Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Υπάρχουν φάσεις
στη ζωή μας που όλα είναι ένα χάος. Στο μυαλό μας. Γιατί η όλη φάση είναι μέσα
στο μυαλό. Από εκεί ξεκινούν και εκεί τελειώνουν όλα! Η διαδικασία του να καθαρίσεις
αυτό το χάος όμως, δεν είναι απλό πράγμα. Ή μπορεί και να είναι. Για κάποιους, ίσως
είναι εύκολο. Εγώ, δεν ανήκω σίγουρα σε αυτούς.
Εγώ με το χάος μου δημιουργούμε ερωτική σχέση… Ξυπνάμε και
κοιμόμαστε μαζί. Κι όπως σε όλους τους μεγάλους έρωτες, υπάρχει ένταση. Τέτοια,
που μερικές φορές νομίζω ότι οι απ’ έξω με βλέπουν και λένε: Κοίτα ένα χάος!
Το βλέπω. Το νιώθω, θα έλεγα καλύτερα. Με μικρές αφορμές,
ταρακουνήθηκαν οι σταθερές μου. Χάθηκε λίγο ο μπούσουλας. Χάθηκα λίγο κι εγώ μέσα
στα σκοτάδια μου.
Δεν έχω καμία όρεξη να ανάψω το φως ακόμα. Κρατάω κλειστά
και τα μάτια. Φοβάσαι, θα μου πεις. Έχεις δίκιο, θα σου απαντήσω. Το '"τι και
ποιον" όμως, είναι μια μεγάλη ιστορία. Δεν αναλύεται. Δεν θέλω κιόλας. Με αυτό το
χάος, θέλω απλά να ξεμπερδεύω.
Να αδειάσει για λίγο το μυαλό μου. Να καθαρίσει. Να πάρω μια
ανάσα που θα φτάσει σε κάθε σπιθαμή στα πνευμόνια μου.
Σε αφήνω όμως τώρα.
Είναι εδώ το χάος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες...