Η Ελ. Ράπτη για την πολιτική, τις επιθέσεις που έχει δεχθεί και τα όνειρά της για οικογένεια!

Είναι μία πολύ όμορφη γυναίκα που σίγουρα σου τραβάει την προσοχή. Δεν είναι όμως μόνο η εξωτερική της εμφάνιση που εντυπωσιάζει αλλά και η προσωπικότητά της.

Η Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης και Γραμματέας Εθελοντισμού της ΝΔ, Έλενα Ράπτη είναι από τα πρόσωπα που μας έχουν απασχολήσει πολύ. Πολλές φορές τα μέσα έχουν ασχοληθεί με την προσωπική της ζωή, ίσως και με άκομψο τρόπο, όμως εκείνη είναι σταθερά προσηλωμένη στους στόχους της.

Μια γυναίκα που αγγίζει με την ευαισθησία της όλα τα κοινωνικά θέματα, που δεν επαναπαύεται και έχει πολλά να πει και να δώσει. Η όμορφη βουλευτής μίλησε στο TLIFE για το τρίτο πτυχίο της, για την καριέρα της στην πολιτική, την οικονομική κρίση αλλά και τα όνειρά της για το μέλλον.

Μετά τις σπουδές στην Ψυχολογία και το μεταπτυχιακό Διοίκησης Επιχειρήσεων, αποκτήσατε κι ένα πτυχίο στον Ελληνικό Πολιτισμό. Θεωρείτε ότι η γνώση είναι δύναμη;
Ασφαλώς η γνώση είναι δύναμη. Είναι όμως και κινητήρια δύναμη για να εξελίσσεσαι, μελετώντας και μαθαίνοντας. Εγώ νιώθω αυτή την ανάγκη. Πείτε πως είναι ένα δώρο στον εαυτό μου. Σκοπός μου είναι να συνεχίσω με επιπλέον σπουδές στο μέλλον όταν ο χρόνος και οι υποχρεώσεις μου το επιτρέψουν. Θέλω όμως να προσθέσω κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό. Πως όση γνώση κι αν αποκτήσει ένας άνθρωπος αν δεν αποκτήσει αυτογνωσία είναι σαν να μην έμαθε τίποτα.



Το γεγονός ότι έχετε μία όμορφη εξωτερική εμφάνιση σας κάνει να θέλετε ακόμα πιο έντονα να αποδείξετε ότι είστε και ικανή;
Δε σας κρύβω πως στην αρχή της πορείας μου, αισθανόμουν ότι έπρεπε καθημερινά να αποδεικνύω πως οι πολίτες με επέλεξαν γιατί επένδυσαν προσδοκίες σε ένα νέο άνθρωπο. Αυτό γιατί κάποιοι πίστευαν πως η εμφάνιση ήταν αρκετή για να ανοίξει τις πόρτες της πολιτικής. Δε νομίζω πως πλέον υπάρχουν πολίτες που συνεχίζουν να το πιστεύουν. Σε κάθε περίπτωση αυτό που αποδεικνύω καθημερινά είναι πως τιμώ τη σχέση εμπιστοσύνης που έχτισα με τον κόσμο.

Είναι σημαντικό για εσάς να έχετε συνέχεια κάποιον στόχο τον οποίο θα προσπαθείτε να επιτύχετε;
Νομίζω για όλους μας είναι. Θέτω συνέχεια στόχους. Στόχους που συνδέονται με τα αιτήματα του κόσμου και τις ανάγκες της κοινωνίας. Και είμαι απόλυτα προσηλωμένη σ’ αυτούς. Στόχους πολιτικούς, κοινοβουλευτικούς, κοινωνικούς και λιγότερο προσωπικούς. Με τη σκέψη στους άλλους. Στον κόσμο που εκπροσωπώ. Για τα μικρά και μεγάλα που πρέπει να αλλάξουν. Για τα αυτονόητα, που όμως αγωνιζόμαστε για να τα κατακτήσουμε. Και στο τέλος όλων αυτών θέτω στόχους για μένα. Για τη ζωή και την πορεία μου.

Όταν μπήκατε στον στίβο της πολιτικής, δεχτήκατε πολλές επιθέσεις λόγω του φύλου. Αυτό σας θωράκισε και σας έκανε δυνατή ή αντίθετα σας "κλείδωσε" στον εαυτό σας και σας έκανε περισσότερο επιφυλακτική;
Οι «επιθέσεις» υπάρχουν και θα υπάρχουν όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο. Είναι θέμα του πως επιλέγεις να απαντήσεις στις διάφορες προκλήσεις. Αν θα επιλέξεις τη φθορά μιας δημόσιας αντιπαράθεσης ή θα σιωπήσεις. Με το να απαντάς στις επιθέσεις, χάνεις χρόνο και δημιουργικότητα. Το ισχυρότερο όπλο για να πολεμήσεις μια πολιτική επίθεση ή μια κακόπιστη κριτική είναι να επικεντρώνεσαι στο έργο σου, στην αποστολή σου. Και αυτό ακριβώς κάνω. Σε ό,τι με αφορά προσπάθησα να ισορροπήσω το θυμό και την απογοήτευσή μου. Αποδέχομαι ότι αυτό είναι μέρος μιας πραγματικότητας και επιλέγω να το αντιμετωπίσω με υπομονή.

Τι απαντάτε σε όσους βρίζουν τους πολιτικούς αφού ανήκετε σε αυτό το χώρο;
Οι πολίτες έχουν μια δικαιολογημένη οργή. Βρίσκονται ξαφνικά άνεργοι, απελπισμένοι, χωρίς όνειρα για αυτούς και μέλλον για τα παιδιά τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η μεγάλη ευθύνη για αυτό ανήκει σε πολιτικούς. Είναι όμως μια γενίκευση που οδηγεί σε ένα λάθος. Οι ευθύνες δεν είναι γενικές και αόριστες. Είναι συγκεκριμένες και προσωποποιημένες. Και έτσι πρέπει να αποδίδονται από τους πολίτες. Το ότι όλοι οι πολιτικοί δεν είναι ίδιοι, δεν είναι μια κοινότυπη έκφραση που προστατεύει το σύστημα. Είναι μια αλήθεια. Και είναι προνόμιο των πολιτών να βρούνε αυτούς που θεωρούν πως ξεχωρίζουν.

Εσείς είστε από αυτούς που βρίσκονται συνέχεια σε επαφή με τον κόσμο. Τι σας λένε;
Ο κόσμος ψάχνει να βρει ελπίδα. Δεν υπάρχουν πλέον καλές ειδήσεις. Η αγωνία κάθε μέρα γίνεται εντονότερη. Οι νέοι άνθρωποι ζητούν δουλειές, οι παλαιότεροι αναζητούν συνθήκες αξιοπρέπειας μέχρι το τέλος της ζωής τους, οι επιχειρηματίες εκφράζουν απόγνωση για το μέλλον, βλέποντας να χάνονται όσα με πολύ κόπο δημιούργησαν, καθημερινοί άνθρωποι, που κάποτε είχαν ένα καλό επίπεδο ζωής, σήμερα αναζητούν τροφή και στέγη. Αυτή είναι η εικόνα που θέλουν οι πολίτες να αλλάξει και είμαστε εμείς οι πολιτικοί που οφείλουμε να την αλλάξουμε.

Η οικονομική κρίση σας έχει επηρεάσει κι εσάς όπως όλους τους Έλληνες;
Ασφαλώς. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει επηρεαστεί από τη σημερινή κρίση. Αγγίζει ολόκληρη την κοινωνία. Κάθε πολίτη. Είναι κρίμα που οι σημερινοί Έλληνες σε όρους ευημερίας είναι πολύ φτωχότεροι και σε όρους ψυχολογίας πολύ απογοητευμένοι και απαισιόδοξοι.

Γεννηθήκατε, μεγαλώσατε και ζείτε στην Θεσσαλονίκη. Θα μπορούσατε να φύγετε μόνιμα για κάποια άλλη πόλη ή ακόμα και το εξωτερικό;
Γεννήθηκα, μεγάλωσα και ζω στη Θεσσαλονίκη. Δεν υπάρχει άλλο μέρος σε αυτή τη γη που να συγκρίνω με αυτή την πόλη.



Πρόσφατα κάνατε ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη. Τι εντυπώσεις σας άφησε;
Θεωρώ δίχως αμφιβολία πως ήταν το πλουσιότερο σε εικόνες, περιεχόμενο και συναισθήματα ταξίδι των τελευταίων ετών. Την ημέρα των Θεοφανείων παρακολούθησα στο Πατριαρχείο τη θεία Λειτουργία και τον Αγιασμό των Υδάτων. Είχα την τιμή να συναντήσω τον Οικουμενικό Πατριάρχη με τον οποίο συζήτησα θέματα περιβάλλοντος και οικολογίας, αφού όπως είναι γνωστό, ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει μια πολυετή και σημαντικότατη προσφορά και υψηλές τιμητικές διακρίσεις για τις πρωτοβουλίες του σε θέματα περιβάλλοντος. Είχα επίσης την ευκαιρία να συνεργαστώ με φορείς εθελοντισμού της γειτονικής χώρας. Συναντήθηκα με εκπροσώπους του Υπουργείου Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Τουρκίας που έχει στην εποπτεία του θέματα εθελοντισμού και λειτουργίας Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, οι οποίοι με ενημέρωσαν για τις δομές και τη λειτουργία του εθελοντισμού στη χώρα τους. Παράλληλα ενημερώθηκα από το Κέντρο Ευρωπαϊκής Εκπαίδευσης και Προγραμμάτων Νεότητας για τον τρόπο λειτουργίας του, τις δράσεις και την απήχησή του σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Αυτό όμως που θέλω επίσης να καταθέσω από το ταξίδι μου είναι η μαγεία αυτής της μοναδικής πόλης, η Αγιά Σοφιά και οι αναμνήσεις των Ελλήνων της Πόλης. Είναι πραγματικά μια πόλη που γεννά σε κάθε Έλληνα μοναδικά συναισθήματα.



Σε παλιότερη συνέντευξη σας είχαν ρωτήσει πως φαντάζεστε τον εαυτό σας σε 2 χρόνια από τώρα, είπατε απλά 2 χρόνια μεγαλύτερη. Δεν κάνετε μακροπρόθεσμα όνειρα;
Το είπα γιατί σε τόσο λίγο χρόνο συνήθως δεν αλλάζουν οι ζωές και τα όνειρα των ανθρώπων. Και βεβαίως το είπα όταν τίποτε δεν έδειχνε πως η ζωή και τα όνειρα ενός ολόκληρου λαού θα άλλαζαν μέρα με τη μέρα. Όνειρα πάντως δικαιούμαστε ακόμη να κάνουμε όλοι. Και να τους βάλουμε τον ορίζοντα πραγματοποίησης που μας υπαγορεύει η αισιοδοξία μας.

Ο κόσμος θέλει να σας παντρέψει! Εσείς, τον σκέφτεστε τον γάμο;
Η δημιουργία μιας οικογένειας, τα παιδιά είναι όμορφες αξίες. Δίνουν στη ζωή νόημα. Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή ίσως γίνει και αυτό.

Αλήθεια, θέλετε να αποκτήσετε σύντομα την δική σας οικογένεια;Κάθε πράγμα πρέπει να γίνεται τη σωστή στιγμή. Όταν έρθει η στιγμή αυτή θα αποκτήσω δική μου οικογένεια.

Το γεγονός ότι η προσωπική σας ζωή έχει γίνει αρκετές φορές αντικείμενο σχολιασμού. Σας ενοχλεί αυτό;
Όταν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, όχι. Όμως, θα σας πω επίσης πως είναι πολύ εύκολο να «χτυπήσεις» μια γυναίκα με προσωπικές αναφορές και δήθεν φήμες ως επί το πλείστον υποτιμητικές. Έχω αποδεχτεί αυτή την πραγματικότητα, αφενός μεν γιατί δεν έχω τα μέσα να την αντιμετωπίσω, αφετέρου δε, γιατί νομίζω πως οι πολίτες έχουν την ωριμότητα να διακρίνουν καθαρά, πότε μία φήμη έχει πραγματική υπόσταση και πότε αποτελεί προεκλογική «λάσπη». Γνωριζόμαστε πλέον αρκετά χρόνια με τους πολίτες και έχουμε αναπτύξει μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης ώστε να είναι εύκολο για αυτούς να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα.

Ασχολείστε πολλά χρόνια με θέματα εθελοντισμού και με ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Πιστεύετε ότι αυτό είναι κάτι έμφυτο ή το βρίσκει ο καθένας στην πορεία;
Ο εθελοντισμός είναι τρόπος σκέψης και γίνεται τρόπος ζωής. Είναι μια ανεκτίμητη αξία, ειδικά στις δύσκολες σημερινές συνθήκες που η κοινωνία αναζητά μια ισορροπία και προσπαθεί να μείνει ενωμένη. Όταν σκέφτεσαι ότι εκεί που βρίσκεται ένας συνάνθρωπός σου που έχει ανάγκη μπορεί να βρεθείς εσύ, τότε το πρόβλημα του άλλου γίνεται προσωπική σου υπόθεση. Αποκτά άλλη διάσταση. Και όταν νιώθεις, σε αυτή την κοινωνική εξίσωση, ότι είσαι σε πιο πλεονεκτική θέση, είναι ηθικό σου χρέος να βοηθήσεις όσο περισσότερο μπορείς. Εγώ έμαθα τον εθελοντισμό ως αρχή και πράξη στην οικογένειά μου και στο σχολείο μου (το Αρσάκειο). Και τα επόμενα βήματα τα έκανα μαζί με χιλιάδες ανθρώπους που είχαμε κοινές αξίες.

Πρόσφατα κάνατε μια σειρά εκδηλώσεων για τον καρκίνο του μαστού, ενώ οργανώσατε και εκδηλώσεις για τη δωρεά οργάνων. Βρήκατε ανταπόκριση από την κοινωνία;
Συναντήσαμε πραγματικά εντυπωσιακή ανταπόκριση. Με την Κοινωνική Οργάνωση Αγάπη και τρεις δήμους της πόλης (Κορδελιού-Ευόσμου, Παύλου Μελά, Καλαμαριάς) ενημερώσαμε για ένα τεράστιο κοινωνικό και ιατρικό θέμα που αγγίζει κάθε γυναίκα. Φέραμε ειδικούς επιστήμονες που μίλησαν για το θέμα.
Οργανώσαμε μαθήματα αυτοεξέτασης. Καλέσαμε γιατρούς για δωρεάν κλινική εξέταση (ψηλάφηση μαστού) και θέλω να τους επαινέσω δημόσια για την άμεση ανταπόκρισή τους. Κάναμε δωρεάν μαστογραφίες με την κινητή μονάδα μαστογραφίας του Θεαγενείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης σε δεκάδες γυναίκες. Και εδώ επίσης δημόσια θέλω να ευχαριστήσω το Διοικητή του Θεαγενείου για την αμέριστη συμπαράστασή του.
Με την ευκαιρία θέλω να σας πω πως για το επόμενο διάστημα προγραμματίζουμε να βρεθούμε και σε άλλες γειτονιές της πόλης, στην Τούμπα στις 18-19 Φεβρουαρίου και στον Εύοσμο στις 31 Μαρτίου-1η Απριλίου. Η εκστρατεία για τον καρκίνο του μαστού θα συνεχιστεί, γιατί η πρόληψη πρέπει να γίνει προτεραιότητα κάθε γυναίκας. Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορεί να νικηθεί η ασθένεια.
Επίσης, συνεχίζουμε τον αγώνα για τη δωρεά οργάνων που ξεκινήσαμε το 2004 με εκδηλώσεις ευαισθητοποίησης, προκειμένου οι πολίτες να ενημερωθούν σωστά και να επιλέξουν ελεύθερα και υπεύθυνα αν επιθυμούν να γίνουν δωρητές. Και από αυτό το δημόσιο βήμα καλώ κάθε πολίτη να συμμετέχει ενεργά σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια.



Ο κόσμος βλέπει πως είστε πολύ ενεργή κοινοβουλευτικά, ιδιαίτερα στα κοινωνικά θέματα. Μπορείτε να μου πείτε δυο τρία θέματα με τα οποία ασχοληθήκατε τον τελευταίο καιρό;
Πολύ ευχαρίστως. Θα σας δώσω μόνο σε λίγες φράσεις μια σειρά θεμάτων που πρόσφατα έθεσα προς τους αρμόδιους υπουργούς στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Καταρχήν, έθεσα με ερωτήσεις μου την ανάγκη υπαγωγής των ΑΜΕΑ, χωρίς εξαιρέσεις, στο νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά αλλά και την ανάγκη συνταξιοδότησης γονέων και συζύγων ΑΜΕΑ στα 25 έτη εργασίας.
Υπέβαλα ακόμη μια σειρά επίκαιρων ερωτήσεων για πολύ κρίσιμα κοινωνικά θέματα. Για τη χάραξη εθνικής πολιτικής για τον καρκίνο του μαστού. Για την κατάργηση στις λίστες αναμονής του ΟΚΑΝΑ. Για την ανάγκη εκστρατείας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη δωρεά οργάνων σώματος. Για την μετεγκατάσταση της ΔΕΘ και για το μέλλον της τοπικής ΕΤ3, από κοινού με άλλους συναδέλφους.
Επίσης κατέθεσα ερωτήσεις για μια σειρά θεμάτων καθημερινότητας. Για τα αιτήματα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της πόλης. Για τα μέτρα τόνωσης της αγοράς της Θεσσαλονίκης. Για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων του δήμου Θεσσαλονίκης. Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των δανειοληπτών αστυνομικών. Για τις μετεγγραφές των πολυτέκνων. Για τις εκπαιδευτικές συνθήκες των σχολείων της Θεσσαλονίκης. Και πολλές άλλες. Με κάθε τρόπο, είναι σημαντικό να προβάλλονται τα προβλήματα της κοινωνίας και να ασκούμε πίεση στους αρμόδιους υπουργούς για να δώσουν λύσεις. Εγώ αυτή την εντολή πήρα από τους πολίτες. Και αυτήν εκτελώ.

By TLIFE

Ο Χρ. Λούλης για τον «Παράδεισο», τον 2 μηνών γιο του και την Ζ. Μακρυπούλια!

Ο Χρήστος Λούλης έγινε περισσότερο γνωστός μέσα από την τηλεόραση. Αγαπήθηκε πολύ από την τηλεοπτικές του δουλειές αλλά και παρεξηγήθηκε αρκετά...

Εκείνος όμως θεωρεί πατρικό του σπίτι το θέατρο! Φέτος, θα ανεβάσει, για μία ακόμη φορά, Σαίξπηρ στο Εθνικό και αυτή την περίοδο βρίσκεται σε πρόβες.

Τηλεοπτικά δεν θα τον δούμε πουθενά καθώς δεν γίνονται και πολλά πράγματα αυτή τη χρονιά. «Είχα μια πρόταση ή οποία δεν έγινε τελικά! Δεν μπορούσα βέβαια κι εγώ να το κάνω αλλά δεν έγινε κιόλας», εκμυστηρεύεται στο TLIFE ο Χρήστος.

Παρόλα αυτά θα τον απολαμβάνουμε στην μεγάλη οθόνη αφού από τις 26 Ιανουαρίου βγήκε στις αίθουσες η ταινία «Παράδεισος» του Παναγιώτη Φαφούτη, στην οποία πρωταγωνιστεί.

Ένα Σαββατοκύριακο, μέσα στο χάος και στα χρώματα του καρναβαλιού, στα εκτυφλωτικά φώτα και στα φανταχτερά άρματα, τέσσερα ζευγάρια προσπαθούν να βρουν τον δικό τους Παράδεισο.



Εκείνος κάνει τον Σωκράτη. Έναν ιδιοκτήτη εστιατορίου που έχει μία φιλική σχέση συνεργασίας με τον σεφ της επιχείρησης. Εκείνος όμως τον βλέπει λίγο διαφορετικά και παίρνει την ελευθερία από μόνος του να εκδηλώσει λίγο παραπάνω το ότι τον γουστάρει. Εκεί θα γίνει μία παρεξήγηση και θα λυθεί στην πορεία…

Σου έχει τύχει να σου την πέσει άνδρας και πως το αντιμετώπισες;
Βέβαια. Δεν υπάρχει συνταγή. Δεν αντιμετώπισα την κατάσταση, αντιμετώπισα τον άνθρωπο που είχα απέναντί μου. Μου έχουν τύχει πολλές καταστάσεις, σε άλλους με σόκαρε, σε άλλους σιχάθηκα και σε άλλους είχαμε την ωριμότητα και οι δύο να το αντιμετωπίσουμε με χιούμορ. Είναι το ποιον έχεις απέναντί σου.

Τι σου έχει μείνει από τα γυρίσματα της ταινίας;
Μου έχουν μείνει πάρα πολύ οι άνθρωποι, οι εθελοντές που είχαμε. Η ταινία έχει πάρα πολλές σκηνές από party, από club, από χορούς, από πλήθη ανθρώπων που ήρθαν επειδή κάποιοι ήταν ήξεραν με τον Παναγιώτη (Φαφούτη) ενώ άλλοι γουστάρανε την φάση cinema και να δουν πως γίνεται ένα γύρισμα. Ήταν τόσες ώρες σε πάρα πολύ δύσκολες συνθήκες σε club στο οποίο πρέπει να χορεύεις και να κοπανιέσαι ενώ δεν υπάρχει μουσική από κάτω. Μου είχε κάνει εντύπωση το πόσο δοτικοί ήταν αυτοί οι άνθρωποι.



Πως ήταν η συνεργασία σου με τον Παναγιώτη Φαφούτη;
Έμεινα πάρα πολύ ευχαριστημένος και νομίζω και ο Παναγιώτης το νιώθει αυτό. Είχαμε πολύ ωραία επαφή. Συνεννοηθήκαμε πολύ εύκολα και γρήγορα. Εγώ τον θαύμασα για το πώς χειρίστηκε τις δυσκολίες όλες του γυρίσματος. Τον χρόνο, τα λεφτά που δεν υπήρχαν, τον κόσμο που ήταν άνθρωποι εθελοντές στην ουσία. Με εντυπωσίασε πάρα πολύ αλλά και η ματιά του η καλλιτεχνική.

Σε τσάντισε που έπαιξε η ταινία πριν καν κυκλοφορήσει στις αίθουσες;
Τσαντίστηκα στην αρχή, μετά γέλασα. Δεν ήταν μόνο το ότι έπαιξε η ταινία, που δεν έπρεπε να παίξει, στην οποία είναι και η ΕΡΤ συμπαραγωγός. Τους είχε πάρει τηλέφωνο ο Παναγιώτης και του είπαν «μια που έπαιξε δεν την αφήνουμε να παίξει ολόκληρη;». Δεν έπαιξε όλη, γύρω στα 25 λεπτά.

Κινηματογράφος ή τηλεόραση;
Έχω κάνει λιγότερο κινηματογράφο απ’ ότι έχω κάνει τηλεόραση. Στον κινηματογράφο έχεις περισσότερο πιο πολύ χρόνο να κάνεις πιο προσεγμένη δουλειά. Στην τηλεόραση τρέχεις πίσω από τον χρόνο εσύ. Το καθένα έχει τις ομορφιές του. Η τηλεόραση είναι πιο γκλαμουράτι , ο κινηματογράφος είναι πιο ζεστός.

Αν έβαζα ως τρίτη επιλογή το θέατρο;
Δεν μπορώ να συγκρίνω γιατί εμένα η ζωή μου είναι το θέατρο. Εκεί ζω, μεγάλωσα, μεγαλώνω και εκεί θα μεγαλώσω. Δεν μπορώ να το συγκρίνω πραγματικά. Είναι τρία διαφορετικά πράγματα αλλά εγώ ξέρω το θέατρο πιο πολύ. Είναι σαν να ρωτάς κάποιον, την μαμά σου ή την γειτόνισσα; Η γειτόνισσα καμιά φορά είναι πιο ωραία και είναι κάτι καινούριο αλλά η μαμά είναι μαμά. Η μαμά είναι αναντικατάστατη!

Αυτό που σε συγκινεί στο θέατρο είναι η επαφή με τον κόσμο;
Αναμφίβολα! Το ζωντανό του θεάτρου δεν αντικαθίσταται με τίποτα.

Σου αρέσει που σε αναγνωρίζει ο κόσμος στο δρόμο και σε χαιρετάει;
Βέβαια μου αρέσει αλλά επειδή έχω και πολλά χρόνια να κάνω τηλεόραση έρχονται πολύ λίγοι πια που με ξέρουν από την τηλεόραση. Οι πιο πολύ με παρακολουθούν στο θέατρο. Γενικά, όταν είσαι και λίγο πιο γνωστός οι άνθρωποι νιώθουν οικεία μαζί σου.

Μετανιώνεις που είπες την γνώμη σου ελεύθερα για την Ζέτα Μακρυπούλια;
Ναι μετανιώνω, δεν θα το ξανάκανα! Μόνο το ότι ασχολούνταν όλος ο κόσμος με αυτό το πράγμα ενώ δεν ήταν καθόλου δική μου πρόθεση ήταν κάτι που δεν πέρναγε απλά και δεν ακούμπαγε. Έχω μεγαλώσει αρκετά και δεν θα το ξανάκανα.

Θα είσαι πιο «κουμπωμένος» σε αυτά που σε ρωτάνε;
Όχι «κουμπωμένος» απλά θα είμαι πιο υποψιασμένος , να στο πω έτσι. Τόση ώρα που με ρωτάς εσύ , μια χαρά λέω την γνώμη μου! Δεν είναι ανάγκη να έχουμε καλή γνώμη για όλους αλλά αυτό που έγινε τότε με την Ζέτα ήταν τελείως αναντίστοιχο με αυτό που ήθελα να πω ή που είχα στο μυαλό μου. Δεν θα είχα πρόβλημα κανένα αν ήταν πραγματικά ο τρόπος που σκεφτόμουν.

Με την σύζυγό σου είσαι στον ίδιο χώρο, και οι δύο ηθοποιοί. Θεωρείς ότι αυτό είναι καλό ή κακό για ένα ζευγάρι;
Είναι καλό γιατί καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον. Καταλαβαίνει τις αγωνίες μου, το ωράριο που δουλεύω. Καταλαβαίνω κι εγώ τις αγωνίες της αλλά και τον τρόπο ζωής και σκέψης. Ένας άλλος άνθρωπος κανονικός δεν το καταλαβαίνει και μας θεωρεί και λίγο ουφο εμάς τους ηθοποιούς.



Με το μωρό στο σπίτι πως είναι;
Τέλεια! Τώρα είναι δύο μηνών και είναι στη φάση που έχει αρχίσει και μας βλέπει και χαμογελάει. Καθόμαστε από πάνω και τον κοιτάμε και περιμένουμε να μας ρίξει κανένα χαμόγελο, σαν ζητιάνοι.

Ποιος έχει πιο πολύ αδυναμία στο μωρό;
Δεν μετριούνται αυτά τα πράγματα.

Σε ποιον μοιάζει;
Δεν μπορώ να καταλάβω.

Έχετε διαλέξει όνομα;
Όχι ακόμα, περιμένουμε να δούμε σε τι ταιριάζει!

Συμμετέχεις το μεγάλωμα ενεργά, αλλάζεις πάνες κτλ;
Βέβαια συμμετέχω! Τι θα είμαι, ο πατέρας ο παλιομοδίτης που δεν συμμετέχει; Όλα τα κάνω!

Σχέδια για δεύτερο μωρό;
Ακόμα είναι νωρίς. Εγώ θα ήθελα πάρα πολύ να κάνουν πάρα πολλά παιδία, να γεμίσουμε τον κόσμο με παιδιά αλλά είναι λίγο δύσκολες οι εποχές. Εδώ ίσα ίσα που επιβιώνουμε μόνοι μας.

Πριν κάνεις οικογένεια το είχες στο μυαλό σου;
Βέβαια! Είμαι από αυτούς από πάντα ότι θέλω να γίνω μπαμπάς.

Είναι έτσι όπως το φανταζόσουν το συναίσθημα;
Ναι! Είναι σαν να έχει συμβεί το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Ενώ σου αλλάζει τη ζωή παρόλα αυτά είναι σαν να ήξερες από πάντα.

Πιστεύεις ότι δένει το ζευγάρι ένα παιδί;
Ένα παιδί νομίζω ότι είναι ενισχυτικό της φάσης που είναι ζευγάρι. Αν το ζευγάρι είναι καλά, ένα παιδί τους κάνει ακόμα πιο καλά κι αν το ζευγάρι δεν είναι πολύ καλά τότε τους χωρίζει. Είναι δύσκολο το παιδί. Είναι δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί και πόσο όταν μεγαλώνει λίγο παραπάνω και θέλει την μαμά και τον μπαμπά να είναι πιο μαζί. Άμα δεν είναι καλά μαζί, έχω την αίσθηση, δεν ξέρω, ανάλογα σε τι φάση βρίσκεσαι στην πολλαπλασιάζει.

By TLIFE

Α. Ανυφαντή: Αποκαλύπτει πως έγινε η πρόταση γάμου και πως νιώθει που θα γίνει μανούλα!

Η Άλκηστις Ανυφαντή ανέβηκε τα σκαλιά... του δημαρχείου με τον αγαπημένο της Γιώργο, ύστερα από ενάμιση χρόνο σχέσης. Το ζευγάρι είναι στην καλύτερη φάση της ζωής του!

Η Μις Ελλάς βρίσκεται ήδη στον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης της και ανυπομονεί να κρατήσει στην αγκαλιά της το μωρό. H όμορφη Άλκηστις μιλάει στο TLIFE για την εγκυμοσύνη της, τον σύντροφό της και το πως έγινε η πρόταση γάμου.

Νιώθεις έτοιμη να γίνεις μανούλα; 
Δε νομίζω ότι μπορείς να νιώσεις πότε έτοιμη γι' αυτό τον ρόλο, πάντα έχεις τους φόβους και τις ανησυχίες για το αν θα τα καταφέρεις να ανταπεξέλθεις.

Ήταν στα σχέδιά σου να κάνεις παιδί; 
Ήξερα ότι σίγουρα ήθελα να προχωρήσω τη ζωή μου με τον Γιώργο! Τώρα για το πότε κι αν θα έρχονταν ένα παιδάκι, νομίζω ότι αυτό δε το σχεδιάζεις απλά έρχεται!και φυσικά χαιρόμαστε πολύ γι' αυτό διότι ολοκληρώνει την ευτυχία μας!

Φαντάζεσαι τον εαυτό σου στο μέλλον με πολλά παιδάκια; 
Για να είμαι ειλικρινής 2 παιδάκια θα ταν το ιδανικό για μένα, αλλά ως γνωστόν όταν κάνουμε σχέδια ο Θεός γελάει μαζί μας!

Πως έγινε η πρόταση γάμου;
Ήμασταν για Πρωτοχρονιά στο Άμστερνταμ και πάνω στην αλλαγή του χρόνου την ώρα που που πέφταν τα πυροτεχνήματα μου έκανε την πρόταση! Αν και για να είμαι ειλικρινής ήταν φυσικό επακόλουθο εφόσον είμαι έγκυος! (γέλια) 



Πότε ένιωσες ότι ο σύντροφός σου είναι ο άντρας της ζωής σου; 
Η χημεία μεταξύ μας φάνηκε απ το πρώτο λεπτό! Νομίζω ότι ήδη απ τον πρώτο μήνα είχαμε καταλάβει κι οι δυο μας ότι είχαμε βρει αυτό που θέλαμε!

Θεωρείς την οικογένεια ανασταλτικό παράγοντα για μία επιτυχημένη καριέρα στο μόντελινγκ; 
Αντιθέτως, θεωρώ ότι μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή είναι απαραίτητη βάση και θετικός παράγοντας και για μια επιτυχημένη επαγγελματική πορεία! Άλλωστε όταν θέλουμε όλα γίνονται και συνδυάζονται!



Φοβάσαι μήπως ο χώρος σε ξεχάσει το διάστημα που θέλεις να αφοσιωθείς στο μεγάλωμα του παιδιού σου; 
Είναι το τελευταίο πράγμα που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή! Άλλωστε το έβλεπα απ την αρχή ως χόμπι,δε περίμενα ποτέ να βγάλω λεφτά απ' αυτό!

Το μόντελινγκ είναι ένα επάγγελμα που δεν μπορείς να το κάνεις για πάντα. Τι θα ήθελες να κάνεις μετά από αυτό; 
Στα άμεσα μελλοντικά μου σχέδια είναι να σπουδάσω κάτι σχετικό με δημοσιογραφία γιατί με ενδιαφέρει πολύ ο χώρος της τηλεόρασης! Άλλωστε είμαι πολύ μικρή ακόμα και με πολλές προοπτικές! Απ' την άλλη έχω και το πτυχίο φυσικοθεραπείας! Δε με φοβάμαι!

By TLIFE

H Α. Λιβιτσάνου για τον τρίτο χρόνο στο Rent, τα “Κλεμμένα όνειρα” και τον γάμο που ονειρεύεται

Η Άντα Λιβιτσάνου είναι μία ηθοποιός “πολυμηχάνημα”! Έχει δοκιμάσει τον εαυτό της στο θέατρο, στην τηλεόραση, στην πασαρέλα και στο τραγούδι. “Γελάω και με τον εαυτό με όλα αυτά που έχω κάνει, έχω χιούμορ”, υποστηρίζει η ίδια στο TLIFE. Σε όλα τα έχει καταφέρει καλά! Βέβαια, ξεκαθαρίζει πως δεν γίνεται να αρέσει σε όλους και ούτε πάνε τα πάντα σε όλους. “Αν έχεις την ικανότητα να τα κάνεις, το αν θα έχεις την ευκαιρία και αν μπορείς να τα κάνεις μετράει”, υπογραμμίζει η ίδια. Εμάς πάντως μας αρέσει πολύ και γι' αυτό την ρωτήσαμε και μάθαμε περισσότερα για όλα αυτά που κάνει!



Τρίτος χρόνος στο μιούζικαλ Rent

Η Άντα αγαπάει την μουσική και τι καλύτερο από το να μπορεί να συνδυάσει το επάγγελμα της ηθοποιού με την αγάπη της αυτή. Το μιούζικαλ Rent είναι ο ιδανικός τρόπος. Είναι μία παράσταση που για εκείνη έχει πολύ μεγάλη αξία και σημασία γιατί την γνωρίζει πολλά χρόνια, πριν καν της προτείνουν τη δουλειά.

“Όταν μου είπανε για τη δουλειά ενθουσιάστηκα! Το Rent ήταν ένα από τα πράγματα που ήθελα να κάνω γενικά στη ζωή μου και σαν ρόλο στην καριέρα μου. Γι' αυτό κιόλας το συνεχίζω με τόση χαρά και ευκολία γιατί είναι κάτι το οποίο το θεωρώ κομμάτι μου και πολύ σημαντικό κιόλας”, μας εξηγεί η ίδια. Τρίτος χρόνος λοιπόν στο ίδιο έργο. Φέτος, η μουσικοχορευτική παρέα θα μεταφερθεί στο θέατρο Βεάκη.

“Ειδικά τώρα, όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα, έχει να πει πάρα πολλά γιατί έχουμε φτάσει κι εμείς σε ένα τέλμα. Μέσα από την ιστορία που διηγείται η παράσταση έχει σίγουρα κάτι να πει στον Έλληνα του σήμερα, με τα πράγματα που ζει και βιώνει τώρα. Όχι απαραίτητα ότι θα έρθει και θα πάθει κατάθλιψη απλά νομίζω ότι θα ασχοληθεί λίγο με αξίες και με πράγματα που έχουν περισσότερο ενδιαφέρον και περισσότερη ουσία στην ζωή μας, όπως είναι η αγάπη, η φιλία, το πείσμα, η κόντρα, η επανάσταση κι όλα αυτά”, περιγράφει η Άντα για την παράσταση.



Ο δικός της ρόλος είναι ο πιο επαναστατικός μέσα στο έργο! Η Μορίν είναι μόνιμα έτσι και είναι και “κωλόπαιδο” με την πολύ καλή έννοια. Χειρίζεται πάρα πολύ καλά όλες τις καταστάσεις και τους ανθρώπους και είναι ένας άνθρωπος που είναι πολύ απελευθερωμένος από τα πάντα. Συγχρόνως όμως είναι και πολύ δίκαιη.

“Ένα κομβικό σημείο μέσα στην παράσταση είναι ότι αυτή βγαίνει και κάνει έναν μονόλογο που ουσιαστικά διαμαρτύρεται για τα όσα συμβαίνουν εκείνη την εποχή στη Νέα Υόρκη. Θα ήθελα πάρα πολύ να έχω το κουράγιο να κάνω, εννοώ με τον τρόπο που το κάνει εκείνη. Δεν νομίζω όμως ότι εγώ θα το έκανα, σαν ιδιοσυγκρασία. Κάνω πολύ διαφορετικά πράγματα με τους δικούς μου τρόπους. Είτε αυτό λέγεται στο να βοηθήσω κάποιον άνθρωπο είτε να τρέξω να κάνω κάτι ή να πω κάτι παράδειγμα στο facebook. Δεν ξέρω αν θα ήθελα να το έχω κιόλας αλλά το θαυμάζω! Εγώ είμαι πιο δειλή σε σχέση με αυτήν. Μου αρέσει αυτό που κάνει ο ρόλος οπότε το εκτονώνω εκεί, βρίσκω το κουράγιο μέσω του ρόλου”, συνεχίζει.

Πως είναι όμως εκείνη σαν άνθρωπος;
“Είμαι πολύ πιο ήσυχη και χαμηλών τόνων σαν άνθρωπος. Μόνο στην δουλειά μου δεν είμαι. Δεν μπορώ να πω ότι δεν είμαι δυναμική, γενικά σαν γυναίκα. Στην δουλειά μου είμαι πολύ απαιτητική αλλά αυτό δεν ισχύει καθόλου στην προσωπική μου ζωή, στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Έχω πάρα πολύ υπομονή. Δεν με νοιάζει να χειρίζομαι τα πράγματα θα ήθελα να με χειρίζονται κιόλας αν γίνεται αλλά στην δουλειά μου είμαι πολύ δυναμική.”

Μαθαίνει μέσα από τους ρόλους της;
“Ανοίγει πάρα πολύ η οπτική σου στα πράγματα, σταματάς να έχεις παρωπίδες. Θεωρώ ότι μαθαίνεις πάρα πολλά και ανακαλύπτεις πτυχές, αξίες και πράγματα τα οποία σε γειώνουν. Σε βάζουν σε μία κατάσταση που επαναπροσδιορίζεις συνεχώς τον εαυτό σου επειδή παίζεις πράγματα τα οποία πολύ πιθανό να μην έχουν σχέση με εσένα και κάνεις πράγματα που σίγουρα δεν θα έκανες. Ανακαλύπτεις κι άλλα και βλέπεις και τα δικά σου όρια. Εγώ έχω διαφωνήσει πάρα πολύ με τους περισσότερους ρόλους που έχω παίξει. Δεν ξέρω αν λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, ξέρω ότι ανακαλύπτεις περισσότερα και για σένα και στον κόσμο και στο πως κινείται ο άλλος. Είναι πολύ ανοιχτό πράγμα!”


Ο ρόλος της στα “Κλεμμένα Όνειρα”, πιο κόντρα πεθαίνεις!

“Έχω την χαρά να δουλεύω με πάρα πολλούς φίλους συναδέλφους και τον σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Αρβανίτη. Αισθάνομαι φοβερά οικεία και είναι σαν να πηγαίνω στο δεύτερο σπίτι μου και είναι πολύ ωραίο αυτό. Αυτός ο ρόλος είναι κάτι που πάντα θα ήθελα να κάνω γιατί ακόμα και ενεργειακά, σαν διάθεση είναι πολύ χαμηλός ενώ εγώ είμαι έντονη σαν άνθρωπος. Ο ρόλος είναι το ακριβώς αντίθετο, έχει φοβίες, έχει θέματα πολλά σαν χαρακτήρας και είναι πολύ μαζεμένος άνθρωπος. Πάντα ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο και τώρα που μου δόθηκε η ευκαιρία το κατευχαριστιέμαι”, εκμυστηρεύεται στο TLIFE.

Πώς βλέπει τον εαυτό της στη σειρά;
“Έχω δει κάποια επεισόδια. Είναι σκηνές που τις βλέπω και μου αρέσουν πάρα πολύ και είναι σκηνές που θα τις ήθελα διαφορετικά. Πολύ σπάνια θα δεις κάτι και θα πεις, ναι δεν θα μπορούσα να το έχω κάνει καλύτερα. Είναι η αγωνία του να θες συνέχεια να εξελίσσεσαι. Δεν νομίζω ότι θα έλεγα εύκολα “μπράβο”. Δεν το έχω πει πάνω από δυο - τρεις φορές στη ζωή μου γενικά. Δεν ξέρω αν είναι καλό, αλλά είναι πηγαίο. Έτσι αισθάνομαι, έτσι πράττω, έτσι δίνω. Γενικά όμως όταν βλέπω κάτι που μου αρέσει σίγουρα χαίρομαι. Με ένα καλό αποτέλεσμα ο οποιοσδήποτε θα το έκανε αυτό.”


Ανάμεσα στους δύο ρόλους ζει την παράνοια!

“Κάπου μέσα στη μέρα πρέπει να βρω και τον εαυτό μου. Χρειάζεται πάντα μία περίοδος συνήθειας αυτής της κατάστασης που δεν είναι η καθημερινότητά μας και η πραγματικότητα. Νομίζω ότι θέλει λίγο κόπο στο να συνέρχεσαι. Εγώ όταν δουλεύω ένα ρόλο δεν σταματάω ποτέ να τον δουλεύω, συνέχεια σκέφτομαι πράγματα. Μπορεί να δω κάτι και να είναι ερέθισμα για μένα είτε για τον ρόλο μου στο θέατρο είτε για το σήριαλ. Σίγουρα είναι κουραστικό αλλά άμα έχεις την ανάγκη να ψάχνεις και να τελειοποιείς και να βρίσκεις πράγματα κι αυτή την αγωνία έμπνευσης και χαράς είναι βαρύ και κουραστικό αλλά είναι και ευχάριστο”, δηλώνει η ίδια.

Ευτυχώς τα γυρίσματα της σειράς δεν είναι καθημερινά οπότε της μένει και λίγος χρόνος για όλα τα υπόλοιπα! Ένα από αυτά είναι η μπάντα της με τον Γιώργο Μπίλιο, με την οποία παίζουν σε διάφορα live. “Παράλληλα, κάνω ένα project το οποίο είναι πάρα πολύ ωραίο και είναι κάτι που ήθελα πάρα πολύ καιρό. Θα παίζουμε με την μπάντα κυρίως δικό μας υλικό με ξένο στίχο αλλά μάλλον είναι κάτι που προορίζεται μόνο για εξωτερικό. Δεν μας νοιάζει να “φανεί” στην Ελλάδα γιατί έχει ξένο στίχο. Έχουμε ξεκινήσει πρόβες, βγάζουμε ένα playlist, γράφουμε δικά μας κομμάτια. Είναι κάτι το οποίο θα γίνει μελλοντικά. Σίγουρα θα υπάρξουν κάποιες συναυλίες στην Αθήνα και ίσως και ανά την Ελλάδα με κυρίως hard rock πράγματα. Χτίζεται πολύ σιγά, με πολύ μελέτη, κουράγιο και πολύ μεράκι”, μας αποκαλύπτει η Άντα.



Ανάμεσα στη μουσική και την υποκριτική...

“Δεν θα μπορούσα να επιλέξω. Είμαι ηθοποιός που κάνει μιούζικαλ, θεωρώ ότι η μουσική υπάρχει μέσα στην υποκριτική οπότε δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω. Το ότι κάνω παράλληλα και κάτι άλλο το οποίο είναι πιο ειδικό δεν σημαίνει ότι αναιρεί το βασικό μου επάγγελμα που είναι ηθοποιός. Αυτό αγαπάω, αυτό ξεκίνησα να κάνω, με αυτό θα πεθάνω. Δεν νομίζω ότι μπορώ να πω ποτέ ότι είμαι τραγουδίστρια γιατί ίσως το έχω πολύ ψηλά στο κεφάλι μου. Το να είσαι τραγουδίστρια για μένα σημαίνει πάρα πολλά πράγματα τα οποία δεν κατέχω αλλά κάνω την προσπάθειά μου και την κάνω με πάρα πολύ αγάπη και χαρά. Δεν θα ήθελα να το δω καθαρά επαγγελματικά εκτός αν πάρει ροπή από μόνο του, οπότε εκεί αλλάζουν τα δεδομένα”, υποστηρίζει. “Δεν ξέρω στο μέλλον τι θα μπορούσα να κάνω, αν υπήρχε κάτι που θα μου άρεσε πολύ και θα ήθελα να το κάνω παράλληλα ναι αλλά δεν θα ήθελα ποτέ να αφήσω την ιδιότητά μου ως ηθοποιός”, καταλήγει η ίδια.



Νιώθει τυχερή που έχει δουλειά και πώς την έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση;
“Αισθάνομαι τυχερή όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο τώρα που υπάρχει η κρίση. Όλους μας έχει επηρεάσει και νομίζω προς το καλό γιατί όταν τρως 5-6 σφαλιάρες μαζεύεσαι και ξεχωρίζεις τα πράγματα που έχουν τελικά αξία. Τελικά μου αρέσει αυτό! Πιστεύω ότι θα βγει σε καλό, σίγουρα μας κάνει πιο δυνατούς. Όχι ότι εγκρίνω την κατάσταση, την θεωρώ απαράδεκτη αλλά πιστεύω ότι αν το μεταχειριστεί ο καθένας με την ευφυΐα που διαθέτει και έξυπνο τρόπο. Δεν είναι ανάγκη να έχουμε πάρα πολλά λεφτά για να περνάμε καλά. Σίγουρα αυτό που θέλουμε όλοι είναι να μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα στις βασικές μας υποχρεώσεις. Από εκεί και πέρα άμα έχεις τους ανθρώπους που θέλεις να έχεις , την καλή σου διάθεση και την έμπνευση νομίζω ότι είναι υπεραρκετά. Άσε που πιστεύω πλέον ότι το να είσαι ολιγαρκής ίσως να είναι και η μοναδική αυτούσια και πραγματική ελευθερία για έναν άνθρωπο. Άμα συνεχώς θέλουμε πράγματα περιοριζόμαστε μέσα σε αυτό και χάνουμε λίγο την αξία και δεν καταλαβαίνουμε τελικά τι μας αρέσει και τι όχι. Όσο πιο ζυγοσταθμισμένα είναι όλα, πιο ισορροπημένα, τόσο καλύτερα μπορείς να καταλάβεις τι θέλεις και τι χρειάζεσαι. Και αυτά όλα νομίζω τα έχει και το Rent!”



Είναι αισιόδοξη σαν άνθρωπος;
“Προσπαθώ να τα βλέπω θετικά. Όταν είμαι απαισιόδοξη γίνομαι πολύ αλλά γενικά ναι. Αυτό συμβαίνει ίσως γιατί είμαι πολύ αυτάρκης σαν άνθρωπος. Σε πολύ λίγα πράγματα δεν είμαι. Στο να κάνω το λογιστικά μου ας πούμε βαριέμαι του θανάτου κι έχω την μαμά μου που να με κυνηγάει."

Έχει χρόνο για τον εαυτό της;
“Όταν υπάρχει διάθεση βρίσκεις και χρόνο και τα βολεύεις και όλα. Όταν έχω ελεύθερο χρόνο μου αρέσει πολύ να διαβάζω, μου αρέσει να βλέπω ξένες σειρές, είμαι γενικά του σπιτιού. Κατασκευάζω πράγματα, φτιάχνω το σπίτι ή ασχολούμαι με τα ζώα μου. Είμαι τρομερή σπιτόγατα. Μου αρέσει να βγαίνω για Live ή με τους φίλους μου για ποτό αλλά δεν ξενυχτάω ιδιαίτερα. Ποτέ δεν το άντεχα.”

Έχει δει κάτι καλό τελευταία στην τηλεόραση;
“Τηλεόραση δεν έχω δει καθόλου, έχω να την ανοίξω κανένα 8μηνο. Την ανοίγω για να δω DVD ή άμα πάω σε σπίτι φίλων μου, που αισθάνομαι ξαφνικά ότι γίνομαι πολιτισμένος άνθρωπος.”



H Άντα είναι... κορίτσι για σπίτι!

Ένα ακόμα καλό με την Άντα είναι ότι μαγειρεύει αρρωστημένα! Είναι η καλύτερη παρέα για τους φίλους της αφού της αρέσει να τους περιποιείται. Αν την δεις στο δρόμο ντυμένη με την φόρμα της δεν θα καταλάβεις ποτέ ότι είναι η γυναίκα που μεταμορφώνεται ανεβαίνοντας στη σκηνή, στο θέατρο ή την πασαρέλα. Στην προσωπική της ζωή όμως είναι το παιδί της παρέας. Της αρέσει να περνάει καλά και να κάνει και τους άλλους να περνάνε καλά, χωρίς πολλά πολλά! Γενικά της αρέσει να έχει αυτονομία και αυτάρκεια. “Βάφομαι μόνη μου, ντύνομαι μόνη μου, τα κάνω όλα μόνη μου”, υποστηρίζει και μας κάνει να πιστέψουμε πως είναι το ιδανικό “κορίτσι για σπίτι”!



Θέλει όμως να παντρευτεί;
“Δεν είμαι κατά του γάμου, απλά δεν μου αρέσει πολύ η διαδικασία. Το θεωρώ πολύ ρομαντικό, πάρα πολύ όμορφο να παίρνεις την ευλογία. Πας για την ευλογία ουσιαστικά κάτω από τα μάτια του Θεού κι αυτό είναι πάρα πολύ όμορφο. Εμένα δεν μου αρέσει η διαδικασία έτσι όπως έχει γίνει σήμερα, σαν εμπόριο. Όταν θα το κάνω νομίζω δεν θα ξέρει κανείς αν έχω παντρευτεί ή όχι.”

Έχει ονειρευτεί τον γάμο της;
“Μου αρέσει η ιδέα του να δώσουμε όρκους αιώνιας αγάπης. Είμαι πολύ φαν του ρομαντικού! Άμα ήταν να κάνω παιδιά δεν υπήρχε περίπτωση να μην παντρευτώ. Δεν είναι κάτι που το έχω στο μυαλό μου ότι ντε και καλά πρέπει να γίνει αλλά θα ήθελα να γίνει για το ρομαντικό της κατάστασης όχι για το τυπικό. Στενό οικογενειακό περιβάλλον και καλοί φίλοι και μετά θα ήθελα να κάνω ένα μεγάλο party με φίλους και γνωστούς που θα μοιραστούν την χαρά μου. Θα ήθελα να πίνω και να γλεντοκοπάω με τον σύζυγο!”

Παιδιά θέλει να κάνει;
“Κάποια στιγμή, όταν το φέρει ο Θεός, θα ήθελα να κάνω και παιδιά. Όποιος θα είναι μες το σπίτι θα γελάει πάρα πολύ μαζί μου. Νομίζω θα περνάω πάρα πολύ καλά. Σίγουρα θα αφοσιωθώ πάρα πολύ σε αυτό ειδικά το πρώτο διάστημα. ¨Όταν αναλαμβάνω κάτι μου αρέσει να το κάνω καλά. Το τέλειο φυσικά είναι να έχεις δύο παιδιά και να είναι ένα κορίτσι κι ένα αγόρι. Θα ήθελα πάρα πολύ να βγάλω ένα σωστό «αλήτη» στην κοινωνία. Καμιά φορά σκέφτομαι πως θα φέρουμε τα παιδιά μας σε αυτή την κοινωνία και υπό αυτές τις συνθήκες αλλά έχει να κάνει πολύ με το χαρακτήρα που θα διαμορφώσεις σε ένα παιδί και γενικά σε έναν άνθρωπο. Και είναι πολύ ωραίο κομμάτι της ζωής. Πιστεύω βέβαια πως δεν είναι και όλοι οι άνθρωποι για να κάνουν οικογένεια. Για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρχει ο σωστός άνθρωπος και κάποιες βασικές συνθήκες.”

Ψάχνει λοιπόν τον τέλειο άνδρα;
“Δεν μου αρέσει η τελειότητα, δεν θέλω να έχω έναν τέλειο άντρα. Θέλω έναν ειλικρινή άντρα και έναν άντρα που κουβαλάει το βάρος του να είναι άντρας. Πιστεύω πάρα πολύ σε αυτή την ισορροπία. Στη δουλειά μου είμαι αντράκι αλλά στα προσωπικά μου θέλω να έχω ρο ρόλο της γυναίκας. Θέλω να παίρνονται αποφάσεις από το άλλο φύλο ακόμα κι αν σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μου αρέσει αυτό. Είμαι πάρα πολύ παραδοσιακή. Αν δεν υπάρχει αυτό πως μπορεί να λειτουργήσει μια οικογένεια;”


Έχει απωθημένα από σχέσεις που την έχουν πληγώσει;
“Δεν κουβαλάω τα μπαγκάζια μου μαζί μου. Θεωρώ τον κάθε άνθρωπο μοναδικό, προσπαθώ και να τον αντιλαμβάνομαι μοναδικά. Θεωρώ ότι όποια εμπειρία και να έχουμε είτε είναι καλή είτε είναι κακή αφορά εμάς τους ίδιους, δεν μπορούμε να την πετάμε πάνω στον άλλον και να του την φορτώνουμε. Γιατί δεν φταίει. Αν έχουμε εμείς πρόβλημα με κάτι είναι δικό μας πρόβλημα οπότε δεν το μεταφέρω στον άλλον, θα κοιτάξω να το λύσω με τον εαυτό μου. Γενικά προσπαθώ να παίρνω απόσταση όταν κάτι με ενοχλεί ή θεωρώ ότι δεν μου ταιριάζει και προσπαθώ να το δω όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Υπάρχουν πράγματα πολύ απλά τα οποία θα σε αγχωνόμουν σε ανθρώπους αλλά στην ουσία δεν είναι τόσο σημαντικά, μπορείς να ζήσεις με αυτά. Δεν μπορείς να κατακρίνεις κάποιον αν έχει μία αδυναμία ή ένα κουσούρι γιατί είναι δικό του. Άμα τον αγαπάς και ενδιαφέρεσαι για τον άλλον τότε πρέπει να τα δέχεσαι όλα αυτά. Τότε τι ποιο ωραίο υπάρχει από το να έχεις έναν άνθρωπο στη ζωή σου που ξέρεις τα ελαττώματά του και τις παραξενιές του και παρόλα αυτά να τον θεωρείς μοναδικό.”

Τι δεν θα συγχωρούσε σε έναν άντρα;
“Την δειλία. Είναι κάτι που δεν θα το συγχωρούσα. Κι αν ένας άνθρωπος δεν ήταν μαχητικός.”


by TLIFE

Μ. Παναγιωτοπούλου: Μιλά για τον νεογέννητο γιο της, την ζωή στο Ντουμπάι και τα κιλά της εγκυμοσύνης!

Η Μαριλένα Παναγιωτοπούλου έφερε, πριν από λίγες μέρες, στον κόσμο τον δεύτερο γιο της. Η ίδια και ο σύντροφός της, Κωνσταντίνος Κοροξενίδης πλέουν σε πελάγη ευτυχίας!

Ο μικρός Αλέξανδρος γεννήθηκε στο Ντουμπάι, όπου μένει το ζευγάρι το τελευταίο διάστημα λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων. Το παιδί γεννήθηκε αλλά και “δημιουργήθηκε” στο Ντουμπάι γιατί τον Απρίλιο το ζευγάρι είχε πάει εκεί για ένα γάμο. “Made in Dubai και Born in Dubai”, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε στο TLIFE η ευτυχής μανούλα. Μάλιστα, γεννήθηκε ακριβώς στα ίδια κιλά και στο ίδιο ύψος με τον αδερφό του Κωνσταντίνο.



Η οικογένεια θα παραμείνει στο εξωτικό αυτό μέρος για τους επόμενους δύο μήνες, αφού ο Κωνσταντίνος έχει εκεί μία εταιρεία που ασχολείται με σχεδιασμό φωτισμών. Ο ίδιος ουσιαστικά πηγαινοέρχεται αλλά η Μαριλένα λόγω του νεογέννητου δεν μπορεί να τον ακολουθεί. Γιατί όμως διάλεξε ο γιος της να γεννηθεί στο Ντουμπάι;

“Ο λόγος που αποφάσισα να μείνω εδώ κυρίως ήταν ο καιρός. Σκέφτηκα ότι επειδή εδώ έχει πάντα καλοκαίρι, ο χειμώνας τους είναι 24 βαθμοί, θα είναι πολύ καλύτερα για το μωρό. Για να μην ανησυχώ μήπως κρυώσει άμα το βγάλω μια βόλτα. Καθαρά για να είναι καλύτερα για το μωρό δηλαδή. Κι επειδή ο σύζυγός μου είναι λίγο περισσότερο καιρό εδώ από ότι στην Αθήνα, σκεφτήκαμε ότι είναι πιο λογικό να μείνω εδώ. Κι εκείνος να πηγαινοέρχεται. Οπότε προς το παρόν το κάνουμε έτσι”, εξηγεί στο TLIFE η ίδια.


“Η διαφορά με την πρώτη εγκυμοσύνη ήταν στη γέννα”

Ήμουν πάρα πολύ τυχερή και στην πρώτη και στη δεύτερη εγκυμοσύνη. Δεν είχα κανένα οργανικό πρόβλημα. Ούτε το πρώτο τρίμηνο που ας πούμε κάποιες γυναίκες περνάνε πολύ δύσκολα, είχα εύκολη εγκυμοσύνη και τις δύο φορές. Η διαφορά ήταν στην γέννα. Αυτή τη φορά αναγκάστηκα να γεννήσω με καισαρική γιατί το μωρό είχε θέση προς τα κάτω. Ήταν δηλαδή με τα πόδια κάτω και όχι με το κεφάλι οπότε δεν είχα επιλογή. Είναι μία εντελώς διαφορετική εμπειρία από την φυσιολογική γέννα. Στην πρώτη θυμάμαι ότι ήταν μεν δύσκολη γιατί ήταν αρκετές ώρες αλλά με το που γέννησα μετά κάναμε party, το ίδιο βράδυ. Με την καισαρική δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα γιατί είναι εγχείριση. Μου πήρε αρκετές μέρες για να συνέλθω και να νιώσω γερή για να κάνω τα πράγματα που είχα συνηθίσει. Αυτή ήταν και η μόνη διαφορά.



Όσον αφορά τα συναισθήματα και η όλη εμπειρία, σίγουρα όταν το έχεις ξαναπεράσει δεν έχεις τον πανικό της πρώτης φοράς. Σου φαίνονται τα πράγματα λίγο πιο εύκολα. Η ένταση όμως των συναισθημάτων είναι ακριβώς η ίδια. Παρόλο που δεν το πίστευα ότι θα μπορούσα να νιώσω το ίδιο και έλεγα ότι αποκλείεται να ξανανιώσω όπως ένιωσα με το πρώτο παιδί, τελικά την ώρα που γεννιέται ένα παιδί γίνεται ένα μικρό θαύμα. Τα συναισθήματα είναι ακριβώς τα ίδια.”


“Είμαι καταδικασμένη να περιτριγυρίζομαι από ωραίους άντρες”Ήθελα το δεύτερο να είναι κοριτσάκι αλλά τώρα τελείωσα, δεν μπαίνω σε διαδικασία τρίτου παιδιού. Ήδη το δεύτερο ήταν υπέρβαση για μένα γιατί είχα πει ότι και με ένα παιδί είμαι μια χαρά και ευτυχισμένη. Μας έφερε ο Θεός το δεύτερο αλλά τώρα είμαι εντάξει. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να συνεχίσουμε. Με δύο παιδιά είναι και μία καλή ισορροπία στην οικογένεια πιστεύω και είμαι καταδικασμένη να με περιτριγυρίζουν ωραίοι άντρες οπότε θα δεχτώ την μοίρα μου και δεν θα αναζητήσω το κορίτσι. Έχω όμως δύο πολύ τυχερές βαφτιστήρες που θα πάρουν όλη την γκαρνταρόμπα μου οπότε εντάξει, δεν θα πάει χαμένη. Η μία είναι στην Αγγλία και η άλλη στην Αμερική οπότε περιμένω πως και πως τώρα να μεγαλώσουν και να αρχίσω να τους στέλνω πράγματα.


“Ο μικρός είναι πολύ τρυφερός με το νέο του αδερφάκι”
Όσο ήμουν έγκυος έκανε πως δεν καταλαβαίνει τι του λέμε, δεν καταλάβαινε τι σημαίνει μωρό, ήτα αδιάφορος. Με το που γεννήθηκε το μωρό τις πρώτες δύο μέρες ήταν επίσης αδιάφορος. Έμπαινε μέσα στο δωμάτιο, τον έβλεπε και ξανάβγαινε, απλά πιστοποιούσε την ύπαρξή του δηλαδή. Από την Τρίτη μέρα και μετά, εμείς δεν τον πιέσαμε καθόλου, μόνος του, άρχισε να του πηγαίνει παιχνιδάκια, να τον ταΐζει λίγο, να τον χαϊδεύει αλλά μόνος του. Τώρα κάθεται τουλάχιστον δυο τρεις ώρες μέσα και ασχολείται μαζί του. Όλα αυτά με δική του πρωτοβουλία, εγώ δεν τον πίεσα καθόλου να ασχοληθεί.
Το είχα συζητήσει μαζί του αλλά όταν το συζητούσα δεν ήθελε να ξέρει, άλλαζε θέμα αλλά προφανώς υποσυνείδητα το είχε βάλει στο μυαλό του ότι θα συμβεί κι αυτό και από μόνος του τώρα είναι πάρα πολύ τρυφερός μαζί του και του προσφέρει και δικά του παιχνίδια και γενικά αρχίζει και χτίζει μία σχέση μαζί του. Τελείως ανεξάρτητα, εμείς δεν τον βάζουμε σε καμία διαδικασία να κάνει τίποτα. Νομίζω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος, να μην του επιβάλουμε από μόνος του από ένστικτο και μόνο το κάνει πλέον με πολύ μεγάλη χαρά.


“Ο Κωνσταντίνος είναι πιο κλασικός γονιός”Και τα δύο μου αγόρια είναι κλώνοι του συζύγου μου. Οπότε δεν έχει νόημα να τσακωθώ για το σε ποιον μοιάζει το μωρό. Θα το είδατε κι από τις φωτογραφίες. Εγώ είναι σαν να βλέπω αυτή τη στιγμή τον junior ξανά από την αρχή, είναι ίδιος και σαν μωρό και στη συμπεριφορά τα πάντα.
Ο Κωνσταντίνος ήταν πολύ πιο έτοιμος από μένα να γίνει γονιός και την πρώτη φορά και την δεύτερη. Εγώ είμαι λίγο πιο ανεξάρτητη. Και παλαιότερα έλεγα ότι δεν ξέρω καν αν θέλω να κάνω οικογένεια. Δεν ήταν το όνειρο της ζωής μου να κάνω παιδιά. Φυσικά, από τη στιγμή που τα έκανα είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί! Αλλά ο Κωνσταντίνος ήταν πιο κοντά στην ιδέα της οικογένειας και πολύ πιο έτοιμος. Είναι και πιο κλασικός γονιός. Είναι πολύ κοντά στα παιδιά, ασχολείται μαζί τους πάρα πολύ ώρα. Δεν κάνει τα πρακτικά γιατί εγώ δεν πιστεύω ότι πρέπει να βάζεις έναν άνδρα να αλλάζει πάνες και όλα αυτά που λένε. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει ένα όριο, δεν τον αφήνω εγώ να τα κάνει. Πιστεύω ότι πρέπει κάποιο ρόλοι να διατηρούνται δεν χρειάζεται δηλαδή να τα κάνουμε όλα. Είμαστε τυχεροί έχουμε και βοήθεια οπότε δεν χρειάζεται να κάνει τα πρακτικά αλλά είναι πολύ κοντά στα παιδιά. Σε ουσιαστικά πράγματα!

“Θα χάσω τα κιλά γρήγορα χωρίς εξαντλητικές δίαιτες”Πήρα ακριβώς τα ίδια κιλά και στην πρώτη και στην δεύτερη, σύνολο 8 κιλά και τα παιδιά γεννήθηκαν ακριβώς με το ίδιο βάρος και ύψος, δηλαδή 2850 και 49 εκατοστά.

Η εικόνα μου ήταν, είναι και θα είναι πολύ σημαντική οπότε ξέρω ότι θα τα χάσω κι αυτά που έχουν μείνει πολύ γρήγορα. Χωρίς εξαντλητικές δίαιτες και τέτοια πράγματα. Πιστεύω ότι όσο πιο ήρεμη είσαι και όσο πιο φυσιολογικά τρως , κινείσαι και κάνεις αυτά που έκανες πριν, φυσιολογικά θα χαθούν και τα κιλά. Δεν πιστεύω ούτε στις δίαιτες αστραπές ούτε σε τίποτα από όλα αυτά. Γυμναστική δεν μπορώ να κάνω έτσι κι αλλιώς εξαιτίας της καισαρικής θα ξεκινήσω σε δύο μήνες περίπου αλλά και γυμναστική δεν κάνω κάτι έντονο. Την προηγούμενη φορά έκανα πιλάτες και αυτή τη φορά θα κάνω ή πιλάτες η γιόγκα μου αρέσουν πιο πολύ αυτού του είδους η γυμναστική.

Εμένα η διατροφή μου ήταν έτσι κι αλλιώς πάντα υγιεινή, τα τελευταία χρόνια ειδικά έχω κόψει τελείως και το αλκοόλ και τα πολλά ξενύχτια. Δεν έτρωγα ποτέ ιδιαίτερες ποσότητες, ούτε βαριά φαγητά οπότε έτσι θα συνεχίσω να τρώω και τώρα, δεν αλλάζει κάτι.

By TLIFE

Χριστίνα Παππά: “Ανυπομονώ για τον τελικό του Dancing”

Η Χριστίνα Παππά μπορεί να αποχώρησε λόγω τραυματισμού από το χορευτικό show του ΑΝΤ1 αλλά αυτό δεν την έχει πτοήσει. Συνεχίζει να αγαπάει το πατινάζ και αναζητά ευκαιρίες να ξαναβρεθεί σε παγοδρόμιο για να κάνει τις... φιγούρες της! Το ΤLIFE την συνάντησε στο sushi restaurant Hama στη Γλυφάδα, που διατηρεί με το γιο της Δημήτρη και μας μίλησε για όλα...



Της λείπει το Dancing;
Μου λείπει το παιχνίδι σωματικά και ψυχολογικά επειδή ξαναβρήκα τον χαμένο μου εαυτό! Μου έδινε τρομερή ενέργεια στην καθημερινή μου ζωή και άλλαξα γενικώς. Ήταν κάτι που το ζούσα, το απολάμβανα κι αυτό μου λείπει!

Θα ξανάπαιρνε μέρος σε κάτι αντίστοιχο;
Αν μου το πρότειναν μόνο τέτοια θα έκανα;

Θα συνεχίσει το πατινάζ;
Εννοείται! Μετά αυτό γίνεται πώρωση και ψύχωση. Δώσαμε μάλιστα ραντεβού με την Πάμελα να πάμε σήμερα (Τετάρτη) μαζί.



Στον τελικό θα είναι;
Ο τραυματισμός μου ήταν απλά μια κακιά στιγμή. Ναι, θα είμαι και θα κάνω χορογραφία κανονικότατα! Το περιμένω πως και πως..

Έχει κρατήσει φιλίες από το παιχνίδι;
Με τον Κώστα Φραγκολιά έτσι κι αλλιώς δουλεύουμε μαζί. Με το Γιώργο Χειμωνέτο επειδή έχει τρομερό χιούμορ αρχίσαμε να κάνουμε παρέα. Με την Πάμελα έχουμε βγει αρκετές φορές, με την Μαριάννα έχουμε τρομερή επικοινωνία. Μόνο με την Πηνελόπη και την Ιωάννα δεν έχουμε κάνει τόσο πολύ παρέα κι αυτό λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεών τους.

Αρέσει το “Let's Talk About Sex” στο κοινό;
Είναι μία διαχρονική παράσταση γιατί μιλάει για sex, γάμο και σχέσεις. Είναι ευχάριστο γιατί είναι interactive. Με τόσα προβλήματα που υπάρχουν ο κόσμος έχει ανάγκη να διασκεδάσει και να γελάσει. Έχει ανάγκη να δει κάτι έστω “σοκαριστικό” και να συμμετέχει κιόλας. Φαίνεται ότι έχει ανάγκη να δει και να μιλήσει. 

Μετά την τελευταία της παράσταση στο Yaya και αφού ολοκληρωθεί και το Dancing θα φύγει για εξωτερικό! “Νιώθω αρκετά κουρασμένη και μετά το τελευταίο επεισόδιο του Dancing θα κάνω δώρο στον εαυτό μου ένα ταξίδι. Ο προορισμός θα είναι το εξωτερικό, το έχω πολύ μεγάλη ανάγκη”, εκμυστηρεύεται στο TLIFE η ηθοποιός.


By TLIFE

Δεν αγαπάω κανέναν, δεν με αγαπάει κανένας! Είμαι ελεύθερη;

Κάτι με πιάνει τις γιορτές... Νομίζω όλους μας. Είναι το καθιερωμένο ραντεβού με την μελαγχολία.

Ακούω χριστουγεννιάτικα τραγούδια και όσα μιλάνε για χαρούμενες γιορτές τα σταματάω στη μέση. Δεν ταιριάζει η χαρούμενη διάθση στο δικό μου χριστουγεννιάτικο σκηνικό.Ακόμα και τα λαμπάκια του δέντρου φέτος δεν άναψαν. Δεν μπήκε ούτε ένα στολίδι και το χριστουγεννιάτικο δέντρο έμεινε στο πατάρι. Μελομακάρονα και κουραμπιέδες από κέρασμα και τέλειωσαν πριν καν προλάβουν να μπουν στο τραπέζι. Ένα τραπέζι καθημερινό και χωρίς plus λεπτομέρειες διακόσμησης...

Δεν βαριέσαι όμως; Η ουσία είναι στα μικρά και τα απλά πράγματα, στην αγάπη! Συνήθως αυτές τις μέρες συνειδητοποιούμε αν είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι και γεμάτοι ή απόλυτα δυστυχισμένοι και με ένα τεράστιο κενό. Ένα κενό που μεγαλώνει.

Πως γίνεται αυτό; Μέρες που είναι, όλοι αφήνουν πίσω τους τα προβλήματα και τις σκοτούρες και ασχολούνται με τους ανθρώπους που αγαπάνε. Πέρνουν δώρα, κάνουν σχέδια για ρεβεγιόν, όνειρα για μαγικά χριστούγεννα και όμορφες στιγμές με ανθρώπους που τους αγαπούν και αγαπάνε.

Αν δεν έχεις με κάποιον να ασχοληθείς τότε αυτό σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι ίσως είσαι μόνος...

Δεν αγαπάς κανέναν και δεν σε αγαπάει κανένας! Ουσιαστικά! Είσαι μια κουκίδα μέσα στο απέραντο σύμπαν που δεν έχεις καμία αξία γιατί κανείς δεν μπορεί να προσέξει ότι υπάρχεις. Κανείς δεν μπορεί να δει μέσα σου για να καταλάβει πως νιώθεις. Κανείς δεν μπορεί να δει την απόλυτη θλίψη που κρύβεις.

Ίσως και να μην θέλεις να σε προσέξουν στην τελική. Ίσως και να μην θέλω πια να με προσέξουν.

Πρώτη φορά νιώθω αυτή την ανάγκη. Να πατήσω ένα pause σε όλα γύρω μου και να κινούμαι μόνο εγώ. Με τον δικό μου ρυθμό. Χωρίς να επέμβει κανείς, χωρίς να επηρεάσω κανέναν! Η χρονιά που πέρασε έφερε πολλά πράγματα και κυρίως πόνο. Αλλά τον βουβό. Αυτόν που φοβάσαι να παραδεχτείς και τελικά που σου τρώει τα σωθικά. Ναι εντάξει, σε κάνει σοφότερο, ανθεκτικό στο επόμενο στραβοπάτημα. Όμως αυτό που μένει είναι ένα κενό...

Θέλω να το καλύψω αυτό το κενό. Να γεμίσω τα κουτάκια ένα ένα και να σταθώ και πάλι στα πόδια μου. Να σταθώ, αν όχι πάλι. Θέλω να αγαπήσω και να αγαπηθώ. Να εμπιστευτώ και να με εμπιστευτούν. Θέλω οι γιορτές να έχουν ένα ιδιαίτερο νόημα για μένα γιατί απλά θα έχω κάποιον να τις μοιραστώ. Κάποιον που θα θέλει επίσης να τις μοιραστεί μαζί μου. Να κάτσει να δει μαζί μου μια χαζοχαρούμενη ταινία, να περπατήσουμε χέρι χέρι στην παγωμένη Αθήνα και να φιληθούμε για καληνύχτα ξέροντας πως δεν θα αντέξουμε να μην στείλουμε ο ένας στον άλλον ένα ακόμα μήνυμα.

Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να βρω τον εαυτό μου. Και αυτό θα κάνω! Φέτος τις γιορτές θέλω να πατήσω ένα pause και να πάρω μια βαθιά ανάσα. Όταν όλα ξεκινήσουν να μπορώ να ξεκινήσω κι εγώ, πάλι από την αρχή. Να μπορώ να φτιάξω την λίστα με τα  new year's resolutions και να ξέρω πως κάτι από όλα αυτά θα γίνει γιατί δεν είμαι μόνη μου. Γιατί η ελευθερία έρχεται μέσα από την αγάπη, την αληθινή αγάπη....