H Α. Λιβιτσάνου για τον τρίτο χρόνο στο Rent, τα “Κλεμμένα όνειρα” και τον γάμο που ονειρεύεται

Η Άντα Λιβιτσάνου είναι μία ηθοποιός “πολυμηχάνημα”! Έχει δοκιμάσει τον εαυτό της στο θέατρο, στην τηλεόραση, στην πασαρέλα και στο τραγούδι. “Γελάω και με τον εαυτό με όλα αυτά που έχω κάνει, έχω χιούμορ”, υποστηρίζει η ίδια στο TLIFE. Σε όλα τα έχει καταφέρει καλά! Βέβαια, ξεκαθαρίζει πως δεν γίνεται να αρέσει σε όλους και ούτε πάνε τα πάντα σε όλους. “Αν έχεις την ικανότητα να τα κάνεις, το αν θα έχεις την ευκαιρία και αν μπορείς να τα κάνεις μετράει”, υπογραμμίζει η ίδια. Εμάς πάντως μας αρέσει πολύ και γι' αυτό την ρωτήσαμε και μάθαμε περισσότερα για όλα αυτά που κάνει!



Τρίτος χρόνος στο μιούζικαλ Rent

Η Άντα αγαπάει την μουσική και τι καλύτερο από το να μπορεί να συνδυάσει το επάγγελμα της ηθοποιού με την αγάπη της αυτή. Το μιούζικαλ Rent είναι ο ιδανικός τρόπος. Είναι μία παράσταση που για εκείνη έχει πολύ μεγάλη αξία και σημασία γιατί την γνωρίζει πολλά χρόνια, πριν καν της προτείνουν τη δουλειά.

“Όταν μου είπανε για τη δουλειά ενθουσιάστηκα! Το Rent ήταν ένα από τα πράγματα που ήθελα να κάνω γενικά στη ζωή μου και σαν ρόλο στην καριέρα μου. Γι' αυτό κιόλας το συνεχίζω με τόση χαρά και ευκολία γιατί είναι κάτι το οποίο το θεωρώ κομμάτι μου και πολύ σημαντικό κιόλας”, μας εξηγεί η ίδια. Τρίτος χρόνος λοιπόν στο ίδιο έργο. Φέτος, η μουσικοχορευτική παρέα θα μεταφερθεί στο θέατρο Βεάκη.

“Ειδικά τώρα, όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα, έχει να πει πάρα πολλά γιατί έχουμε φτάσει κι εμείς σε ένα τέλμα. Μέσα από την ιστορία που διηγείται η παράσταση έχει σίγουρα κάτι να πει στον Έλληνα του σήμερα, με τα πράγματα που ζει και βιώνει τώρα. Όχι απαραίτητα ότι θα έρθει και θα πάθει κατάθλιψη απλά νομίζω ότι θα ασχοληθεί λίγο με αξίες και με πράγματα που έχουν περισσότερο ενδιαφέρον και περισσότερη ουσία στην ζωή μας, όπως είναι η αγάπη, η φιλία, το πείσμα, η κόντρα, η επανάσταση κι όλα αυτά”, περιγράφει η Άντα για την παράσταση.



Ο δικός της ρόλος είναι ο πιο επαναστατικός μέσα στο έργο! Η Μορίν είναι μόνιμα έτσι και είναι και “κωλόπαιδο” με την πολύ καλή έννοια. Χειρίζεται πάρα πολύ καλά όλες τις καταστάσεις και τους ανθρώπους και είναι ένας άνθρωπος που είναι πολύ απελευθερωμένος από τα πάντα. Συγχρόνως όμως είναι και πολύ δίκαιη.

“Ένα κομβικό σημείο μέσα στην παράσταση είναι ότι αυτή βγαίνει και κάνει έναν μονόλογο που ουσιαστικά διαμαρτύρεται για τα όσα συμβαίνουν εκείνη την εποχή στη Νέα Υόρκη. Θα ήθελα πάρα πολύ να έχω το κουράγιο να κάνω, εννοώ με τον τρόπο που το κάνει εκείνη. Δεν νομίζω όμως ότι εγώ θα το έκανα, σαν ιδιοσυγκρασία. Κάνω πολύ διαφορετικά πράγματα με τους δικούς μου τρόπους. Είτε αυτό λέγεται στο να βοηθήσω κάποιον άνθρωπο είτε να τρέξω να κάνω κάτι ή να πω κάτι παράδειγμα στο facebook. Δεν ξέρω αν θα ήθελα να το έχω κιόλας αλλά το θαυμάζω! Εγώ είμαι πιο δειλή σε σχέση με αυτήν. Μου αρέσει αυτό που κάνει ο ρόλος οπότε το εκτονώνω εκεί, βρίσκω το κουράγιο μέσω του ρόλου”, συνεχίζει.

Πως είναι όμως εκείνη σαν άνθρωπος;
“Είμαι πολύ πιο ήσυχη και χαμηλών τόνων σαν άνθρωπος. Μόνο στην δουλειά μου δεν είμαι. Δεν μπορώ να πω ότι δεν είμαι δυναμική, γενικά σαν γυναίκα. Στην δουλειά μου είμαι πολύ απαιτητική αλλά αυτό δεν ισχύει καθόλου στην προσωπική μου ζωή, στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Έχω πάρα πολύ υπομονή. Δεν με νοιάζει να χειρίζομαι τα πράγματα θα ήθελα να με χειρίζονται κιόλας αν γίνεται αλλά στην δουλειά μου είμαι πολύ δυναμική.”

Μαθαίνει μέσα από τους ρόλους της;
“Ανοίγει πάρα πολύ η οπτική σου στα πράγματα, σταματάς να έχεις παρωπίδες. Θεωρώ ότι μαθαίνεις πάρα πολλά και ανακαλύπτεις πτυχές, αξίες και πράγματα τα οποία σε γειώνουν. Σε βάζουν σε μία κατάσταση που επαναπροσδιορίζεις συνεχώς τον εαυτό σου επειδή παίζεις πράγματα τα οποία πολύ πιθανό να μην έχουν σχέση με εσένα και κάνεις πράγματα που σίγουρα δεν θα έκανες. Ανακαλύπτεις κι άλλα και βλέπεις και τα δικά σου όρια. Εγώ έχω διαφωνήσει πάρα πολύ με τους περισσότερους ρόλους που έχω παίξει. Δεν ξέρω αν λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά, ξέρω ότι ανακαλύπτεις περισσότερα και για σένα και στον κόσμο και στο πως κινείται ο άλλος. Είναι πολύ ανοιχτό πράγμα!”


Ο ρόλος της στα “Κλεμμένα Όνειρα”, πιο κόντρα πεθαίνεις!

“Έχω την χαρά να δουλεύω με πάρα πολλούς φίλους συναδέλφους και τον σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Αρβανίτη. Αισθάνομαι φοβερά οικεία και είναι σαν να πηγαίνω στο δεύτερο σπίτι μου και είναι πολύ ωραίο αυτό. Αυτός ο ρόλος είναι κάτι που πάντα θα ήθελα να κάνω γιατί ακόμα και ενεργειακά, σαν διάθεση είναι πολύ χαμηλός ενώ εγώ είμαι έντονη σαν άνθρωπος. Ο ρόλος είναι το ακριβώς αντίθετο, έχει φοβίες, έχει θέματα πολλά σαν χαρακτήρας και είναι πολύ μαζεμένος άνθρωπος. Πάντα ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο και τώρα που μου δόθηκε η ευκαιρία το κατευχαριστιέμαι”, εκμυστηρεύεται στο TLIFE.

Πώς βλέπει τον εαυτό της στη σειρά;
“Έχω δει κάποια επεισόδια. Είναι σκηνές που τις βλέπω και μου αρέσουν πάρα πολύ και είναι σκηνές που θα τις ήθελα διαφορετικά. Πολύ σπάνια θα δεις κάτι και θα πεις, ναι δεν θα μπορούσα να το έχω κάνει καλύτερα. Είναι η αγωνία του να θες συνέχεια να εξελίσσεσαι. Δεν νομίζω ότι θα έλεγα εύκολα “μπράβο”. Δεν το έχω πει πάνω από δυο - τρεις φορές στη ζωή μου γενικά. Δεν ξέρω αν είναι καλό, αλλά είναι πηγαίο. Έτσι αισθάνομαι, έτσι πράττω, έτσι δίνω. Γενικά όμως όταν βλέπω κάτι που μου αρέσει σίγουρα χαίρομαι. Με ένα καλό αποτέλεσμα ο οποιοσδήποτε θα το έκανε αυτό.”


Ανάμεσα στους δύο ρόλους ζει την παράνοια!

“Κάπου μέσα στη μέρα πρέπει να βρω και τον εαυτό μου. Χρειάζεται πάντα μία περίοδος συνήθειας αυτής της κατάστασης που δεν είναι η καθημερινότητά μας και η πραγματικότητα. Νομίζω ότι θέλει λίγο κόπο στο να συνέρχεσαι. Εγώ όταν δουλεύω ένα ρόλο δεν σταματάω ποτέ να τον δουλεύω, συνέχεια σκέφτομαι πράγματα. Μπορεί να δω κάτι και να είναι ερέθισμα για μένα είτε για τον ρόλο μου στο θέατρο είτε για το σήριαλ. Σίγουρα είναι κουραστικό αλλά άμα έχεις την ανάγκη να ψάχνεις και να τελειοποιείς και να βρίσκεις πράγματα κι αυτή την αγωνία έμπνευσης και χαράς είναι βαρύ και κουραστικό αλλά είναι και ευχάριστο”, δηλώνει η ίδια.

Ευτυχώς τα γυρίσματα της σειράς δεν είναι καθημερινά οπότε της μένει και λίγος χρόνος για όλα τα υπόλοιπα! Ένα από αυτά είναι η μπάντα της με τον Γιώργο Μπίλιο, με την οποία παίζουν σε διάφορα live. “Παράλληλα, κάνω ένα project το οποίο είναι πάρα πολύ ωραίο και είναι κάτι που ήθελα πάρα πολύ καιρό. Θα παίζουμε με την μπάντα κυρίως δικό μας υλικό με ξένο στίχο αλλά μάλλον είναι κάτι που προορίζεται μόνο για εξωτερικό. Δεν μας νοιάζει να “φανεί” στην Ελλάδα γιατί έχει ξένο στίχο. Έχουμε ξεκινήσει πρόβες, βγάζουμε ένα playlist, γράφουμε δικά μας κομμάτια. Είναι κάτι το οποίο θα γίνει μελλοντικά. Σίγουρα θα υπάρξουν κάποιες συναυλίες στην Αθήνα και ίσως και ανά την Ελλάδα με κυρίως hard rock πράγματα. Χτίζεται πολύ σιγά, με πολύ μελέτη, κουράγιο και πολύ μεράκι”, μας αποκαλύπτει η Άντα.



Ανάμεσα στη μουσική και την υποκριτική...

“Δεν θα μπορούσα να επιλέξω. Είμαι ηθοποιός που κάνει μιούζικαλ, θεωρώ ότι η μουσική υπάρχει μέσα στην υποκριτική οπότε δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω. Το ότι κάνω παράλληλα και κάτι άλλο το οποίο είναι πιο ειδικό δεν σημαίνει ότι αναιρεί το βασικό μου επάγγελμα που είναι ηθοποιός. Αυτό αγαπάω, αυτό ξεκίνησα να κάνω, με αυτό θα πεθάνω. Δεν νομίζω ότι μπορώ να πω ποτέ ότι είμαι τραγουδίστρια γιατί ίσως το έχω πολύ ψηλά στο κεφάλι μου. Το να είσαι τραγουδίστρια για μένα σημαίνει πάρα πολλά πράγματα τα οποία δεν κατέχω αλλά κάνω την προσπάθειά μου και την κάνω με πάρα πολύ αγάπη και χαρά. Δεν θα ήθελα να το δω καθαρά επαγγελματικά εκτός αν πάρει ροπή από μόνο του, οπότε εκεί αλλάζουν τα δεδομένα”, υποστηρίζει. “Δεν ξέρω στο μέλλον τι θα μπορούσα να κάνω, αν υπήρχε κάτι που θα μου άρεσε πολύ και θα ήθελα να το κάνω παράλληλα ναι αλλά δεν θα ήθελα ποτέ να αφήσω την ιδιότητά μου ως ηθοποιός”, καταλήγει η ίδια.



Νιώθει τυχερή που έχει δουλειά και πώς την έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση;
“Αισθάνομαι τυχερή όλα αυτά τα χρόνια, όχι μόνο τώρα που υπάρχει η κρίση. Όλους μας έχει επηρεάσει και νομίζω προς το καλό γιατί όταν τρως 5-6 σφαλιάρες μαζεύεσαι και ξεχωρίζεις τα πράγματα που έχουν τελικά αξία. Τελικά μου αρέσει αυτό! Πιστεύω ότι θα βγει σε καλό, σίγουρα μας κάνει πιο δυνατούς. Όχι ότι εγκρίνω την κατάσταση, την θεωρώ απαράδεκτη αλλά πιστεύω ότι αν το μεταχειριστεί ο καθένας με την ευφυΐα που διαθέτει και έξυπνο τρόπο. Δεν είναι ανάγκη να έχουμε πάρα πολλά λεφτά για να περνάμε καλά. Σίγουρα αυτό που θέλουμε όλοι είναι να μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα στις βασικές μας υποχρεώσεις. Από εκεί και πέρα άμα έχεις τους ανθρώπους που θέλεις να έχεις , την καλή σου διάθεση και την έμπνευση νομίζω ότι είναι υπεραρκετά. Άσε που πιστεύω πλέον ότι το να είσαι ολιγαρκής ίσως να είναι και η μοναδική αυτούσια και πραγματική ελευθερία για έναν άνθρωπο. Άμα συνεχώς θέλουμε πράγματα περιοριζόμαστε μέσα σε αυτό και χάνουμε λίγο την αξία και δεν καταλαβαίνουμε τελικά τι μας αρέσει και τι όχι. Όσο πιο ζυγοσταθμισμένα είναι όλα, πιο ισορροπημένα, τόσο καλύτερα μπορείς να καταλάβεις τι θέλεις και τι χρειάζεσαι. Και αυτά όλα νομίζω τα έχει και το Rent!”



Είναι αισιόδοξη σαν άνθρωπος;
“Προσπαθώ να τα βλέπω θετικά. Όταν είμαι απαισιόδοξη γίνομαι πολύ αλλά γενικά ναι. Αυτό συμβαίνει ίσως γιατί είμαι πολύ αυτάρκης σαν άνθρωπος. Σε πολύ λίγα πράγματα δεν είμαι. Στο να κάνω το λογιστικά μου ας πούμε βαριέμαι του θανάτου κι έχω την μαμά μου που να με κυνηγάει."

Έχει χρόνο για τον εαυτό της;
“Όταν υπάρχει διάθεση βρίσκεις και χρόνο και τα βολεύεις και όλα. Όταν έχω ελεύθερο χρόνο μου αρέσει πολύ να διαβάζω, μου αρέσει να βλέπω ξένες σειρές, είμαι γενικά του σπιτιού. Κατασκευάζω πράγματα, φτιάχνω το σπίτι ή ασχολούμαι με τα ζώα μου. Είμαι τρομερή σπιτόγατα. Μου αρέσει να βγαίνω για Live ή με τους φίλους μου για ποτό αλλά δεν ξενυχτάω ιδιαίτερα. Ποτέ δεν το άντεχα.”

Έχει δει κάτι καλό τελευταία στην τηλεόραση;
“Τηλεόραση δεν έχω δει καθόλου, έχω να την ανοίξω κανένα 8μηνο. Την ανοίγω για να δω DVD ή άμα πάω σε σπίτι φίλων μου, που αισθάνομαι ξαφνικά ότι γίνομαι πολιτισμένος άνθρωπος.”



H Άντα είναι... κορίτσι για σπίτι!

Ένα ακόμα καλό με την Άντα είναι ότι μαγειρεύει αρρωστημένα! Είναι η καλύτερη παρέα για τους φίλους της αφού της αρέσει να τους περιποιείται. Αν την δεις στο δρόμο ντυμένη με την φόρμα της δεν θα καταλάβεις ποτέ ότι είναι η γυναίκα που μεταμορφώνεται ανεβαίνοντας στη σκηνή, στο θέατρο ή την πασαρέλα. Στην προσωπική της ζωή όμως είναι το παιδί της παρέας. Της αρέσει να περνάει καλά και να κάνει και τους άλλους να περνάνε καλά, χωρίς πολλά πολλά! Γενικά της αρέσει να έχει αυτονομία και αυτάρκεια. “Βάφομαι μόνη μου, ντύνομαι μόνη μου, τα κάνω όλα μόνη μου”, υποστηρίζει και μας κάνει να πιστέψουμε πως είναι το ιδανικό “κορίτσι για σπίτι”!



Θέλει όμως να παντρευτεί;
“Δεν είμαι κατά του γάμου, απλά δεν μου αρέσει πολύ η διαδικασία. Το θεωρώ πολύ ρομαντικό, πάρα πολύ όμορφο να παίρνεις την ευλογία. Πας για την ευλογία ουσιαστικά κάτω από τα μάτια του Θεού κι αυτό είναι πάρα πολύ όμορφο. Εμένα δεν μου αρέσει η διαδικασία έτσι όπως έχει γίνει σήμερα, σαν εμπόριο. Όταν θα το κάνω νομίζω δεν θα ξέρει κανείς αν έχω παντρευτεί ή όχι.”

Έχει ονειρευτεί τον γάμο της;
“Μου αρέσει η ιδέα του να δώσουμε όρκους αιώνιας αγάπης. Είμαι πολύ φαν του ρομαντικού! Άμα ήταν να κάνω παιδιά δεν υπήρχε περίπτωση να μην παντρευτώ. Δεν είναι κάτι που το έχω στο μυαλό μου ότι ντε και καλά πρέπει να γίνει αλλά θα ήθελα να γίνει για το ρομαντικό της κατάστασης όχι για το τυπικό. Στενό οικογενειακό περιβάλλον και καλοί φίλοι και μετά θα ήθελα να κάνω ένα μεγάλο party με φίλους και γνωστούς που θα μοιραστούν την χαρά μου. Θα ήθελα να πίνω και να γλεντοκοπάω με τον σύζυγο!”

Παιδιά θέλει να κάνει;
“Κάποια στιγμή, όταν το φέρει ο Θεός, θα ήθελα να κάνω και παιδιά. Όποιος θα είναι μες το σπίτι θα γελάει πάρα πολύ μαζί μου. Νομίζω θα περνάω πάρα πολύ καλά. Σίγουρα θα αφοσιωθώ πάρα πολύ σε αυτό ειδικά το πρώτο διάστημα. ¨Όταν αναλαμβάνω κάτι μου αρέσει να το κάνω καλά. Το τέλειο φυσικά είναι να έχεις δύο παιδιά και να είναι ένα κορίτσι κι ένα αγόρι. Θα ήθελα πάρα πολύ να βγάλω ένα σωστό «αλήτη» στην κοινωνία. Καμιά φορά σκέφτομαι πως θα φέρουμε τα παιδιά μας σε αυτή την κοινωνία και υπό αυτές τις συνθήκες αλλά έχει να κάνει πολύ με το χαρακτήρα που θα διαμορφώσεις σε ένα παιδί και γενικά σε έναν άνθρωπο. Και είναι πολύ ωραίο κομμάτι της ζωής. Πιστεύω βέβαια πως δεν είναι και όλοι οι άνθρωποι για να κάνουν οικογένεια. Για να συμβεί αυτό πρέπει να υπάρχει ο σωστός άνθρωπος και κάποιες βασικές συνθήκες.”

Ψάχνει λοιπόν τον τέλειο άνδρα;
“Δεν μου αρέσει η τελειότητα, δεν θέλω να έχω έναν τέλειο άντρα. Θέλω έναν ειλικρινή άντρα και έναν άντρα που κουβαλάει το βάρος του να είναι άντρας. Πιστεύω πάρα πολύ σε αυτή την ισορροπία. Στη δουλειά μου είμαι αντράκι αλλά στα προσωπικά μου θέλω να έχω ρο ρόλο της γυναίκας. Θέλω να παίρνονται αποφάσεις από το άλλο φύλο ακόμα κι αν σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μου αρέσει αυτό. Είμαι πάρα πολύ παραδοσιακή. Αν δεν υπάρχει αυτό πως μπορεί να λειτουργήσει μια οικογένεια;”


Έχει απωθημένα από σχέσεις που την έχουν πληγώσει;
“Δεν κουβαλάω τα μπαγκάζια μου μαζί μου. Θεωρώ τον κάθε άνθρωπο μοναδικό, προσπαθώ και να τον αντιλαμβάνομαι μοναδικά. Θεωρώ ότι όποια εμπειρία και να έχουμε είτε είναι καλή είτε είναι κακή αφορά εμάς τους ίδιους, δεν μπορούμε να την πετάμε πάνω στον άλλον και να του την φορτώνουμε. Γιατί δεν φταίει. Αν έχουμε εμείς πρόβλημα με κάτι είναι δικό μας πρόβλημα οπότε δεν το μεταφέρω στον άλλον, θα κοιτάξω να το λύσω με τον εαυτό μου. Γενικά προσπαθώ να παίρνω απόσταση όταν κάτι με ενοχλεί ή θεωρώ ότι δεν μου ταιριάζει και προσπαθώ να το δω όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Υπάρχουν πράγματα πολύ απλά τα οποία θα σε αγχωνόμουν σε ανθρώπους αλλά στην ουσία δεν είναι τόσο σημαντικά, μπορείς να ζήσεις με αυτά. Δεν μπορείς να κατακρίνεις κάποιον αν έχει μία αδυναμία ή ένα κουσούρι γιατί είναι δικό του. Άμα τον αγαπάς και ενδιαφέρεσαι για τον άλλον τότε πρέπει να τα δέχεσαι όλα αυτά. Τότε τι ποιο ωραίο υπάρχει από το να έχεις έναν άνθρωπο στη ζωή σου που ξέρεις τα ελαττώματά του και τις παραξενιές του και παρόλα αυτά να τον θεωρείς μοναδικό.”

Τι δεν θα συγχωρούσε σε έναν άντρα;
“Την δειλία. Είναι κάτι που δεν θα το συγχωρούσα. Κι αν ένας άνθρωπος δεν ήταν μαχητικός.”


by TLIFE