέπει να δρασκελίσεις πολλά σκαλοπάτια για να φτάσεις, είσαι σε μία άμεση επαφή. Εισπράττεις ακόμα καλύτερα τη θετική ενέργεια του κόσμου κι αυτός αντίστοιχα τη δική σου.



Ήταν το επόμενο που θα σε ρωτούσα. Στη σκηνή το διασκεδάζεις κι εσύ και είναι σαν να τραγουδάς για την παρέα σου.
Το απολαμβάνω απόλυτα. Δεν πιστεύω ότι μπορείς, αν έχεις σώας τας φρένας, να είσαι πιο ευτυχισμένος όταν ξέρεις ότι όλος αυτός ο κόσμος που έχει έρθει έχει έρθει για σένα και ζεις και πληρώνεσαι από αυτό που αγαπάς περισσότερο στη ζωή σου.

Η συνεργασία με τον Λάμπη πώς προέκυψε;
Έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές. Η τελευταία προέκυψε όταν τον είδα σε πάρα πολύ κακή ψυχική υγεία. Θεώρησα ότι αν μπορώ να κάνω κάτι, γιατί καλά τα λόγια αλλά οι πράξεις είναι που μετράνε, για να τον βοηθήσω να επανέλθει ήταν να μοιραστώ το βήμα που είχα εγώ ήδη και πήγαινε πάρα πολύ καλά. Να του δώσω το χειροκρότημα, να του δώσω λεφτά, να του δώσω τραγούδι, να τον φέρω πίσω και να εισπράξει αγάπη από τον κόσμο. Πράγμα και το οποίο έκανα και λειτούργησε στο έπακρο γιατί ο Λάμπης επανήλθε ταχύτατα. Κανείς δεν ξέρεις πως θα μπορούσε να εξελιχθεί αυτός ο άνθρωπος που είδα εγώ, σε καταστολή θα έλεγα, το Νοέμβριο του 2013. Μέχρι να ετοιμαστούμε πέρασε και ο Δεκέμβρης του 2013 και 31/12, ξημερώνοντας πρωτοχρονιά του 2014, ξεκινήσαμε το πρώτο μας live και έμελλε να κάνουμε 151 live μέσα σε ένα χρόνο.
Με χαροποιούσε όλο αυτό. Έκοψα από το δικό μου κομμάτι της οικονομικής πίτας για να το δώσω σε εκείνον γιατί θεωρούσα ότι κάνω κάτι σωστό. Όχι με την έννοια της φιλανθρωπίας, με την έννοια του ότι έτσι πρέπει να γίνει γιατί αυτό είναι το σωστό. Αυτό μου το ανταπέδωσε βέβαια στη συνέχεια η ζωή και η δουλειά. Ο Λάμπης μέρα με τη μέρα γινόταν καλύτερα, απέδιδε καλύτερα στα live, ο κόσμος μας μάθαινε περισσότερο, η χημεία μας ανανεωνόταν και γινόταν πιο ωραία οπότε αυτό εισπράχτηκε από τον κόσμο και έγινε μια χιονοστιβάδα αυτό μετά. Ήταν σαν να έκανα μία επένδυση, τελικά, η οποία ξεκίνησε με τους πιο αγνούς και αγαθούς λόγους και βγήκε ένα επαγγελματικό σκορ τρελό.

Οι εμφανίσεις σας είναι σε όλη την Ελλάδα και ταξιδεύετε συνεχώς. Δεν σας κουράζει κάπου αυτό;
Η κούραση δεν υπάρχει. Με αυτό που κάναμε φέτος, δεν πιστεύω ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό να κάνουμε 152 τα live, για να στο πω έτσι. Μέσα στη χρονιά αυτή κουραστήκαμε πάρα πολύ, κάναμε απίστευτα χιλιόμετρα. Η κούραση λοιπόν είναι μεγάλη αλλά η ανταμοιβή του κόσμου πολύ μεγαλύτερη.

Το κοινό εκτός Αθήνας είναι διαφορετικό; Όταν παίζετε σε κάποια άλλη πόλη βλέπετε διαφορά;
Δεν πιστεύω ότι παίζει ρόλο. Μπορεί να παίξει ρόλο το ίδιο το μαγαζί και τι κόσμο μαζεύει, η μέρα γιατί μπορεί να είναι μια μέρα που είναι όλοι κουρασμένοι... Εμείς γενικά έχουμε μια πολύ μεγάλη ενέργεια στη σκηνή κι αυτό μετά το εισπράττει ο κόσμος και μας τη δίνει πίσω. Έχουμε τύχει και σε χαμηλότερης ενέργειας live, εννοείται, αλλά στο 99% όλα έχουν ένα τρομερό πάρε-δώσε με τον κόσμο το οποίο δεν έχει να κάνει ούτε με περιοχή ούτε με πρωτεύουσα ούτε με τίποτα. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι σε κάποιες επαρχιακές πόλεις είναι λίγο πιο μαζεμένος ο κόσμος, λίγο πιο ντροπαλός.

Προσωπικός χρόνος, με όλο αυτό το πρόγραμμα, υπάρχει;
Φέτος, όχι. Φέτος ήταν κάτι το τραγικό και μου κόστισε και στην υγεία μου.

Όταν παρόλα αυτά βρίσκεις λίγο χρόνο τι σου αρέσει να κάνεις;
Το πρώτο πράγμα είναι να δω τα παιδιά μου. Να μοιραστώ χρόνο μαζί τους, να φάμε, να πιούμε, να παίξουμε, να γελάσουμε, να δούμε μια ταινία μαζί.
Το επόμενο που κάνω είναι απλά να ξεκουραστώ. Σε άλλες εποχές θα σου έλεγα να βγω έξω. Τώρα μου αρέσει να έρχεται κόσμος στο σπίτι μου. Επειδή ζω σε μία βαβούρα πάντα και είμαι σε μαγαζιά και κάπνα, επιλέγω στον προσωπικό μου χρόνο η διασκέδασή μου να μην συνεχίσει σε τέτοιου είδους μαγαζιά και να είναι λίγο πιο χαλαρή και ήρεμη. Οι συνευρέσεις σε σπίτια μου αρέσουν πάρα πολύ, τα επιτραπέζια, ο κινηματογράφος.

Χρόνο για να γράψεις μουσική έχεις; Κάτι δισκογραφικό ετοιμάζεις;
Η αδιαφορία των media μου έκοψε τα φτερά στο να θέλω να γράψω κάτι εγώ. Όχι όμως μέσα στο μυαλό μου. Το έχω κι αυτό μέσα μου κι έχω ξεκινήσει δειλά δειλά κάποιες επαφές μήπως κάνω κάτι μιας και τα live μου πάνε τόσο καλά. Δεν ξέρω αν θα ευοδώσει αλλά θα το προσπαθήσω κι αυτό.

Κάποια άλλη εναλλακτική επαγγελματική επιλογή θα σε συγκινούσε; Στο παρελθόν σε έχουμε δει και στον ρόλο του παρουσιαστή. Αν υπήρχε μία αντίστοιχη πρόταση θα έμπαινες ξανά στο «τριπάκι»;
Ναι, είναι ένα «τριπάκι» που δεν μου κόβει τις καλλιτεχνικές μου δραστηριότητες ούτως ή άλλως. Είχα ένα καλό παρεάκι την τελευταία φορά που ήμασταν με τη Ναταλία (Γερμανού) και περνάγαμε ωραία. Ήμασταν μια πολύ επιτυχημένη ομάδα με πολύ ανταγωνισμό που βγήκαμε νικητές στο φινάλε. Ο εαυτός μου ήμουν. Δεν μου επέβαλαν άλλωστε να κάνω και τίποτα περίεργο. Πιστεύω ότι μου πήγαινε κιόλας. Προσέφερα στην ομάδα που ήμασταν τότε με τη Ναταλία, τη Σίσσυ (Χρηστίδου), τον Σάββα (Πούμπουρα) και την Έλενα (Παπαβασιλείου) και περάσαμε ωραία. Το έδειξαν και τα νούμερα.
Στον επόμενο κύκλο εγώ απλά δεν πήγα και συνέχισα το τραγούδι μου. Δεν μου άλλαξε τίποτα στη ζωή μου. Αφού μπορούσα να το κάνω το έκανα. Δεν έχω κάνει μόνο αυτό. Έχω κάνει και μεταγλωττίσεις. Ότι μου αρέσει και μπορώ να το κάνω, θα το κάνω με χαρά.

Κλείνοντας, θέλω να μου λύσεις μια απορία που πιστεύω όλος ο κόσμος έχει βλέποντάς σε από κοντά. Τι κάνεις και παρά την ηλικία σου είναι σαν να μην έχει περάσει ούτε δευτερόλεπτο από πάνω σου;
Το λες σαν να είμαι 107 χρονών. Δεν είμαι 107, είμαι του 1962 (γελάει). Στον ύπνο μου, κάνω παρέα με τον Bon Jovi και τον Brad Pitt και μου δίνουν συμβουλές. Και προφανώς κάτι κάνω καλά (γελάει).
Αυτά, ειλικρινά, δεν είναι ακριβώς μυστικά. Υπάρχει ένα μονοπάτι που ακολουθώ κι αυτό μάλλον θα πρέπει να το γράψω σε ένα βιβλίο.

Δε θα μας δώσεις ένα tip όσο θα περιμένουμε το βιβλίο;
Δεν είναι ένα πράγμα μόνο, είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Ένα μικρό tip, το οποίο είναι πανάρχαιο, είναι το «παν μέτρον άριστον».

By TLIFE

Δε βρίσκεις το άλλο σου μισό και συμβιβάζεσαι με το 1/4

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί είναι τόσο δύσκολο να βρεις το άλλο σου μισό; Γιατί πάντα καταλήγεις να συμβιβάζεσαι και να ερωτεύεσαι  το ¼; Σίγουρα έχεις σκεφτεί επίσης, αν είσαι στη φάση που ψάχνεις την ''αληθινή αγάπη'', ότι κάτι κάνεις λάθος. Σαφώς και κάνεις!

Όταν κάνεις συνέχεια τα ίδια πράγματα, πώς περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα; Ψαγμένο! Δεν το λέω εγώ, αλλά ο θείος Άλμπερτ (ΑΪνστάιν). Αν είσαι, λοιπόν, στη διαδικασία που φλερτάρεις με την κατάθλιψη ή την απελπισία, σου έχω νέα. Άλλαξε τον τρόπο που λειτουργείς…

-Σταμάτα να πιστεύεις σε όλους τους άλλους, εκτός από εσένα. Το να είσαι δοτικός είναι πολύ όμορφο πράγμα, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο, που λέγεται ανταπόδοση. Μην την απαιτήσεις αλλά αν δεν την έχεις περιόρισε αυτά που δίνεις. Όχι από τσιγκουνιά αλλά γιατί εκτιμάς την αξία τους. Γιατί αν κάποιος δεν σου δίνει πίσω σημαίνει δεν εκτιμά ότι παίρνει από σένα. Δεν αξίζει λοιπόν!

-Σταμάτα να κάνεις πράγματα για όλους τους άλλους, εκτός από εσένα. Το μυαλό σου δουλεύει συνεχώς και σκέφτεσαι και λειτουργείς με γνώμονα πως θα κάνεις ευτυχισμένους τους γύρω σου. Κοίτα λίγο προς τα μέσα! Πάνω απ’ όλους είσαι ΕΣΥ. Κανείς δεν θα σε νοιαστεί περισσότερο, (σχεδόν) κανείς δεν θα μπει στη διαδικασία να κάνει για σένα την υπέρβαση που εσύ κάνεις κάθε φορά. Οκ, είναι θέμα χαρακτήρα και δεν αλλάζει αλλά η συμπεριφορά είναι κάτι που αλλάζει.

-Σταμάτα να χάνεις χρόνο σε καταστάσεις και ανθρώπους που είναι περαστικοί. Ακούγεται άσχημο αλλά δεν είναι. Υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται στη ζωή σου συγκυριακά και που θα κατέβουν στην επόμενη στάση. Αυτό δεν αναιρεί ότι μπορείς να έχεις μια αληθινή σχέση μαζί τους. Απλά μην δίνεις παραπάνω ενέργεια  προσπαθώντας να κρατήσεις έναν τέτοιο άνθρωπο μέσα στην καθημερινότητά σου. Γιατί μέσα σε αυτή την προσπάθεια μειώνεις το χρόνο από τα «στανταράκια» της ζωής σου. Πώς θα καταλάβεις έναν περαστικό; Από τα δύο παραπάνω. Αν πιστεύει σε εσένα και κάνει πράγματα για σένα, χωρίς να του το "εκβιάσεις", σημαίνει ότι αξίζει να «χάσεις» το χρόνο σου.

Αφού σταματήσεις όλα αυτά, ΞΕΚΙΝΑ να ζεις τη ζωή ΣΟΥ!

Μη μετανιώνεις που έδωσες, είπες ή έκανες παραπάνω απ’ όσα έπρεπε για κάποιους ανθρώπους. Ήταν αυτό που ένιωθες τη δεδομένη στιγμή κι αν δεν έχει εκτιμηθεί δεν είναι δικό σου πρόβλημα.

Μη περιμένεις από τους άλλους να σου φέρουν την ευτυχία. Δημιούργησέ τη! Φτιάξε το δικό σου μικρόκοσμο (που θα χωράει μόνο όσους θες) και μην αφήσεις κανένα να στο χαλάσει.

Μη ψάχνεις την αληθινή αγάπη γιατί πολύ απλά θα σε βρει αυτή. Θα σου χτυπήσει την πόρτα κι εσύ θα ανοίξεις και θα φοράς τα καλά σου (γιατί ξέρεις) για να την υποδεχτείς.

Μη συμβιβάζεσαι με το ¼ γιατί υπάρχει και το άλλο σου μισό (ή αν θες, τα άλλα σου μισά)…

Μιρέλα Πάχου: Οι σπουδές στη Νομική, η μουσική και οι εμφανίσεις στο πλευρό του Μίλτου Πασχαλίδη!

Μέσα στο όνομά της κρύβονται νότες... Καθόλου τυχαίο αφού η Μιρέλα Πάχου είναι ένα πλάσμα ταγμένο στη μουσική. Από παιδί θυμάται τον εαυτό της στη Ρόδο, το νησί της να ασχολείται με αυτή. Βέβαια, θα μπορούσε να κάνει χιλιάδες άλλα πράγματα -όπως και έκανε, σπούδασε Νομική και έχει διδακτορικό στο Δημόσιο Δίκαιο- αλλά η μουσική είναι για εκείνη τρόπος ζωής.

Η Μιρέλα ζει κάνοντας παρέα και δουλεύοντας με κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής. Εγώ τη άκουσα και την είδα πρώτη φορά στο πλευρό του Μίλτου Πασχαλίδη με τον οποίο έχει μια σταθερή συνεργασία τα τελευταία χρόνια. Ο Μίλτος είναι και ο παραγωγός του πρώτου της δίσκου που κυκλοφόρησε από το Ogdoo Music Group με τίτλο “Μιρέλα”.

Το ταλαντούχο κορίτσι που έχει για καλλητό φίλο της το ακορντεόν της κι ένα μόνιμα ζωγραφισμένο χαμόγελο στα χείλη της θα ξεκινήσει σύντομα  εμφανίσεις της στο Σταυρό του Νότου και μιλάει στο TLIFE για όλα!



Από ποια ηλικία ξεκίνησε η σχέση σου με τη μουσική;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Διαρκώς παρούσα, στα παιχνίδια, στα ακούσματα, στο σπίτι, στο σχολείο, στο ωδείο. Παντού και πάντα!

Περίγραψέ μας λίγο τη μικρή Μιρέλα στη Ρόδο.
Γυαλιά, σιδεράκια, πιάνο και γαλλικά, μπαλέτο, απουσιολόγιο και καμία απολύτως κοπάνα!



Παρόλο που μοιάζεις ένα πλάσμα ταγμένο στη μουσική, έχεις κάνει κι άλλου είδους σπουδές. Λόγω γονιών;
Η μουσική είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, αλλά και οι σπουδές μου στη Νομική επίσης. Όχι λόγω γονιών, αλλά ως αποτέλεσμα προσωπικών επιλογών.

Αλήθεια, θα μπορούσες επαγγελματικά να κάνεις κάτι άλλο που να μην έχει σχέση με τη μουσική;
Ναι, θα μπορούσα! Το σίγουρο είναι όμως πως δε θα εγκατέλειπα ποτέ τη μουσική.

Έχεις καταφέρει να συνεργαστείς με κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής μουσικής σκηνής. Ποια από τις συνεργασίες αυτές ξεχωρίζεις;
Είχα την τύχη και την τιμή να συνεργαστώ με σπουδαίους καλλιτέχνες: Καζούλης, Μαχαιρίτσας, Πασχαλίδης, Σαββόπουλος, Ζουγανέλης, Μπουλάς, Κίτρινα Ποδήλατα, Θηβαίος, Παπίου, Μάργαρης, Κούτρας, Γραμμένος, Παπακωνσταντίνου, Νταλάρας, Μαυρουδής. Όλες το ίδιο ξεχωριστές, όλες πολύτιμες.



Με ποιον λαχταράς να συνεργαστείς;
Με τον δάσκαλό μου, Ηρακλή Βαβάτσικα, σε μία παράσταση για δύο ακορντεόν. Just the two of us!

Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε και η πρώτη σου δισκογραφική δουλειά. Ποια είναι τα συναισθήματά σου; Πόσο καιρό δούλευες αυτό το δίσκο;
Είναι μία δουλειά που χτιζόταν ένα χρόνο περίπου, κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη από το «Όγδοο Music Group». Όσο για τα συναισθήματα... Πετάω απ’ τη χαρά μου!

Ξεχωρίζεις κάποια από τα κομμάτια για κάποιο λόγο;
Αν και η επιλογή είναι ιδιαίτερα δύσκολη, ξεχωρίζω τα «Γράμματα», ένα εξαιρετικό τραγούδι του Βασίλη Καζούλη, που τραγουδάω παρέα με τον πατέρα μου.

Πώς ένιωσες όταν άκουσες για πρώτη φορά τραγούδι σου στο ραδιόφωνο;
Θυμάμαι πολύ έντονα τη στιγμή: ήταν η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση του τραγουδιού «Μιρέλα» στην εκπομπή «Μπαμ και κάτω» των Μπάμπη Χριστόγλου και Μιχάλη Λεάνη στο NovaΣΠΟΡ Fm. Είχα φοβερό άγχος σαν να το τραγουδούσα πρώτη φορά live και η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει!

Προτιμάς να παίζεις ή να γράφεις μουσική; Τι σε κάνει να νιώθεις πιο δημιουργική;
Εξαρτάται από τη στιγμή, τη διάθεση και την έμπνευση. Αισθάνομαι δημιουργική και γεμάτη και γράφοντας στίχους, μουσική, αλλά και παίζοντας σε μία παράσταση.

Όταν βγαίνεις στα live νιώθεις άγχος ή απλά αφήνεσαι στη μουσική;
Και τα δύο. Πριν βγω στη σκηνή έχω τρακ, στην πορεία το διαχειρίζομαι και τελικά το ξεχνάω!



Η συνεργασία σου με τον Μίλτο Πασχαλίδη είναι σταθερή τα τελευταία χρόνια. Τι εκτιμάς σε αυτόν και τι έχεις μάθει από τη μουσική σας συνύπαρξη;
Ο Μίλτος Πασχαλίδης είναι για μένα δάσκαλος, φίλος, πολύτιμος συνεργάτης και παραγωγός του δίσκου (γέλια)! Εκτός από την ποιότητά του ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης, εκτιμώ ιδιαίτερα τη διάθεσή του να στηρίζει νέους καλλιτέχνες.

Πού μπορούμε να σε απολαύσουμε αυτό το διάστημα;
Οι επόμενες προγραμματισμένες εμφανίσεις μου είναι τις δύο Πέμπτες 22 και 29 Γενάρη στο Σταυρό του Νότου (Club).

By TLIFE

Πώς ένα "άσχετο μα και σχετικό» τραγούδι μπορεί να σε κάνει να κολλήσεις!

«Όταν ένα τραγούδι σε πιάνει στα πράσα,

όταν σκέφτεται τη σκέψη σου,

και την τραγουδάει πριν την ξεστομίσεις,

τότε σωστά νιώθεις ότι έχει γραφτεί για σένα..

Έστω και ερήμην του στιχουργού και του συνθέτη..

Αυτό το τραγούδι έχει γραφτεί για σένα...»

Δεν θα μπορούσα να το περιγράψω καλύτερα από τον Μίλτο Πασχαλίδη, στο νέο του βιβλίο «Αγύριστο κεφάλι». Κάποια τραγούδια σε κάνουν να νιώθεις τόσο έντονα ακόμα κι αν τα ακούς για πρώτη φορά. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει προφανής λόγος. Ακόμα κι αν είναι από καλλιτέχνες που υπό άλλες συνθήκες δεν θα άκουγες ποτέ. Εμένα μου συμβαίνει πολύ συχνά. Ειδικά τελευταία.

Έχω κι αυτή την τάση να κολλάω άσχημα με τα κομμάτια που μου αρέσουν. Αν ένα τραγούδι μου αρέσει θα το ακούω στo repeat μέχρι να νιώσω ότι το «κατέκτησα». Μέχρι να μπορώ απλά να ακούω τη μουσική του τυχαία -σε κάποια σειρά για παράδειγμα- και να μπορώ να το αναγνωρίσω. Μέχρι να μην χρειάζεται πια να πατήσω play γιατί έχει μπει σε autoplay μέσα στο κεφάλι μου.

Κολλάω άσχημα με τα τραγούδια. Το ίδιο άσχημα κολλάω και με τους ανθρώπους. Ευτυχώς, τα τραγούδια δεν τα βαριέμαι ποτέ και ούτε τα σιχαίνομαι με την πολύ επανάληψη. Σε αντίθεση με τους ανθρώπους, όπου η επανάληψη κάποιων πραγμάτων μπορεί να με κάνει να τους απομυθοποιήσω τελείως. And the magic is lost!

Στη μουσική όμως, η μαγεία είναι επανατροφοδοτούμενη. Τα τραγούδια που αγαπώ, τα αγαπώ για ΠΑΝΤΑ. Ένα από αυτά που αγάπησα τελευταία είναι το παρακάτω. Από ένα συγκρότημα που δεν θα άκουγα ποτέ από μόνη μου, παρόλο που «δεν κρίνω από εξώφυλλο». Το «Snuff» μπήκε στην playlist του μυαλού ένα βράδυ από ένα φίλο. Ε, και κόλλησα! 

Το άκουσα ξανά και ξανά και ξανά και ξανά! Α! Και ξανά... Ξεχώρισα τους στίχους που μου αρέσουν. Προσπάθησα να τους απομνημονεύσω -χωρίς μεγάλη επιτυχία- και συνεχίζω να το ακούω. Μέχρι να κολλήσω με κάποιο άλλο...