Πιστεύω στα happy endings! Τι σε πειράζει;

Γυρίζω μπρος πίσω. Στους έρωτές μου, στα πάθη μου, στα λάθη μου... Στροβιλίζεσαι, θα μου πεις. Βασανίζομαι, θα σου απαντήσω. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Άνθρωποι σαν κι εμένα δεν μπορούν ποτέ να βρουν την γιατρειά τους. Πουθενά. Είμαστε καταδικασμένοι. Ξέρεις γιατί; Γιατί πιστεύουμε στα παραμύθια…

Όχι σε εκείνα που λένε οι μεγάλοι για να σε ξεγελάσουν. Αυτά είναι βαρετά και σιχαμένα. Εγώ σου μιλάω για τα άλλα, με τους πρίγκιπες, τα λευκά άλογα, τα βατραχάκια, τα γοβάκια, τις άμαξες και τα φιλιά. Τα παραμύθια που μας διάβαζε η μαμά, η γιαγιά, η μεγάλη μας αδερφή ή που διαβάζαμε μόνες μας. Εντάξει, που ακόμα διαβάζουμε.

Αυτά που λες, έχουν μέσα τους μια αισιοδοξία… Άλλοτε κρυμμένη κι άλλοτε απροκάλυπτη. Όλοι οι ήρωες με έναν μαγικό τρόπο βρίσκουν ακριβώς αυτό που τους αξίζει. Γι’ αυτό όλα έχουν happy end. Εγώ σε αυτό πιστεύω!

Στις όμορφες ιστορίες που ξεκινάνε όμορφα, περνάνε μέσα από κύματα και καταλήγουν ακόμα πιο όμορφα. Σε όλες τις ιστορίες της ζωής μου αυτό φαντάστηκα. Έριξα γύρω από αυτές έναν μαγικό μανδύα και δεν άφησα τίποτα να καταστρέψει το παραμύθι μου. Εκτός από εμένα. Το παραμύθι τελειώνει μόνο όταν το αποφασίσω εγώ. Γιατί εγώ έτσι είμαι, πιστεύω στα happy endings. Τι σε πειράζει;

Στο τέλος όλα πάνε καλά και αν δεν είναι καλά τότε δεν είναι το τέλος. Έτσι λένε! Το πιστεύω κι αυτό! Κάθε φορά το παλεύω πολύ- μέχρι αηδίας- γιατί θέλω το παραμύθι μου να βγει αληθινό… Γυρίζω μπρος πίσω. Στα συναισθήματα, στις σκέψεις μου, στις σχέσεις μου… Στροβιλίζεσαι άδικα θα μου πεις. Βασανίζομαι άδοξα θα σου απαντήσω.

 Στο είπα, πιστεύω στo happy end! Αναλαμβάνω όλη την ευθύνη της απογοήτευσης που βιώνω και θα σου πω και αυτό: «Αξίζει να ζεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει». Καμένη από καιρό, που λες… Εσένα, τι σε πειράζει όμως;