Για σένα που
δεν δίνεις σημασία στις ανάγκες μου.
Που λες ότι με αγαπάς και παρόλα αυτά,
τα μεγάλα λόγια σου δεν εξαργυρώνονται
ποτέ σε πράξεις. Που δεν κάνεις την
παραμικρή προσπάθεια να καλύψεις έστω
και ένα μικρό ποσοστό από τα κενά μου.
Όχι ότι έχεις υποχρέωση αλλά να, επειδή
λες ότι με αγαπάς.
Για σένα που
με χρησιμοποιείς. Που παίζεις τα παιχνίδια
σου ενώ θα μπορούσες απλά να συνεργαστείς
και να συμπλεύσεις μαζί μου. Που βάζεις
το συμφέρον σου πάνω από την ανθρώπινη
επαφή. Κάνεις τη δουλειά σου και αδιαφορείς
για το τι μένει στο τέλος. Ε, αδιαφορώ
κι εγώ!
Για σένα που
με κάνεις να φαίνομαι κομπλεξική. Που
προσπαθήσεις να μηδενίσεις τα πιστεύω
μου με τις δικές σου ηλίθιες απόψεις.
Που νομίζεις ότι είσαι ότι καλύτερο
έχει βγάλει αυτός ο πλανήτης και πως
ότι κάνεις είναι το σωστό. Σου έχω νέα!
Δεν είσαι τόσο γαμάτος!
Για σένα που
δεν σέβεσαι τα αισθήματά μου. Που δεν
προσπαθείς καν να μπεις για μια στιγμή
στη θέση μου και να με καταλάβεις. Που
δεν σε νοιάζει αν έχω θυμώσει, αν έχω
στεναχωρηθεί, αν έχω πειραχτεί με κάτι.
Που με έχεις και λίγο δεδομένη και δεν
μπαίνεις ούτε στη διαδικασία να μου
εξηγήσεις κάποια πράγματα.
Για σένα που
ζητάς μόνο να παίρνεις κι έχω κάνει το
“δεν πειράζει” καραμέλα. Ξέρεις κάτι;
Πειράζει! Για να πάρεις πρέπει και να
δώσεις. Κι εγώ, δεν έχω άλλο. Δώσαμε!
Για σένα που
υπογραμμίζεις τις ανασφάλειές μου. Που
ψάχνεις να βρεις το αρνητικό σε ότι θα
κάνω, θα πω ή θα νιώσω. Τα δικά σου κόμπλεξ
κράτα τα για τον εαυτό σου.
Για σένα που
εκμεταλλεύεσαι τη θέση εξουσίας. Που
κάνεις ότι γουστάρεις γιατί απλά είσαι
σε θέση υπεροχής και μόνο με αυτό τον
τρόπο μπορείς να επιβάλεις την άποψή
σου. Που αντιμετωπίζεις τους άλλους σαν
σκουπίδια ή κατσαρίδες.
Για σένα που απαιτείς να γίνονται όλα με τον δικό σου τρόπο. Που δεν αναγνωρίζεις το δικαίωμά μου στο να σκέφτομαι, να εκφράζομαι και να πράττω διαφορετικά. Ο καθένας ξέρεις έχει το δικό του αποτύπωμα.
Για σένα που απαιτείς να γίνονται όλα με τον δικό σου τρόπο. Που δεν αναγνωρίζεις το δικαίωμά μου στο να σκέφτομαι, να εκφράζομαι και να πράττω διαφορετικά. Ο καθένας ξέρεις έχει το δικό του αποτύπωμα.
Για όλους
εσάς, στο εξής, αδιαφορώ!
Αδιαφορώ γιατί είναι καιρός να αρχίσω να νοιάζομαι για τον
εαυτό μου αφού κανείς άλλος, από όλους εσάς, δεν θα το κάνει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες...