30.8.17

Νερό κι αλάτι!

Λίγο πριν σβήσει το καλοκαίρι και μπει ημερολογιακά το φθινόπωρο το "νερό κι αλάτι" σε παραπέμπει στη θάλασσα. Στις διακοπές και στην ανεμελιά τους. Στα μπάνια. Στις βουτιές στο νερό που σου αφήνουν αυτή τη γλυκιά αλμύρα.

Αυτή την ίδια (γλυκιά) αλμύρα που σου αφήνουν και τα δάκρυα. Για κάποιους το νερό κι αλάτι σημαίνει και κλάμα. Βουτιά στο μέσα τους και ξαλάφρωμα.

Για μένα το "νερό κι αλάτι" είναι λέξεις από τους στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου που έχουν γράψει βαθιά μέσα μου.

"Κι αν σου' πα πως θα πέθαινα για σένα 
 κι αν κάποτε για μένα ήσουν κάτι 
 κι αν είχαμε τα πάντα μοιρασμένα 
 άσ' το αγάπη μου να πάει, νερό κι αλάτι"


"Νερό και αλάτι" για τους καλοκαιρινούς έρωτες που δεν κατάφεραν να φτάσουν μέχρι το φθινόπωρο. Γεννήθηκαν για να σου αφήσουν αυτή τη γλυκιά αλμύρα. Των δακρύων ή και της θάλασσας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για πες...