Περνάμε κρίση φίλε μου!

Πες μου εσύ αν μπορείς έναν λόγο για να είμαι χαρούμενη. Βρες μου μία αφορμή για να φορέσω το καλύτερό χαμόγελό μου κι εγώ θα το κάνω χωρίς δεύτερη σκέψη. Δείξε μου τον τρόπο να βρω κάτι θετικό σε όλα αυτά που συμβαίνουν και σου ορκίζομαι πως θα βάλω όλες μου τις δυνάμεις για να τα βρω όλα.

Δεν μιλάς ε; Κατεβάζεις τα μάτια στο πάτωμα... Κρύβεται το μυστικό της ευτυχίας εκεί κάτω; Δεν νομίζω, απλά δεν έχεις καμία απάντηση ούτε εσύ σε όλα αυτά.

Δεν φταίς. Δεν θα σε κατηγορήσω. Στο ίδο καζάνι βράζουμε για να πιούνε το ζουμί μας στη συνέχεια.

Θα ήθελα να μπορώ να σου πω εγώ κάτι αισιόδοξο. Να διώξω για λίγο τα σύννεφα αλλά ειλικρινά δεν έχω τίποτα. Φοβάμαι να σου υποσχεθώ κάτι γιατί δεν μπορώ να είαι σίγουρη για τίποτα. Ούτε καν για σένα.

Μπορεί κάπου παρακάτω να αποφασίσεις ότι δεν αντέχεις και να με αφήσεις μόνη. Τότε θα χάσω το μοναδικό πράγμα στο οποί είχα στηριχτεί. Οπότε δεν στηρίζομαι ούτε σε εσένα. Συγνώμη αν σου ακούγεται άσχημο.

Ούτε εσύ μπορείς να στηριχτείς πάνω μου. Ίσως αποφασίσω ότι δεν θέλω να αντέξω τίποτα άλλο. Δεν θέλω να σέρνω κι εσένα μαζί μου.

Ναι, περνάμε κρίση φίλε μου. Όχι απλά οικονομική. Υπαρξιακή, συναισθηματική, κοινωνική, πολιτισμική, σεξουαλική...Η κρίση, της κρίσης, την κρίση, κρίση!

Φαρμάκι έχω στην ψυχή
... Φέρνει μαυρίλα θολερή
Στα στήθια μου

Νύχτα αξημέρωτη ξανά
Με το πιοτό της με κερνά
Εβίβα μου

Σκοτάδι πίνω για πιοτό
Πω πω πω πω πω πω πω πω

Ντέφι της λύσσας μου κρατώ
Πω πω πω πω πω πω πω πω

Και το μυαλό μου είναι θολό
Πω πω πω πω πω πω πω πω