Ξέρεις τι μου λείπει τελικά; Λίγα τετραγωνικά όνειρο. Το συνειδητοποίησα σήμερα. Όταν ένας άνθρωπος κάνει όνειρα, τότε ζει. Γιατί πάντα προσπαθείς να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα! Όταν δεν έχεις καν, τότε μάλλον είσαι ήδη νεκρός και δεν το έχεις καταλάβει.
Μέσα μου, έτσι είμαι. Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανα όνειρα. Που θέλησα κάτι τόσο πολύ και έβαλα ολόκληρο το σύμπαν να συνομοτήσει για να το πετύχω. Πρέπει να ήταν πολύ παλιά παντως, γιατί δεν είμαι τόσο μεγάλη για να μην θυμάμαι λογω ηλικίας....
Όνειρα! Αυτά μου λείπουν. Όνειρα για μένα, για τη ζωή μου, για όλα αυτά που θέλω να κάνω... Μπορεί κάποιοι από τους ανθρώπους που τώρα είναι δίπλα μου να σταματήσουν να είναι αλλά ο εαυτός μου θα είναι αυτό που θα έχω πάντα. Πώς μπόρεσα και τον άφησα χωρίς εκείνο το τετραγωνικό που δικαιούται; Λες και θα μου έβαζε κανείς να πληρώσω έκτακτη εισφορά!
Όνειρα! Αυτά μου λείπουν. Όνειρα για μένα, για τη ζωή μου, για όλα αυτά που θέλω να κάνω... Μπορεί κάποιοι από τους ανθρώπους που τώρα είναι δίπλα μου να σταματήσουν να είναι αλλά ο εαυτός μου θα είναι αυτό που θα έχω πάντα. Πώς μπόρεσα και τον άφησα χωρίς εκείνο το τετραγωνικό που δικαιούται; Λες και θα μου έβαζε κανείς να πληρώσω έκτακτη εισφορά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες...