Ε. Παπαρίζου: Full ερωτευμένη μιλάει για την συνεργασία με την Ν. Θεοδωρίδου και την αγάπη!

Ερωτευμένη και πιο ευτυχισμένη από ποτέ θα βρει ο νέος χρόνος την Έλενα Παπαρίζου! Η τραγουδίστρια έχει βρει όλα όσα έψαχνε στο πρόσωπο του Ανδρέα Καψάλη και πλέον δεν το κρύβει. Δεν διστάζει να του δώσει ένα γλυκό φιλί μπροστά στην κάμερα αλλά και να μιλήσει για όσα της αρέσουν πάνω του, που για την ακρίβεια είναι όλα!

Το TLIFE συνάντησε την όμορφη Έλενα στην εβδομάδα ελληνικής μουσικής του Sfera. Ιδιαίτερα ευδιάθετη και με το γνωστό πια γάργαρο γέλιο της δέχτηκε να μας μιλήσει, λίγο μετά το τέλος της εκπομπής, για την συνεργασία της με την Νατάσα Θεοδωρίδου, το νέο τους ντουέτο, τις γιορτές των Χριστουγέννων αλλά και για το τι θα ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη!

Φέτος, με την Νατάσα Θεοδωρίδου και τον Λευτέρη Πανταζή στον Βοτανικό. Μια πολύ δυνατή συνεργασία κι ένα πρόγραμμα που έχει αγαπηθεί.
Έχει αγαπηθεί και χαίρομαι πάρα πολύ γιατί όλοι μαζί έχουμε ενωθεί, εμείς αρχικά και νομίζω ότι πάντα το καλό αποτέλεσμα φαίνεται. Όταν περνάει καλά ο κόσμος βγαίνει πολύ προς τα έξω, Τώρα που έρχονται και οι γιορτές, εύχομαι να έρθει ο κόσμος να έρθει να μας δει και να ενωθεί με την δικιά μας την πολύ όμορφη παρέα.



Το καινούριο σας τραγούδι “Λάθος αγάπες” το λέτε στο πρόγραμμα;
Βέβαια, το προλογεί πάντα η Νατάσα κιόλας! Ανοίγουμε το πρόγραμμα μαζί και το λέμε στα πρώτα μας ντουέτα αλλά και στα δεύτερα.

Αρέσει στον κόσμο;
Βέβαια και για να μην ξεχνιόμαστε πρόκειται για ένα κομμάτι του Γιώργου Θεοφάνους.



Πώς είναι η συνεργασία με την Νατάσα Θεοδωρίδου;
Η αλήθεια είναι ότι με την Νατάσα είμαστε πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες αλλά από την άλλη, στην τελική, με τον τρόπο που βάζουμε τους στόχους μας θέλουμε το ίδιο. Αυτή η συνεργασία, από αυτή την άποψη, είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που την έχω κάνει. Θα μου μείνει αξέχαστη!

Μέσα στις γιορτές θα δουλεύετε, οπότε θα είστε στην Αθήνα;
Ναι, θα είμαστε παρεούλα! Θα έχουμε την οικογένεια του Βοτανικού.



Θυμάστε κάποια έντονα κάποια από τις γιορτές που έχετε περάσει;
Θα πω κάτι πάρα πολύ θετικό που πάντα θυμάμαι από μικρό παιδί ότι τα Χριστούγεννα ήταν πάντα ντυμένα λεύκα και το πιο δυσάρεστο είναι ότι έχασα τον πατέρα μου, παραμονή Χριστουγέννων. Βέβαια, αυτό δεν αλλάζει και μάλιστα χθες (14 Δεκεμβρίου) θα είχε και γενέθλια.
Γενικότερα μου αρέσουν πάρα πολύ τα Χριστούγεννα γιατί είναι, για μένα, μια οικογενειακή γιορτή και μου αρέσει να είμαστε όλοι μαζί στο σπίτι και να τρώμε. Από μάνα, πατέρα, παππούδες, γιαγιάδες, ανίψια, εγγόνια, αδέρφια, ξαδέρφια, να γίνεται χαμός θέλω! Να είναι μαι μεγάλη ζεστή αγκαλιά.



Τι θα ζητήσετε φέτος από τον Άγιο Βασίλη;
Αγάπη! Αγάπη και όλος ο κόσμος να έχει υπομονή.

By TLIFE

Δ. Βανδή: Αποκαλύπτει τι ετοιμάζει για το Χριστουγεννιάτικο Bazaar Αγάπης!

Με μεγάλη ανυπομονησία η Δέσποινα Βανδή ετοιμάζεται για το καθιερωμένο Χριστουγεννιάτικο Bazaar Αγάπης. Αυτή την Κυριακή από τις 11 το πρωί η αγαπημένη σου τραγουδίστρια θα υποδεχτεί μικρούς και μεγάλους στο εμπορικό κέντρο Avenue.



Πρόκειται για την τρίτη συνεχόμενη χρονιά που η Δέσποινα αναλαμβάνει να βγάλει εις πέρας αυτό το μεγάλο και ταυτόχρονα πολύ όμορφο γεγονός. (δες εδώ φωτογραφίες από την περσινή χρονιά) Φυσικά, το TLIFE θα είναι εκεί και για να στηρίξει το σκοπό ενώ η Δέσποινα μας αποκάλυψε όλα όσα ετοιμάζει για το Bazaar.

Κάποια από αυτά τα έχουμε δει στο twitter της αφού δεν σταματά να μοιράζεται την χαρά και την αγωνία της με τους διαδικτυακούς της φίλους. Είναι γνωστό ότι η μαγειρική είναι η μεγάλη της αγάπη και αν δεν ήταν τραγουδίστρια, όπως έχει δηλώσει, θα ήθελε να είναι σεφ!





Ένα από αυτά που έχει ετοιμάσει λοιπόν είναι αυτό το υπέροχο ζαχαρωτό σπίτι, τα γλυκά (κυριολεκτικά) χιονανθρωπάκια αλλά ακόμα θα ετοιμάσει κι ένα υπέροχο σοκολατένιο κέικ. Μάλιστα, σου έχουμε και την συνταγή αφού η Δέσποινα είχε φτιάξει την συγκεκριμένη λιχουδιά όταν βρέθηκε καλεσμένη στην Τατιάνα και την εκπομπή Μίλα. Δες εδώ την συνταγή!

"Στην τελική ευθεία του μπαζάρ! Το σπίτι μου μοιάζει με το σπίτι του Αι Βασίλη! Τζιντερμπρεαντ σπιτάκια και μπισκότα που φτιάξαμε με τη Μελίνα, κουραμπιέδες όπως κάθε χρόνο και το Σάββατο τα σοκολατένια κέικ με λίγες θερμίδες που φτιάξαμε μαζί με την Τατιάνα στην εκπομπή! Ανάμεσα στην άχνη ζάχαρη και τη ζαχαρόπαστα τηλέφωνα με φίλες για το τι φτιάχνει η κάθε μια!", περιγράφει χαρούμενη η Δέσποινα στο TLIFE.

Και συνεχίζει: "Έχω πολύ καλές φίλες που είναι δίπλα μου και τρίτη χρονιά με την ίδια διάθεση κι ευαισθησία! Άνθρωποι που μου εμπιστεύονται ξανά τα προϊόντα τους όπως και τις προηγούμενες φορές με την ίδια αγάπη για έναν κοινό σκοπό, να βοηθήσουμε αυτούς που μας χρειάζονται γιατί όλοι μαζί είμαστε δύναμη και μπορούμε!"



Να αναφέρουμε ότι, φέτος, όλα τα έσοδα θα διατεθούν στην ενίσχυση των Κοινωνικών Παντοπωλείων τα οποία λειτουργούν στους Δήμους Αθηναίων, Πειραιά και Θεσσαλονίκης. Όσες και όσοι θέλουν να ενισχύσουν τον σκοπό μπορούν να βρεθούν στο γνωστό εμπορικό του Αμαρουσίου μεταξύ 11:00 -17:00. Κι εμείς εκεί θα είμαστε!

"Φέτος στηρίζουμε το Κοινωνικό Παντοπωλείο που βοηθάει οικογένειες που έχουν ανάγκη! Στο μπαζάρ και φέτος θα βρείτε υπέροχα δώρα για τα Χριστούγεννα σε πολύ χαμηλές τιμές και παράλληλα τα παιδιά που θα έρθουν θα έχουν τη δυνατότητα να παίξουν σε χώρο ειδικά διαμορφωμένο γι αυτά να βγουν φωτογραφίες με τον Άγιο Βασίλη και να φτιάξουν γλυκίσματα με τα χεράκια τους! Ελάτε όλοι μαζί να νιώσουμε τη δύναμη της προσφοράς και την ευλογία της!", μας λέει η Δέσσποινα.

Όλοι οι εθελοντές, οι επιχειρήσεις που θα συμμετέχουν, οι φίλοι της τραγουδίστριας αλλά και η ίδια έχουν αγκαλιάσει θερμά, για άλλη μια χρονιά, την ενέργεια αυτή και προσπαθούν για το καλύτερο αποτέλεσμα έτσι ώστε να μεταφέρουν το κλίμα των Χριστουγέννων στις οικογένειες αυτές που το έχουν πραγματικά ανάγκη. Παρόλο που οι εποχές είναι δύσκολες για όλους κάποιο άνθρωποι χρειάζονται λίγη παραπάνω βοήθεια και αυτή η εκδήλωση είναι μία καλή ευκαιρία για να τους την δώσουμε...

By TLIFE

Ντ. Παπαδημητρίου για το Dancing, το θέατρο και την καθημερινότητα με τα παιδιά της!

Είναι μια γυναίκα που τα έχει όλα! Η Ντορέττα Παπαδημητρίου είναι μία εντυπωσιακή παρουσία, επιτυχημένη στη δουλειά της και πάνω απ’ όλα μία ευτυχισμένη και στοργική μητέρα. Πώς τα καταφέρνει όλα αυτά; Με πολλή - πολλή προσπάθεια, όπως αποκαλύπτει η ίδια στο TLIFE.

Η όμορφη ηθοποιός επιλέγει να μην μιλάει πολύ για τα προσωπικά της παρόλα αυτά το κοινό την ξέρει καλά μέσα από την δουλειά της και μέσα από την αξιοπρεπή παρουσία της στο χώρο με την οποία καταφέρνει εύκολα να σε κερδίσει.

Εμάς, εδώ στο TLIFE, μας κέρδισε ακόμα με περισσότερο με όλα όσα μας είπε. Φυσικά, μιλήσαμε για το Dancing όπου την απολαμβάνουμε σε εξαιρετικές επιδόσεις εδώ και τρεις εβδομάδες, για την συνεργασία της με τον Κωστα Καζάκο στο θέατρο Τζένη Καρέζη αλλά και την καθημερινότητά της με τους δυο γιους της, Φίλιππο και Διονύση.



Πείτε μας δυο λόγια για την παράσταση που παίζετε και τον ρόλο σας.
Είμαστε στο θέατρο Τζένη Καρέζη σε μία πολιτική κωμωδία του Μπρεχτ που λέγεται “Ο αφέντης Πούντιλα και ο δούλος του ο Μάτι”. Είναι μία εξαιρετικά επίκαιρη κωμωδία, αν και έχει γραφτεί πριν από πολλά χρόνια, γιατί πραγματεύεται την διαφορά μεταξύ πλουσίων και φτωχών και το πόσο μεγάλη απόσταση υπάρχει ανάμεσα στους δύο.
Ο ρόλος μου είναι η κόρη του Πούντιλα, ο οποίος είναι ο κύριος Καζάκος. Είμαστε 22 άνθρωποι θίασος, έχουμε ζωντανή μουσική στο θέατρο, ο Διονύσης Τσακνής τραγουδάει και είναι αφηγητής στην παράσταση. Πάμε πάρα πολύ καλά παρόλο που δεν είναι ένα έργο που είναι αμιγώς εμπορικό. Πάμε όμως πάρα πολύ καλά, ευτυχώς και είμαστε εξαιρετικά χαρούμενοι γιατί έχουμε δουλέψει πολύ γι\' αυτή την παράσταση. Σε μία τόσο δύσκολη περίοδο 22 άνθρωποι θίασος, όπως καταλαβαίνετε, είναι ένα πολύ ριψοκίνδυνο εγχείρημα αλλά ευτυχώς μέχρι στιγμής μας βγαίνει σε καλό. Και από τις κριτικές του κόσμου και από την παρουσία του που το θέατρο είναι σχεδόν γεμάτο κάθε μέρα. Η αλήθεια είναι ότι ανεβαίνουν όντως πάρα πολλές παραστάσεις. Αυτό έχει να κάνει και το ότι οι ηθοποιοί δεν έχουμε πια άλλον τρόπο να εκφράσουμε την δουλειά μας και να κάνουμε κάτι πέρα από το θέατρο. Η τηλεόραση και το σινεμά έχουν πια πεθάνει. Από την άλλη και ο κόσμος έχει την ανάγκη να δει κάτι. Αυτό φαίνεται από το ότι παρότι είναι πολλές οι παραστάσεις στο θέατρο, πάει ο κόσμος. Έχει την ανάγκη του να ξεφύγει και να δει κάτι που να μην είναι τούρκικο στην τηλεόραση ή κάτι τέτοιο. Αυτό μας δίνει κι εμάς την δύναμη να κάνουμε πράγματα στο θέατρο ακόμα κι αν φαίνονται οι παραστάσεις ίσως περισσότερες από όσες θα περίμενε κανείς. Υπάρχει ανταπόκριση.

Πώς είναι να συνεργάζεσαι με έναν αναμφισβήτητα σπουδαίο ηθοποιό όπως είναι ο Κώστας Καζάκος;
Έχω ξανασυνεγαστεί μαζί του πριν από τρία χρόνια που είχαμε κάνει το “Μαύρο κουτί” στο θέατρο Καρέζη. Είχαμε από τότε αποκτήσει μία πάρα πολύ καλή επικοινωνία και σχέση. Είναι ένας δάσκαλος, με όλη την σημασία της λέξης. Όχι μόνο επειδή ο ίδιος είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός αλλά γιατί το μέλημά του είναι να σε μάθει και το κάνει με έναν τρόπο χωρίς να θέλει ποτέ να σε στεναχωρήσει, να σε μειώσει, να σε προσβάλει, να σε κάνει να νιώσεις μειονεκτικά. Είναι δάσκαλος! Πιστεύω αν ο Κώστας Καζάκος έκανε μία άλλη δουλειά από αυτή του ηθοποιού, θα μπορούσε να γίνει ένας πάρα πολύ καλός δάσκαλος.

Ήταν κι εκείνος άρα ένας λόγος που δεχτήκατε να συμμετέχετε σε αυτή τη δουλειά;
Ο πρωταρχικός λόγος ήταν το έργο, αυτό καθαυτό, διότι θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά επίκαιρο. Είναι ένα από τα πιο σπουδαία έργα του Μπρεχτ και είναι κάτι πολύ διαφορετικό σε σχέση με ότι έχω κάνει μέχρι σήμερα στο θέατρο οπότε αυτό ήθελα και ήταν ένας ακόμα λόγος που αποφάσισα να το κάνω. Και φυσικά η εγγύηση του κυρίου Καζάκου που για μένα είναι “έχω το κεφάλι μου ήσυχο” . Ξέρω ότι θα δουλέψουμε, όπως και έγινε, και θα βγάλουμε μία πάρα πολύ καλή δουλειά υψηλού επιπέδου και υποκριτικού και αισθητικού και μουσικού και σε όλα τα επίπεδα.

Έχετε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη ότι θέλετε να κάνετε κάθε φορά κάτι διαφορετικό σε σχέση με τους ρόλους. Το κριτήριο σας λοιπόν με το οποίο επιλέγετε τις δουλειές σας είναι αυτό ή οι συνεργάτες;
Κοιτάξτε, ξεκινάει πρώτα απ\' όλα από το κείμενο. Τι θα πάρω στα χέρια μου, τι θα διαβάσω, τι θα είναι ο ρόλος. Ναι, η πρόθεσή μου είναι να κάνω ρόλους που δεν μοιάζουν μεταξύ τους γιατί δεν έχει ενδιαφέρον αν συμβαίνει το ίδιο και το ίδιο ξανά και ξανά. Ούτε για μένα ούτε για τον κόσμο φαντάζομαι που έρχεται για να με παρακολουθήσει. Κατόπιν, φυσικά, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η συνεργασία. Μου αρέσει να νιώθω ότι θα πάρω κάτι από όποια συνεργασία κάνω, ότι θα μάθω κάτι. Μου αρέσει να συνεργάζομαι με ανθρώπους οι οποίοι θα με μάθουν πράγματα. Ακόμα και τα νέα παιδιά που συμμετέχουν στην παράσταση γιατί πέρα από τους λίγο πιο παλιούς, τον Παύλο Ορκόπουλο, τον Σταμάτη Τζελέπη, την Γεωργία Καλλέργη, τον Θοδωρή Γράμψα, τον Νίκο Μόσχοβο υπάρχουν και νέα παιδιά που βγήκαν από την σχολή πέρυσι και πρόπερσι. Ακόμα και από αυτούς μπορείς να μάθεις πράγματα γιατί έχουν τόση όρεξη και τόση ενέργεια και μία φρέσκια ματιά στα πράγματα που ακόμα κι από αυτούς μπορείς να μάθεις. Εμένα με ενδιαφέρει πάρα πολύ να το καταφέρνω στις δουλείες μου.

Όσον αφορά το μέσο, επειδή έχετε κάνει και τηλεόραση και κινηματογράφο και θέατρο, τι προτιμάτε;
Μεγάλη μου αγάπη είναι το σινεμά, δεν το έχω κρύψει. Το έχω ξαναπείς σε συνεντεύξεις μου ότι μου αρέσει πολύ ο κινηματογράφος. Γενικά όμως δεν μου αρέσει να συγκρίνω αυτά τα τρία είδη μεταξύ τους, δεν είναι και σωστό να τα συγκρίνει.
Το σινεμά έχει τη γοητεία του και την λάμψη του. Το θέατρο είναι ζωντανό, σπαρταριστό και εκεί ουσιαστικά ο ηθοποιός δείχνει την ικανότητά του γιατί είσαι εσύ και ο κόσμος, δεν μεσολαβούν μουσικές, μοντάζ, τεχνικά πράγματα.
Η τηλεόραση, την οποία επίσης αγαπώ πολύ, είναι ένα πράγμα άμεσο που μπαίνει μέσα στα σπίτια του κόσμου. Έχει κι αυτό την γοητεία του, έχει άλλες ταχύτητες, είναι πιο γρήγορη, έχει μια αδρεναλίνη παραπάνω, ας πούμε. Οπότε δεν θα ήθελα να τα συγκρίνω απλά θα μπορούσα, έτσι λίγο, να βάλω μία προτεραιότητα στο σινεμά γιατί αγαπώ πάρα πολύ και να παίζω και να παρακολουθώ.

Βλέπετε τηλεόραση; Τι άποψη έχετε για το πως είναι τα πράγματα αυτή την περίοδο;
Δεν μπορώ να πω ότι βλέπω τηλεόραση, ιδιαιτέρως. Δεν έχει και κάτι να δεις, η αλήθεια είναι. Αφήστε που έχω και το θέατρο εγώ οπότε ούτως ή άλλως τις ώρες που ουσιαστικά βλέπουμε τηλεόραση εγώ είμαι ήδη στο θέατρο. Θα ήθελα να είχαμε την δυνατότητα να κάνουμε σειρές ελληνικές, ελληνικά σενάρια. Να υπάρξουν τέτοια πράγματα και να είμαστε μόνο στο τούρκικο και στο ξενόφερτο πράγμα. Από την άλλη αντιλαμβάνομαι την δυσκολία της κατάστασης γενικότερα. Ευελπιστώ ότι κάποια στιγμή αυτό το πράγμα θα αρχίσει να αλλάζει και να αρχίσουν να γίνονται δουλειές, σε άλλη βάση και με άλλα δεδομένα στα οποία πρέπει όλοι να προσαρμοστούμε αλλά θα είναι καινούρια δικά μας πράγματα.

Πώς αποφασίσατε να πάρετε μέρος στο Dancing with the stars; Είχατε ενδοιασμούς και αν ναι ποιοι ήταν αυτοί;
Είχα ενδοιασμούς πιο πολύ τα προηγούμενα χρόνια που μου είχαν προτείνει να πάω γιατί έχουν ξαναγίνει συζητήσεις και για τα δύο προηγούμενα Dancing. Γι\' αυτό δεν το έκανα κιόλας γιατί δεν ήμουν εγώ σε μία τέτοια φάση, αν θέλετε, στη ζωή μου που να έχω το κέφι και την χαρά να μπω σε μία τέτοια διαδικασία. Τώρα, είπα αμέσως το ναι γιατί ήτανε σωστό το timing. Είχα την όρεξη και το κέφι να κάνω κάνει τέτοιο, δεν το φοβήθηκα, είπα “ωραία θα το κάνω” και μπήκα με όλη μου την καλή διάθεση.
Θεωρώ όμως ότι και ο κόσμος είχε πολύ ανάγκη από κάτι τέτοιο που θα του δώσει λίγη χαρά, που θα τον ψυχαγωγήσει με έναν τρόπο πολύ αξιοπρεπή οπότε ήταν το κατάλληλο timing για να το κάνω.
Μέχρι στιγμής έχουμε πάει καλά. Έχουμε όμως ακόμα πάρα πολύ δρόμο για να δούμε που θα φτάσει όλο αυτό αλλά είμαι πολύ ευχαριστημένη που μέχρι στιγμής έχουμε μία αξιοπρεπή και καλή εμφάνιση.

Βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι που έχουν αρχίσει από το πρώτο live να λένε αρνητικά σχόλια και να επιτίθενται στο show. Είδαμε και κάποιοι κριτικούς να γράφουν την έντονα αρνητική τους άποψη. Κάποια από τους συμπαίκτες μπήκαν στην διαδικασία να απαντούν σε αυτά. Εσείς τι θέση παίρνετε;
Όχι, εγώ δεν θέλω να μπω σε αυτή τη διαδικασία. Ήταν και είναι αναπόφευκτο ότι θα υπάρχουν τέτοιου είδους σχόλια. Ο καθένας έχει την γνώμη του. Ο τρόπος που την εκφράζει βέβαια είναι ένα άλλο κομμάτι αλλά αυτό είναι θέμα του καθενός. Εμένα προσωπικά δεν με επηρεάζουν αυτά που διαβάζω γιατί ξέρω πολύ καλά ποια είμαι και τι είμαι. Δεν έχω κανένα λόγο να απαντήσω σε όλα αυτά, είναι μέσα στο παιχνίδι και τα ξέρω, τα καταλαβαίνω και τα σέβομαι.

Τα μέσα ασχολούνται ούτως ή άλλως πολύ μαζί σας. Ειδικά στο παρελθόν. Εσάς η στάσης σας σε αυτό είναι γενικά να μην ασχολείστε; Τα διαβάζετε, σας ενοχλούν, τα αφήνετε πίσω;
Κάποια τα διαβάζω αν πέσουν στην αντίληψή μου, κάποια μπορεί να μην τα βλέπω να μην τα παρακολουθώ. Γενικότερα σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την προσωπική μου ζωή δεν θέλω να σχολιάζω γιατί η προσωπική μου ζωή είναι ένα κομμάτι το οποίο δεν με ενδιαφέρει να το βγάλω προς τα έξω και να το εκθέτω με έναν τρόπο. Μέχρι ένα σημείο φυσικά γιατί αντιλαμβάνομαι ότι κάποια πράγματα ο κόσμος θα τα βλέπει και θα τα ξέρει. Από εκεί και πέρα όμως το να κάθομαι εγώ και να μιλάω για την προσωπική μου ζωή, να διαψεύδω, να επιβεβαιώνω, να εξηγώ το θεωρώ και λίγο παράλογο. Από την άποψη ότι δεν το κάνω αυτό με πρόσωπα και άτομα του περιβάλλοντός μου που πραγματικά τα γνωρίζω και είναι κοντά μου οπότε μου φαίνεται τρομερά παράλογο το να πρέπει να το κάνω αυτό σε συνεντεύξεις σε περιοδικά που απευθύνονται σε ανθρώπους που δεν τους γνωρίζω και δεν με ξέρουν. Και δεν θεωρώ ότι χρησιμεύει και σε τίποτα το να προβάλλουν τόσο πολύ την προσωπική μου ζωή σε σχέση με την δουλειά που κάνω. Ακούω δηλαδή που λένε μερικοί ότι είναι αναπόφευκτο και ότι είναι μέρος της δουλειάς μου. Όχι, δεν θεωρώ ότι είναι μέρος της δουλειάς μου σε καμία περίπτωση το να μιλάω για τα προσωπικά μου.

Σας δημιουργεί αμηχανία όλο αυτό; Γιατί είδαμε και το καλοκαίρι τα περιοδικά να φιλοξενούν πολλές φωτογραφίες σας από τις διακοπές σας.
Όχι αμηχανία δεν μου προκαλεί και σαφέστατα γνωρίζω ότι όταν θα πάω στη Μύκονο διακοπές είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν φωτογράφοι και να βγουν κάποιες φωτογραφίες. Αντιλαμβάνομαι ότι κάποια πράγματα θα είναι λίγο προς τα έξω αλλά κι εγώ ούτε να μπω σε καμιά σπηλιά μπορώ ούτε να κάθομαι να αποφασίζω, που θα πάω διακοπές ή που θα κάνω μπάνιο σε σχέση με αυτό. Μέχρι εκεί που δεν με ενοχλεί δεν έχω πρόβλημα. Από ένα σημείο και μετά όμως που τα πράγματα γίνονται λίγο πιο σοβαρά, εκεί βάζω τα όριά μου.

Σας αγχώνει αυτό σε σχέση με τα παιδιά σας; Γιατί είναι 7 και 8 χρονών και μπορεί να ακούσουν ή να δουν. Τους έχετε μιλήσει και τους έχετε εξηγήσει;
Όχι δεν έχουμε μπει σε τέτοιες συζητήσεις και ούτως ή άλλως τα παιδιά μου δεν έχουν πρόσβαση ούτε σε περιοδικά, ούτε blogs ούτε internet. Δεν μπορώ να ελέγξω τι θα γραφτεί και τι θα πει ο καθένας , αυτό που μπορώ να ελέγξω είναι αυτά που θα πω και θα κάνω εγώ οπότε και είμαι πολύ προσεκτική. Ακριβώς γιατί έχω δύο παιδιά. Δεν είμαι ένα κορίτσι μόνο του που δεν θα με ένοιαζε στην τελική και τίποτα οπότε προσπαθώ να είμαι πολύ προσεκτική σε αυτό το κομμάτι. Το υπόλοιπο δεν είναι στο χέρι μου και ευτυχώς τα παιδιά μου ακόμα είναι σε μία ηλικία που δεν χειρίζονται τέτοιου είδους πράγματα.

Έχουν συναίσθηση όμως του ότι είσαστε γνωστή, ότι παίζετε στην τηλεόραση, ότι ο κόσμος σας ξέρει; Φαντάζομαι ότι όταν περπατάτε στον δρόμο ο κόσμος σας αναγνωρίζει και σας μιλάει.
Μπορεί να το έχουμε συναντήσει αυτό, το βλέπουν λίγο σας παιχνίδι, δεν ξέρω αν έχουν αντιληφθεί 100% τι σημαίνει μας ξέρουν. Μπορεί και να το θεωρούν και λίγο ότι, εντάξει, όλους τους ανθρώπους τους ξέρουν. Δεν έχω μπει σε αυτή τη διαδικασία να κάτσω να πω στα παιδιά μου “ξέρετε η μαμά..”. Καμία σχέση, ποτέ δεν θα το έκανα αυτό. Ξέρουν τι δουλειά κάνω.

Έχουν έρθει σε παραστάσεις;
Βέβαια, έχουν έρθει και στο θέατρο και σε πρόβες και σε γυρίσματα. Τους έχω πάρει αρκετές φορές μαζί μου για να αρχίσουν να συνειδητοποιούν τη δουλειά και το πως γίνεται αλλά δεν έχουμε κάνει κουβέντες τέτοιου τύπου. Οποτεδήποτε προκύπτει κάτι ανάλογο, αν με ρωτήσουν κάτι θα τους απαντήσω αναλόγως.



Έχετε δηλώσει παλιότερα ότι παρά το φορτωμένο σας πρόγραμμα προσπαθείτε να έχετε ενεργό ρόλο στη ζωή τους. Διαβάζετε μαζί τους και τα λοιπά.
Βέβαια! Έχω μοιράσει έτσι το πρόγραμμα και προσπαθώ, προσπαθώ πραγματικά. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να έχεις παιδιά και να δουλεύεις κιόλας. Προσπαθώ να μοιράσω τα πράγματα και να κάνω τις δουλείες μου το πρωί που είναι στο σχολείο ή το βράδυ μετά το θέατρο. Ας πούμε τώρα τις πρόβες για το Dancing τις κάνω το πρωί που τα παιδιά μου είναι σχολείο ή αν δεν μπορώ το πρωί, γιατί θα πρέπει να κάνω γι άλλα πράγματα, το βράδυ μετά την παράσταση που τα παιδιά μου κοιμούνται. Προσπαθώ να το μοιράσω με ένα τρόπο για να μην στερώ χρόνο από εμένα σε εκείνα. Γενικότερα είναι ένας αγώνας δρόμου από το πρωί που θα σηκωθούμε μέχρι το βράδυ, είναι μία τρέλα. Τρέλα πραγματικά... (γέλια)

Φαντάζομαι ειδικά αυτή την περίοδο το πρόγραμμά σας είναι πιο δύσκολο γιατί οι πρόβες σας παίρνουν πολύ χρόνο.
Είναι πολύ δύσκολο, πιο πολύ από την άποψη της κούρασης γατί εντάξει τις πρόβες τις κάνω σε χρόνους που τα παιδιά μου είναι σχολείο ή κοιμούνται αλλά η σωματική κούραση είναι τόσο μεγάλη μετά που δεν έχω και την δυνατότητα να γυρίσω σπίτι μου και να την αράξω να ξεκουραστώ και να μην κάνω τίποτα. Πρέπει να γυρίσω σπίτι και να συνεχίσω να κάνω εκατομμύρια πράγματα... Που αυτό είναι το κουραστικό πιο πολύ, όχι από άποψη ωραρίου αλλά από άποψη κούρασης. Συν αυτό μετά πρέπει να σηκωθώ να πάω στο θέατρο να κάνω και μία παράσταση. Ή την Κυριακή στο live πρέπει να φύγω από την τζενεράλε, να πάω στο θέατρο. Αυτό είναι τρομερά κουραστικό και αγχωτικό. Φανταστείτε λοιπόν για να μπορούμε αν αντεπεξέλθουμε σε όλο αυτό το πρόγραμμα, γιατί και εμένα είναι βεβαρυμένο αλλά και οι άλλοι παίκτες κάνουν κι άλλα πράγματα στη ζωή τους, πόση ενέργεια παίρνουμε από όλο αυτό το πράγμα. Είναι τόσο μεγάλη η ενέργεια που μας κρατάει μέσα στη βδομάδα να αντέξουμε και μετά παίρνουμε άλλη μία δόση την Κυριακή και ξανά...

Οπότε οι εντυπώσεις σας μέχρι στιγμής από το Dancing είναι θετικές;
Εννοείται!

Έχετε δέσει σαν ομάδα και το βλέπουμε αυτό από τις πρόβες και τις φωτογραφίες που ανεβάζετε στο twitter. Αυτό σας βοηθάει να έχετε λιγότερο άγχος στα live;
Με όλους τους άλλους παίκτες είμαι μια χαρά. Έχω μπει εκεί με τόσο καλή, σχεδόν παιδική διάθεση, που δεν θα μπορούσε κάτι να με χαλάσει. Θα έπρεπε να είναι κάτι πολύ ακραίο για να με χαλάσει ψυχολογικά.
Στο live έχω άγχος ούτως ή άλλως και δυστυχώς δεν προλαβαίνω να διασκεδάσω και να χαλαρώσω όπως κάνουν οι υπόλοιποι. Φεύγω, πάω στο θέατρο, γυρνάω και μετά όση ώρα ξεκινάνε να χορεύουν οι προηγούμενοι ετοιμάζομαι. Γι΄ αυτό και μέχρι στιγμής δεν έχω χορέψει πρώτη. Έρχομαι από το θέατρο, βγαίνω στην έναρξη κακήν κακώς με μαλλιά θεάτρου, ότι να\' ναι, και μέχρι να χορέψω είμαι κάτω στα καμαρίνια και ετοιμάζομαι. Ότι προλαβαίνω να χαρώ είναι στην τζενεράλε πριν, που πάμε το μεσημέρι, μέχρι να ξαναπάω στο θέατρο. Εκεί είναι πραγματικά παιδική χαρά αλλά το live δεν μπορώ να το χαρώ γιατί μέχρι να βγω να χορέψω με πιάνει τρέλα μέχρι να ετοιμαστώ. Το αυτοκίνητο που με μεταφέρει από το θέατρο στο live πρέπει αν είναι πύραυλος, φανταστείτε ότι κάνουμε Ακαδημίας-Σπάτα σε ένα τέταρτο, ταχύτητα φωτός.. (γέλια). Αφού χορέψω και μετά, τότε έχω την δυνατότητα να χαλαρώσω επιτέλους και να απολαύσω και ους υπόλοιπους, όσοι έχουν μείνει να χορέψουν και να το ευχαριστηθώ λίγο κι εγώ χωρίς άγχος.

Αγαπήσατε τον χορό μέσα από αυτό; Παλιά κάνατε και αθλητισμό και γενικά φροντίζετε να έχετε ένα καλλίγραμμο σώμα. Θα συνεχίσετε μετά το show να χορεύετε;
Τον αγαπούσα από πριν τον χορό παρότι δεν είχα ασχοληθεί ποτέ και δεν είχα μπει στη διαδικασία να κάνω μαθήματα. Η μουσική, όλη αυτή η αίσθηση, εν μέρει τον έχω συναντήσει και στη δουλειά μου σε άλλες εκφάνσεις και τον αγαπούσα από πριν. Απλά τώρα τον γνωρίζω ακόμα καλύτερα και είναι πραγματικά φοβερό και τρομερός τρόπος έκφρασης. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω να κάνω μαθήματα μετά το Dancing αλλά πιστεύω με ένα τρόπο θα φροντίσω να το κρατήσω αυτό το πράγμα στη ζωή μου. Δεν ξέρω, μπορεί να προκύψει μέσα από τη δουλειά μου, θα δούμε...



Θεωρείστε ένα από τα φαβορί για τον τελικό και έχετε ακούσει πολλά κολακευτικά σχόλια. Σα αγχώνει αυτό; Σας δημιουργεί μία ευθύνη παραπάνω να είστε καλύτερη σε κάθε live;
Εντάξει, οι καλές κριτικές και τα καλά σχόλια πάντα σου δημιουργούν το συναίσθημα και την επόμενη Κυριακή να είσαι καλός. Από την άλλη, για να σας πω την αλήθεια, πιστεύω ότι είναι πολύ νωρίς για να μιλάμε για φαβορί. Είναι ακόμα πολύ αρχή και Κυριακή με Κυριακή άμα παρατηρήσετε είναι τόσο διαφορετικά τα πράγματα, αλλάζουν οι βαθμολογίες, οι χορογραφίες... Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να μιλήσουμε γι\' αυτό. Το σίγουρο είναι ότι μέχρι στιγμής έχουμε μία πάρα πολύ καλή εμφάνιση και θέλουμε να συνεχίσουμε και ο Παύλος και εγώ. Είμαι εξαιρετικά τυχερή που έχω τον Παύλο γιατί είναι ένας καταπληκτικός χορευτής και χορογράφος και είναι και ένα πολύ καλό παιδί. Μου έχει χαμογελάσει η τύχη σε αυτό το κομμάτι. Αυτό που θέλουμε λοιπόν και οι δύο είναι κάθε Κυριακή ότι χορό μας δίνουν να τον χορεύουμε καλά. Και τεχνικά που για τον Παύλο ειδικά το τεχνικό κομμάτι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Δεν επαναπαύεται στα εντυπωσιακά, στο λιφτ ή στα εντυπωσιακά κουστούμια, τον ενδιαφέρει πολύ η τεχνική. Είναι αυτό το θέμα του, θέλει σε κάθε χορογραφία να είναι ξεκάθαρη η τεχνική του χορού, οπότε αυτό μας νοιάζει. Τώρα, αν αυτό θα μας φτάσει και μέχρι τον τελικό τέλεια! Δεν πάμε όμως μέχρι εκεί, τώρα ο στόχος είναι η σάμπα για την επόμενη Κυριακή.

Αν φύγετε στο επόμενο live ή σε κάποιο από τα επόμενα θα σας κακοφανεί;
Θα στεναχωρηθώ από την άποψη ότι δεν θα προλάβω να μάθω τους υπόλοιπους χορούς και θα σταματήσει όλο αυτό το παιχνίδι στο οποίο έχουμε μπει, αυτή η διαδικασία η όμορφη. Από αυτή την άποψη, θα στεναχωρηθώ ναι.

By TLIFE

Ό,τι είπα, μπορώ να το ξεπώ!

Είναι κάποιες φορές που λέμε πράγματα πιο μεγάλα από αυτά που θέλουμε, νιώθουμε ή αντέχουμε. Μας παρασύρουν κάθε φορά κάποιο αστάθμητοι παράγοντες.

Πόσες φορές δεν έχεις πει κι εσύ την φράση «ποτέ ξανά»; Ε, θα την ξαναπείς κι άλλες τόσες! Τις πιο πολλές χωρίς να την εννοείς καν.

Γιατί απλά τα συναισθήματα αλλάζουν και όσο πιο έντονα είναι τόσο πιο «έντονα» τα εκφράζεις.

Γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν και μεγαλώνοντας συνειδητοποιείς πράγματα για σένα -κυρίως- και μετά για τους γύρω σου.

Γιατί οι συνθήκες αλλάζουν και προσαρμόζεσαι σε αυτές, όχι από συμβιβασμό αλλά για την «επιβίωση».

Γιατί άνθρωποι είμαστε και δεν είναι κακό να κάνουμε λάθος αρκεί να φροντίζουμε να μην πληγώνουμε άλλους ανθρώπους.

Κι αν σου είπα σ’ αγαπώ, μπορώ να το ξεπώ λοιπόν! Αυτό δεν με κάνει ανισσόροπη. Με κάνει, πια, συνειδητοποιημένο άτομο… Την επόμενη φορά θα προσέξω πιο πολύ όταν το ξεστομίσω αλλά δεν θα σταματήσω να το λέω και γενικά να λέω αυτά που νιώθω.

Αυτά που νιώθουμε είμαστε εμείς. Ο τρόπος που θα επιλέξουμε να τα εκφράσουμε είμαστε πάλι εμείς. Όλοι όμως έχουμε δικαίωμα στο λάθος και τα λάθη ούτε ορίζουν ούτε καθορίζουν το ποιοι είμαστε!         

Όταν γνώρισα τον Σάκη!

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που νιώθεις και κάνεις σαν μικρό παιδάκι! Τι κι αν έχεις κλείσει ήδη τα 26 και θεωρείσαι ώριμο άτομο. Όχι ότι δεν είσαι, αλλά να, σε κάτι τέτοιες στιγμές το ξεχνάς. Και είναι τόσο ωραία! Έτσι ένιωθα την μέρα που πήγα να δω τον Σάκη. Τώρα που το περιγράφω, μου φαίνεται λιγάκι αστείο το βράδυ εκείνο. Αστείο όσον αφορά τον τρόπο που το χειρίστηκα εγώ…

Για, να τα πάρουμε όμως από την αρχή! Ο Σάκης, ο Ρουβάς ντε, είναι μεγάλη αδυναμία. Για πολλά κοριτσάκια. Όλες τον θέλουν αλλά μπορούν εύκολα να τον «μοιραστούν» γιατί ξέρουν ότι ανήκει σε όλες τις «ρουβίτσες» του. Ανάμεσά τους κι εγώ.

Τόσο καιρό έγραφα γι’ αυτόν, τον παρακολουθούσα στα επαγγελματικά του αλλά και στα προσωπικά του και κάθε φορά σκεφτόμουν πόσο τέλειος είναι. Ε, τώρα το διαπίστωσα κιόλας!

Τον γνώρισα από κοντά κι ενώ φυσιολογικά θα έπρεπε να τον απομυθοποιήσω, συνέβη το αντίθετο. Είναι όντως τόσο τέλειος! Γλυκός, αστείος και όμορφος και sexy… Και επιτέλους τον γνώρισα και δεν είναι πια ο τραγουδιστής που απλά έχω την αφίσα του πάνω από το γραφείο μου. Σου ακούγεται λίγο παιδιάστικο; Αυτό είναι! Ο Σάκης είναι χαρά για μένα, σαν αυτή που νιώθεις όταν τρως το πρώτο παγωτό το καλοκαίρι, όταν ανοίγεις τα δώρα τα Χριστούγεννα ή όταν η μαμά σου έχει φτιάξει ένα πεντανόστιμο κείκ.

Ο Σάκης είναι ιδέα, είναι ένας άνθρωπος που μπορείς μόνο να λατρέψεις… Τον ερωτεύεσαι αστραπιαία, σε καθηλώνει μέσα σε μόνο λίγα δευτερόλεπτα και το κάνει όλο αυτό να φαίνεται τόσο απλό ενώ δεν είναι. Όπως και το να τον γνωρίσεις φαίνεται τόσο απλό ενώ δεν είναι. Και δεν εννοώ το πρακτικό κομμάτι. 

Εγώ όταν γνώρισα το Σάκη χάρηκα τόσο πολύ που το κατάλαβαν όλοι χωρίς να χρειαστεί να το πω! Καλά, φταίει και η φωτογραφία που έβγαλα μαζί του και καμάρωνα σαν γύφτικο σκεπάρνι δίπλα του…

Ένα γλυκό φιλί, ένα ζεστό χαμόγελο, η στιγμή της χειραψίας που προσπάθησα να «παγώσω», η αμηχανία μου, ο αισθησιασμός του στη σκηνή, τα αγαπημένα τραγούδια, το «ευχαριστώ» που νιώθω για τον «μεσολαβητή» σε όλο αυτό και η πιο τέλεια φωτογραφία που θα μπορούσα να έχω μέχρι στιγμής! Αυτά κρατάω, από την μέρα που γνώρισα τον Σάκηηηηηηηηηηηηηηηη….

Ρ. Λουιζίδου: Μιλά για τον Θ. Αθερίδη, αποκαλύπτει την ηλικία της και απαντά αν θα ξύριζε το κεφάλι της!

Από τις ηθοποιούς που δεν χορταίνεις να συζητάς μαζί τους είναι σίγουρα η Ρένια Λουιζίδου. Έχει απίστευτο χιούμορ, είναι αφοπλιστική στις απαντήσεις της και τόσο διαθέσιμη να μιλήσετε για τα πάντα που νιώθεις ότι μιλάς στην κολλητή σου!

Το TLIFE την συνάντησε κάπου ανάμεσα στα γυρίσματα της σειράς του ΑΝΤ1 αλλά και τις παραστάσεις της νέας θεατρικής δουλειάς του Θοδωρή Αθερίδη με τίτλο “Άγρια Δύση”. Η συνεργασία της με τον Θοδωρή στο θέατρο Αποθήκη, ύστερα από 25 χρόνια που τον ξέρει, είναι κάτι που την χαροποιεί ιδιαιτέρως και ο κόσμος έχει ήδη αγαπήσει το έργο. Εκτός από την παράσταση όμως θέλαμε πολλά να την ρωτήσουμε.

Θα ξύριζε το κεφάλι της για ένα ρόλο; Παρακολουθεί τούρκικε σειρές στην τηλεόραση; Θα ήθελε να παίξει στο CSI; Γίνεται έξαλλη με τις πολιτικές εξελίξεις; Τι κάνει στον ελεύθερό της χρόνο; Φυσικά, μας απάντησε σε όλα!



Έχετε ξανασυνεργαστεί με τον Θοδωρή Αθερίδη;
Έχουμε παίξει κατά καιρούς μαζί guest στην τηλεόραση. Περιέργως δεν έχουμε συνεργαστεί και λέω περιέργως γιατί είμαστε φίλοι από έφηβοι, από τη Θεσσαλονίκη και συμμαθητές στα τρία χρόνια της δραματικής σχολής. Δηλαδή μαζί βγήκαμε στο θέατρο αλλά κάπως έρχονται τα πράγματα, δεν τυχαίνει στους φίλους στη δουλειά πάντα. Παρόλα αυτά έγραψε ο Θοδωρής φέτος αυτό το έργο για να παίξουμε μαζί, την “Άγρια Δύση”. Επιτέλους καταφέραμε μετά από 25 χρόνια επαγγελματικής ζωής να βρεθούμε. Ένα έργο που νομίζω ότι είναι πολύ ιδιαίτερο και πολύ ξεχωριστό.

Πείτε μας δυο λόγια για το έργο.
Πρόκειται για μία κωμωδία που ο Θοδωρής, για πλάκα, το έχει βαφτίσει “κρητικό γουέστερν”. Αυτό είναι πρακτικά. Έχει δανειστεί τα στοιχεία του γουέστερν και τα έχει τοποθετήσει, σε ένα τοπίο που θα μπορούσε να είναι τοπίο γουέστερν, στην νότια Κρήτη. Στην ξεραΐλα των Σφακίων για την ακρίβεια.
Αυτό που χρειαζόταν ο Θοδωρής από το ύφος του γουέστερν, γιατί είναι ένα έργο που μιλάει για την Ελλάδα του σήμερα, πέρα από το αστείο που προκύπτει, είναι η ατμόσφαιρα που είναι όλα τα πράγματα οριακά, υπάρχουν αναμετρήσεις μεταξύ των προσώπων, ένταση και αγωνία μέσα σε ένα περιβάλλον διαφθοράς και παρακμής. Αυτή που είναι η κλασική ατμόσφαιρα η γουεστερνική που τα πράγματα δεν είναι ποτέ ήσυχα ακόμα κι όταν δείχνουν ήσυχα, βράζουν από κάτω. Αυτό λοιπόν το τοπίο το τοποθέτησε στα Σφακιά όπου έχουμε μία ξενοδόχα μιας πανσιόν με τα δυο της τα παιδιά, σε αθλία κατάσταση, στην Ελλάδα του σήμερα, με κομμένα τα νερά, τα τηλέφωνα, με τον άντρα της φυλακή για χρέη. Στο νότο λοιπόν της Ελλάδας εμφανίζεται ένας άνδρας από το βορρά, έρχεται από τη Σουηδία. Εδώ κάπου παίζει η αλληγορία του πράγματος, σε σχέση με αυτά που ζούμε, που ο βορράς πιέζει τον κατεστραμμένο νότο. Έρχεται λοιπόν αυτός ο άνθρωπος ο οποίος είναι ντόπιος αλλά ζει 25 χρόνια στη Σουηδία. Είναι ένας παλιός της έρωτας. Την βρίσκει σε αυτό το μαύρο χάλι, χρεοκοπημένη και τα λοιπά και μπλέκεται στη ζωή τους, της οικογένειας. Εν μέρει σαν απομηχανής Θεός για να βοηθήσει, εν μέρει σαν “εκμεταλλευτής”. Αυτό είναι ένα πράγμα που μπαλατζάρει σε όλη την διάρκεια του έργου. Δεν ξέρουμε αν αυτός ο άνθρωπος είναι για καλό ή για κακό. Τα υπόλοιπα είναι τα μυστικά της παράστασης που δεν μπορώ να πω... (γέλια) Οι αποκαλύψεις που γίνονται! Δεν είναι το επίκεντρο ερωτική ιστορία. Συμβαίνει και είναι ένας άνθρωπος από το παρελθόν της. Το θέμα είναι ότι η παρουσία αυτού του άντρα είναι η αφορμή για να βγουν κάποια πράγματα στην φόρα και να αναμετρηθούν οι ήρωες με τον εαυτό τους, με τους γύρω τους, με την αλήθεια... Κυρίως με την αλήθεια!

Σας βλέπουμε πάλι σε έναν ρόλο μητέρας, με δύο παιδιά...
Εμ, τι να έχω στην ηλικία μου; (γέλια)

Αν σας πρότειναν κάτι εντελώς διαφορετικό;
Όταν λέτε κάτι διαφορετικό; Οι μητέρες είναι ατελείωτες, τα είδη που υπάρχουν. Είναι θέμα ηλικίας, δεν είναι θέμα επιλογής. Μητέρες είναι όλες οι γυναίκες του κόσμου από μία ηλικία και μετά. Μητέρα είναι και η Μήδεια, μητέρα είναι και η Παναγιά, είναι τεράστια η ομπρέλα κάτω από την οποία μπαίνουν όλες οι γυναίκες, από μία ηλικία και ύστερα.



Στο ξεκίνημα σας παίζατε διαφορετικούς ρόλους...
Στο ξεκίνημά μου ήμουν 20 και τώρα είμαι 46. Μεγαλώνω μέσα στη δουλειά, θέλω να πω. Επόμενο δεν είναι; Αυτή είναι η φυσική πορεία, δεν έχει να κάνει με την ομοιότητα. Δεν έχει τίποτα να κάνει αυτή η μητέρα, ας πούμε, με την μητέρα που έπαιζα στην Όπερα της Πεντάρας, ούτε έχει να κάνει σε τίποτα με την μητέρα που παίζω στο σήριαλ του ΑΝΤ1, στο Αμάρτημα της Μητρός. Είναι περίπου σαν να με ρωτάτε γιατί παίζω την γυναίκα... (γέλια)

Αν σας ζητούσαν να κάνετε μία ριζική αλλαγή στην εξωτερική σας εμφάνιση για ένα ρόλο. Ας πούμε να βάψετε τα μαλλιά σας ή να τα ξυρίσετε. Θα το κάνατε;
Εξαρτάται. Κατ\' αρχήν να είναι κάτι που μπορώ να το κάνω, εννοώ πρακτικά. Εμείς εδώ δεν έχουμε ανθρώπους και επιτελεία, όπως έχουν οι Αμερικάνοι ηθοποιοί, που θα σε επαναφέρουν στην προηγούμενη κατάσταση όταν σε αλλάξουνε. Το να βάψω τα μαλλιά μου, ας πούμε, σιγά τα αυγά. Δεν το θεωρώ και καμία τρομερή αλλαγή, πολύ ευχαρίστως θα το έκανα. Το να ξυρίσω τα μαλλιά μου όμως, επειδή δεν θα μπορώ να παίξω τίποτα με ξυρισμένο το κεφάλι, μόνο αν μου καλύψουν το μετά, το τι θα κάνω με το κεφάλι γλόμπο... (γέλια) Γιατί δεν έχω την πολυτέλεια να αφοσιωθώ σε κάτι για τρεις μήνες και μετά να κάτσω σπίτι μου μέχρι να ξαναβγεί το μαλλί εν προκειμένω. Δεν θα είχα πρόβλημα στο πως θα δείξω, το πρακτικό κομμάτι είναι που θα με απασχολούσε. Αρκεί βεβαίως να υπήρχε και κάποιος επαρκής και σοβαρός λόγος, να μην γίνεται για να γίνεται, να μην γίνει δηλαδή μόνο για εντυπωσιασμό.



Η πρεμιέρα της παράστασης έχει γίνει εδώ και λίγες μέρες. Έχει ανταπόκριση στο κοινό; Ποια είναι τα πρώτα δείγματα;
Είναι πολύ ενθαρρυντικά. Καταλαβαίνουμε ότι το έργο αρέσει. Είναι πολύ ιδιαίτερο, δεν είναι μία αμιγής, αναμενόμενη κωμωδία. Αυτό έχει να κάνει με την λοξή ματιά του Θοδωρή που δεν γράφει κανονικά αναμενόμενα έργα. Δείχνει να ανταποκρίνεται πάρα πολύ καλά το νεανικό κοινό στο έργο και είναι ενθαρρυντικά πολύ ως προς το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα της παράστασης. Είναι μία αρκετά μουδιασμένη χρονιά ακόμα ως προς το θέμα της προσέλευσης, αλλά αυτό αφορά το σύνολο των παραστάσεων αυτή τη στιγμή.

Πως σχολιάζεται το γεγονός ότι, φέτος, έχουν ανέβει πάρα πολλές θεατρικές παραστάσεις σε σχέση με άλλες χρονιές;
Πάρα πολλές γινόντουσαν κάθε χρόνο. Τώρα που τα τελευταία δύο χρόνια η τηλεόραση έχει εξαφανιστεί πια ως εναλλακτική λύση για τους χιλιάδες άνεργους ηθοποιούς που υπάρχουν ούτως ή άλλως και πριν από την κρίση, έχουν πολλαπλασιαστεί γιατί το θέατρο είναι ο μόνος χώρος στον οποίο μπορούμε να απορροφηθούμε. Οπότε η κρίση στο δικό μας επάγγελμα έφερε ακόμα περισσότερη παραγωγή. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι είναι όλο αυτό βιώσιμο. Είναι μία εξαιρετικά δύσκολη περίοδος για την χώρα μας και είναι, εκ των πραγμάτων, εξαιρετικά δύσκολο και για το δικό μας επάγγελμα. Γιατί το να υπάρχουν πολλές δουλειές, δεν σημαίνει ότι αυτές οι δουλειές τα καταφέρνουν να αντεπεξέλθουν οικονομικά.
Ξεκινάνε πάρα πολλές δουλειές με το “πάμε, με όσα λίγα μέσα έχουμε και ότι βγει”. Αυτό δεν καθιστά βιώσιμο ένα επάγγελμα. Το ότι το παλεύουμε, θέλω να πω, δεν σημαίνει ότι όλα πάνε καλά επειδή υπάρχουν ακόμα πολλές παραστάσεις. Έχουμε κατεβάσει στο βαθμό που μπορούμε να κατεβάσουμε το εισιτήριο ώστε να μπορούν οι παραγωγοί να το κάνουν και να μην αποσυρθούν. Πολύ δύσκολα μπορεί να φθηνύνει κι άλλο το θέατρο, θέλω να πω ότι υπάρχουν πια όλων των ειδών οι πρόσφορες. Νομίζω ότι έχουμε φτάσει περίπου στο όριο του πόσο μπορεί να φθηνύνει το εισιτήριο ώστε να μπορεί ο παραγωγός του χρόνου να ξανακάνει παραγωγή. Να “βγαίνει” αυτό που λέμε, να είναι βιώσιμο και περιμένουμε όλοι με κομμένη την ανάσα να δούμε πως αυτό θα εξελιχθεί, ποιοι θα καταφέρουν να επιβιώσουν την σεζόν.

Κάποιοι συνάδελφοί σας λένε αστειευόμενοι πως θα μάθουν τούρκικα για να καταφέρουν α επιβιώσουν με τόσες τούρκικες σειρές που κυριαρχούν στην τηλεόραση.
Εντάξει, αστειευόμενοι... Κοιτάξτε εμένα δεν με ενοχλούν συγκεκριμένα τα τούρκικα επειδή είναι τούρκικα. Περάσαμε φάσεις με μεξικάνικα και αργεντίνικα, δηλαδή υπήρχε και περίοδος που παιζόντουσαν 4 και 5 ισπανόφωνα στην τηλεόραση. Δεν μας πείραζε τόσο πολύ τότε επειδή αυτό δεν σήμαινε ότι η δική μας παραγωγή έχει εξαφανιστεί. Τότε παιζόντουσαν παράλληλα με αυτά που κάναμε εμείς. Τώρα, τα τούρκικα βγάζουν μάτι και τα συζητάμε γιατί έχουμε καταλήξει να έχουμε μόνο αυτά στην τηλεόραση. Καταλαβαίνετε ότι είναι καθαρά οικονομικοί οι λόγοι. Εγώ όμως δεν έχω κάτι με τους Τούρκους και τα τούρκικα δηλαδή, δεν μου λέει τίποτα από αυτή την πλευρά. Το κακό είναι να εξαφανιστεί η δική μας παραγωγή, είτε μας εκτοπίσουν Τούρκοι με φθηνές σειρές είτε μας εκτοπίσουν Βούλγαροι είτε Μεξικάνοι, το ίδιο μου κάνει. Αυτό που μου κάνει διαφορά είναι το επίπεδο που έχουν. Πρέπει να πω ότι όσο χαζές κι αν είναι οι ιστορίες, εγώ δεν μπορώ να παρακολουθήσω κανένα από αυτά με το μελο εξωφρενικό σαπουνοπερέ που έχουν, από άποψης παραγωγής όμως είναι πολύ καλύτερα από τα μεξικάνικα και τα αργεντίνικα που βλέπαμε τόσα χρόνια. Κι εκείνα όταν παιζόντουσαν prime time μια χαρά τα βλέπανε. Αυτό που έχω να παραδεχτώ όμως είναι ότι (τα τούρκικα) έχουν ένα επίπεδο παραγωγής καλύτερο. Τότε δεν φωνάζαμε τόσο πολύ που γινόντουσαν αλλά λογικό δεν είναι; Τώρα έχουμε μόνο τούρκικα...
Να, πήρε και η ΕΡΤ κάτι εξαιρετικές σειρές αλλά δεν γυρνάει ο κόσμος να τα δει.

Εσείς βλέπετε τηλεόραση; Παρακολουθείτε αυτές τις σειρές;
Εγώ τρέχω περίπου σαν τον Βέγγο. Είναι τόσο πιεστικοί οι ρυθμοί στους οποίους δουλεύω τον τελευταίο καιρό, δεδομένου ότι έχω και το σήριαλ στην τηλεόραση, που δεν έχω παρακολουθήσει φέτος κάτι. Γενικά, αμφιβάλω αν έχει και κάτι να παρακολουθήσω συστηματικά. Βλέπω όμως τηλεόραση, δεν είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που δεν βλέπουν απλώς παρακολουθώ αργά τη νύχτα. Τότε μπορώ, μετά το θέατρο που επιστρέφω σπίτι μου. Οπότε περισσότερο βλέπω τα CSI, Criminal Minds και σειρές που παίζονται εκείνη την ώρα. Κοντεύω να γίνω ειδική στην ανατομία... (γέλια) Και τις εκπομπές τις ενημερωτικές και έρευνας που παίζονται ακόμα εκείνη την ώρα.

Θα θέλατε να παίξετε σε μία σειρά όπως το CSI;
Γιατί να μην ήθελα, χαζή είμαι; Δεν με έχει απασχολήσει ποτέ μία εξωφρενική πιθανότητα. Από που και ως που; Που θα με βρίσκανε δηλαδή να παίξω κι εγώ θα τους έλεγα “ναι”;

Τελευταία βλέπουμε πολλούς Έλληνες ηθοποιούς να κάνουν βήματα στο εξωτερικό, έχουν αυτή την φιλοδοξία...
Κάνουν μία προσπάθεια τώρα που είναι νέοι και ξεκινάνε από την αρχή. Δεν είχα ποτέ αυτή τη λογική. Την εποχή που ξεκινούσα εγώ δεν υπήρχε αυτή η πιθανότητα, δεν υπήρχε αυτό το σκεπτικό καθόλου. Πιστεύω ότι είναι μία απόφαση που πρέπει να την πάρει κάποιος πάρα πολύ σοβαρά. Το να παίζεις κατ\' αρχήν σε μία ξένη γλώσσα είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο, στα όρια του ανέφικτου. Πρέπει να ζήσεις έξω και να κατακτήσεις την γλώσσα στα όρια της μητρικής γιατί το να παίζεις δεν είναι παίρνω ένα κείμενο και το εκφωνώ. Έχει να κάνει με τον τρόπο που σκέφτεται ο ήρωας που παίζεις κι εμείς σκεφτόμαστε στα ελληνικά, είναι πάρα πολύ δύσκολο να παίξεις σε γλώσσα πέραν της μητρικής σου. Εκτός αν φτάσεις να είσαι δίγλωσσος. Αυτά τα πράγματα χρειάζονται μια επένδυση σε σπουδές, σε χρόνο, σε χρήμα. Στη δική μου εποχή ήταν αδιανόητα. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό και δεν ήταν και η φιλοδοξία μου τέτοια. Μακάρι να κατάφερνα να κάνω όλα αυτά να κάνω όλα αυτά που θέλω, όπως τα θέλω στη χώρα μου. Θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη!

Υπάρχει κάποια ελληνική παραγωγή που ζηλέψατε και θα θέλατε να παίξετε;
Πολύ θα ήθελα να παίζω στο “Νησί”, πολύ θα ήθελα να έχω παίξει στο “10”, στα “Εγκλήματα”, στο “Είσαι το ταίρι μου”, στο “Σ\' αγαπώ, μ\' αγαπάς”... Σε πολλά, αλλά δεν γίνεται να παίξεις σε όλα εσύ!

Όσον αφορά την σειρά που παίζετε, πότε ξεκινάτε;
Ξεκινάει την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου και έχουμε μπει στη διαδικασία γυρισμάτων καιρό τώρα.



Φοβηθήκατε με τόσες καθυστερήσεις ότι μπορεί να μην ξεκινήσει καθόλου φέτος;
Είχαμε την διαβεβαίωση ότι θα συνεχίζουμε. Η σειρά είχε μείνει χωρίς φινάλε από πέρυσι. Δεν είχα άγχος ότι δεν θα γίνει καθόλου αλλά και σήμερα που μιλάμε δεν ξέρω για πόσα επεισόδια θα πάμε. Έχουμε ετοιμάσει κάποια και βλέποντας και κάνοντας. Είναι όλο το κλίμα τόσο ρευστό γύρω μας, είναι τέτοια η αβεβαιότητα, σε πολύ σοβαρότερα πράγματα στη χώρα μας από το αν θα πάει ένα σήριαλ, που και 100% να σε διαβεβαιώσουν ότι θα γίνει κάτι δεν μπορείς να είσαι σίγουρος. Μπορεί από στιγμή σε στιγμή να πτωχεύσουμε, οπότε νομίζω ότι εδώ και τρία χρόνια ζούμε υπό διαρκή πίεση άγχους, αβεβαιότητας και απόλυτης ρευστότητας σε όλα. Το 100% και το “αυτό θα γίνει” δεν παίζει ακόμα κι αν στο λένε.

Μέσα σε όλο αυτό το ρευστό κλίμα που βρίσκεται ενέργεια και έμπνευση για να παίζετε; Η υποκριτική είναι κι ένα επάγγελμα που θέλει έμπνευση.
Δεν διεκδικώ τέτοιες πολυτέλειες στην συγκεκριμένη περίοδο. Προσπαθούμε ως κλάδος να επιβιώσουμε κατ\' αρχήν. Την έμπνευση, στην ανάγκη, θα την βρούμε ή την βρίσκουμε εξαιτίας των συνθηκών που ζούμε. Καμιά φορά καλλιτεχνικά έχεις περισσότερα πράγματα να πεις όταν το περιβάλλον τριγύρω κλονίζεται παρά όταν είναι εφησυχασμένο και μέσα στην ευφορία και την ευμάρεια. Απλώς καταλαβαίνω πως, εγώ πως το αισθάνομαι, για άλλα πράγματα θα είχαμε να μιλήσουμε πριν από 7 χρόνια που ζούσαμε άλλη φάση και για άλλα πράγματα έχουμε να μιλήσουμε σήμερα. Αυτό που αισθάνομαι είναι ότι δεν μπορούμε καλλιτεχνικά να κάνουμε ότι δεν συμβαίνει αυτό που συμβαίνει γύρω μας και να ασχοληθούμε με το τι θα ήθελα να παίξω, τι ρόλος θα ήταν αυτός... Θέλω να πω με την ατομική μας φιλοδοξία. Αυτή τη στιγμή το περιβάλλον και η κατάσταση είναι πολύ μεγαλύτερα από τις ατομικές μας περιπτώσεις.

Υπάρχουν και φαινόμενα όπως αυτό με την παράσταση Corpus Cristi στο θέατρο Χυτήριο που κατέβηκε.
Δεν ξέρω την παράσταση, δεν την είδα, έπαιζα ήδη όταν ανέβηκε αλλά δεν με νοιάζει τι είχε μέσα η παράσταση, με νοιάζει ότι δεν πρέπει να κατεβαίνουν έτσι οι παραστάσεις. Επιλέγει το κοινό που θα πάει, δεν είναι παιδάκι που το παίρνεις από το χέρι για να το πας με το ζόρι στο Χυτήριο. Αν η παράσταση έπρεπε να “αποβληθεί”, θα την απέβαλε το κοινό. Δεν μπορεί με το έτσι θέλω να την αποβάλει κανένας άλλος. Είναι θλιβερό φαινόμενο για την δημοκρατία και δυσάρεστο δείγμα για την πνευματική και κοινωνική μας κατάσταση το να συμβαίνει κάτι τέτοιο και να κατεβαίνει με αυτόν τον τρόπο.

Ως μητέρα, σας αγχώνουν όλα αυτά που γίνονται; Γίνεστε έξαλλη με τις πολιτικές εξελίξεις;
Νομίζω πρέπει να είσαι από τον πλανήτη Άρη για να είσαι ανέμελος και αδιάφορος απέναντι σε αυτά που γίνονται. Πολύ περισσότερο που όπως λέτε είμαι μητέρα. Θα μου ήταν και πολύ πιο εύκολο αν δεν ήμουν να το αντιμετωπίσω αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Θα μπορούσα να είμαι πιο επιθετική ή ακραία στις αποφασίσεις που παίρνω αλλά όταν έχω έναν άνθρωπο που περιμένει από μένα, το άγχος και η αγωνία είναι αυτά φορές περισσότερο. Νομίζω πρέπει να είσαι τελείως στον κόσμο σου για να μην καταλαβαίνεις και να μην επηρεάζεσαι από αυτό που συμβαίνει. Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος, σε κανένα κοινωνικό στρώμα που να μην είναι μέρος αυτού του ντόμινο.



Είστε παραδοσιακή μαμά; Όταν διαβάζει είστε από πάνω του;
Όχι, δεν είμαι της άποψης ότι πρέπει να είσαι ακριβώς με αυτό τον τρόπο από πάνω. Επειδή είμαι και παιδί δασκάλας, έχω αυτή την οδηγία κι από τη μαμά μου. Ότι τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αναλαμβάνουν μόνα τους την ευθύνη απέναντι στις υποχρεώσεις τους. Ότι ένα παιδί αν μάθει να διαβάζει μαζί σου από το δημοτικό, είναι κάτι που θα το κουβαλάει μετά για όλα τα χρόνια της ζωής του. Έχω προσπαθήσει να είναι, όσο γίνεται, ανεξάρτητος ο γιος μου σε αυτό αλλά υπάρχουν μέρες σε βοήθεια σε κάτι. Ποιος θα του την δώσει; Ο πατέρας του κι εγώ!

Όταν το πρόγραμμά σας είναι φορτωμένο, όπως αυτή την περίοδο, σας κάνει παράπονα ότι του λείπετε;
Έχει μεγαλώσει με αυτό το παράξενο πρόγραμμα. Ευτυχώς, οι μέρες αυτές που μπορεί να είναι φουλ και να λείπεις όλη την μέρα από το σπίτι εναλλάσσονται με μέρες που δεν έχεις απολύτως τίποτα και είσαι όλη την μέρα μέσα στο σπίτι. Ή αν δεν δουλέψεις στο θέατρο μία σεζόν είσαι κάθε μέρα μέσα στο σπίτι, για όλες τις ώρες. Το χαρακτηριστικό μας είναι η έλλειψη ωραρίου συγκεκριμένου και η έλλειψη ρουτίνας συγκεκριμένης. Δεν είναι αντικειμενικά έλλειψη χρόνου σε σχέση με μία γυναίκα που δουλεύει μέχρι τις 6 ή τις 7 το απόγευμα. Ο χρόνος που έχεις να διαθέσει μία γυναίκα ηθοποιός στο παιδί της είναι περισσότερος απλώς είναι πιο ακατάστατος. Εκεί βέβαια παίζει πάρα πολύ ρόλο, σε εμένα τουλάχιστον, είναι τεράστια η βοήθεια που έχω από τον άντρα μου. Προσπαθεί να κανονίζει τις δουλείες του έτσι ώστε όταν έχω εγώ τεράστιο φόρτο εργασίας να καλύπτει εκείνος την δική μου απουσία από το σπίτι.
Είναι για μένα πολύ σημαντικό να μπορεί να διαμορφώνει το πρόγραμμά του έτσι ώστε το παιδί να μην αισθάνεται ποτέ “εγκαταλελειμμένο”. Αν δεν μπορώ εγώ και έρχεται εκείνη η αποφράδα μέρα που έχω γύρισμα και μετά κατευθείαν παράσταση και θα φύγω το πρωί και θα γυρίσω το βράδυ, εκείνη την ημέρα μπορούμε να κανονίσουμε να είναι ο μπαμπάς στο σπίτι για οτιδήποτε χρειαστεί. Έχω πολύ βοήθεια και από τη μαμά μου βέβαια! Έχω ανθρώπους που με βοηθάνε αλλά δεν μπορώ να πω ότι από τη δουλειά μου, εκτός από το άστατο του ωραρίου, μου έλειψε χρόνος.



Μέσα στον πανικό της καθημερινότητας, χρόνο για τον εαυτό σας έχετε, να κάνετε πράγματα για εσάς;
Όχι, κάνω πράγματα για το παιδί μου! (γέλια) Επειδή μαζεύω κούραση από μια δουλειά που είναι ταυτόχρονα και πνευματική αλλά και σωματική, όταν λέω χρόνο για τον εαυτό μου εννοώ κυρίως χρόνο ξεκούρασης. Εντάξει, έχω βάλει ένα στοιχειώδες πρόγραμμα να κάνω δυο -τρεις φορές την βδομάδα λίγο γυμναστική κι από εκεί και πέρα αυτό που κοιτάω να εξοικονομήσω είναι να βρω λίγο χρόνο να διαβάσω και για ξεκούραση. Δεν είμαι τίγκα στα χόμπι και ούτε έχω την επιθυμία στον ελεύθερό μου χρόνο να κάνω χιλιάδες άλλα πράγματα. Στον ελεύθερό μου χρόνο προσπαθώ να εξοικονομήσω τις δυνάμεις μου κυρίως. Μου λείπει πολλές φορές να μιλήσω για χαβαλέ πολύ ώρα στο τηλέφωνο με τους φίλους μου. Τέτοια πράγματα προσπαθώ να κάνω στον προσωπικό μου χρόνο, όχι τίποτα πιο special. Εμένα με ξεκουράζει να κάνω ήσυχα πράγματα, δεν μου λείπει να βγω έξω. Το αντίθετο, επειδή είμαι σε μία δουλειά που είμαι συνέχεια με πολύ κόσμο και έξω από το σπίτι, η επιθυμία μου είναι να είμαι ήρεμα και μέσα στο σπίτι όταν έχω χρόνο να διαχειριστώ για τον εαυτό μου.



by TLIFE

Μπ. Μαγγίρα: Η πρεμιέρα στη Θεσσαλονίκη, τα ταξίδια χωρίς την κόρη της και τα σχέδια για το τραγούδι!

Η Δευτέρα Παρουσία είναι γεγονός! Έφτασε! Πριν βιαστείς να μας χαρακτηρίσεις τρελούς ή λάτρεις των θεωριών του Νοστράδαμου, να σου πούμε ότι πρόκειται για τη νέα μουσικοχορευτική παράσταση στην οποία συμμετέχει η Μπέττυ Μαγγίρα. Θυμάσαι που σου είχαμε πει ότι κάτι ετοιμάζει!

Μέσα στην δύσκολη πραγματικότητα που βιώνουμε, έρχεται μία κεφάτη παρέα και με πολύ χιούμορ, αγαπημένα τραγούδια, ταχυδακτυλουργικά κόλπα και υπέροχες εκπλήξεις θα την κάνουν λαμπερή!

Μαζί με την Μπέττυ θα εμφανίζονται ο Αντώνης Λουδάρος, ο συνθέτης Στέφανος Κόκκαλης και ο άνθρωπος ορχήστρα Manolo Vega! Το TLIFE επικοινώνησε την ανατρεπτική showwoman για να μας πει όλες τις λεπτομέρειες...

Για την παράσταση
Είναι μία μουσική παράσταση και θα γίνεται κάθε Δευτέρα στις 22:00 στο Bungalow White στη Θεσσαλονίκη. Ξεκινάμε 5 Νοέμβρη και θα λέγεται Δευτέρα Παρουσία και πέφτει και Δευτέρα οπότε ταιριάζει ωραία! (γέλια) Ξεκινάμε και αν όλα πάνε καλά θα δούμε μέχρι πότε θα πάνε. Θα δούμε κι από την κατάσταση.... Υπάρχει μία περίπτωση να γίνει διήμερο, απλά θέλαμε να δούμε πως θα πάει και δεύτερον και οι υποχρεώσεις των άλλων δεν το επιτρέπουν. Ο Στέφανος έχει το Τσαντίρι, ο Αντώνης το θέατρο. Βλέποντας και κάνοντας! Ας ξεκινήσουμε πρώτα με το καλό...

Για τους συνεργάτες της
Έχω ξαναδουλέψει μαζί με τον Αντώνη στους “Εντιμότατους κερατάδες” αλλά τώρα και σε live, που δεν έχω ξαναδουλέψει μαζί του με αυτό τον τρόπο. Ούτε με τον Στέφανο έχω δουλέψει παρόλο που έχουμε συναντηθεί σε διάφορα, όπως στη Μενεγάκη. Όσον αφορά τον Manolo είναι συνεργάτης μου χρόνια και στις περισσότερες δουλείες που έχω κάνει είτε μόνη μου είτε με την Ματθίλδη ήτανε, οπότε τον ξέρω.

Για τα ταξίδια μακριά από την κόρη της
Μια μέρα θα ταξιδεύουμε και την άλλη θα επιστρέφουμε. Θα δούμε πως θα είναι κι αυτό. Είναι η πρώτη φορά που θα φεύγω εκτός Αθήνας και έχω και το παιδί και θέλω κι εγώ να δω πως θα γίνεται... Βέβαια και με αγχώνει αυτό, πάρα πολύ. Καλά μόνη της δεν θα είναι, θα έχει τον μπαμπά, την γιαγιά, τον παππού... Κάθεται και με τους παππούδες και με τις γιαγιάδες και τον άντρα μου. Δεν έχω τέτοια θέματα και προβλήματα, είναι μια χαρά. Σίγουρα όμως θα μου λείπει πολύ. Κι αν φεύγω από Δευτέρα απόγευμα για να παίξω βράδυ και να γυρίσω Τρίτη μεσημεράκι, είναι μια μέρα ουσιαστικά. Θα δούμε πως θα γίνει, θα το δοκιμάσουμε!



Για το τραγούδι της και τα μελλοντικά σχέδια (Η Μπέττυ είχε άρει μέρος σε έναν διεθνή μουσικό διαγωνισμό)
Έγινε ο διαγωνισμός και βγήκαμε πέμπτοι. Πήγαμε αρκετά καλά και είχε και χώρες από όλο τον κόσμο. Πιστεύω ότι επειδή έγινε στα μέσα του καλοκαιριού και έλειπα κι εγώ για διακοπές, δεν μπόρεσα να ασχοληθώ όσο θα ήθελα να βρεθεί μία εταιρία να μας εκπροσωπήσει και να εξελιχθεί. Να μπορεί να παίξει και στα μαγαζιά. Θέλει πολύ τρέξιμο όλο αυτό. Εγώ δεν πρόλαβα να ασχοληθώ. Με το που ήρθα από διακοπές λίγο που ξεκίνησαν τα σχολεία, λίγο το πρωί που πηγαίνω στο Κολωνάκι στο καφέ του άντρα, δεν μπόρεσα να ασχοληθώ. Δεν θα το αφήσω όμως έτσι γιατί υπάρχει μία περίπτωση με τον Manolo, που είναι και ο δημιουργός του τραγουδιού, να το εξελίξουμε, να γράψουμε κι άλλα τραγούδια και να κάνουμε μία πιο ολοκληρωμένη δουλειά. Αλλά όλα μαζί δεν γίνονται, σιγά σιγά. Ήταν σαν προάγγελος αυτό!
Με ενδιαφέρει το τραγούδι. Όχι ότι ξαφνικά τα παρατάω όλα και γίνομαι τραγουδίστρια. Παράλληλα,γιατί βοηθάει γιατί μπορούμε να λέμε τα τραγούδια στις ζωντανές εμφανίσεις μας.
By TLIFE