Τα μεγαλύτερα μαθήματα στη ζωή τα παίρνεις από τα πιο απλά πράγματα. Από αυτά βασικά που νομίζεις ότι είναι τα πιο απλά πράγματα. Στην πραγματικότητα, κουβαλούν μέσα τους όλη τη σοφία που χρειάζεσαι. Αρκεί να μάθεις να τα παρατηρείς. Για μένα, αυτό ήταν πάντα το αγαπημένο μου παιχνίδι. Να δίνω σημασία στα μικρά και καθημερινά που άμα τα ενώσεις όλα μαζί σου δίνουν μία ολοκληρωμένη εικόνα. Μία εικόνα που πάντα ήταν εκεί αλλά δεν μπορούσες να τη διακρίνεις. Θα μπορούσα να σου εξηγήσω το γιατί, αλλά δεν έχει νόημα να το κάνω σε αυτό το blog. Ο ρόλος του είναι άλλος. Να σου δώσει από έναν μέχρι πολλούς λόγους να χαμογελάσεις και να κοιτάξεις ψηλά! Εκεί, στον ουρανό.
Στον ουρανό που άλλωστε πετούν και τα μπαλόνια. Ανάμεσά τους κι αυτό της ταινίας του Albert Lamorisse που θα δεις παρακάτω. Ο Γάλλος σκηνοθέτης υπέγραψε το "Le Ballon Rouge" το 1956. Η μικρού μήκους ταινία -έχει διάρκεια μόλις 34 λεπτά- κατάφερε να αποσπάσει Χρυσό Φοίνικα αλλά και βραβείο Όσκαρ καθώς και διθυραμβικές κριτικές από τους ειδικούς της 7ης τέχνης. Πρωταγωνιστές της είναι ο 10χρονος Πασκάλ και ένα κόκκινο μπαλόνι.
Το μπαλόνι αυτό ακολουθεί το μικρό αγόρι πιστά και δίνει χρώμα στη μονότονη ζωή του και στις γειτονιές του Παρισιού της δεκαετίας του '50. Είναι ο καλύτερός του φίλος και είναι ένα μόνιμο reminder για να είναι χαρούμενος. Ένα μπαλόνι έχει αυτή τη μαγική ικανότητα να σου φτιάξει τη διάθεση. Φαντάσου, λοιπόν, τι γίνεται όταν μιλάμε για περισσότερα!
Δεν μπόρεσα να μην κάνω στο μυαλό μου σύνδεση με την ταινία της Pixar ,"Up" όπου τα μπαλόνια δεν αποτελούν απλά το όνειρο, αλλά το "όχημα" για να φτάσουν οι πρωταγωνιστές της σε αυτό.
Ο 78χρονος Καρλ Φρέντρικσεν αποφάσισε να δέσει το σπίτι του σε χιλιάδες μπαλόνια και να πραγματοποιήσει το ταξίδι της ζωής του. Στη διάρκεια της απογείωσης αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνος!
Ο συμπαθητικός γεράκος παίρνει τα δικά του μαθήματα κι εμείς τα δικά μας. Τα μπαλόνια σου δίνουν αυτή την αίσθηση της ελευθερίας και της παιδικής αφέλειας που τίποτα δεν φαντάζει αδύνατο. Αρκεί να μπορείς να το ονειρευτείς και θα γίνει πραγματικότητα.
Κάπως έτσι σκέφτηκε και η Σοφία Σιάφα και αποφάσισε να καθιερώσει την Παγκόσμια Ημέρα Χαρίσματος Μπαλονιού! Όχι, δεν σου κάνω πλάκα! Η μέρα αυτή υπάρχει. Βέβαια, δεν θα τη βρεις κάνοντας αναζήτηση στη Google. Τουλάχιστον όχι ακόμα.
"Είναι μια ιδέα που είχα στις 31 Μάϊου το 2013 για πρώτη φορά", μου εξηγεί η νεαρή φοιτήτρια που το ξεκίνησε όλο αυτό, μια μέρα σαν και τη σημερινή, στην Πάτρα. Η μικρή νεράιδα της ιστορίας μου!
"Είχα πάρει μπαλόνια από το σούπερ μάρκετ για να δώσω ένα σε έναν φίλο μου, καθώς θα ήταν η πρώτη φορά που θα τον συναντούσα από κοντά. Eν τω μεταξύ τα υπόλοιπα μου είχαν μείνει στην τσάντα. Οπότε λέω τι να τα κάνω; Άρχισα να τα φουσκώνω και να τα μοιράζω με αυτόν τον φίλο μου σε κεντρικούς δρόμους της Πάτρας και σε όσους βρίσκαμε και επειδή μας ρωτούσαν "Γιατί να το πάρω;" Αρχίσαμε να τους λέμε "Γιατί είναι Παγκόσμια Ημέρα χαρίσματος μπαλονιού". Εμένα μου φάνηκε εξαιρετική ιδέα αυτό! Οπότε είπα να το καθιερώσω κυρίως γιατί είδα πόσο σφιγμένοι ήταν όλοι ... Φοβόντουσαν να πάρουν ένα μπαλόνι που είναι ό,τι πιο αθώο."
Η Σοφία κατάφερε να κάνει μια ιδέα πραγματικότητα κάνοντας πολλούς ανθρώπους γύρω τους, που αρχικά ένιωσαν αμήχανα ή καχύποπτα, να χαμογελάσουν. Αυτό θέλει να κάνει και φέτος!
Η αλήθεια είναι ότι η "Παγκόσμια Μέρα Χαρίσματος Μπαλονιού" ή "Give Away A Ballon Day" δεν έχει καταφέρει να πάρει τη διάσταση που και η ίδια θα ήθελε. Πέρα από την πόλη της Πάτρας, που γνώρισε τη μεγαλύτερη ανταπόκριση, έχουν σηκωθεί κάποια μπαλόνια στον ουρανό της Αθήνας, της Λάρισας αλλά και στην Ιταλία και την Αγγλία. Μπορείς αυτή τη φορά να συμβάλεις κι εσύ. Δες εδώ πώς!
Τη ρώτησα τι περιμένει από αυτή τη χρονιά και σίγουρα η απάντησή της ήταν ακόμα καλύτερη από αυτό που περίμενα εγώ. "Τι περιμένω. Κάθε χρόνο να ξέρεις στέλνω mail στην Ellen Degeneres ΜΠΑΣ ΚΑΙ γίνει παγκόσμιο. Αλλά δεν μου έχει απαντήσει ποτέ η αλήθεια είναι."
"Περιμένω προφανώς κάθε χρονιά να είναι καλύτερη από την προηγουμένη... Μέχρι στιγμής το 2014 ήταν η καλύτερή μας χρονιά. Ίσως επειδή το είχα προωθήσει και φουλ εγώ. Τώρα δουλεύω, τρέχω και δεν έχω τον χρόνο να το τρέξω όσο θα ήθελα", μου λέει.
Πάντως, θα τιμήσει τη μέρα αυτή και φέτος αλλά από το Λονδίνο. "Ξέρω ότι θα το κάνουν σιγουρά και Λάρισα οι φίλοι μου από musica radio και σίγουρα οι καλοί μου φίλοι από Πάτρα και Κέρκυρα."
"Για μένα τα μπαλόνια συμβολίζουν την αθωότητα της παιδικής μας ηλικίας. Και κυρίως θεωρώ πως μέσα από αυτή την ημέρα προσπαθώ να θυμίσω και σε όλους τους "μεγάλους και σοβαρούς" πώς ένιωθαν όταν ήταν μικροί χωρίς χρήματα, υποχρεώσεις, κρίση, προβλήματα κτλ. Αυτό είναι για μένα τα μπαλόνια. Χρώμα, χαρά και γέλιο", μου λέει κλείνοντας και θα με βρει απόλυτά σύμφωνη.
Άλλωστε μια από τις αγαπημένες μου ατάκες από παιδικό είναι η εξής: "Nobody can be uncheered with a balloon." Είναι από τον Winnie the Pooh που έχει ταυτιστεί εκτός από το μέλι και με ένα κόκκινο -αν κι εγώ προτιμώ την εκδοχή του γαλάζιου- μπαλόνι.
Και δεν είναι η μοναδική εικόνα που έχουμε ταυτίσει με μπαλόνι. Μια ακόμα πολύ αγαπημένη μου είναι και το graffiti του Bansky που δείχνει ένα κοριτσάκι με ένα μπαλόνι σε σχήμα καρδιάς. Σύμβολο της ελπίδας και του να αφήνουμε ότι μας βαραίνει.
Αν παρατηρήσεις πόσο ελεύθερα πετούν τα μπαλόνια στον ουρανό και προσπαθήσεις να "αντιγράψεις" αυτό το ανάλαφρο πέταγμα, ίσως καταφέρεις να βάλεις στη ζωή σου λίγη παραπάνω χαρά. Κι αν αυτή τη χαρά στη συνέχεια τη μοιραστείς και με τους άλλους, τότε γίνεται ακόμα μεγαλύτερη!
Δεν είναι τυχαίο που τα μπαλόνια είναι το σήμα κατατεθέν για τα party. Σε όλα τα σχήματα, τα μεγέθη και τα χρώματα. Ακόμα και τα σκασμένα μπαλόνια θυμίζουν γιορτή που τελείωσε ή είναι στη μέση της. Τα μπαλόνια έχουν αυτή τη μαγική ιδιότητα να σε κάνουν να χαμογελάς. Όχι;
Γέμισε τον ουρανό (σου) με μπαλόνια και μάθε από αυτά τη σημασία της χαράς!
P. S. Ψάξε στο You Tube το νέο τραγούδι των Coldplay με τίτλο "Up and Up" και ραντεβού... ψηλά στον ουρανό!
Στον ουρανό που άλλωστε πετούν και τα μπαλόνια. Ανάμεσά τους κι αυτό της ταινίας του Albert Lamorisse που θα δεις παρακάτω. Ο Γάλλος σκηνοθέτης υπέγραψε το "Le Ballon Rouge" το 1956. Η μικρού μήκους ταινία -έχει διάρκεια μόλις 34 λεπτά- κατάφερε να αποσπάσει Χρυσό Φοίνικα αλλά και βραβείο Όσκαρ καθώς και διθυραμβικές κριτικές από τους ειδικούς της 7ης τέχνης. Πρωταγωνιστές της είναι ο 10χρονος Πασκάλ και ένα κόκκινο μπαλόνι.
Το μπαλόνι αυτό ακολουθεί το μικρό αγόρι πιστά και δίνει χρώμα στη μονότονη ζωή του και στις γειτονιές του Παρισιού της δεκαετίας του '50. Είναι ο καλύτερός του φίλος και είναι ένα μόνιμο reminder για να είναι χαρούμενος. Ένα μπαλόνι έχει αυτή τη μαγική ικανότητα να σου φτιάξει τη διάθεση. Φαντάσου, λοιπόν, τι γίνεται όταν μιλάμε για περισσότερα!
Δεν μπόρεσα να μην κάνω στο μυαλό μου σύνδεση με την ταινία της Pixar ,"Up" όπου τα μπαλόνια δεν αποτελούν απλά το όνειρο, αλλά το "όχημα" για να φτάσουν οι πρωταγωνιστές της σε αυτό.
Ο 78χρονος Καρλ Φρέντρικσεν αποφάσισε να δέσει το σπίτι του σε χιλιάδες μπαλόνια και να πραγματοποιήσει το ταξίδι της ζωής του. Στη διάρκεια της απογείωσης αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνος!
Ο συμπαθητικός γεράκος παίρνει τα δικά του μαθήματα κι εμείς τα δικά μας. Τα μπαλόνια σου δίνουν αυτή την αίσθηση της ελευθερίας και της παιδικής αφέλειας που τίποτα δεν φαντάζει αδύνατο. Αρκεί να μπορείς να το ονειρευτείς και θα γίνει πραγματικότητα.
Κάπως έτσι σκέφτηκε και η Σοφία Σιάφα και αποφάσισε να καθιερώσει την Παγκόσμια Ημέρα Χαρίσματος Μπαλονιού! Όχι, δεν σου κάνω πλάκα! Η μέρα αυτή υπάρχει. Βέβαια, δεν θα τη βρεις κάνοντας αναζήτηση στη Google. Τουλάχιστον όχι ακόμα.
"Είναι μια ιδέα που είχα στις 31 Μάϊου το 2013 για πρώτη φορά", μου εξηγεί η νεαρή φοιτήτρια που το ξεκίνησε όλο αυτό, μια μέρα σαν και τη σημερινή, στην Πάτρα. Η μικρή νεράιδα της ιστορίας μου!
"Είχα πάρει μπαλόνια από το σούπερ μάρκετ για να δώσω ένα σε έναν φίλο μου, καθώς θα ήταν η πρώτη φορά που θα τον συναντούσα από κοντά. Eν τω μεταξύ τα υπόλοιπα μου είχαν μείνει στην τσάντα. Οπότε λέω τι να τα κάνω; Άρχισα να τα φουσκώνω και να τα μοιράζω με αυτόν τον φίλο μου σε κεντρικούς δρόμους της Πάτρας και σε όσους βρίσκαμε και επειδή μας ρωτούσαν "Γιατί να το πάρω;" Αρχίσαμε να τους λέμε "Γιατί είναι Παγκόσμια Ημέρα χαρίσματος μπαλονιού". Εμένα μου φάνηκε εξαιρετική ιδέα αυτό! Οπότε είπα να το καθιερώσω κυρίως γιατί είδα πόσο σφιγμένοι ήταν όλοι ... Φοβόντουσαν να πάρουν ένα μπαλόνι που είναι ό,τι πιο αθώο."
Η Σοφία κατάφερε να κάνει μια ιδέα πραγματικότητα κάνοντας πολλούς ανθρώπους γύρω τους, που αρχικά ένιωσαν αμήχανα ή καχύποπτα, να χαμογελάσουν. Αυτό θέλει να κάνει και φέτος!
Η αλήθεια είναι ότι η "Παγκόσμια Μέρα Χαρίσματος Μπαλονιού" ή "Give Away A Ballon Day" δεν έχει καταφέρει να πάρει τη διάσταση που και η ίδια θα ήθελε. Πέρα από την πόλη της Πάτρας, που γνώρισε τη μεγαλύτερη ανταπόκριση, έχουν σηκωθεί κάποια μπαλόνια στον ουρανό της Αθήνας, της Λάρισας αλλά και στην Ιταλία και την Αγγλία. Μπορείς αυτή τη φορά να συμβάλεις κι εσύ. Δες εδώ πώς!
Τη ρώτησα τι περιμένει από αυτή τη χρονιά και σίγουρα η απάντησή της ήταν ακόμα καλύτερη από αυτό που περίμενα εγώ. "Τι περιμένω. Κάθε χρόνο να ξέρεις στέλνω mail στην Ellen Degeneres ΜΠΑΣ ΚΑΙ γίνει παγκόσμιο. Αλλά δεν μου έχει απαντήσει ποτέ η αλήθεια είναι."
"Περιμένω προφανώς κάθε χρονιά να είναι καλύτερη από την προηγουμένη... Μέχρι στιγμής το 2014 ήταν η καλύτερή μας χρονιά. Ίσως επειδή το είχα προωθήσει και φουλ εγώ. Τώρα δουλεύω, τρέχω και δεν έχω τον χρόνο να το τρέξω όσο θα ήθελα", μου λέει.
Πάντως, θα τιμήσει τη μέρα αυτή και φέτος αλλά από το Λονδίνο. "Ξέρω ότι θα το κάνουν σιγουρά και Λάρισα οι φίλοι μου από musica radio και σίγουρα οι καλοί μου φίλοι από Πάτρα και Κέρκυρα."
"Για μένα τα μπαλόνια συμβολίζουν την αθωότητα της παιδικής μας ηλικίας. Και κυρίως θεωρώ πως μέσα από αυτή την ημέρα προσπαθώ να θυμίσω και σε όλους τους "μεγάλους και σοβαρούς" πώς ένιωθαν όταν ήταν μικροί χωρίς χρήματα, υποχρεώσεις, κρίση, προβλήματα κτλ. Αυτό είναι για μένα τα μπαλόνια. Χρώμα, χαρά και γέλιο", μου λέει κλείνοντας και θα με βρει απόλυτά σύμφωνη.
Άλλωστε μια από τις αγαπημένες μου ατάκες από παιδικό είναι η εξής: "Nobody can be uncheered with a balloon." Είναι από τον Winnie the Pooh που έχει ταυτιστεί εκτός από το μέλι και με ένα κόκκινο -αν κι εγώ προτιμώ την εκδοχή του γαλάζιου- μπαλόνι.
Και δεν είναι η μοναδική εικόνα που έχουμε ταυτίσει με μπαλόνι. Μια ακόμα πολύ αγαπημένη μου είναι και το graffiti του Bansky που δείχνει ένα κοριτσάκι με ένα μπαλόνι σε σχήμα καρδιάς. Σύμβολο της ελπίδας και του να αφήνουμε ότι μας βαραίνει.
Αν παρατηρήσεις πόσο ελεύθερα πετούν τα μπαλόνια στον ουρανό και προσπαθήσεις να "αντιγράψεις" αυτό το ανάλαφρο πέταγμα, ίσως καταφέρεις να βάλεις στη ζωή σου λίγη παραπάνω χαρά. Κι αν αυτή τη χαρά στη συνέχεια τη μοιραστείς και με τους άλλους, τότε γίνεται ακόμα μεγαλύτερη!
Δεν είναι τυχαίο που τα μπαλόνια είναι το σήμα κατατεθέν για τα party. Σε όλα τα σχήματα, τα μεγέθη και τα χρώματα. Ακόμα και τα σκασμένα μπαλόνια θυμίζουν γιορτή που τελείωσε ή είναι στη μέση της. Τα μπαλόνια έχουν αυτή τη μαγική ιδιότητα να σε κάνουν να χαμογελάς. Όχι;
Γέμισε τον ουρανό (σου) με μπαλόνια και μάθε από αυτά τη σημασία της χαράς!
P. S. Ψάξε στο You Tube το νέο τραγούδι των Coldplay με τίτλο "Up and Up" και ραντεβού... ψηλά στον ουρανό!
By TLIFE
