Όταν γνώρισα τον Σάκη!

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που νιώθεις και κάνεις σαν μικρό παιδάκι! Τι κι αν έχεις κλείσει ήδη τα 26 και θεωρείσαι ώριμο άτομο. Όχι ότι δεν είσαι, αλλά να, σε κάτι τέτοιες στιγμές το ξεχνάς. Και είναι τόσο ωραία! Έτσι ένιωθα την μέρα που πήγα να δω τον Σάκη. Τώρα που το περιγράφω, μου φαίνεται λιγάκι αστείο το βράδυ εκείνο. Αστείο όσον αφορά τον τρόπο που το χειρίστηκα εγώ…

Για, να τα πάρουμε όμως από την αρχή! Ο Σάκης, ο Ρουβάς ντε, είναι μεγάλη αδυναμία. Για πολλά κοριτσάκια. Όλες τον θέλουν αλλά μπορούν εύκολα να τον «μοιραστούν» γιατί ξέρουν ότι ανήκει σε όλες τις «ρουβίτσες» του. Ανάμεσά τους κι εγώ.

Τόσο καιρό έγραφα γι’ αυτόν, τον παρακολουθούσα στα επαγγελματικά του αλλά και στα προσωπικά του και κάθε φορά σκεφτόμουν πόσο τέλειος είναι. Ε, τώρα το διαπίστωσα κιόλας!

Τον γνώρισα από κοντά κι ενώ φυσιολογικά θα έπρεπε να τον απομυθοποιήσω, συνέβη το αντίθετο. Είναι όντως τόσο τέλειος! Γλυκός, αστείος και όμορφος και sexy… Και επιτέλους τον γνώρισα και δεν είναι πια ο τραγουδιστής που απλά έχω την αφίσα του πάνω από το γραφείο μου. Σου ακούγεται λίγο παιδιάστικο; Αυτό είναι! Ο Σάκης είναι χαρά για μένα, σαν αυτή που νιώθεις όταν τρως το πρώτο παγωτό το καλοκαίρι, όταν ανοίγεις τα δώρα τα Χριστούγεννα ή όταν η μαμά σου έχει φτιάξει ένα πεντανόστιμο κείκ.

Ο Σάκης είναι ιδέα, είναι ένας άνθρωπος που μπορείς μόνο να λατρέψεις… Τον ερωτεύεσαι αστραπιαία, σε καθηλώνει μέσα σε μόνο λίγα δευτερόλεπτα και το κάνει όλο αυτό να φαίνεται τόσο απλό ενώ δεν είναι. Όπως και το να τον γνωρίσεις φαίνεται τόσο απλό ενώ δεν είναι. Και δεν εννοώ το πρακτικό κομμάτι. 

Εγώ όταν γνώρισα το Σάκη χάρηκα τόσο πολύ που το κατάλαβαν όλοι χωρίς να χρειαστεί να το πω! Καλά, φταίει και η φωτογραφία που έβγαλα μαζί του και καμάρωνα σαν γύφτικο σκεπάρνι δίπλα του…

Ένα γλυκό φιλί, ένα ζεστό χαμόγελο, η στιγμή της χειραψίας που προσπάθησα να «παγώσω», η αμηχανία μου, ο αισθησιασμός του στη σκηνή, τα αγαπημένα τραγούδια, το «ευχαριστώ» που νιώθω για τον «μεσολαβητή» σε όλο αυτό και η πιο τέλεια φωτογραφία που θα μπορούσα να έχω μέχρι στιγμής! Αυτά κρατάω, από την μέρα που γνώρισα τον Σάκηηηηηηηηηηηηηηηη….

Ρ. Λουιζίδου: Μιλά για τον Θ. Αθερίδη, αποκαλύπτει την ηλικία της και απαντά αν θα ξύριζε το κεφάλι της!

Από τις ηθοποιούς που δεν χορταίνεις να συζητάς μαζί τους είναι σίγουρα η Ρένια Λουιζίδου. Έχει απίστευτο χιούμορ, είναι αφοπλιστική στις απαντήσεις της και τόσο διαθέσιμη να μιλήσετε για τα πάντα που νιώθεις ότι μιλάς στην κολλητή σου!

Το TLIFE την συνάντησε κάπου ανάμεσα στα γυρίσματα της σειράς του ΑΝΤ1 αλλά και τις παραστάσεις της νέας θεατρικής δουλειάς του Θοδωρή Αθερίδη με τίτλο “Άγρια Δύση”. Η συνεργασία της με τον Θοδωρή στο θέατρο Αποθήκη, ύστερα από 25 χρόνια που τον ξέρει, είναι κάτι που την χαροποιεί ιδιαιτέρως και ο κόσμος έχει ήδη αγαπήσει το έργο. Εκτός από την παράσταση όμως θέλαμε πολλά να την ρωτήσουμε.

Θα ξύριζε το κεφάλι της για ένα ρόλο; Παρακολουθεί τούρκικε σειρές στην τηλεόραση; Θα ήθελε να παίξει στο CSI; Γίνεται έξαλλη με τις πολιτικές εξελίξεις; Τι κάνει στον ελεύθερό της χρόνο; Φυσικά, μας απάντησε σε όλα!



Έχετε ξανασυνεργαστεί με τον Θοδωρή Αθερίδη;
Έχουμε παίξει κατά καιρούς μαζί guest στην τηλεόραση. Περιέργως δεν έχουμε συνεργαστεί και λέω περιέργως γιατί είμαστε φίλοι από έφηβοι, από τη Θεσσαλονίκη και συμμαθητές στα τρία χρόνια της δραματικής σχολής. Δηλαδή μαζί βγήκαμε στο θέατρο αλλά κάπως έρχονται τα πράγματα, δεν τυχαίνει στους φίλους στη δουλειά πάντα. Παρόλα αυτά έγραψε ο Θοδωρής φέτος αυτό το έργο για να παίξουμε μαζί, την “Άγρια Δύση”. Επιτέλους καταφέραμε μετά από 25 χρόνια επαγγελματικής ζωής να βρεθούμε. Ένα έργο που νομίζω ότι είναι πολύ ιδιαίτερο και πολύ ξεχωριστό.

Πείτε μας δυο λόγια για το έργο.
Πρόκειται για μία κωμωδία που ο Θοδωρής, για πλάκα, το έχει βαφτίσει “κρητικό γουέστερν”. Αυτό είναι πρακτικά. Έχει δανειστεί τα στοιχεία του γουέστερν και τα έχει τοποθετήσει, σε ένα τοπίο που θα μπορούσε να είναι τοπίο γουέστερν, στην νότια Κρήτη. Στην ξεραΐλα των Σφακίων για την ακρίβεια.
Αυτό που χρειαζόταν ο Θοδωρής από το ύφος του γουέστερν, γιατί είναι ένα έργο που μιλάει για την Ελλάδα του σήμερα, πέρα από το αστείο που προκύπτει, είναι η ατμόσφαιρα που είναι όλα τα πράγματα οριακά, υπάρχουν αναμετρήσεις μεταξύ των προσώπων, ένταση και αγωνία μέσα σε ένα περιβάλλον διαφθοράς και παρακμής. Αυτή που είναι η κλασική ατμόσφαιρα η γουεστερνική που τα πράγματα δεν είναι ποτέ ήσυχα ακόμα κι όταν δείχνουν ήσυχα, βράζουν από κάτω. Αυτό λοιπόν το τοπίο το τοποθέτησε στα Σφακιά όπου έχουμε μία ξενοδόχα μιας πανσιόν με τα δυο της τα παιδιά, σε αθλία κατάσταση, στην Ελλάδα του σήμερα, με κομμένα τα νερά, τα τηλέφωνα, με τον άντρα της φυλακή για χρέη. Στο νότο λοιπόν της Ελλάδας εμφανίζεται ένας άνδρας από το βορρά, έρχεται από τη Σουηδία. Εδώ κάπου παίζει η αλληγορία του πράγματος, σε σχέση με αυτά που ζούμε, που ο βορράς πιέζει τον κατεστραμμένο νότο. Έρχεται λοιπόν αυτός ο άνθρωπος ο οποίος είναι ντόπιος αλλά ζει 25 χρόνια στη Σουηδία. Είναι ένας παλιός της έρωτας. Την βρίσκει σε αυτό το μαύρο χάλι, χρεοκοπημένη και τα λοιπά και μπλέκεται στη ζωή τους, της οικογένειας. Εν μέρει σαν απομηχανής Θεός για να βοηθήσει, εν μέρει σαν “εκμεταλλευτής”. Αυτό είναι ένα πράγμα που μπαλατζάρει σε όλη την διάρκεια του έργου. Δεν ξέρουμε αν αυτός ο άνθρωπος είναι για καλό ή για κακό. Τα υπόλοιπα είναι τα μυστικά της παράστασης που δεν μπορώ να πω... (γέλια) Οι αποκαλύψεις που γίνονται! Δεν είναι το επίκεντρο ερωτική ιστορία. Συμβαίνει και είναι ένας άνθρωπος από το παρελθόν της. Το θέμα είναι ότι η παρουσία αυτού του άντρα είναι η αφορμή για να βγουν κάποια πράγματα στην φόρα και να αναμετρηθούν οι ήρωες με τον εαυτό τους, με τους γύρω τους, με την αλήθεια... Κυρίως με την αλήθεια!

Σας βλέπουμε πάλι σε έναν ρόλο μητέρας, με δύο παιδιά...
Εμ, τι να έχω στην ηλικία μου; (γέλια)

Αν σας πρότειναν κάτι εντελώς διαφορετικό;
Όταν λέτε κάτι διαφορετικό; Οι μητέρες είναι ατελείωτες, τα είδη που υπάρχουν. Είναι θέμα ηλικίας, δεν είναι θέμα επιλογής. Μητέρες είναι όλες οι γυναίκες του κόσμου από μία ηλικία και μετά. Μητέρα είναι και η Μήδεια, μητέρα είναι και η Παναγιά, είναι τεράστια η ομπρέλα κάτω από την οποία μπαίνουν όλες οι γυναίκες, από μία ηλικία και ύστερα.



Στο ξεκίνημα σας παίζατε διαφορετικούς ρόλους...
Στο ξεκίνημά μου ήμουν 20 και τώρα είμαι 46. Μεγαλώνω μέσα στη δουλειά, θέλω να πω. Επόμενο δεν είναι; Αυτή είναι η φυσική πορεία, δεν έχει να κάνει με την ομοιότητα. Δεν έχει τίποτα να κάνει αυτή η μητέρα, ας πούμε, με την μητέρα που έπαιζα στην Όπερα της Πεντάρας, ούτε έχει να κάνει σε τίποτα με την μητέρα που παίζω στο σήριαλ του ΑΝΤ1, στο Αμάρτημα της Μητρός. Είναι περίπου σαν να με ρωτάτε γιατί παίζω την γυναίκα... (γέλια)

Αν σας ζητούσαν να κάνετε μία ριζική αλλαγή στην εξωτερική σας εμφάνιση για ένα ρόλο. Ας πούμε να βάψετε τα μαλλιά σας ή να τα ξυρίσετε. Θα το κάνατε;
Εξαρτάται. Κατ\' αρχήν να είναι κάτι που μπορώ να το κάνω, εννοώ πρακτικά. Εμείς εδώ δεν έχουμε ανθρώπους και επιτελεία, όπως έχουν οι Αμερικάνοι ηθοποιοί, που θα σε επαναφέρουν στην προηγούμενη κατάσταση όταν σε αλλάξουνε. Το να βάψω τα μαλλιά μου, ας πούμε, σιγά τα αυγά. Δεν το θεωρώ και καμία τρομερή αλλαγή, πολύ ευχαρίστως θα το έκανα. Το να ξυρίσω τα μαλλιά μου όμως, επειδή δεν θα μπορώ να παίξω τίποτα με ξυρισμένο το κεφάλι, μόνο αν μου καλύψουν το μετά, το τι θα κάνω με το κεφάλι γλόμπο... (γέλια) Γιατί δεν έχω την πολυτέλεια να αφοσιωθώ σε κάτι για τρεις μήνες και μετά να κάτσω σπίτι μου μέχρι να ξαναβγεί το μαλλί εν προκειμένω. Δεν θα είχα πρόβλημα στο πως θα δείξω, το πρακτικό κομμάτι είναι που θα με απασχολούσε. Αρκεί βεβαίως να υπήρχε και κάποιος επαρκής και σοβαρός λόγος, να μην γίνεται για να γίνεται, να μην γίνει δηλαδή μόνο για εντυπωσιασμό.



Η πρεμιέρα της παράστασης έχει γίνει εδώ και λίγες μέρες. Έχει ανταπόκριση στο κοινό; Ποια είναι τα πρώτα δείγματα;
Είναι πολύ ενθαρρυντικά. Καταλαβαίνουμε ότι το έργο αρέσει. Είναι πολύ ιδιαίτερο, δεν είναι μία αμιγής, αναμενόμενη κωμωδία. Αυτό έχει να κάνει με την λοξή ματιά του Θοδωρή που δεν γράφει κανονικά αναμενόμενα έργα. Δείχνει να ανταποκρίνεται πάρα πολύ καλά το νεανικό κοινό στο έργο και είναι ενθαρρυντικά πολύ ως προς το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα της παράστασης. Είναι μία αρκετά μουδιασμένη χρονιά ακόμα ως προς το θέμα της προσέλευσης, αλλά αυτό αφορά το σύνολο των παραστάσεων αυτή τη στιγμή.

Πως σχολιάζεται το γεγονός ότι, φέτος, έχουν ανέβει πάρα πολλές θεατρικές παραστάσεις σε σχέση με άλλες χρονιές;
Πάρα πολλές γινόντουσαν κάθε χρόνο. Τώρα που τα τελευταία δύο χρόνια η τηλεόραση έχει εξαφανιστεί πια ως εναλλακτική λύση για τους χιλιάδες άνεργους ηθοποιούς που υπάρχουν ούτως ή άλλως και πριν από την κρίση, έχουν πολλαπλασιαστεί γιατί το θέατρο είναι ο μόνος χώρος στον οποίο μπορούμε να απορροφηθούμε. Οπότε η κρίση στο δικό μας επάγγελμα έφερε ακόμα περισσότερη παραγωγή. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι είναι όλο αυτό βιώσιμο. Είναι μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδος για την χώρα μας και είναι, εκ των πραγμάτων, εξαιρετικά δύσκολο και για το δικό μας επάγγελμα. Γιατί το να υπάρχουν πολλές δουλειές, δεν σημαίνει ότι αυτές οι δουλειές τα καταφέρνουν να αντεπεξέλθουν οικονομικά.
Ξεκινάνε πάρα πολλές δουλειές με το “πάμε, με όσα λίγα μέσα έχουμε και ότι βγει”. Αυτό δεν καθιστά βιώσιμο ένα επάγγελμα. Το ότι το παλεύουμε, θέλω να πω, δεν σημαίνει ότι όλα πάνε καλά επειδή υπάρχουν ακόμα πολλές παραστάσεις. Έχουμε κατεβάσει στο βαθμό που μπορούμε να κατεβάσουμε το εισιτήριο ώστε να μπορούν οι παραγωγοί να το κάνουν και να μην αποσυρθούν. Πολύ δύσκολα μπορεί να φθηνύνει κι άλλο το θέατρο, θέλω να πω ότι υπάρχουν πια όλων των ειδών οι πρόσφορες. Νομίζω ότι έχουμε φτάσει περίπου στο όριο του πόσο μπορεί να φθηνύνει το εισιτήριο ώστε να μπορεί ο παραγωγός του χρόνου να ξανακάνει παραγωγή. Να “βγαίνει” αυτό που λέμε, να είναι βιώσιμο και περιμένουμε όλοι με κομμένη την ανάσα να δούμε πως αυτό θα εξελιχθεί, ποιοι θα καταφέρουν να επιβιώσουν την σεζόν.

Κάποιοι συνάδελφοί σας λένε αστειευόμενοι πως θα μάθουν τούρκικα για να καταφέρουν α επιβιώσουν με τόσες τούρκικες σειρές που κυριαρχούν στην τηλεόραση.
Εντάξει, αστειευόμενοι... Κοιτάξτε εμένα δεν με ενοχλούν συγκεκριμένα τα τούρκικα επειδή είναι τούρκικα. Περάσαμε φάσεις με μεξικάνικα και αργεντίνικα, δηλαδή υπήρχε και περίοδος που παιζόντουσαν 4 και 5 ισπανόφωνα στην τηλεόραση. Δεν μας πείραζε τόσο πολύ τότε επειδή αυτό δεν σήμαινε ότι η δική μας παραγωγή έχει εξαφανιστεί. Τότε παιζόντουσαν παράλληλα με αυτά που κάναμε εμείς. Τώρα, τα τούρκικα βγάζουν μάτι και τα συζητάμε γιατί έχουμε καταλήξει να έχουμε μόνο αυτά στην τηλεόραση. Καταλαβαίνετε ότι είναι καθαρά οικονομικοί οι λόγοι. Εγώ όμως δεν έχω κάτι με τους Τούρκους και τα τούρκικα δηλαδή, δεν μου λέει τίποτα από αυτή την πλευρά. Το κακό είναι να εξαφανιστεί η δική μας παραγωγή, είτε μας εκτοπίσουν Τούρκοι με φθηνές σειρές είτε μας εκτοπίσουν Βούλγαροι είτε Μεξικάνοι, το ίδιο μου κάνει. Αυτό που μου κάνει διαφορά είναι το επίπεδο που έχουν. Πρέπει να πω ότι όσο χαζές κι αν είναι οι ιστορίες, εγώ δεν μπορώ να παρακολουθήσω κανένα από αυτά με το μελο εξωφρενικό σαπουνοπερέ που έχουν, από άποψης παραγωγής όμως είναι πολύ καλύτερα από τα μεξικάνικα και τα αργεντίνικα που βλέπαμε τόσα χρόνια. Κι εκείνα όταν παιζόντουσαν prime time μια χαρά τα βλέπανε. Αυτό που έχω να παραδεχτώ όμως είναι ότι (τα τούρκικα) έχουν ένα επίπεδο παραγωγής καλύτερο. Τότε δεν φωνάζαμε τόσο πολύ που γινόντουσαν αλλά λογικό δεν είναι; Τώρα έχουμε μόνο τούρκικα...
Να, πήρε και η ΕΡΤ κάτι εξαιρετικές σειρές αλλά δεν γυρνάει ο κόσμος να τα δει.

Εσείς βλέπετε τηλεόραση; Παρακολουθείτε αυτές τις σειρές;
Εγώ τρέχω περίπου σαν τον Βέγγο. Είναι τόσο πιεστικοί οι ρυθμοί στους οποίους δουλεύω τον τελευταίο καιρό, δεδομένου ότι έχω και το σήριαλ στην τηλεόραση, που δεν έχω παρακολουθήσει φέτος κάτι. Γενικά, αμφιβάλω αν έχει και κάτι να παρακολουθήσω συστηματικά. Βλέπω όμως τηλεόραση, δεν είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που δεν βλέπουν απλώς παρακολουθώ αργά τη νύχτα. Τότε μπορώ, μετά το θέατρο που επιστρέφω σπίτι μου. Οπότε περισσότερο βλέπω τα CSI, Criminal Minds και σειρές που παίζονται εκείνη την ώρα. Κοντεύω να γίνω ειδική στην ανατομία... (γέλια) Και τις εκπομπές τις ενημερωτικές και έρευνας που παίζονται ακόμα εκείνη την ώρα.

Θα θέλατε να παίξετε σε μία σειρά όπως το CSI;
Γιατί να μην ήθελα, χαζή είμαι; Δεν με έχει απασχολήσει ποτέ μία εξωφρενική πιθανότητα. Από που και ως που; Που θα με βρίσκανε δηλαδή να παίξω κι εγώ θα τους έλεγα “ναι”;

Τελευταία βλέπουμε πολλούς Έλληνες ηθοποιούς να κάνουν βήματα στο εξωτερικό, έχουν αυτή την φιλοδοξία...
Κάνουν μία προσπάθεια τώρα που είναι νέοι και ξεκινάνε από την αρχή. Δεν είχα ποτέ αυτή τη λογική. Την εποχή που ξεκινούσα εγώ δεν υπήρχε αυτή η πιθανότητα, δεν υπήρχε αυτό το σκεπτικό καθόλου. Πιστεύω ότι είναι μία απόφαση που πρέπει να την πάρει κάποιος πάρα πολύ σοβαρά. Το να παίζεις κατ\' αρχήν σε μία ξένη γλώσσα είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο, στα όρια του ανέφικτου. Πρέπει να ζήσεις έξω και να κατακτήσεις την γλώσσα στα όρια της μητρικής γιατί το να παίζεις δεν είναι παίρνω ένα κείμενο και το εκφωνώ. Έχει να κάνει με τον τρόπο που σκέφτεται ο ήρωας που παίζεις κι εμείς σκεφτόμαστε στα ελληνικά, είναι πάρα πολύ δύσκολο να παίξεις σε γλώσσα πέραν της μητρικής σου. Εκτός αν φτάσεις να είσαι δίγλωσσος. Αυτά τα πράγματα χρειάζονται μια επένδυση σε σπουδές, σε χρόνο, σε χρήμα. Στη δική μου εποχή ήταν αδιανόητα. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό και δεν ήταν και η φιλοδοξία μου τέτοια. Μακάρι να κατάφερνα να κάνω όλα αυτά να κάνω όλα αυτά που θέλω, όπως τα θέλω στη χώρα μου. Θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη!

Υπάρχει κάποια ελληνική παραγωγή που ζηλέψατε και θα θέλατε να παίξετε;
Πολύ θα ήθελα να παίζω στο “Νησί”, πολύ θα ήθελα να έχω παίξει στο “10”, στα “Εγκλήματα”, στο “Είσαι το ταίρι μου”, στο “Σ\' αγαπώ, μ\' αγαπάς”... Σε πολλά, αλλά δεν γίνεται να παίξεις σε όλα εσύ!

Όσον αφορά την σειρά που παίζετε, πότε ξεκινάτε;
Ξεκινάει την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου και έχουμε μπει στη διαδικασία γυρισμάτων καιρό τώρα.



Φοβηθήκατε με τόσες καθυστερήσεις ότι μπορεί να μην ξεκινήσει καθόλου φέτος;
Είχαμε την διαβεβαίωση ότι θα συνεχίζουμε. Η σειρά είχε μείνει χωρίς φινάλε από πέρυσι. Δεν είχα άγχος ότι δεν θα γίνει καθόλου αλλά και σήμερα που μιλάμε δεν ξέρω για πόσα επεισόδια θα πάμε. Έχουμε ετοιμάσει κάποια και βλέποντας και κάνοντας. Είναι όλο το κλίμα τόσο ρευστό γύρω μας, είναι τέτοια η αβεβαιότητα, σε πολύ σοβαρότερα πράγματα στη χώρα μας από το αν θα πάει ένα σήριαλ, που και 100% να σε διαβεβαιώσουν ότι θα γίνει κάτι δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Μπορεί από στιγμή σε στιγμή να πτωχεύσουμε, οπότε νομίζω ότι εδώ και τρία χρόνια ζούμε υπό διαρκή πίεση άγχους, αβεβαιότητας και απόλυτης ρευστότητας σε όλα. Το 100% και το “αυτό θα γίνει” δεν παίζει ακόμα κι αν στο λένε.

Μέσα σε όλο αυτό το ρευστό κλίμα που βρίσκεται ενέργεια και έμπνευση για να παίζετε; Η υποκριτική είναι κι ένα επάγγελμα που θέλει έμπνευση.
Δεν διεκδικώ τέτοιες πολυτέλειες στην συγκεκριμένη περίοδο. Προσπαθούμε ως κλάδος να επιβιώσουμε κατ\' αρχήν. Την έμπνευση, στην ανάγκη, θα την βρούμε ή την βρίσκουμε εξαιτίας των συνθηκών που ζούμε. Καμιά φορά καλλιτεχνικά έχεις περισσότερα πράγματα να πεις όταν το περιβάλλον τριγύρω κλονίζεται παρά όταν είναι εφησυχασμένο και μέσα στην ευφορία και την ευμάρεια. Απλώς καταλαβαίνω πως, εγώ πως το αισθάνομαι, για άλλα πράγματα θα είχαμε να μιλήσουμε πριν από 7 χρόνια που ζούσαμε άλλη φάση και για άλλα πράγματα έχουμε να μιλήσουμε σήμερα. Αυτό που αισθάνομαι είναι ότι δεν μπορούμε καλλιτεχνικά να κάνουμε ότι δεν συμβαίνει αυτό που συμβαίνει γύρω μας και να ασχοληθούμε με το τι θα ήθελα να παίξω, τι ρόλος θα ήταν αυτός... Θέλω να πω με την ατομική μας φιλοδοξία. Αυτή τη στιγμή το περιβάλλον και η κατάσταση είναι πολύ μεγαλύτερα από τις ατομικές μας περιπτώσεις.

Υπάρχουν και φαινόμενα όπως αυτό με την παράσταση Corpus Cristi στο θέατρο Χυτήριο που κατέβηκε.
Δεν ξέρω την παράσταση, δεν την είδα, έπαιζα ήδη όταν ανέβηκε αλλά δεν με νοιάζει τι είχε μέσα η παράσταση, με νοιάζει ότι δεν πρέπει να κατεβαίνουν έτσι οι παραστάσεις. Επιλέγει το κοινό που θα πάει, δεν είναι παιδάκι που το παίρνεις από το χέρι για να το πας με το ζόρι στο Χυτήριο. Αν η παράσταση έπρεπε να “αποβληθεί”, θα την απέβαλε το κοινό. Δεν μπορεί με το έτσι θέλω να την αποβάλει κανένας άλλος. Είναι θλιβερό φαινόμενο για την δημοκρατία και δυσάρεστο δείγμα για την πνευματική και κοινωνική μας κατάσταση το να συμβαίνει κάτι τέτοιο και να κατεβαίνει με αυτόν τον τρόπο.

Ως μητέρα, σας αγχώνουν όλα αυτά που γίνονται; Γίνεστε έξαλλη με τις πολιτικές εξελίξεις;
Νομίζω πρέπει να είσαι από τον πλανήτη Άρη για να είσαι ανέμελος και αδιάφορος απέναντι σε αυτά που γίνονται. Πολύ περισσότερο που όπως λέτε είμαι μητέρα. Θα μου ήταν και πολύ πιο εύκολο αν δεν ήμουν να το αντιμετωπίσω αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Θα μπορούσα να είμαι πιο επιθετική ή ακραία στις αποφασίσεις που παίρνω αλλά όταν έχω έναν άνθρωπο που περιμένει από μένα, το άγχος και η αγωνία είναι αυτά φορές περισσότερο. Νομίζω πρέπει να είσαι τελείως στον κόσμο σου για να μην καταλαβαίνεις και να μην επηρεάζεσαι από αυτό που συμβαίνει. Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος, σε κανένα κοινωνικό στρώμα που να μην είναι μέρος αυτού του ντόμινο.



Είστε παραδοσιακή μαμά; Όταν διαβάζει είστε από πάνω του;
Όχι, δεν είμαι της άποψης ότι πρέπει να είσαι ακριβώς με αυτό τον τρόπο από πάνω. Επειδή είμαι και παιδί δασκάλας, έχω αυτή την οδηγία κι από τη μαμά μου. Ότι τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αναλαμβάνουν μόνα τους την ευθύνη απέναντι στις υποχρεώσεις τους. Ότι ένα παιδί αν μάθει να διαβάζει μαζί σου από το δημοτικό, είναι κάτι που θα το κουβαλάει μετά για όλα τα χρόνια της ζωής του. Έχω προσπαθήσει να είναι, όσο γίνεται, ανεξάρτητος ο γιος μου σε αυτό αλλά υπάρχουν μέρες σε βοήθεια σε κάτι. Ποιος θα του την δώσει; Ο πατέρας του κι εγώ!

Όταν το πρόγραμμά σας είναι φορτωμένο, όπως αυτή την περίοδο, σας κάνει παράπονα ότι του λείπετε;
Έχει μεγαλώσει με αυτό το παράξενο πρόγραμμα. Ευτυχώς, οι μέρες αυτές που μπορεί να είναι φουλ και να λείπεις όλη την μέρα από το σπίτι εναλλάσσονται με μέρες που δεν έχεις απολύτως τίποτα και είσαι όλη την μέρα μέσα στο σπίτι. Ή αν δεν δουλέψεις στο θέατρο μία σεζόν είσαι κάθε μέρα μέσα στο σπίτι, για όλες τις ώρες. Το χαρακτηριστικό μας είναι η έλλειψη ωραρίου συγκεκριμένου και η έλλειψη ρουτίνας συγκεκριμένης. Δεν είναι αντικειμενικά έλλειψη χρόνου σε σχέση με μία γυναίκα που δουλεύει μέχρι τις 6 ή τις 7 το απόγευμα. Ο χρόνος που έχεις να διαθέσει μία γυναίκα ηθοποιός στο παιδί της είναι περισσότερος απλώς είναι πιο ακατάστατος. Εκεί βέβαια παίζει πάρα πολύ ρόλο, σε εμένα τουλάχιστον, είναι τεράστια η βοήθεια που έχω από τον άντρα μου. Προσπαθεί να κανονίζει τις δουλείες του έτσι ώστε όταν έχω εγώ τεράστιο φόρτο εργασίας να καλύπτει εκείνος την δική μου απουσία από το σπίτι.
Είναι για μένα πολύ σημαντικό να μπορεί να διαμορφώνει το πρόγραμμά του έτσι ώστε το παιδί να μην αισθάνεται ποτέ “εγκαταλελειμμένο”. Αν δεν μπορώ εγώ και έρχεται εκείνη η αποφράδα μέρα που έχω γύρισμα και μετά κατευθείαν παράσταση και θα φύγω το πρωί και θα γυρίσω το βράδυ, εκείνη την ημέρα μπορούμε να κανονίσουμε να είναι ο μπαμπάς στο σπίτι για οτιδήποτε χρειαστεί. Έχω πολύ βοήθεια και από τη μαμά μου βέβαια! Έχω ανθρώπους που με βοηθάνε αλλά δεν μπορώ να πω ότι από τη δουλειά μου, εκτός από το άστατο του ωραρίου, μου έλειψε χρόνος.



Μέσα στον πανικό της καθημερινότητας, χρόνο για τον εαυτό σας έχετε, να κάνετε πράγματα για εσάς;
Όχι, κάνω πράγματα για το παιδί μου! (γέλια) Επειδή μαζεύω κούραση από μια δουλειά που είναι ταυτόχρονα και πνευματική αλλά και σωματική, όταν λέω χρόνο για τον εαυτό μου εννοώ κυρίως χρόνο ξεκούρασης. Εντάξει, έχω βάλει ένα στοιχειώδες πρόγραμμα να κάνω δυο -τρεις φορές την βδομάδα λίγο γυμναστική κι από εκεί και πέρα αυτό που κοιτάω να εξοικονομήσω είναι να βρω λίγο χρόνο να διαβάσω και για ξεκούραση. Δεν είμαι τίγκα στα χόμπι και ούτε έχω την επιθυμία στον ελεύθερό μου χρόνο να κάνω χιλιάδες άλλα πράγματα. Στον ελεύθερό μου χρόνο προσπαθώ να εξοικονομήσω τις δυνάμεις μου κυρίως. Μου λείπει πολλές φορές να μιλήσω για χαβαλέ πολύ ώρα στο τηλέφωνο με τους φίλους μου. Τέτοια πράγματα προσπαθώ να κάνω στον προσωπικό μου χρόνο, όχι τίποτα πιο special. Εμένα με ξεκουράζει να κάνω ήσυχα πράγματα, δεν μου λείπει να βγω έξω. Το αντίθετο, επειδή είμαι σε μία δουλειά που είμαι συνέχεια με πολύ κόσμο και έξω από το σπίτι, η επιθυμία μου είναι να είμαι ήρεμα και μέσα στο σπίτι όταν έχω χρόνο να διαχειριστώ για τον εαυτό μου.



by TLIFE

Μπ. Μαγγίρα: Η πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη, τα ταξίδια χωρίς την κόρη της και τα σχέδια για το τραγούδι!

Η Δευτέρα Παρουσία είναι γεγονός! Έφτασε! Πριν βιαστείς να μας χαρακτηρίσεις τρελούς ή λάτρεις των θεωριών του Νοστράδαμου, να σου πούμε ότι πρόκειται για τη νέα μουσικοχορευτική παράσταση στην οποία συμμετέχει η Μπέττυ Μαγγίρα. Θυμάσαι που σου είχαμε πει ότι κάτι ετοιμάζει!

Μέσα στην δύσκολη πραγματικότητα που βιώνουμε, έρχεται μία κεφάτη παρέα και με πολύ χιούμορ, αγαπημένα τραγούδια, ταχυδακτυλουργικά κόλπα και υπέροχες εκπλήξεις θα την κάνουν λαμπερή!

Μαζί με την Μπέττυ θα εμφανίζονται ο Αντώνης Λουδάρος, ο συνθέτης Στέφανος Κόκκαλης και ο άνθρωπος ορχήστρα Manolo Vega! Το TLIFE επικοινώνησε την ανατρεπτική showwoman για να μας πει όλες τις λεπτομέρειες...

Για την παράσταση
Είναι μία μουσική παράσταση και θα γίνεται κάθε Δευτέρα στις 22:00 στο Bungalow White στη Θεσσαλονίκη. Ξεκινάμε 5 Νοέμβρη και θα λέγεται Δευτέρα Παρουσία και πέφτει και Δευτέρα οπότε ταιριάζει ωραία! (γέλια) Ξεκινάμε και αν όλα πάνε καλά θα δούμε μέχρι πότε θα πάνε. Θα δούμε κι από την κατάσταση.... Υπάρχει μία περίπτωση να γίνει διήμερο, απλά θέλαμε να δούμε πως θα πάει και δεύτερον και οι υποχρεώσεις των άλλων δεν το επιτρέπουν. Ο Στέφανος έχει το Τσαντίρι, ο Αντώνης το θέατρο. Βλέποντας και κάνοντας! Ας ξεκινήσουμε πρώτα με το καλό...

Για τους συνεργάτες της
Έχω ξαναδουλέψει μαζί με τον Αντώνη στους “Εντιμότατους κερατάδες” αλλά τώρα και σε live, που δεν έχω ξαναδουλέψει μαζί του με αυτό τον τρόπο. Ούτε με τον Στέφανο έχω δουλέψει παρόλο που έχουμε συναντηθεί σε διάφορα, όπως στη Μενεγάκη. Όσον αφορά τον Manolo είναι συνεργάτης μου χρόνια και στις περισσότερες δουλείες που έχω κάνει είτε μόνη μου είτε με την Ματθίλδη ήτανε, οπότε τον ξέρω.

Για τα ταξίδια μακριά από την κόρη της
Μια μέρα θα ταξιδεύουμε και την άλλη θα επιστρέφουμε. Θα δούμε πως θα είναι κι αυτό. Είναι η πρώτη φορά που θα φεύγω εκτός Αθήνας και έχω και το παιδί και θέλω κι εγώ να δω πως θα γίνεται... Βέβαια και με αγχώνει αυτό, πάρα πολύ. Καλά μόνη της δεν θα είναι, θα έχει τον μπαμπά, την γιαγιά, τον παππού... Κάθεται και με τους παππούδες και με τις γιαγιάδες και τον άντρα μου. Δεν έχω τέτοια θέματα και προβλήματα, είναι μια χαρά. Σίγουρα όμως θα μου λείπει πολύ. Κι αν φεύγω από Δευτέρα απόγευμα για να παίξω βράδυ και να γυρίσω Τρίτη μεσημεράκι, είναι μια μέρα ουσιαστικά. Θα δούμε πως θα γίνει, θα το δοκιμάσουμε!



Για το τραγούδι της και τα μελλοντικά σχέδια (Η Μπέττυ είχε άρει μέρος σε έναν διεθνή μουσικό διαγωνισμό)
Έγινε ο διαγωνισμός και βγήκαμε πέμπτοι. Πήγαμε αρκετά καλά και είχε και χώρες από όλο τον κόσμο. Πιστεύω ότι επειδή έγινε στα μέσα του καλοκαιριού και έλειπα κι εγώ για διακοπές, δεν μπόρεσα να ασχοληθώ όσο θα ήθελα να βρεθεί μία εταιρία να μας εκπροσωπήσει και να εξελιχθεί. Να μπορεί να παίξει και στα μαγαζιά. Θέλει πολύ τρέξιμο όλο αυτό. Εγώ δεν πρόλαβα να ασχοληθώ. Με το που ήρθα από διακοπές λίγο που ξεκίνησαν τα σχολεία, λίγο το πρωί που πηγαίνω στο Κολωνάκι στο καφέ του άντρα, δεν μπόρεσα να ασχοληθώ. Δεν θα το αφήσω όμως έτσι γιατί υπάρχει μία περίπτωση με τον Manolo, που είναι και ο δημιουργός του τραγουδιού, να το εξελίξουμε, να γράψουμε κι άλλα τραγούδια και να κάνουμε μία πιο ολοκληρωμένη δουλειά. Αλλά όλα μαζί δεν γίνονται, σιγά σιγά. Ήταν σαν προάγγελος αυτό!
Με ενδιαφέρει το τραγούδι. Όχι ότι ξαφνικά τα παρατάω όλα και γίνομαι τραγουδίστρια. Παράλληλα,γιατί βοηθάει γιατί μπορούμε να λέμε τα τραγούδια στις ζωντανές εμφανίσεις μας.
By TLIFE

Ηλ. Βρεττός: “Το αν είμαι με κάποια ή όχι αφορά αποκλειστικά εμένα!”

Σταθερά ανοδική είναι η πορεία του Ηλία Βρετού στην ελληνική μουσική σκηνή. Ένας νέος και πολύ ταλαντούχος τραγουδιστής που αγαπάει πολύ αυτό που κάνει και το κάνει με μεγάλη αξιοπρέπεια! Η εξωτερική του εμφάνιση είναι ένα εργαλείο που τον έχει κάνει ιδιαίτερα δημοφιλή αλλά η φωνή του και τα καλά του τραγούδια είναι αυτά που τον κάνουν να ξεχωρίζει.

Λίγο μετά την λαμπερή πρεμιέρα του στο Anodos, ο Ηλίας μιλάει στο TLIFE για το νέο του τραγούδι “Τι δεν καταλαβαίνεις”, τα δημοσιεύματα για την προσωπική του ζωή και την συνεργασία του με τον Κώστα Μηλιωτάκη ενώ μας αποκαλύπτει αν είναι ερωτευμένος...



Έχεις άγχος πριν από κάθε πρεμιέρα;
Οπωσδήποτε πριν από κάθε ξεκίνημα υπάρχει η αγωνία και το άγχος του να πάνε όλα καλά, να παρουσιάσεις κάτι το οποίο έχεις δουλέψει καιρό και ελπίζεις να αρέσει στον κόσμο. Το πρώτο χειροκρότημα και η ενέργεια που θα εισπράξεις στην πίστα, το πρώτο πάτημα στην πίστα, σε κάθε καινούριο μαγαζί, την πρώτη μέρα είναι ξεχωριστό και πάντα διαφορετικό οπότε και το άγχος και η αγωνία δεν παύει να υπάρχει. Ευτυχώς, εγώ δεν αγχώνομαι σε υπερβολικό βαθμό. Περισσότερο θα μπορούσα να πω ότι έχω μία δημιουργική υπερένταση παρά άγχος με την έννοια ότι τα χάνω, έχω σφίξιμο στο στομάχι και τα λοιπά. Υπάρχει μία ένταση και μια αγωνία για να πάνε όλα καλά και αυτό ακριβώς αισθάνθηκα και την ημέρα της πρεμιέρας μου στο Anodos.

Σου αρέσει να έχεις δικούς σου ανθρώπους εκεί ή σε αγχώνει;
Σχεδόν πάντα είναι δικοί μου άνθρωποι, εκτός κι αν αυτό είναι αδύνατον, και μιλάω για τους φίλους μου και την οικογένειά μου. Μου αρέσει να έχω δικούς μου ανθρώπους. Το ότι θα πάρεις έστω και μία ματιά από ένα δικό σου άνθρωπο την ώρα που τραγουδάς ή που είσαι πάνω στην πίστα, αυτό μπορεί να σου δώσει τεράστια δύναμη και πολύ θετική ενέργεια. Είναι πολύ σημαντικό!



Έχεις κάποιο γούρι σε κάθε πρεμιέρα;
Υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι άνθρωποι οι οποίοι πάντα μου δίνουν όμορφες και ιδιαίτερες ευχές και τις μετράω και θέλω να τις έχω κοντά μου γιατί μου δίνουν δύναμη και οπωσδήποτε παίρνω μια συγκεκριμένη εικόνα του προφήτη Ηλία. Επειδή πιστευτώ πολύ στο Θεό, την έχω πάντα στο καμαρίνι μου και κάνω το σταυρό μου πριν βγω στην πίστα να πάνε όλα καλά, όχι μόνο στην πρεμιέρα, κάθε βράδυ.

Τι έχει να περιμένει το κοινό από το πρόγραμμα στο Anodos;
Πραγματικά αυτό το πρόγραμμα, έτσι όπως το έχουμε δουλέψει και έτσι όπως το έχω δει να εξελίσσεται, περιλαμβάνει τα πάντα. Κι όταν λέω τα πάντα, εννοώ τα πάντα! Έχουμε ένα group το οποίο παίζει rock, funk και πιο μοντέρνα πράγματα στην αρχή. Έχουμε μία κοπέλα – εκτός από τη Shaya- η οποία χορεύει και τραγουδάει, υπάρχουν οι Slick Beats που είναι μαζί με την Shaya που δίνουν το δικό τους πιο pop, dance ύφος. Έχουμε την Shaya η οποία πραγματικά είναι απίστευτη, καταπληκτική, ταλαντούχα, εκρηκτική, όμορφη, sexy και όλα τα υπόλοιπα και κάνει κάτι πάρα πολύ όμορφο πάνω στην πίστα. Υπάρχω εγώ με τον Γιώργο Γιαννιά που “υπηρετούμε” ελαφρολαϊκό τραγούδι και υπάρχει και ο Ζαφείρης Μελάς, ο οποίος έχει τη δική του ιστορία στο χώρο με την χαρακτηριστική του φωνή και τα τραγούδια που όλοι έχουμε αγαπήσει χρόνια τώρα, για τα πιο βαριά λαϊκά τραγούδια. Οπότε αυτό το πρόγραμμα πραγματικά περιλαμβάνει τα πάντα και νομίζω ότι καλύπτει όλα τα γούστα, πιστεύουμε πολύ σε αυτό και πιστεύουμε ότι θα αρέσει και στον κόσμο.



Πες μας δυο λόγια για τη νέα σου επιτυχία “Τι δεν καταλαβαίνεις”.
Πήραμε την ατάκα “τι δεν καταλαβαίνεις” που την ακούγαμε σχεδόν όλο το καλοκαίρι παντού, ήταν μία ατάκα που έπαιξε πάρα πολύ και κυρίως στην νεολαία. Ο Κώστας Μηλιωτάκης είχε την φαεινή ιδέα να κάνει ένα τραγούδι που να λέγεται “τι δεν καταλαβαίνεις”, το είπε στον Δημήτρη Τσάφο, ο οποίος μόλις του δώσεις μία ατάκα η μία φράση έχει εκπληκτικό ταλέντο στο να δημιουργεί ένα τραγούδι αυτόματα, και δημιουργήθηκε αυτό, Εγώ προσωπικά μόλις το άκουσα ξετρελάθηκα, με πήρε μαζί πάρα πολύ και ο ρυθμός και η μουσική και ο στίχος. Είπα του Κώστα ότι αυτό είναι το τραγούδι μου και θέλω να το πω. Ήταν από τα τραγούδια δηλαδή που το άκουσα και το ερωτεύτηκα κατευθείαν. Μου άρεσε, μου ταίριασε και φαίνεται ότι έχει ξεκινήσει να πηγαίνει και πάρα πολύ καλά. Ο κόσμος το γουστάρει, το αγαπάει και ανυπομονώ να το τραγουδάω live και στο μαγαζί γιατί είχα αρκετό καιρό να τραγουδήσω στην Αθήνα. Έχω να εμφανιστώ στην Αθήνα από τις αρχές του 2012 που ήμουν στο Romeo, έχουν περάσει λοιπόν αρκετοί μήνες και έχω πολύ μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό που επέστρεψα στην νυχτερινή Αθήνα.



Το αφιερώνεις κάπου συγκεκριμένα;
Όχι, δεν θα μπορούσα να πω ότι εγώ προσωπικά το αφιερώνω αλλά βλέπω πως πολύς κόσμος, κυρίως το βλέπω από τα social media, facebook και twitter, βρίσκει που να το αφιερώσει. Κι αυτό είναι το ζητούμενο! Να κάνουμε τραγούδια τα οποία εκφράζουν τον κόσμο και τα αφιερώνει ο ένας στον άλλον, αυτό είναι πολύ ευχάριστο και βλέπω ότι συμβαίνει.

Σε ρωτάω, γιατί οι θαυμάστριες θα ήθελαν να ξέρουν αν είσαι ερωτευμένος ή όχι, παρόλο που γενικά επιλέγεις να κρατάς κλειστά τα χαρτιά σου και να μην προκαλείς.
Όπως είπες δεν μου αρέσει να προκαλώ, δεν έχω προσπαθήσει ποτέ να δημιουργήσω θόρυβο με την προσωπική μου ζωή. Οτιδήποτε κι αν είχε βγει στο παρελθόν είχα παραμείνει μακριά και δεν ήθελα. Κατά καιρούς γράφονται διάφορα αλλά ποτέ δεν σχολιάζω, ποτέ δεν λέω και ποτέ δεν μου αρέσει να δίνω βάση σε αυτά τα πράγματα. Οπότε η προσωπική μου ζωή, έχω την άποψη ότι ανήκει μόνο σε εμένα. Το αν είμαι καλά ή όχι μπορώ να σου πω ότι είμαι καλά, γιατί αυτό πιστεύω πιστεύω ότι ενδιαφέρει γενικότερα όποιον ενδιαφέρεται για μένα. Είμαι πάρα πολύ καλά! Τώρα το αν είμαι με κάποια ή όχι αυτό είναι κάτι το οποίο αφορά αποκλειστικά εμένα.



Δουλεύεις ξανά με τον Κώστα Μηλιωτάκη. Τι κάνει επιτυχημένη αυτή τη συνεργασία;
Ο Κώστας έχει το “Τι δεν καταλαβαίνεις” αλλά και το προηγούμενο single μου με τον Δημήτρη Τσάπα, το “Κορώνα γράμματα” και είναι και μαέστρος στο μαγαζί. Είναι ο άνθρωπος που έχει επιμεληθεί το πρόγραμμα.
Με τον Κώστα γνωριστήκαμε πολλά χρόνια πριν, δουλέψαμε πολλά χρόνια πριν, στο ξεκίνημα της πορείας μας. Μου έγραψε στον πρώτο μου δίσκο και στον δεύτερο άλλο ένα τα οποία έγιναν επιτυχίες, το “Δεν υπάρχεις” και το “Τα πάντα όλα”. Ξανασυναντηθήκαμε μετά από κάποια χρόνια, στο Romeo πέρυσι όπου έκανε το πρόγραμμα, κι από εκεί κι έπειτα κολλήσαμε πάρα πολύ. Τα έφεραν έτσι οι συγκυρίες που κολλήσαμε πολύ κατ\' αρχάς σαν άνθρωποι και κατά δεύτερον κολλήσαμε και επαγγελματικά διότι μετά το τέλος του Romeo κάναμε μία πολύ μεγάλη περιοδεία στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στο εξωτερικό. Πήγαμε παντού μαζί. Μου έχει γράψει και τα δύο τελευταία μου τραγούδια τα οποία είναι τα δύο πρώτα singles από την τρίτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά που θα κυκλοφορήσει από τη Universal.
Είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο ταιριάζουμε πάρα πολύ, είμαστε το ίδιο ζώδιο και οι δύο Παρθενάκια. Οπότε ταιριάζουν τα χνώτα μας, καταλαβαινόμαστε κι έχουμε τρόπο να επικοινωνούμε. Όταν δύο άνθρωποι επικοινωνούνε σε προσωπικό επίπεδο καλά κι όταν υπάρχει και ταλέντο, που ο Κώστας το έχει στον υπερθετικό βαθμό, τότε βγαίνουν πολύ ωραία πράγματα και επαγγελματικά. Αυτό νομίζω ότι συμβαίνει και με εμάς!
By TLIFE

Α. Αναστασάκη: Η πρώτη συνέντευξη μετά την γέννηση της κόρης της!

Η ωραιότερη στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας είναι αυτή που κρατάει για πρώτη φορά στην αγκαλιά της το παιδί της. Αυτό μας επιβεβαιώνει και η Αμέλια Αναστασάκη! Η όμορφη δημοσιογράφος, πριν από λίγες μέρες, έφερε στον κόσμο της κόρη της και μοιράζεται με το TLIFE τα συναισθήματά της. Οι πρώτες στιγμές της γέννας, τα όνειρα για οικογένεια, η νέα καθημερινότητα με την μικρή της, ο Κώστας Αποστολάκης ως μπαμπάς και τα επαγγελματικά της βήματα...



Είχες άγχος πριν τον τοκετό;
Πάντα το πρωτόγνωρο και αυτό που δεν γνωρίζεις, σου προκαλεί άγχος. Μπορεί ο τοκετός να είναι μία πολύ φυσιολογική διαδικασία- άλλωστε αμέτρητες γυναίκες έχουν γεννήσει!-, προσωπικά όμως δεν είμαι και ο πιο "φυσιολογικός" άνθρωπος! Ενώ αντέχω τον πόνο, είμαι τρελά φοβιτσιάρα! Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και εγώ έμεινα με το άγχος!

Πώς ένιωσες όταν την κράτησες στην αγκαλιά σου;
Υπάρχουν στην ζωή μας στιγμές και συναισθήματα που δεν περιγράφονται. Δεν φεύγουν ούτε από την καρδιά μας, ούτε από το μυαλό μας. Μόνο μας κάνουν να δακρύζουμε. Αυτές οι στιγμές και αυτά τα συναισθήματα όταν αρχίσουμε να τα περιγράφουμε "χάνουν" την αξία τους. Και εγώ δεν θέλω να "χάνω" τα ωραιότερα δευτερόλεπτα της υπάρξής μου.

Σε ποιον μοιάζει;
Όταν την δεις, θέλω να μου πεις και εμένα! Το μόνο σίγουρο είναι πως, κάθε μέρα είναι διαφορετική, και όλο και αποκτά πιο πολλά χαρακτηριστικά και από τους δυο μας. Ευτυχώς μοιάζει και στους δυο μας!

Έχετε αποφασίσει το όνομα που θα της δώσετε;
Δεχόμαστε προτάσεις! Τι λες, δεν είναι πολύ νωρίς ακόμα; Το μόνο που σκέφτεσαι για ένα νεογέννητο μωράκι λίγων ημερών, είναι να είναι καλά μέχρι να περάσουν οι πρώτες δύσκολες μέρες. Όλα τα άλλα θα έρθουν στην ώρα τους! Ξέρει αυτή!

Ο Κώστας σε βοηθάει με τις ανάγκες του μωρού;
Ευτυχώς έκανε ένα χρόνο "πρόβα"με μένα! Να σου πω όμως την αλήθεια; Για μένα το ζητούμενο δεν είναι να αλλάζει ο Κώστας πάνες και να ταΐζει το μωρό. Αλλά να το αγαπάει και να μοιράζεται μαζί του όλα όσα νιώθει. Ο Κώστας ξέρει να είναι εκεί όταν τον χρειάζομαι. Βοηθάει απλόχερα σε όλα. Στα πάντα. Είναι ένας πατέρας, που ξέρει απόλυτα να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.

Πως είναι ως μπαμπάς;
Δεν θα σου απαντήσω, "όπως είναι όλοι οι μπαμπάδες", γιατί δεν ξέρω πώς είναι οι άλλοι μπαμπάδες. Με τον Κώστα μοιραζόμαστε όχι μόνο πρωτόγνωρα συναισθήματα, αλλά και πρωτόγνωρους ρόλους. Δύσκολοι ρόλοι που θέλουν τον χρόνο τους. Ρόλοι που δεν τους "φτάνει" η πρόβα...

Ήταν κάτι που ήθελες το να γίνεις μητέρα η απλά προέκυψε;
Ποτέ στην μέχρι τώρα ζωή μου, δεν έχω αφήσει να μου "προκύπτουν" πράγματα και καταστάσεις.΄Ενα παιδί δεν μπορώ να δεχτώ πως προκύπτει. Θα ήμουν τελείως ανεύθυνη και ανισόρροπη αν άφηνα να "προκύψει" ένα παιδί χωρίς να το θέλουμε με τον Κώστα. Το παιδί δεν προκύπτει στην... "αγορά!" "Είδα μια τσάντα και την πήρα!".



Ονειρεύεσαι μια μεγάλη οικογένεια;
Εκτός από τον πόνο, είμαι "φοβιτσιάρα" και στα όνειρα! Ονειρεύομαι λιτά και πάντα βραχυπρόθεσμα. Και αυτό γιατί θέλω να ζω την κάθε μέρα με τα δικά της όνειρα! Αυτό που τώρα ονειρεύομαι κάθε βράδυ, είναι να κρατάμε με τον Κώστα το μωράκι μας αγκαλιά, και να είμαστε υγιείς και ευτυχισμένοι.

Σε αγχώνουν τα κιλά της εγκυμοσύνης;
Με αγχώνει η πορεία της Ελλάδας, όχι τα κιλά μου! Αυτά έρχονται και παρέρχονται, οι ζωές μας όμως σε αυτή την χώρα, άραγε, θα καταφέρουν να "σωθούν"; Γιατί, τα θαύματα τελείωσαν....

Επαγγελματικά έχεις κάτι στα σκαριά ή θέλεις να αφοσιωθείς στην μικρή;
Η μικρή έτσι και αλλιώς αποτελεί και θα αποτελεί την προτεραιότητά μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπώ. Την δουλειά μου. Υπάρχουν ενδιαφέρουσες προτάσεις και όμορφες ιδέες. Σύντομα- υγεία να έχουμε- θα τις δείτε να παίρνουν σάρκα και οστά.



Σε απογοήτευσε αυτό που έγινε με το Alter ή είσαι της άποψης "κάθε εμπόδιο για καλό";
Το Alter για μένα ήταν ένα σημαντικό κομμάτι στην επαγγελματική μου ζωή. Μου προσέφερε πολλές εμπειρίες. Ήξερε να ανταμείβει. Έδινε ευκαιρίες. Όμως με απογοήτευσε. Δεν περιμένω τίποτα πια. Προχωράω μπροστά. Άλλωστε, άμα θέλεις να πας μπροστά, πήγαινε πίσω και πάρε φόρα. Νομίζω, είναι γερή η φόρα μου!  

By TLIFE

Α. Ανδριτσοπούλου: Από την εκπομπή της Μενεγάκη, επιχειρηματίας και ευτυχισμένη μανούλα!

Η Άντζυ Ανδριτσοπούλου είχε κερδίσει την αγάπη του κόσμου μέσα από την εμφάνισή της στον Πρωινό Καφέ. Ήταν ένα από τα μοντέλα της Ελένης Μενεγάκη και αρκετές φορές η ζωή της είχε τραβήξει την προσοχή των μέσων. Σήμερα, τα έχει αφήσει όλα πίσω και είναι μία ευτυχισμένη σύζυγος και μανούλα. Αν ήξερε πόσο δημιουργική θα ήταν η ζωή της ίσως να το είχε αποφασίσει πολύ νωρίτερα!

Πλέον προτεραιότητά της είναι ο γιος της Αχιλλέας και ο γάμος της που μετράει ήδη 7 χρόνια! Η Άντζυ μίλησε στο TLIFE για τη νέα της ζωή, για την εταιρεία της την Personart, την οικονομική κρίση, τα όνειρα να μεγαλώσει την οικογένειά της αλλά και το παρελθόν της.



Πώς αποφάσισες να αφήσεις πίσω σου το μόντελινγκ;
Όλα κάποια στιγμή τελειώνουν. Εμένα λοιπόν το modeling τελείωσε ένα χρόνο μετά το γάμο μου. Ψυχολογικά ένιωθα ότι δεν ήθελα να κάνω κάτι άλλο σε αυτόν τον τομέα.

Τι θυμάσαι από τα πολλά χρόνια συνεργασίας σου με την Ελένη Μενεγάκη; Σου λείπει η τηλεόραση;
Η Ελένη για μένα είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου γιατί κοντά της πέρασα έξι ολόκληρα χρόνια που από θέμα συνεργασίας ήταν τα καλύτερά μου, γι’ αυτό έχω μόνο καλές αναμνήσεις.

Η τηλεόραση δεν μου λείπει καθόλου. Κάνω τόσο δημιουργικά πράγματα πια που μακάρι να τα είχα ανακαλύψει πολλά χρόνια πριν. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα.



Ποια είναι η καθημερινότητά σου σήμερα; Είσαι μία συνηθισμένη εργαζόμενη νοικοκυρά;
Δεν ξέρω πως είναι οι συνηθισμένες εργαζόμενες νοικοκυρές. Αν είναι σε έναν αγώνα δρόμου προσπαθώντας να τα προλάβουν όλα (παιδί – άντρα – δουλειά – σπίτι ) τότε ναι είμαι μία αρκετά συνηθισμένη γυναίκα.

Πόσο σε έχει επηρεάσει η οικονομική κατάσταση της χώρας σε προσωπικό επίπεδο;
Εμάς η οικονομική κρίση μας βρήκε περίπου ένα χρόνο πριν ξεσπάσει η κρίση στην Ελλάδα από κάτι ατυχίες. Έτσι από μία τακτοποιημένη ζωή που είχαμε έπρεπε να ξεκινήσουμε από το μηδέν.

Όταν η οικονομική κρίση χτύπησε για τα καλά την πόρτα όλων, εμάς μας βρήκε εξοικειωμένους.



Η κρίση σε έκανε να στραφείς σε κάτι δικό σου ή η ανάγκη για δημιουργία;
Η ανάγκη για μια νέα αρχή.

Πώς ξεκίνησε όλο αυτό με την Personart;
Η Personart δημιουργήθηκε από την ανάγκη για ένα νέο ξεκίνημα. Είναι μια εταιρεία που δώσαμε όλη μας την ενέργεια και αγάπη. Ασχολείται με προσωπικά δώρα που κατασκευάζονται ένα-ένα κατά παραγγελία. Έχουμε φοβερή ποιότητα γιατί το έχουμε ψάξει πολύ και απίστευτους συνεργάτες (γραφίστες, ζωγράφους, κατασκευαστές κ.λ.π. ) Πρόσφατα προστέθηκε και η κατηγορία “accessories by personart “ που πάει πολύ καλά και βρίσκετε σε επιλεγμένα καταστήματα.



Πως κατάλαβες ότι ο άντρας σου είναι ο σύντροφος της ζωής σου και είπες το μεγάλο "ναι";
Με τον άντρα μου είμαστε δέκα ολόκληρα χρόνια μαζί, από τα οποία τα επτά παντρεμένοι. Αισθάνομαι τυχερή που στα είκοσι έξι μου που τον γνώρισα είχα την ωριμότητα να καταλάβω πως ήταν ο άντρας της ζωής μου. Τώρα μπορώ να το πω με μεγαλύτερη σιγουριά, γιατί η ζωή μας δοκίμασε και στα εύκολα και στα δύσκολα που ήρθαν.

Ο γάμος και η οικογένεια είναι κάτι που ονειρευόσουν από κοριτσάκι;
Ναι ο γάμος και η οικογένεια ήταν κάτι που ονειρευόμουν από μικρή, με την διαφορά ότι με φανταζόμουν με περισσότερα παιδιά.



Πόσο έχει αλλάξει τη ζωή σου το παιδί;
Το παιδί είναι η ζωή μας ολόκληρη, θέλουμε να κάνουμε τα πάντα για να μεγαλώσει ευτυχισμένος και γεμάτος γλυκές αναμνήσεις. Νομίζω ότι το μυστικό είναι η αγάπη και από αυτήν του δίνουμε άφθονη. Η ζωή μας έχει αλλάξει μόνο προς το καλύτερο. Είναι η ηλιαχτίδα μας.

Φοβήθηκες για τις αλλαγές που θα έφερνε η εγκυμοσύνη στο σώμα σου;
Το μόνο που δεν σκέφτηκα ποτέ ήταν οι αλλαγές που θα έφερνε η εγκυμοσύνη στο σώμα μου. Ήμουν τόσο ευτυχισμένη όταν έμαθα ότι είμαι έγκυος γιατί το θέλαμε πάρα πολύ που όλα τα άλλα μου φαίνονταν ασήμαντα. Έτσι λοιπόν απόλαυσα κυριολεκτικά την εγκυμοσύνη μου χωρίς στερήσεις γιατί δεν ήθελα να δημιουργήσω το παραμικρό στρες στο παιδί μου. Μια ευτυχισμένη μαμά ίσον ένα ευτυχισμένο μωρό και νομίζω ότι τα κατάφερα. Πήρα δεκαεπτά κιλά τα οποία έχασα σχετικά εύκολα, εκτός από τα τελευταία πέντε, για τα οποία άργησα περίπου δύο χρόνια (χαχαχα).

Θέλεις να κάνεις και δεύτερο παιδάκι;
Μακάρι να μου το στείλει ο Θεός, θα το ήθελα πολύ, αλλά νομίζω ότι ξέρει τι κάνει γιατί όλα πρέπει να έρχονται την κατάλληλη στιγμή.


Η Άντζυ και ο μικρός Αχιλλέας σε μία δημιουργία της Personart

by TLIFE

Ελ. Ασημακοπούλου: Η νέα ζωή στην Κύπρο, η επέτειος γάμου με τον Μπ. Τσιρίλο και η κόρη τους!

Δύο χρόνια γεμάτα αγάπη κι ευτυχισμένες στιγμές ήταν τα δύο τελευταία για την \'Ελενα Ασημακοπούλου και τον Μπρούνο Τσιρίλο. Το ζευγάρι γιόρτασε την δεύτερη επέτειο του γάμου τους μαζί με την κόρη τους Μαρία Ροζαλία. Με ένα οικογενειακό δείπνο το οποίο ετοίμασε η Έλενα με τα χεράκια της και μία υπέροχη τούρτα που έστειλαν ως έκπληξη οι γονείς της από την Ελλάδα!



Το τελευταίο διάστημα, μετακόμισαν οικογενειακώς στην Κύπρο αφού ο ποδοσφαιριστής πήρε μεταγραφή στην ομάδα Αλκή. Η όμορφη ηθοποιός μοιράστηκε με το TLIFE κάποιες από τις όμορφες στιγμές που περνά με την κόρη της, μας αποκάλυψε πως είναι η νέα της ζωή στο νησί που μετακόμισε λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του Μπρούνο αλλά μας μίλησε και για τα επαγγελματικά της σχέδια!

Η καθημερινότητά σου στην Κύπρο πως είναι;
Κάνω ότι ακριβώς κάνει κάθε γυναίκα που δεν δουλεύει και είναι μια απλή νοικοκυρά. Σηκώνομαι το πρωί, μαγειρεύω, ασχολούμαι με το παιδάκι μου, με τις δουλειές του σπιτιού. Όλα τα κάνω!

Προσαρμόστηκες εύκολα στο νησί;
Πολύ εύκολα! Δεν είχα κανένα πρόβλημα γιατί δεν είναι ότι πας σε μία άλλη χώρα που δεν μπορείς να συνεννοηθείς λόγω της γλώσσας και να δυσκολεύεσαι στην αρχή. Νιώθω σαν να είμαι στο σπίτι μου.

Με τα κυπριακά δεν δυσκολεύτηκες;
Όχι, τους καταλαβαίνω... (γέλια)



Η μικρή πως αντιμετώπισε αυτή την αλλαγή;
Γενικά, από την ημέρα που γεννήθηκε ταξιδεύουμε πάρα πολύ είτε για γιορτές που πρέπει να πάμε στο εξωτερικό είτε για διακοπές. Σίγουρα θα ταξιδέψει 3-4 φορές μέσα στο χρόνο οπότε επειδή αλλάζει συχνά χώρο, σπίτι, χώρα νομίζω το πήρε μια χαρά. Αμέσως εξοικειώθηκε και με το σπίτι, έχει και παιδάκια για να μπορεί να παίζει κι επειδή είναι και μικρούλα δεν της φάνηκε μεγάλη αλλαγή.

Στην αρχή της σχέσης σας με τον Μπρούνο μένατε Ιταλία, τώρα Κύπρο. Σε ενοχλεί κάπως το γεγονός ότι χρειάζεται να μετακομίζεις;
Δεν με ενοχλεί. Έχω πει από την πρώτη στιγμή ότι θα ακολουθήσω το σύζυγό μου σε οποιαδήποτε πόλη ή χώρα πάει λόγω δουλειάς και ιδιαίτερα τώρα που έχουμε την μικρή και είναι η οικογένειά μας πλήρης. Δεν μπορώ να του το στερήσω και να του πω εγώ θα μείνω στην Ελλάδα κι εσύ να πας να κάνεις τη δουλειά σου στην Ισπανία, στην Ιταλία ή οπουδήποτε. Δεν μπορούσε λοιπόν να είναι ο Μπρούνο στην Κύπρο κι εγώ να μείνω στην Ελλάδα για την δική μου δουλειά.



Η δουλειά δεν σου λείπει;
Σαφώς! Μου λείπει πάρα πολύ αλλά δεν μπορώ και να στερήσω από τον άντρα μου το παιδί και να την βλέπει μέσω κάμερας και να μιλάνε μόνο τηλεφωνικά. Δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό.

Υπήρχε κάποια πρόταση που απέρριψες για να κρατήσεις ενωμένη την οικογένεια;
Βέβαια! Μετά την γέννηση του παιδιού είχα μία πολύ σημαντική πρόταση αλλά έπρεπε να φύγω για Θεσσαλονίκη οπότε δεν μπορούσα να την δεχτώ. Έκανα το ραντεβού και εξέτασα την περίπτωση να πηγαινοερχόμουν αλλά ήταν αδύνατον. Το παιδί ήταν βρέφος και δεν μπορούσα να το τραβολογάω μέσα σε ένα αεροπλάνο για να πηγαινοέρχομαι κάθε εβδομάδα για τη δουλειά. Έτσι, επέλεξα να μείνω εκτός!

Στην Κύπρο έχουμε δει πολλούς Έλληνες ηθοποιούς να κάνουν δουλειές. Αν είχες μία πρόταση θα την δεχόσουν;
Τώρα το παιδί κοντεύει τα δύο. Αυτό ήταν και το σημαντικότερο χρονικό διάστημα που με χρειαζόταν, η αρχή. Όχι ότι δεν θα με χρειάζεται και στο εξής απλά θεωρώ ότι τώρα θα μπορούσα να μοιράσω το χρόνο μου στο σπίτι, στο παιδί μου, την οι οικογένεια και τον άντρα μου αλλά και τη δουλειά μου. Να ξεκινήσω να κάνω κάποια σειρά ή κάτι στην τηλεόραση. Έχω κάνει κάποιες συζητήσεις εδώ αλλά επειδή η μεταγραφή του Μπρούνο έγινε τέλος Αυγούστου, οι παραγωγές είχαν ήδη ξεκινήσει και τώρα που μιλάμε έχουν γίνει και οι πρεμιέρες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι έχασα τη σεζόν... Ίσως κάνω κάποιο guest ή κάποιο ρόλο που θα μπει κατά την διάρκεια κάποιας σειράς. Είμαι σε αναμονή...

Στο δρόμο σε αναγνωρίζουν εκεί;
Ναι και είναι και πολύ εκδηλωτικοί. Να σου πω την αλήθεια, δεν το περίμενα γιατί απέχω και δυο χρόνια από την τηλεόραση. Χαίρομαι πάρα πολύ γιατί είναι πολύ εκδηλωτικοί και θερμοί μαζί μου. Κυρίως η νεολαία!



Όσον αφορά το θρησκευτικό σας γάμο. Υπάρχει στα σχέδιά σας;
Δεν ξέρω αν θα κάνουμε τελικά... Έτυχαν κάποια γεγονότα στην οικογένεια, χάσαμε τον πατέρα του Μπρούνο και αναγκαστικά ακυρώσαμε τον θρησκευτικό. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε γλέντια και τέτοια, δεν θέλαμε λόγω πένθους, οπότε κάναμε μόνο τη βάφτιση της μικρής σε κλειστό οικογενειακό κύκλο για να μην την καθυστερήσουμε πάρα πολύ. Η αλήθεια είναι ότι θέλουμε να ζήσουμε την στιγμή στην εκκλησία. Είναι τελείως διαφορετικό από τον πολιτικό γάμο. Δεν θέλω όμως το παιδί μου να μεγαλώσει τόσο ώστε να το πάρω μαζί μου στην εκκλησία για να δει τον γάμο των γονιών του. Θα ήθελα να το κάνω λίγο νωρίτερα, όπως είχαμε προγραμματίσει με την βάφτιση, αλλά τώρα δεν ξέρω...

Ονειρευόσουν από μικρή την στιγμή του γάμου σου;
Όλα τα κοριτσάκια νομίζω έχουν στο μυαλό τους την ημέρα του γάμου τους, με το νυφικό και με όλα αυτά. Τώρα όμως είναι λίγο δύσκολο. Η μικρή σε λίγες μέρες θα κλείσει τα δύο. Αν περιμένουμε ένα χρόνο, θα πάει στα τρία... Να θυμάται την ημέρα του γάμου μου; Τα βήματα είναι πιο ωραίο όταν γίνονται στην ώρα τους. Όταν περνάει ο καιρός καλύτερα να μην γίνονται. Δεν ξέρω πραγματικά αν μας την βαρέσει και πούμε “πάμε” ή αν το αφήσουμε τελείως.

Αδερφάκι σκέφτεσαι να χαρίσετε στη μικρή;
Εγώ όχι.. (γέλια) Όχι γιατί δεν θέλω ένα δεύτερο παιδί και να της χαρίσω αδερφάκι αλλά αν είναι να ταξιδεύουμε τόσο πολύ και να αλλάζουμε κάθε χρόνο χώρα ή πόλη και να έχουμε τόσες μεγάλες μετακομίσεις θα προτιμούσα να μείνω στο ένα μέχρι να σταματήσει αυτό. Όταν σταματήσει να σκεφτώ να κάνω ένα δεύτερο παιδί γιατί υπό αυτές τις συνθήκες είναι πάρα πολύ δύσκολο.



Ως γονείς πως είστε;
Εγώ είμαι πολύ αυστηρή παρά την σχέση μαμάς και κόρης. Προσπαθώ να μην της κάνω όλα τα χατίρια, δεν θέλω να της τα κάνω και προσπαθώ να μην της τα κάνει ούτε ο πατέρας της. Θέλω μεγαλώνοντας να καταλάβει και να εκτιμήσει πολλά πράγματα από αυτά που έχει που πολλά άλλα παιδάκια δεν τα έχουν. Εγώ ας πούμε δεν θα της πάρω δώρο κάθε τρεις και λίγο όπως ο μπαμπάς της που άμα γκρινιάξει λίγο το παιδί επειδή θέλει αυτό θα το πάρει. Τα δώρα της είναι στα γενέθλια, στη γιορτή , τα Χριστούγεννα, το Πάσχα και από τη νονά της. Θέλω να καταλάβει την αξία της κίνησης και θα χαρεί πιο πολύ αν δεν το βλέπει κάθε μέρα και το παίρνει 2-3 φορές το χρόνο. Είμαι αυστηρή σε τέτοια θέματα γιατί δεν θέλω ότι ζητάει το παιδί αμέσως να το δίνουμε γιατί πραγματικά πάρα πολλά παιδάκια τα οποία δεν τα έχουν. Δεν θέλω να της το βάλω εκβιαστικά αλλά θα εκτιμήσει έτσι την αξία του δώρου και θα χαρεί πιο πολύ.
Οι δικοί μου ήταν όπως όλοι οι καθημερινοί γονείς που κάνουν τα απαραίτητα για το παιδί τους. Δεν είχα ποτέ τα πάρα πολλά, ούτε είχα στερηθεί τίποτα. Ήταν όλα με μέτρο. Έτσι μεγάλωσε και ο σύζυγός μου από τους δικούς του και έτσι θέλω να μεγαλώσει και η μικρή.

Πως περνάτε το χρόνο σας, τι πράγματα κάνετε μαζί;
Πολλά! Κάθε απόγευμα βγαίνουμε έξω, παίζει με το ποδηλατάκι της, συναναστρέφεται με τα άλλα παιδάκια μέχρι να νυχτώσει. Όταν γυρίζουμε σπίτι ζωγραφίζουμε, παίζουμε με τις πλαστελίνες ή με τα τουβλάκια που τις αρέσει πάρα πολύ... Γενικά στο σπίτι τρέχει σαν τρελό όλη την ώρα είναι υπερκινητική. Τις δουλείες μου τις κάνω μόνο όταν κοιμάται!

Στο γήπεδο πηγαίνετε;
Έχουμε πάει και στους δύο αγώνες που έχουν γίνει εντός έδρας. Την είχα πάει και στον τελευταίο αγώνα του Μπρούνο στον ΠΑΟΚ αλλά πιο πολύ φοβόταν με τον κόσμο και την φασαρία. Τώρα, ήταν πάρα πολύ ενθουσιασμένη! Εδώ είναι και πιο χαλαρά τα πράγματα και δεν γίνονται πολλές φασαρίες. Ήταν πολύ χαρούμενη κι ενώ τόσο υπερκινητικό παιδί και όλο θέλει να ασχολείται με κάτι διαφορετικό, κάθισε στην κερκίδα και τα 90 λεπτά και χτύπαγε παλαμάκια. Της εξήγησα ότι εκεί είναι ο μπαμπάς και ήταν πολύ ενθουσιασμένη και δεν κουνήθηκε λεπτό, δεν ήθελε να φύγει!

By TLIFE