Μ. Πατέλη: Μόλις 21 κι όμως ντύνει τις μεγαλύτερες Ελληνίδες star! Ti λέει η ίδια στο TLIFE

Δέσποινα Βανδή, Τάμτα, Ζέτα Μακρυπούλια, Νάντια Μπουλέ, Έρρικα Πρεζεράκου, Αγγελική Ηλιάδη... Αυτές είναι μόνο μερικές από τις star τις οποίες έχει ντύσει η Μαρία Πατέλη. Η νεαρή σχεδιάστρια που παρά την ηλικία της έχει καταφέρει να κερδίσει τις εντυπώσεις αλλά και την αναγνώριση μέσα στο χώρο της. Το TLIFE βρήκε λίγο πριν ξεκινήσει την φωτογράφηση για την τελευταία της συλλογή και μας τα είπε όλα...



Τι είναι αυτό που σε έκανε να αποφασίσεις ότι θέλεις να κάνεις αυτή τη δουλειά;
Δεν μπορώ να σου πω κάτι συγκεκριμένο, από πολύ νωρίς ,το είχα ήδη αποφασίσει! Δεν μπορώ να με φανταστώ να κάνω κάτι άλλο..Πάντα σχεδίαζα..Είναι το χόμπι μου που έγινε η δουλειά μου,  που ίσως δεν βαριέμαι ποτέ!

Πως νιώθεις που αν και τόσο νέα έχεις καταφέρει να δουλέψεις με μεγάλες star της ελληνικής showbiz;
Είναι πολύ σημαντικό να με επιλέγουν αυτές οι γυναίκες. Χαίρομαι που είχα τέτοια ανταπόκριση απ την πρώτη μου συλλογή! Είναι μια επιβεβαίωση ακόμη για την δουλειά μου κι έτσι συνεχίζω πιο δυναμικά.



Σε έχουν αντιμετωπίσει περίεργα ή με αμφισβήτηση λόγω ηλικίας;
Όχι!! Ίσα ίσα είναι ωραίο να είμαι η μικρή!! Αλλά δεν νομίζω ότι παίζει ρόλο η ηλικία, όταν είσαι σωστός στην δουλειά σου και ξέρεις τι θέλεις κερδίζεις την εμπιστοσύνη κ την εκτίμηση ανθρώπων που είναι χρόνια στο χώρο!!

Πως ένιωσες την πρώτη φορά που έδωσες ένα από τα κομμάτια σου σε μία διάσημη και ποια ήταν αυτή;
Ήταν η Ζέτα Μακρυπούλια! Ξαφνικά βλέπω ρούχο μου σε ένα πολύ μεγάλο περιοδικό το Status και να το φοράει μια από τις ωραιότερες Ελληνίδες,!! ‘Ήταν μαγικό γιατί ήταν απ τα πρώτα πρώτα σχέδια μου, που υλοποιήθηκαν!



Τι προσόντα πιστεύεις ότι πρέπει να έχει κάποιος για να καταξιωθεί στο αντικείμενο που έχεις διαλέξει;
Πάνω απ όλα πρέπει να το λατρεύεις!!! Για να μπορείς να αποδώσεις πρέπει να έχεις όρεξη για δουλειά, αλλιώς δεν γίνεται τίποτα!

Ένιωσες ποτέ ότι θέλεις να τα παρατήσεις όλα και να ασχοληθείς με κάτι άλλο;
Όχι! Δεν αφήνω τις δυσκολίες να σταθούν εμπόδιο σε αυτό που θέλω να κάνω, δεν τις υπολογίζω. Από μικρή είχα αποφασίσει τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου και είμαι αποφασισμένη να δουλέψω σκληρά και να κυνηγήσω το όνειρό μου για να πετύχω.



Τι σου δίνει έμπνευση;
Έμπνευση μπορώ να πάρω απ΄ τα πάντα..! Από ένα ύφασμα, ένα υλικό, μια εικόνα, από ένα άνθρωπο που θα δω στον δρόμο! Και φυσικά απ΄ την μουσική, η μουσική με ταξιδεύει σε ένα άλλο κόσμο!

Τα ρούχα σου είναι κι ένας τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων σου; Άμα δει κάποιος μία καινούρια κολεξιόν σου θα καταλάβει σε τι διάθεση είσαι;
Σίγουρα!!!Αυτά τα δυο συνδέονται 100%! Ανάλογα με το πώς αισθάνομαι , σχεδιάζω κιόλας! Κάθε σχέδιο είναι μοναδικό, όπως και τα συναισθήματα εκείνη την στιγμή!



Μίλησε μας για την τελευταία σου συλλογή…
Η τελευταία συλλογή μου είναι για το Α/W 2011-12 .. Κυριαρχεί το μαύρο!! Διαφάνιες, δέρμα που μοιάζει με δαντέλα, κρόσσια, λαμπερά handmade pieces και φυσικά κόκκινες και λεοπαρ πινελιές!

Πιστεύεις ότι οι ελληνίδες είναι καλοντυμένες γενικά;
Θεωρώ ότι οι Έλληνιδες έχουν αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια, προσέχουν πολύ περισσότερο απ’ ότι παλιά τον εαυτό τους! Έχουν αρχίσει να ενημερώνονται πιο πολύ για το στυλ τους.



Δουλεύεις σκληρά και πολύ. Χρόνο για τους φίλους και για να κάνεις πράγματα που κάνουν άλλα παιδιά της ηλικίας σου έχεις;
Κάνω αυτό π πάντα ήθελα, δεν μου λείπει απολύτως τίποτα! Η αλήθεια είναι ότι οι φίλοι μου, σπουδάζουν ακόμα και έχουμε λίγο διαφορετικούς ρυθμούς. Αλλά το θέμα είναι ότι πάντα υπάρχει χρόνος να βρισκόμαστε!!

Είσαι από την Κέρκυρα και μένεις μακριά από τους δικούς σου; Πόσο δύσκολο είναι αυτό για κάποιον που κάνει ξεκίνημα στην καριέρα του;
Είμαι απ’ τα 17 μου στην Αθήνα κι έχω συνηθίσει! Το δύσκολο κομμάτι είναι ότι μου λείπουν αλλά μιλάω όλη μέρα στο τηλέφωνο και skype , οπότε η απόσταση μειώνεται!!

Οι γονείς σου σε έχουν στηρίξει σε όλο αυτό που κάνεις;
Αν δεν είχα τους γονείς μου και αν δεν πίστευαν σε μένα δεν θα τα είχα καταφέρει!! Με στηρίζουν στα πάντα, απ’ την πρώτη στιγμή, όποτε τους χρειαστώ είναι δίπλα μου!!Το ότι είναι μικροί σε ηλικία, πιστεύω παίζει πολύ σημαντικό ρόλο γιατί με καταλαβαίνουν απόλυτα!

Ποιο είναι για σένα η απόλυτη καταξίωση στον επαγγελματικό τομέα; Μέχρι που θέλεις να φτάσεις;
Δεν σκέφτομαι μέχρι που θέλω να φτάσω! Κάνω μικρά και σταθερά βήματα.. Καταξίωση θα ήταν να μπορώ να συνεχίσω να κάνω αυτή την δουλειά και να μπορώ να ζήσω απ’ αυτή!



Υπάρχει κάτι που να σου έχει μείνει έντονα από την συνεργασία σου με κάποια διάσημη star;
Ναι! Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να πιστέψω πώς μία πολύ πολύ ΗΟΤ γυναίκα καλλιτέχνης, κούκλα και με τέλειο σώμα αισθάνθηκε ανασφάλεια…… ευτυχώς ήτανε για λίγο!!!!! Και από την άλλη με εντυπωσίασε η Τάμτα επειδή εμπιστεύεται τυφλά την στυλίστριά της, ξέρει ακριβώς τι θέλει και τι της πηγαίνει και τα ρούχα γίνονται πάνω της χωρίς καν πρόβα! απλά μαγικό!!

by TLIFE

Κι όμως πάντα ξέρεις την αλήθεια!

Κι όμως! Πάντα ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος και τις περισσότερες φορές που θα σε οδηγήσουν κιόλας. Πάντα ξέρεις αλλά κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις. Βρίσκεις δικαιολογίες για να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα! Η λογική σου σού λέει τι ακριβώς πρέπει να κάνεις κι εσύ ακολουθείς ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση.

Αυτό κάνω κι εγώ... Ακολουθώ ακριβώς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτό που μου λέει η λογική μου. Χωρίς να μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο επιλέγω να μην την ακούω. Βάζω στο pause την φωνή της συνείδησης και προχωράω, στο πουθενά με βάρκα την ελπίδα!

Όταν όμως η ελπίδα πεθάνει, θα πάρει μαζί της κι άλλα πράγματα που ίσως είναι ουσιαστικά. Ίσως και όχι, ποτέ δεν ξέρεις αν άξιζε τον κόπο να θυσιάσεις κάτι αν δεν ολοκληρωθεί πρώτα. Ξέρεις όμως ότι δεν θα έπρεπε να το αρχίσεις. Όταν το κάνεις, απλά συνεχίζεις για να μην σε πουν λιποτάκτη. Το "ποτέ δεν είναι αργά" ακούγεται βερεσέ σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συνεχίσεις το κολύμπι!

Η αλήθεια όμως θα στοιχειώνει πάντα την καρδιά σου. Όσο κι αν την κουκουλώσεις, πάντα θα υπάρχει! Θα στην στήνει στη γωνιά όταν θα σε βρίσκει ευάλωτο. Θα σε κάνει κομμάτια και θα σε αναγκάζει να τα μαζέψεις πάλι ένα ένα και να ξεκινήσεις από την αρχή και μετά θα λες στον εαυτό σου: "Κι όμως πάντα ήξερα την αλήθεια".

Και τώρα Σωκράτη οι δυό μας!

Μια ακόμα βραδιά που έχασα ένα μικρό κομμάτι μου... ένα δικό σου! Μια ακόμα βραδιά που γυρίζω σπίτι μου και η μοναδική μου συντροφιά είναι ο Σωκράτης...

Πιασμένος σε παγίδα -κι έχουν περάσει χρόνια- στην πόρτα σου γυρνάω κάθε πρωί. Στη σκέψη σου αρρωσταίνω, στέκω, βαριανασαίνω, θυμάμαι όταν σε είχα πρωτοδεί...Άραγε θυμάσαι εκείνη την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε; Από εκείνη την πρώτη φορά τα είχες υπολογίσει όλα. Όπως ακριβώς έκανες και μετά...

"Δε μένει εδώ κανείς,

μόνο τα δέντρα μείναν ίδια

κι άδειοι δρόμοι με σκουπίδια.

Δε μένει εδώ κανείς,

σκληρό το φώς που ξημερώνει,

σα μεθυσμένο μ' ανταμώνει

και με λιώνει."

Τώρα αυτοί οι στίχοι και η μπάσα φωνή του Σωκράτη μου κάνουν συντροφιά. Άλλωτε ήταν η δική σου φωνή που μου έλεγε την τελευταία καληνύχτα, τώρα όμως την δίνεις αλλού...

Ξεπούλησα το νού μου -κορόϊδο του εαυτού μου -αράχνη σ' ακατοίκητο ουρανό- νομίζω τά 'χω χάσει δεν σ' έχω ξεπεράσει κοιτάζω το κουδούνι σου: αδειανό. Τίποτα πια δεν θυμίζει ότι τα πράγματα ήταν αλλιώς... Όλα στη ζωή σου έχουν πάει παρακάτω, στη δική μου έχουν αναγκαστικά αλλάξει αλλά όπως και να έχει όλα έχουν πάρει ένα δρόμο. 

Κι εδώ δεν μένει πια κανείς! Και τώρα Σωκράτη μείναμε και πάλι οι δυό μας,,,

Το καλοκαίρι αυτό στον ουρανό!

Θέλω, θέλω, θέλω! Να ερωτευτώ και να νιώσω ότι πετάω μέχρι τον ουρανό...

Πόσο δύσκολο είναι να έρθει ένας τέτοιος έρωτας στη ζωή μου; Ένας έρωτας που δεν θα μου δώσει παραπάνω από αυτά που θέλω και δεν θα μου πάρει παραπάνω από αυτά που έχω να δώσω... Και τι είναι αυτά που θέλω; Μια κουβέντα, ένα χάδι, ένα χαμόγελο, ένα γλυκό μήνυμα στο κινητό, μια ανοιχτή αγκαλιά γεμάτη υποσχέσεις... Ζητάω πολλά; Αυτά μπορώ να δώσω και αυτά μόνο ζητάω.

Έναν έρωτα που θα με κάνει να ξεκολλήσω από ένα παρελθόν που δεν μου άφησε κάτι πέρα από ωραίες αναμνήσεις. Ένα παρελθόν που με κράτησε πίσω, ίσως γιατί εγώ ήθελα να κρατηθώ, αλλά που δεν έχει τίποτα παραπάνω να προσθέσει στη ζωή μου. Αντίθετα μπορεί να μου αφαιρέσει την χαρούμενή μου διάθεση. Και δεν θέλω να συμβεί αυτό διάολε γιατί είναι καλοκαίρι!

Και το καλοκαίρι κρατάει τρεις μήνες μόνο άρα δεν είναι για να χάνεις χρόνο σε κολλήματα και σαχλαμάρες αλλά για να βλέπεις την ζωή λίγο πιο αισιόδοξα. Και αν χρειαστεί να πιεις κι ένα ποτηράκι παραπάνω να σε βοήθησει να "λυθείς".

Δεν είναι τυχαίο που υπάρχουν τόσα πολλά τραγούδια για καλοκαιρινούς έρωτες. Έρωτες που απλά δίνουν μία πινελιά χαράς στη ζωή σου. Ξέρεις πως θα τελειώσουν με το τέλος των διακοπών σου αλλά δεν σε πειράζει γιατί έχεις ρουφήξει κάθε στιγμή και έχεις περάσει τέλεια!

Αυτό είναι έρωτας άλλωστε! Να περνάς καλά και να μην έχεις τίποτα να σε κάνει να χάνεις το χαμόγελό σου. Να σε κάνει να ξεχνάς ότι μπορεί να σε πλήγωσε και να συνεχίζεις με περισσότερη όρεξη για ζωή...

Και όλοι αξίζουμε έναν τέτοιο έρωτα! Ειδικά όσοι έχουμε φάει τα μούτρα μας στο παρελθόν από κάτι που πιστέψαμε πως είναι πιο μαγικό από όσο ήταν στην πραγματικότητα. Είμαι κι εγώ ανάμεσα σε αυτούς. Είχα την ανάγκη να πιστέψω σε κάτι που είναι ιδανικό αλλά τελικά ίσως δεν άξιζε τον κόπο να εξιδανικεύσω κάτι που τελείωσε...

Καιρός να πάμε παρακάτω, με άλλα πιο ωραία πράγματα.... Με έρωτες αλήτες που μοσχοβολούν τεκίλα! Με έρωτες κλέφτες, έρωτες πειρατές, έρωτες αγιάτρευτους αλλά χωρίς καημούς αυτή τη φορά.

Θέλω, θέλω, θέλω! Να ερωτευτώ  και να νιώσω ότι πετάω μέχρι τον ουρανό... Και θέλω να γίνει μέσα στο καλοκαίρι αυτό!

Σ' αγαπάω, να προσέχεις...

Ήρθε αυτή η ώρα, η πιο μεγάλη... που δεν γεννιέται μια ζωή αλλά τελειώνει κάτι όμορφο! Έπεσαν μέσα μου οι τίτλοι του τέλους σε μία ταινία που είναι από τις αγαπημένες μου αλλά όταν θα την ξαναδώ θα είναι άλλα τα συναισθήματα που βγαίνουν. Μιλάω με γρίφους, θα έλεγε μία φίλη, αλλά μάλλον είμαι πια, πιο ξεκάθαρη από ποτέ. Ξεκάθαρη μέσα μου, μετά από καιρό!

Όλα τέλειωσαν ξαφνικά όπως άρχισαν, αλλά η διάρκειά τους ήταν όσο δυνατή μπορούσε να είναι. Δεν μετανιώνω λεπτό. Ακόμα και το τέλος ίσως ήταν ότι πιο σωστό για να μείνει το καλύτερο κομμάτι από αυτό που ζήσαμε...

Όλα τα ενδιάμεσα, μέχρι αυτή εδώ τη στιγμή, ήταν στιγμές αμφιταλάντευσης, στιγμές πτώσης και ανόδου ή και ξεφτιλίκια στην αργκό! Στιγμές που δεν ήθελα να τελειώσει και το κρατούσα με νύχια και με δόντια, στιγμές που πίστευα ότι δεν πρέπει να σε αφήσω, στιγμές που ήθελα να με έχεις ανάγκη. Αλλά ότι αγαπάς πρέπει να το αφήνεις ελεύθερο!

Και τι μένει μετά από τόσες στιγμές; Ένα ξεχασμένο σ'αγαπώ που στο δίνω κι αυτό για να το έχεις φυλαχτό. Ίσως ποτέ δεν καταλάβεις πως ένιωσα, ίσως ποτέ δεν μάθω τι νιώθεις, δεν έχει όμως πια καμία σημασία. Αυτό που μετράει είναι ότι κρατάω το καλύτερο κομμάτι σου, εύχομαι να κάνεις κι εσύ το ίδιο για μένα.

Δεν ξέρω πως θα τα φέρει η ζωή, ελπίζω να συνεχίσει να είναι καλή μαζί μας και να μην χαθούμε... Θέλω όμως να μην με ξεχάσεις, να με νιώθεις άνθρωπό σου, όπως κι εγώ εσένα. Όταν με θυμάσαι να σχηματίζεται στα χείλη σου αυτό το γλυκό χαμόγελο που είχες όταν με κοιτούσες στα μάτια...

Κάποια πράγματα δεν θα τα ξεχάσω ποτέ και κάποια δεν θα αλλάξουν ποτέ, να το θυμάσαι! Θα είσαι για πάντοτε το καλοκαίρι μου...

Σ'αγαπάω, να προσέχεις....

Και τώρα τι κάνουμε; Κο λυ μπάμε, κο λυ μπάμε...

Αυτό το τραγουδάκι της Ντόρι από την αγαπημένη μου ταινία κινουμένων σχεδίων το θυμάμαι συχνά... Προφανέστατα τα κάνω πολύ συχνά θάλασσα στη ζωή μου και χρειάζεται να λέω στον εαυτό μου πως πρέπει να συνεχίσω να κολυμπάω, αλλιώς θα πνιγώ. Και είναι τόσο εύκολο να πνιγώ ακόμα και σε μία κουταλιά νερό. Είναι εύκολο να πνιγώ, να χαθώ αλλά πολύ δύσκολο να συνεχίσω να κολυμπαω. Προς το παρόν απλά επιπλέω. Παίρνω το χρόνο μου, μαζεύω τις δυνάμεις για να μπορώ να συνεχίσω...

Οι καταστάσεις που με κράτησαν στάσιμη φαντάζουν τόσο πολύ μικρότερες. Ίσως γιατί τις βλέπω από μεγαλύτερη απόσταση. Ίσως γιατί απλά τις αποδέχτηκα και τώρα ζω με τα νέα δεδομένα αλλά κοιτώντας μπροστά και όχι πίσω.

Κοιτάω μπροστά και κινούμαι όπου με πάει το κύμα. Κύμα ήρεμο χωρίς ορμή άρα δεν φοβάμαι να μην σκάσω στα βράχια. Όχι πια. Τα βράχια τα έγλειψα πολλές φορές ως τώρα. Πλέον φιλάω τρυφερά την ακτή με τα κύματα και περιμένω κάτι ονειρεμένα καλοκαίρια που τα φιλιά μου αυτά θα κρύβουν μέσα ζωή. Και θα έρθουν τα καλοκαίρια αυτά...

Τι κι αν τα κάνω που και που θάλασσα; Άλλωστε είναι ωραία η θάλασσα, γιατί κινείται πάντα. Έτσι είναι και η ζωή, πάντα σε κίνηση! Έτσι είναι και τα κύματα. Όταν έρθουν είτε είναι σιγανά είτε τεράστια το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να θυμηθείς το τραγουδάκι της Ντόρις: ''Κο λυ μπάμε, κο λυ μπάμε...''

Όταν σε ψάχνω είσαι παντού κι όταν σε βρίσκω... είσαι αλλού!

Περνάει ο καιρός... είτε το θέλουμε είτε όχι! Πάντως είναι σίγουρα ο καλύτερος γιατρός. Όταν περάσει ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και καταφέρεις να αποστασιοποιηθείς επιτέλους από κάτι που σε πλήγωσε έρχεται και η λύτρωση. Σταδιακά και μερικές φορές επώδυνα. Αλλά έρχεται πάντα!

Το θέμα είναι να καταλάβεις τα λάθη που έχεις κάνει, γιατί κι εσύ έχεις κάνει. Θα ήταν πολύ απλό να φταίνε πάντα οι άλλοι αλλά η ζωή είναι πιο περίπλοκη τις περισσότερες φορές. Ίσως να έχεις κάνει τα λιγότερα αλλά σίγουρα έχεις κάνει λάθη.

Παραδέξου λοιπόν τα δικά σου και προχώρα παρακάτω. Δεν χρειάζεται να βγάλεις δελτίο τύπου ή να τα πεις σε κάποιον, αρκεί να τα ξέρεις εσύ. Όταν δεις τι πήγε στραβά δεν θα ξανακάνεις πράγματα που σε οδήγησαν εκεί. Το σημαντικό αυτό είναι. Να γίνεσαι ολοένα κια καλύτερος σε όλα τα επίπεδα κι αν είναι να κάνεις λάθη ας μην είναι συνέχεια τα ίδια. Πρέπει από κάθε κατάσταση που βιώνεις να βγαίνεις λιγουλάκι πιο ώριμος κάθε φορά.

Κι ας μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις... Τα δικά μου λάθη ήταν μαζί σου! Δεν τα έχω απαριθμήσει όλα ακόμα αλλά το μεγαλύτερο είναι που είμαι ακόμα "διαθέσιμη" για σένα. Έκανες ξεκάθαρο το γεγονός ότι δεν θες σε αυτή τη φάση της ζωής σου να είσαι μαζί μου. Κι εγώ τι πρέπει να κάνω; Να σε αφήσω φυσικά!

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και αυτή ήταν η δική σου κι εγώ που σε αγαπάω θα πρέπει να την σεβαστώ. Η δική μου επιλογή θα είναι να δεχτώ αυτό που θες και να απομακρυνθώ. Άσε που υπάρχει και το πολύ ρομαντικό "όλα γίνονται για κάποιο λόγο"!

Το να συνεχίσω να σε διεκδικώ θα είναι ένα ακόμα λάθος που δεν είμαι διατεθειμένη να χρεωθώ! Δεν το αξίζεις άλλωστε...

Γιατί πολύ απλά αγαπάς περισσότερο τον εαυτό σου από κάθετι... Γιατί δεν ήσουν ποτέ εδώ στα δύσκολα... Γιατί με έψαχνες πάντα όταν χρειαζόσουν κάτι εσύ... Γιατί δεν μου άφησες μία θέση στην καρδιά σου... Γιατί όποτε μπαίνεις στη ζωή μου πάλι είναι για να πάρεις κάτι και να φύγεις... Γιατί ήταν πολυ εύκολο για σένα να κλείσεις πίσω σου την πόρτα... Γιατί δεν αφήνεις κανένα περιθώριο να μας πάει η ζωή σε άλλη φάση... Γιατί πολύ απλά εγώ σ'αγαπάω ακόμα και δεν σε νοιάζει καν!