Αργ. Αγγέλου: "Την περίοδο που είναι όλα τόσα ρευστά, εγώ επέλεξα να ρισκάρω"

Τον αγαπήσαμε μέσα από την επιτυχημένη σειρά του Mega "Παρά πέντε" ωστόσο ο ίδιος επένδυσε πιο πολύ στην θεατρική του πορεία, η οποία λειτούργησε σαν μονοπάτι για να μην ξεφύγει από την αρχική του πορεία. Φέτος, τον βλέπουμε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο πολυβραβευμένο μιούζικαλ "Rent" σε σκηνοθεσία της Θέμιδας Μαρσέλλου και απόδοση των κειμένων από τον Γιώργο Καπουτζίδη. Ο Αργύργης εκτός από τον ρόλο που έχει στην παράσταση, έχει αναλάβει κι ένα μικρό κομμάτι της παραγωγής πράγμα που τον κάνει να αγαπάει διπλά το έργο και να αφιερώνει πολλές ώρες της ημέρας του σε αυτό. Το TLIFE τον πέτυχε λίγο πριν την πρεμιέρα του έργου, που θα γίνει στις 20 Οκτωβρίου στην σκηνή "Σφεντόνα" της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, και μας μίλησε για το μιούζικαλ, το "Παρά πέντε" και την καθημερινότητά του.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ρόλος από όσους έχεις ενσαρκώσει; Ποιος σε δυσκόλεψε πιο πολύ;
Νομίζω οτι ένας ρόλος που αγάπησα πάρα πολύ ήταν ένας μικρός ρόλος που έκανα στην παράσταση "Ψύλλοι στ’ αυτιά του Φεντώ" με τον Γιώργο Κιμούλη. Έπαιζα τον ανηψιό του που υποτίθεται ότι δεν μπορούσε να πει τα σύμφωνα. Δεν ξέρω γιατί τον αγάπησα τόσο πολύ αυτό το ρόλο. Ίσως γιατί ήταν πάρα πολύ αστείος ή ίσως γιατι πέρασα τόσο υπέροχα στην σκηνή στο πλευρό του κ.Κιμούλη. Μεγάλος δάσκαλος! Οσο γι αυτόν που με δυσκόλεψε περισσότερο νομίζω ότι ήταν ο Σίντνευ στις "Κουζίνες" του Α. Εικμπορν. Δύσκολος ρόλος σε ένα δύσκολο έργο και με ένα Πέτρο Φιλιππίδη με τρομερές απαιτήσεις και προσδοκίες από μένα! Τον ευχαριστώ τόσο πολύ!



Πολλοί σε συνδέουν ακόμα με τον ρόλο σου στο "Παρά πέντε". Σε ενοχλεί αυτό;
Είναι λογικό όταν σε μαθαίνουν από την τηλεόραση και μάλιστα μέσα από μια τόσο επιτυχημένη δουλειά. Αυτό που με ενοχλούσε είναι η εμμονή με την οποία "κάποιοι" προσπάθησαν να μειώσουν την αξία της σειράς αυτής. Προς Θεού δεν μπορεί να αρέσουν τα πάντα σε όλους. Έχει διαφορά όμως κάποιος που απλά δεν του αρέσει με κάποιον που προσπαθεί ντε και καλά να πείσει τους πάντες οτι ήταν το πιο αφελές και ανόητο σήριαλ που έχει περάσει από την ελληνική τηλεόραση..

Πίστεψες την εποχή του "Παρά πέντε" ότι έχεις κατακτήσει τον κόσμο λόγω της επιτυχίας; Πως διαχειρίστηκες την τόσο μεγάλη αναγνωρισημότητα;
Την εποχή του "Παρά πέντε" δεν είχα χρόνο να φάω και να κοιμηθώ πόσο μάλλον να αναρωτηθώ αν κατέκτησα τον κόσμο. Παρ' όλα αυτά δεν επαναπαύτηκα ποτέ! Μέσα στην αγνοία μου, γιατί ήταν πρωτόγνωρο αυτό που ζούσα, κατάφερα να μην αφεθώ να με παρασύρει αυτός ο τυφώνας. Έκτιζα παράλληλα τουβλάκι τουβλάκι την πορεία μου στο θέατρο που είναι ο μεγαλύτερος έρωτας της ζωή μου! Με ισορρόπησε πολύ αυτό. Επίσης είχα την τύχη να έχω δίπλα μου κυρίως ανθρώπους γήινους, που τους ήξερα και πριν από όλο αυτό.

Φέτος κάνεις μιούζικαλ, για δεύτερη χρονιά με τους ίδιους συντελεστές. Σου δίνει μία ασφάλεια αυτό στην εποχή της κρίσης που διανύουμε;
Το να είμαι στο Rent για δεύτερη χρονιά ήταν ανάγκη μου, όχι απλά επιλογή. Το αγάπησα πολύ αυτό το έργο. Την παράσταση που φτιάξαμε πέρυσι, τη μουσική του, το ρόλο μου, τους συνεργάτες και συντελεστές. Μα πάνω απ΄όλα αγάπησα την επαφή και την ενέργεια που ανταλλάσουμε με τον κόσμο που βλέπει αυτή την παράσταση. Είναι πολύ δυνατό πράγμα, που πίστεψέ με δεν συμβαίνει πάντα. Τώρα σε σχέση με το αν αυτό όλο μου προκαλεί ασφάλεια σε περίοδο κρίσης, θα σου πω μόνο ότι αυτή την περίοδο που τα πάντα είναι τόσο ρευστά και όλοι είναι τόσο φοβισμένοι, εγώ επέλεξα να ρισκάρω και να επενδύσω σε αυτή την παράσταση και μελλοντικά στη δουλειά μου γενικότερα, κάνοντας ενα μεγάλο μου όνειρο πραγματικότητα. Στο Rent φέτος εκτός από τον ρόλο του Mark, εχω αναλάβει και ένα σημαντικό κομμάτι της παραγωγής μαζί φυσικά με τον βασικό παραγωγό της περσινής παράστασης, το Γιώργο Λυκιαρδόπουλο. Άρα μάλλον η ασφάλεια και το βόλεμα δεν είναι προτεραιότητα στις επιλογές μου.

Πώς είναι η σχέση σου με τους άλλους; Κάνετε και παρέα εκτός από το ότι δουλεύετε μαζί;
Συνήθως σε αυτή την ερώτηση, η κλισέ απάντηση που τις περισσότερες φορές είναι και αλήθεια, είναι ότι έχουμε γίνει φίλοι με τα παιδιά και τέτοια. Ο χρόνος μου έμαθε οτι οι καλές συνεργασίες και οι καλοί συνεργάτες δημιουργούν μια άλλου είδους ισχυρή σχέση. Μια σχέση που στηρίζεται óτην αμοιβαία εκτίμηση και σεβασμό. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο σε αυτή την παράσταση, από οποιοδήποτε πόστο που να μην είμαι ευτυχισμένος που συνεργαζόμαστε. Γιατί όλοι έχουμε κοινό στόχο και ο καθένας θέλει να δώσει τον καλύτερο εαυτό του. Φυσικά και κάνουμε παρέα λοιπόν, αλλά για μένα το γεγονός ότι για τον καθένα ξεχωριστά ανυπομονώ να ξανασυναντηθούμε μελλοντικά κάπου αλλού, είναι πιο σημαντικό.

Έχεις φοβηθεί ποτέ ότι θα μείνεις χωρίς δουλειά;
Υπάρχει άνθρωπος, ειδικά σε αυτή τη δουλειά, που δεν έχει νιώσει αυτή την ανασφάλειά; Εννοείται! Απλά αυτό που είχα στο μυαλό μου από τότε που ξεκίνησα, ήταν να μπορέσω να χτίσω την πορεία μου έτσι, ώστε κάποια στιγμή, αν με αξιώσει ο Θεός και οι αντοχές μου φυσικά, να ανοίξω τους ορίζοντές μου και προς άλλες κατευθύνσεις. Η απόπειρα να ασχοληθώ σιγά σιγά λίγο και με την παραγωγή φέτος, είναι η αρχή της υλοποίησης αυτού του στόχου.

Θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου να κάνει κάποιο άλλο επάγγελμα και ποιο θα ήταν αυτό;
Ο λόγος που δεν μπορώ να φανταστώ κάτι τέτοιο τώρα πια, μετά από 11 χρόνια που κάνω ήδη αυτή τη δουλειά, είναι το γεγονός ότι δεν ξέρω να κάνω κάτι άλλο. Από την άλλη όμως δεν με τρομάζει. Είμαι σίγουρος ότι αν έρθουν έτσι τα πράγματα που χρειαστεί για λόγους επιβίωσης να κάνω κάτι άλλο, δεν ξέρω τι μπορεί να είναι αυτό, αλλά θα το κάνω πάρα πολύ καλά. Δεν θα είμαι ευτυχισμένος όμως...

Τι είναι αυτό που σε γοητεύει πιο πολύ στο επάγγελμά σου;
Θα μπορούσα να μιλάω ώρες γι' αυτό. Ίσως γινόμουν κουραστικός όμως. Οι λόγοι που έναν άνθρωπο τον κάνουν να λατρεύει τη δουλειά του είναι άπειροι και συνήθως πολύ προσωπικοί. Αυθόρμητα θα σου πω ότι είναι το ωραιότερο επάγγελμα στον κόσμο!

Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
Όταν δουλεύω τον ελεύθερο χρόνο μου τον μοιράζομαι με την οικογένειά μου και τους φίλους μου. Όταν δεν δουλεύω κάνω ταξίδια.

Παρακολουθείς την επικαιρότητα; Ποιο μέσο σου αρέσει για ενημέρωση; Τηλεόραση, εφημερίδα ή internet;
Συνήθως ναι! Περισσότερο από την τηλεόραση και λιγότερο από τις εφημερίδες. Τον τελευταίο καιρό όμως έχω ασχοληθεί αρκετά με το internet. Έχω πάθει πλάκα με τις δυνατότητες του και ναι, πια κυρίως από κει ενημερώνομαι.

by TLIFE

Η Μ. Γαστεράτου λίγο πριν φύγει για το Miss World!

H Μις Ελλάς 2010 Μαντώ Γαστεράτου σήμερα ετοιμάζεται να ταξιδέψει για την Κίνα όπου θα διαγωνιστεί στο "Miss World". O διαγωνισμός είναι σε ένα μήνα από τώρα, δηλαδή στις 30 Οκτωβρίου, αλλά όλες οι κοπέλες θα φτάσουν στο Πεκίνο νωρίτερα για όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες. Το να συντονιστούν 120 κοπέλες από όλο τον κόσμο δεν είναι εύκολο και φυσικά θα χρειαστεί να γίνουν πολλές συνεντεύξεις, βιντειοσκοπήσεις και φωτογραφήσεις στα πλαίσια του διαγωνισμού ομορφιάς.

Όλα τα κορίτσια θα ξεναγηθούν στην χώρα και θα γνωρλισουν την πολιτισμό της ενώ ο τελικός τους σταθμός θα είναι το εξωτικό νησί Σάνυα της επαρχίας Hainan, στο νοτιανατολικό άκρο της Κίνας όπου θα πραγματοποιηθεί η λαμπερή εκδήλωση. Η 23χρονη Μαντώ, λίγο πριν κλείσει τις βαλίτσες της για το μακρινό ταξίδι μίλησε στο TLIFE για τα συναισθηματά της.

"Είναι τιμή μου και νιώθω πάρα πολύ όμορφα", δηλώνει το μοντέλο με μεγάλη αισιοδοξία. Ο τόνος της φωνής της αποπνέει σιγουριά και την ρωτήσαμε αν πιστεύει σε ένα καλό αποτέλεσμα; "Δεν θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες. Εγώ το μόνο που θα κάνω και το μόνο που είμαι σίγουρη για τον εαυτό μου είναι ότι θα προσπαθήσω όσο πιο πολύ μπορώ να κάνω μία αξιοπρεπή εμφάνιση. Από εκεί και πέρα ας αποφασίσουν οι κριτές. Εγώ θέλω απλά να εκπροσωπήσω όσο καλύτερα μπορώ την χώρα μου", υποστηρίζει στο TLIFE η Μαντώ.

Σίγουρα ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και όπως λέει η ίδια: "Έχω δει μερικές κοπέλες και έχω ξεχωρίσει κάποιες από αυτές." Η ίδια ελπίζει σε κάτι καλό αλλά όπως και να έχει ο διαγωνισμός ομορφιάς δεν παύει να είναι μία εμπειρία. "Κάθε γυναίκα πιστεύω ότι μπορεί να έχει ονειρευτεί αυτή τη στιγμή, αυτό που ζω τώρα", αναφέρει χαρακτηριστικά το μοντέλο.

Άλλωστε και η στιγμή που πήρε τον τίτλο της Miss Ελλάς ήταν εξίσου συγκινητική: "Θυμάμαι ακόμα που είχανε μουδιάσει τα χέρια μου. Είχανε μουδιάσει ώρες μετά τον διαγωνισμό. Πολύ μεγάλη εμπειρία. Στην αρχή δεν το πίστευα ότι θα κερδίσω! Όχι γιατί είμαι πεσιμίστρια αλλά γιατί είμαι πάρα πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου και μερικά πράγματα θέλω να είμαι πολύ προσγειωμένη."

Η Μαντώ εργάζεται στον χώρο του μόντελινγκ τα τελευταία δύο χρόνια άλλά την ενδιαφέρει γενικότερα ο χώρος της showbiz! "Σαφώς και θα το ήθελα να το συνεχίσω και να τα πάω όσο πιο καλά μπορώ. Αλλά θα με ενδιέφερε και κάτι στην τηλεόραση. Αν ήταν μία πρόταση που με αντιπροσωπεύει και μπορώ να ανταποκριθώ καλά σε αυτό και να μου ταιριάζει δεν θα έλεγα όχι", εξηγεί η ίδια. "Δεν έχω σκεφτεί ποτέ να παρουσιάσω μιά δική μου εκπομπή αλλά ακούγεται πολύ ωραίο", συνεχίζει.

Θα πρότεινε σίγουρα σε μία νέα κοπέλα να πάρει μέρος σε έναν ανάλογο διαγωνισμό με μία προυπόθεση: " Αρκεί η κοπέλα αυτή να ξέρει τι θέλει και τι ζητάει από τον εαυτό της. Να είναι συνειδητοποιημένη και σεμνή." Πιστεύει πως σε έναν χώρο με τόση λάμψη και ομορφιά μπορείς να μην καβαλίσεις το καλάμι αρκεί να είσαι προσγειωμένη. "Είναι εύκολο να μην την ψωνίσεις αν είσαι προσγειωμένη και αν οι γονείς σου στο έχουν μεταφέρει και γενικότερα ο κόσμος που συναναστρέφεσαι. Βασικά ο χαρακτήρας σου που παίζει ρόλο",λέει η ίδια.



Από τον χώρο του μόντελινγκ εδώ στην Ελλάδα της αρέσει πάρα πολύ η Βίκυ Καγιά: "Είναι στην δουλειά της επαγγελματίας και φαίνεται πολύ συγκροτημένος και σοβαρός άνθρωπος." Από τις ξένες σταρ θαυμάζει την Julia Roberts και η Katherine Zeta Jones. Τα χαρακτηριστικά τους που ξεχωρίζει είναι τα μάτια κκαι το χαμόγελο γιατί όπως λέει: "Από τα μάτια και το χαμόγελο φαίνεται η ψυχή του ανθρώπου."

Τέλος, τον εαυτό της σε δέκα χρόνια από τώρα βλέπει τον εαυτό της με οικογένεια: "Μακάρι να με αξιώσει ο Θεός να κάνω μια ευτυχισμένη οικογένεια, θα το ήθελα πάρα πολύ. Θα παρατούσα την καριέρα για την οικογένεια."
By TLIFE

Μου αρέσεις γιατί...

Από τότε που είμαι μαζί σου βλέπω την ζωή μου με άλλα μάτια, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές κάπου στο βάθος υπάρχει ένα φως και ξέρω ότι είναι το δικό σου!

Όταν είμαι μαζί σου ο χρόνος σταματάει και υπάρχεις μόνο εσύ κι εγώ!

Μου δίνεις όλα αυτά που θέλω με την ένταση και την στιγμή που τα θέλω ακόμα κι ας μην το καταλαβαίνω εκείνη την στιγμή!

Η σιωπή μου δεν με τρομάζει ούτε μου προκαλεί αμηχανία όταν είμαστε μαζί!

Αγαπάω όλα αυτά που αγαπάς χωρίς να χρειάζεται να προσποιούμαι αλλά ακόμα κι όταν διαφωνώ δεν με πιέζεις.

Σε κάθε χάδι σου λιώνω, σε κάθε σου γλυκιά κουβέντα σε ερωτεύομαι ξανά, σε κάθε μας συνάντηση ανυπομονώ για την επόμενη.

Με προσέχεις και με φροντίζεις σαν να είμαι μωρό!

Γιατί νιώθεις όλα αυτά για μένα και ας μην μου τα λες, απλά με κάνεις να τα νιώθω.

Μου αρέσεις γιατί είσαι έτσι όπως σε  θέλω και σε θέλω γιατί είσαι εσύ!

Β. Χαραλαμπίδου: "Μ’ αρέσουν οι προκλήσεις. Ζω μ’ αυτές! "

Η Βικτώρια Χαραλαμπίδου είναι από τις πιο σεμνές γυναίκες ηθοποιούς. Οι τηλεοπτικές, θεατρικές και κινηματογραφικές της συμμετοχές την έκαναν αξιοσέβαστη μέσα στο σινάφι της ωστόσο η ίδια προτιμά να διατηρεί χαμηλό προφίλ. Έχει απασχολήσει το κοινό μόνο με την επαγγελματική την ζωή καθώς, όπως μας λέει η ίδια, η προσωπική της ζωή είναι πολύ προσωπική! Σίγουρα πολλές από σας θα θυμούνται την ερμηνεία της στην επιτυχημένη σειρά του Mega, "Έτσι ξαφνικά" ή από την κινηματογραφική ταινία οι "Νύφες".

Η Βικτώρια έχει κάνει πολλά όσον αφορά την επαγγελματική της σταδιοδρομία! Από τους λίγους ηθοποιούς που κατάφεραν να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό χωρίς ίχνος έπαρσης αλλά με σκληρή δουλειά! Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, μαζί με τον Ελληνοαυστραλό σύζυγό της Πίτερ Κλαυδιανό, τον οποίο γνώρισε και ερωτεύτηκε στην Ελλάδα και τα άφησε όλα πίσω της "για χάρη του", και με το παιδί τους. Από εκεί μοιράστηκε με το TLife πράγματα για την ζωή της και την δουλειά της! 



"Μεγάλωσα στη Ρωσία, στην Σοβιετική Ένωση που δεν υπάρχει πια… Σε μια πόλη που δεν λέγεται πλέον όπως πριν. Ποιητικό! Ήταν μάλλον τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής μου. Ειδικά τα καλοκαίρια , που δεν με κυνηγούσε ο πατέρας μου να διαβάζω σχολικά βιβλία. Μετά ήρθαμε οικογενειακώς στην Ελλάδα. Μια άλλη ζωή. Σαν να συνέβη σε κάποιον άλλον άνθρωπο. Παραμένει μυστήριο...", περιγράφει η Βικτώρια Χαραλαμπίδου.

Η όμορφη ηθοποιός γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1971στην Αγία Πετρούπολη, όπως την αποκαλεί, και εκεί έζησε μέχρι να βγάλει το Γυμνάσιο. Η μητέρα της, κόρη πολιτικού πρόσφυγα, γεννημένη στην Τασκένδη ενώ ο πατέρας της γόνος οικογένειας από την Τραπεζούντα. 

Πως μπήκε στην ζωή σας η υποκριτική;
Από μικρή ήμουν ανήσυχο πνεύμα! Απλά κάποια στιγμή και ενώ σπούδαζα οικονομικά κατάλαβα πως αν δεν το δοκιμάσω θα πεθάνω η… θα βγω στους δρόμους με ένα όπλο.

Οι "Νύφες" είναι μία ταινία που ταξίδεψε το πρόσωπό σας σε κάθε γωνιά της γης Ήταν η αρχή για μία επιτυχημένη πορεία με πολλές άλλες ταινίες! Την θεωρείτε ορόσημο;
Η ταινία για μένα άνοιξε πολλές πόρτες στο εξωτερικό. Είχα ένα υλικό που πολλοί καλλιτέχνες και στο εξωτερικό δεν είχαν να δείξουν. Έμαθα πολλά από πολλούς. Μου’δωσε εφόδια και βάσεις για την μετέπειτα καριέρα. Το βασικό όμως μ’έμαθε να εμπιστεύομαι το ένστικτό μου και να πιστέψω σε μένα σαν καλλιτέχνης.

Πόσο εύκολο είναι για ένα Έλληνα να κάνει καριέρα στο εξωτερικό;
Δύσκολο, πολύ δύσκολο. Δυστυχώς οι πιο πολλοί δεν έχουν υπομονή και τα κατάλληλα αγγλικά να κάνουν το βήμα.



Πώς είναι η ζωή σας στην Αυστραλία σε επαγγελματικό επίπεδο; 
Δυσκολεύτηκα στην αρχή, έπρεπε να ξεκινήσω από το μηδέν αλλά δεν θα ήταν η πρώτη φορά! Μ’αρέσουν οι προκλήσεις. Ζω μ’αυτές! Τώρα μπορώ και επιλέγω τις δουλειές και τους ανθρώπους.

Η επιστροφή στην Ελλάδα είναι στα άμεσα σχέδιά σας ή είναι κάτι που δεν μπορείτε να σκεφτείτε;
Η ζωή μου είναι απρόβλεπτη, δεν ξέρω τι με περιμένει στη γωνία Προς το παρών επιστρέφω να δω τους ανθρώπους που αγαπώ και να κάνω δουλειές.

Πόσο συχνά έρχεστε στην Ελλάδα και τι είναι αυτό που σας λείπει πιο πολύ;
Οι φίλοι μου, οι γονείς μου, η θάλασσα, οι ντομάτες, το γιαούρτι και το αεράκι..

Πείτε μας λίγα πράγματα για την προσωπική σας ζωή!
Δεν μιλάω για την προσωπική μου ζωή - είναι  πολύ προσωπική.

Έχετε κάνει φίλους από τον χώρο στην Αυστραλία; Πως σας αντιμετωπίζουν; 
Ο καλλιτεχνικός κύκλος στην Αυστραλία είναι μικρός και πλέον δουλεύω με ανθρώπους που έχω ξαναδουλέψει – έχω φτιάξει έναν κύκλο, αν θέλετε, εμπιστοσύνης! Μ’εμπιστεύονται και τους εμπιστεύομαι. 

Με τους φίλους σας από την Ελλάδα έχετε κρατήσει επαφές;
Να΄ναι καλά η τεχνολογία και το Skype και μπορώ να μιλήσω με ανθρώπους που αγαπώ. Ευτυχώς οι Έλληνες είμαστε νυχτόβιοι..

Τι είναι αυτό που σς δίνει δύναμη να συνεχίζετε στις δύσκολες ώρες; 
Η μουσική και ένα καλό βιβλίο. 

Τι κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Δεν έχω ελεύθερο χρόνο!!! Είναι πολύ γεμάτες οι μέρες μου. Γράφω, διαβάζω και φυσικά κοιμάμαι! Ο, ναι!

Τι συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο ηθοποιό που ξεκινάει τώρα;
Μόνο συλλογικά αντιμετωπίζεται αυτή η ζούγκλα. Βρείτε ανθρώπους που θέλετε να δουλεύετε μαζί και φτιάξ’τε μια ομάδα. Proactive – όπως λένε οι Άγγλοι Πλέον θέλω να δουλεύω μόνο με ανθρώπους που ξέρω πως θα περάσω καλά.

By TLIFE

Το τέλος σε βρίσκει απροετοίμαστο

Καμιά φορά, το τέλος έρχεται χωρίς να μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα. Πάντα σε βρίσκει απροετοίμαστο, χωρίς μηχανισμούς άμυνας. Άλλωστε ο λόγος που κάτι τελειώνει είναι να ξεκινήσει κάτι άλλο, μία καινούρια περίοδος... Δεν χρειάζεται λοιπόν να είσαι προετοιμασμένος για το καινούριο. Απλά αποφασισμένος!

Το τέλος ωστόσο αναπόφευκτα πληγώνει. Δύσκολα αφήνεις κάτι που αγάπησες, κάτι που του δόθηκες ή έστω και κάτι που απλά συνήθισες. Δεν έχεις όμως επιλογές γιατί όταν πλησιάσει είναι αμίληκτο. Το μόνο που μπορείς να καταφέρεις είναι να μεταθέσεις την στιγμή που θα έρθει αλλά θα έρθει σίγουρα!

Για όλους τους άλλους υπάρχει το facebook!

Μία ακόμα βροχερή μέρα...Μία ακόμα βαρετή μέρα που είσαι αναγκασμένος να κάτσεις σπίτι και να μην κάνεις τίποτα! Ή σχεδόν τίποτα...

Για κάποιους είναι ευκαιρία να τακτοποιήσουν εκρεμμότητες, να μαζέψουν το δωμάτιο τους, να δουν εκείνη την ταινία που κατέβασαν, να ακούσουν το καινούργιο CD που αγόρασαν τις προάλλες, να διαβάσουν εκείνο το βιβλίο που έμεινε στην μέση από το καλοκαίρι...Για όλους τους άλλους υπάρχει το facebook!

Χάσιμο χρόνου; Άλλοθι για να τεμπελιάσουμε; Αφορμή για να μιλήσουμε με ανθρώπους που δεν βλέπουμε κάθε μέρα; Ευκαιρία για να πλασάρουμε τον εαυτό μας; Ανάγκη να νιώσουμε λιγότερο μόνοι; Προσπάθεια να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους;

Ότι κι αν συμβαίνει απ'όλα αύτα ή ακόμα και όλα αυτά μαζί να συμβαίνουν, μόδα είναι θα περάσει...( που λέει κι ο φίλος μου ο Κώστας!) Όλοι μας έχουμε στιγμές τέτοιες. Στιγμές απόλυτης βαρεμάρας και πλήξης. Αναζητώντας κάτι να μας τραβήξει έξω από το "τίποτα" καταλήγουμε να γινόμαστε παρατηρητές στο "τίποτα" των άλλων!

Είναι είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και σοκαριστικό συνάμα, πόσα πράγματα μπορείς να μάθεις παρακολουθώντας το προφίλ ενός ατόμου. Μοιράζεσαι πράγματα και βιώνεις συναισθήματα χωρίς ουσιαστικά να μπορείς να τα εκφράσεις. Γεννιέται μέσα σου μια κατάσταση η οποία εξελίσεται και παίρνει μορφή χωρίς να έχει ουσιαστική ύπαρξη! Και είναι εύκολο για αμέτρητες αιτίες να κυοφορήσεις μια τέτοια κατάσταση και αμφίβολο αν τελικά καταφέρεις να ξεφύγεις.

Σωστό ή λάθος δεν μπορώ να κρίνω γιατί είμαι παθούσα. Σίγουρα όμως αποτελεί έναν άλλο, νέο τρόπο επικοινωνίας. Σίγουρα έχει αρκετά πλεονεκτήματα και έχει αποτελέσει κίνητρο για αξιόλογες πράξεις. Σε αντιπαράθεση, η αλόγιστη χρήση μπορεί να προκαλέσει εξίσου αλόγιστες ενέργειες με οδυνηρές συνέπειες.

Αυτό το κείμενο ίσως είναι μία από αυτές τις συνέπειες..( Έχω καεί λέμε!!!)

Οι επιλογές μας καθορίζουν το ποιοι είμαστε!

Σε κάποιο σημείο της ζωής σου φτάνεις να πιστεύεις ότι τα κάνεις όλα εντελώς λάθος. Θεωρείς ότι αν είχες μία ακόμα ευκαιρία να διορθώσεις τα πράγματα όλα θα ήταν τόσο, μα τόσο διαφορετικά. Αλλά συνήθως και στην δεύτερη ευκαιρία τα πράγματα κάπως παρόμοια καταλήγουν…

Διότι είναι οι επιλογές μας που καθορίζουν το ποιοι είμαστε! Επιλέγοντας το ένα ή το άλλο αποφασίζουμε για το τι τροπή θα έχουν τα πράγματα στην ζωή μας. Ακόμα και οι λάθος επιλογές καμιά φορά σε βοηθούν πολύ περισσότερο από τις σωστές γιατί σε διδάσκουν και σε γεμίζουν με γνώση και υπομονή. Άρα ο λόγος ανησυχίας δεν είναι το αν θα κάνουμε την σωστή επιλογή, γιατί εντέλει αυτό είναι κάτι υποκειμενικό, αλλά για τον αν θα είμαστε σε θέση να την υπερασπιστούμε και να αντιμετωπίσουμε και τις συνέπειες της με σύνεση.

Οι συνέπειες των πράξεων μας είναι αναπόφευκτες και αποκαλύπτουν αν η προσωπικότητά μας έχει γερές βάσεις. Ή αν το θες πιο ωμά, αν έχουμε προσωπικότητα και δεν είμαστε απλά έρμαια ανθρώπων και καταστάσεων.

Οι επιλογές που κάνω μερικές φορές με πληγώνουν και πολύ περισσότερες φορές πληγώνουν τους ανθρώπους γύρω μου. Αλλά δεν θα πάψω ποτέ να κάνω επιλογές, εφόσον έχω την «παλικαριά» να δέχομαι τις συνέπειες τους…