Άντα Λιβιτσάνου: “Περιμένω πώς και πώς να επιστρέψω στο Your face sounds familiar”

Για όσους δεν την ξέρουν φαντάζει απίστευτο αυτό που έκανε πριν λίγες μέρες. Η Άντα Λιβιτσάνου μοιράστηκε μέσα από τη σελίδα της στο facebook την περιπέτεια που είχε με την υγεία της. Μίλησε για τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο (κακοήθη όζο) του θυρεοειδούς που αφαίρεσε. Ο στόχος της ήταν να ευαισθητοποιήσει και να παρακινήσει τον κόσμο να κάνει προληπτικές εξετάσεις. Για εμάς που έχουμε την χαρά να την ξέρουμε λίγο παραπάνω η κίνηση αυτή ταιριάζει απόλυτα στο χαρακτήρα της. Απρόβλεπτη, λίγο τρελή, γεμάτη ενέργεια αλλά και πολλές ευαισθησίες.

Τώρα, είναι στο σπίτι της και αναρρώνει από τη δύσκολη επέμβαση. Γι' αυτό δεν την είδαμε και στο show της Κυριακής. Παρακολούθησε το 8o live του Your face sounds familiar από την τηλεόραση και ανυπομονεί να επιστρέψει και πάλι!

H ταλαντούχα performer, γιατί η Άντα δεν είναι μόνο καλή ηθοποιός αλλά έχει και πολύ ωραία φωνή, μίλησε στο TLIFE για τον λόγο που κοινοποίησε την περιπέτειά της, για την συμμετοχή της στο show, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, το ταλέντο “έκπληξη” αλλά και τα επόμενα επαγγελματικά της σχέδια!



Your face sounds familiar! Ένα concept που νομίζω σου ταιριάζει γάντι. Σε έχει δυσκολέψει καθόλου;
Σε ευχαριστώ! Εννοείται πως με έχει δυσκολέψει. Αν ήταν εύκολο άλλωστε τι κίνητρο θα είχα; Το διασκεδάζω πάρα πολύ και περιμένω πως και πως να επιστρέψω.

Τι σε έκανε να συμφωνήσεις να είσαι στο συγκεκριμένο show;
Το γεγονός ότι συνδυάζει με χιούμορ και δημιουργικότητα το τραγούδι με την μίμηση, το γέλιο με την συγκίνηση και ότι κάθε εβδομάδα ανακαλύπτεις έναν άλλο άνθρωπο με τον οποίο μπορεί να έχεις κοινά που δεν φανταζόσουν πότε.

Όλα αυτά που ακούγονται κατά καιρούς από τους τηλεκριτικούς σε επηρεάζουν;
Kαθόλου.



Στο 8ο live απουσίαζες για μια σοβαρή επέμβαση. Έδωσες όμως μέσα από το facebook σου ένα πολύ όμορφο μήνυμα στον κόσμο. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να το μοιραστείς; (δες εδώ τι έγραψε στην σελίδα της)
Θεώρησα ότι αν δεν το μοιραζόμουν θα έμπαινα στην κατηγορία της αμοιβάδας. Πάντα πίστευα και πιστεύω ότι το να είσαι δημόσιο πρόσωπο φέρει και μία “ευθύνη”. Επηρεάζεις τους γύρω σου. Εγώ πάντα θέλω να βοηθάω με την παρουσία μου. Θεωρώ ότι είμαστε όλοι τρωτοί και το να έκρυβα κάτι τόσο σοβαρό θα ήταν τελείως εκτός του χαρακτήρα μου. Είμαστε πάνω απ' όλα άνθρωποι και πρέπει ο ένας να βοηθάει τον άλλο.
Ελπίζω και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να προσέχουμε όλοι περισσότερο την πρόληψη της υγείας μας.



Ποια είναι η πιο αγαπημένη σου μεταμφίεση μέχρι σήμερα και ποια σε δυσκόλεψε;
Η πιο αγαπημένα δύσκολη μεταμφίεση ήταν η Lady Gaga μέχρι στιγμής. Βεβαίως και η Sinead O' Connor αλλά στην αγαπημένη Lady Gaga έπρεπε να συνδυάσω πολύ καλά σε πολύ μικρο διάστημα πολλά πράγματα και η αλήθεια είναι ότι την καταχάρηκα και πέρασα καταπληκτικά μαζί της.

Ποιον θα ήθελες να σου δοθεί η δυνατότητα να κάνεις; Έχεις ζηλέψει κάποιον που έχουν κάνει οι συμπαίκτες σου;
Αμέ ! Madonna που έκανε η Κρυσταλλία, Amy Winehouse που θα κάνει η Θωμαή, Marilyn Monroe που έκανε η Σύλβια, Prince που έκανε ο Γκάνος... μου αρέσουν τόσα πολλά, τόσο διαφορετικά που δεν φαντάζεσαι. Αλλά χαίρομαι πάρα πολύ όταν τα κάνουν οι άλλοι. Άλλωστε τα περισσότερα από αυτά τα τραγούδια έχω την δυνατότητα να τα πω live σε συναυλία οπότε δεν στεναχωριέμαι και πολύ.

Πρόσφατα, εντοπίσαμε στο YouTube ένα τραγούδι που έχεις γράψει εσύ. Δεν ξέραμε ότι έχεις και αυτό το ταλέντο...
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Πραγματικά προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση να τραγουδήσεις κάτι το οποίο έχει τύχει να γράψεις εσύ. Δεν γράφω συχνά στίχους αλλά καμιά φορά συμβαίνει και έρχονται, μετά όλα και κουμπώνουν σαν παζλ.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να ευχαριστήσω τον hayate kirino για την μουσική/ενορχήστρωση και πίστη σε έμενα.

Ξέρουμε ότι κάνεις live με την μπάντα σου. Ετοιμάζεις και κάτι δισκογραφικό;
Live έκανα μέσα στον χειμώνα και θα κάνουμε επιλεκτικά κάποια μέσα στο καλοκαίρι όπου θεωρώ ότι θα παρουσιάσω και κάποια κομμάτια από το project .

Έχω την χαρά και τύχη να έχω στο πλάι μου τον αδελφό μου Αλέξανδρο Λιβιτσάνο στα πλήκτρα και είμαστε σε φάση που σχεδιάζουμε το νέο ''έγκλημα'', δηλαδή το πρόγραμμα για τα live καλοκαιριού. Οπότε beware, stay tuned and keep your spirits up!

By TLIFE

Ηλ. Χωραφάς: Ο διάσημος μπαμπάς, η κινηματογραφική συνεργασία και τα επόμενα τους σχέδια!

Το μήλο πέφτει κάτω από την μηλιά λένε! Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κανόνας επιβεβαιώνεται αφού και τα δύο παιδιά του Γιώργου Χωραφά ακολούθησαν τα χνάρια του. Η κόρη του Ζωή είναι ηθοποιός και ο γιος του Ηλίας διάλεξε την σκηνοθεσία. Μάλιστα, είχε την τύχη στο κινηματογραφικό του ντεμπούτο να συνεργαστεί με τον διάσημο μπαμπά του! Το TLIFE είχε συναντήσει τον Ηλία Χωραφά στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης όπου παρουσιάστηκε το “Αδέσποτα στην καρδιά της Αθήνας”.

Ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος σκηνοθέτης έχει πάρει την σεμνότητα και την ευγένεια του μπαμπά του και όταν του ζήτησα να κάνουμε μία κουβεντούλα για την συνεργασία τους, η απάντησή του ήταν θετική. Βέβαια, είχαμε την δυσκολία της γλώσσας αφού ο Ηλίας γεννημένος στο Παρίσι, έχει μητρική γλώσσα τα γαλλικά. Η συνέντευξή μας έγινε λοιπόν στα αγγλικά για να είμαστε και οι δύο επί ίσοις όροις. Κι αυτά που μας είπε ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέροντα και μας βοήθησε να τον γνωρίσουμε καλύτερα ενώ μας αποκάλυψε και την επόμενη συνεργασία του με τον μπαμπά του!



Παρόλο που προσπάθησες να ξεφύγεις από τον καλλιτεχνικό χώρο κάνοντας σπουδές στην Κοινωνιολογία δεν τα κατάφερες. Θεωρείς ότι σου έκανε καλό που σπούδασες κάτι άλλο ή τελικά σε καθυστέρησε από κάτι που ήταν το πάθος σου;
Ακολούθησα το μονοπάτι που θεώρησα ότι θα με οδηγήσει στη μόρφωση. Ξεκίνησα σπουδάζοντας κοινωνιολογία και ανθρωπολογία, ολοκληρώνοντας την ακαδημαϊκή μου πορεία με ένα μεταπτυχιακό. Μου δόθηκε η ευκαιρία να συλλογιστώ επί ενδιαφερόντων θεμάτων με τρόπο ανοιχτόμυαλο με αναφορές παγκοσμίως σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Πίστευα ότι σπουδάζοντας σε αυτό το επίπεδο θα μου δινόντουσαν τα κατάλληλα εφόδια και η απαιτούμενη μεθοδολογία για να ακολουθήσω τελικά το μονοπάτι της παραγωγής ντοκιμαντέρ.

Γεννήθηκες στο Παρίσι από Αμερικανίδα μαμά και Έλληνα μπαμπά. Σε ποια χώρα νιώθεις ποιο κοντά;
Πάντα εκπλήσσομαι με τέτοιες ερωτήσεις! Πρέπει να επιλέξω ένα από τα δύο; Γιατί; Και με τους δύο πολιτισμούς νιώθω κοντά, και με ανέθρεψαν σε διαφορετικά επίπεδα.



Τι είναι αυτό που σου αρέσει όταν έρχεσαι στην Ελλάδα και τι θα θυμάσαι από το τελευταίο σου ταξίδι εδώ;
Περισσότερο μου αρέσει η αίσθηση πως είσαι σπίτι, όπως όταν ήμουν εδώ το προηγούμενο Μάρτιο για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Πώς προέκυψε η ιδέα για το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ και η συνεργασία με τον μπαμπά σου;
Όταν μάθαμε με τον πατέρα μου ότι κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004 στην Αθήνα, είχαν δηλητηριαστεί χιλιάδες αδέσποτα, είχαμε και οι δύο συγκλονιστεί. Το 2009, πήγαμε στην Αθήνα και ακολουθήσαμε τα αδέσποτα, ώστε να συναντήσουμε τους ανθρώπους που τα φρόντιζαν. Εκείνοι μας εξήγησαν τις δυσκολίες που έπρεπε να ξεπεράσουν για να βοηθήσουν τα αδέσποτα καθώς και το άγχος που τους προκαλεί η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Τότε καταλάβαμε ότι όλα αυτά κάπως συνδέονταν, και έτσι νιώσαμε ότι πρέπει να διηγηθούμε την ιστορία αυτή απ' την οπτική των αδέσποτων.

Είναι αυστηρός μαζί σου μιας και είναι και ο παραγωγός σου σε αυτή τη δουλειά ή σε αντιμετωπίζει σαν μπαμπάς;
Δεν είναι το τυπικό ελληνικό πατριαρχικό μοντέλο, και επομένως η εμπειρία της συνεργασίας μας ήταν μια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά, καθώς ποτέ ξανά δεν είχαμε δουλέψει μαζί. Βέβαια, συζητήσαμε αρκετά το τί θέλαμε να εκφράσουμε και πώς με αυτό το ντοκιμαντέρ θα αφυπνίζαμε τις συνειδήσεις του κόσμου σχετικά με τα δικαιώματα των ζώων στην Ελλάδα.



Στεναχωρήθηκες που δεν πήρες κάποια βράβευση από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης;
Δεν το περίμενα ότι θα βραβευόμουν. Ένιωσα πραγματικά τυχερός που η ταινία μας επιλέχθηκε ανάμεσα σε τόσες άλλες υπέροχες δουλειές, και που είχαμε την ευκαιρία να την παρουσιάσουμε στο κοινό της Ελλάδας.

Τι μήνυμα θες να περάσεις με αυτό το ντοκιμαντέρ;
Ο σκοπός του έργου είναι να παρουσιάσει την κατάσταση που επικρατεί με τα αδέσποτα σε όλον τον κόσμο, είτε πρόκειται για αδέσποτα που εγκαταλείφθηκαν είτε για εκείνα που γεννήθηκαν στον δρόμο. Αφορά σε ψυχές που τις περισσότερες φορές απειλούνται και αγνοούνται από βάναυσους ανθρώπους. Ταυτόχρονα φέραμε στο προσκήνιο τις σφαγές που γίνονται σε διάφορες χώρες όταν φιλοξενείται ένα διεθνές αθλητικό γεγονός, για χάρη του τουρισμού.Ελπίζω ότι η ταινία αυτή θα βοηθήσει στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τα αδέσποτα, καθώς και θα ενδυναμώσει όσους τα φροντίζουν και παλεύουν για την ευζωία τους κάθε μέρα.



Αν εσύ επέστρεφες στη ζωή σαν σκύλος, όπως συνηθίζεται να ρωτάται στην παρουσίαση του ντοκιμαντέρ, θα ήθελες να είσαι αδέσποτο ή κατοικίδιο;
Εάν μετενσαρκωνόμουν σε ζώο, θα ήθελα να επιστρέψω ως αδέσποτο που υιοθετείται από μια στοργική και προστατευτική οικογένεια, γιατί αυτό είναι ότι καλύτερο μπορώ να ευχηθώ για αυτά.

Θα ήθελες να συνεργαστείς ξανά με τον πατέρα σου ή με την αδερφή σου που κάνει τα πρώτα της βήματα στην υποκριτική;
Η αδελφή μου Ζωή είναι αρκετά ταλαντούχα και είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα συνεργαστούμε. Σχετικά με τον πατέρα μου, έχω δουλέψει μαζί του, επειδή ήταν ο κατάλληλος ηθοποιός για τον ρόλο που ψάχναμε, σε ένα νέο και πολύ ενδιαφέρον πρότζεκτ που ονομάζεται "3Χ3" του Damien Javelle, που βρίσκεται ακόμα στην παραγωγή αλλά έχει ήδη κερδίσει το βραβείο της κριτικής επιτροπής στο φεστιβάλ "Webfast" στο Λος Άντζελες.
By TLIFE

Για καφέ, με τον Ben Affleck και τα άλλα παιδιά!

Αν ζούσες στο Λος Άντζελες σίγουρα θα είχες πετύχει αυτό το αγόρι στους δρόμους της πόλης με έναν καφέ στο χέρι! Είτε συνοδεύοντας τις κόρες του στο σχολείο είτε κάνοντας βόλτα με την –τυχερή που τον έχει- σύζυγό του, Jennifer Garner ή απλά πηγαίνοντας να κάνει τις δουλείες του! Ο Ben λατρεύει τον καφέ και αυτό είναι κάτι στο οποίο ταιριάζουμε σίγουρα και αν ερχόταν στην Ελλάδα θα ήξερα που να τον πάω για να απολαύσει τον καλύτερο. Γιατί ο καφές είναι πράγμα ιερό! Τουλάχιστον για μένα και δύο ακόμα τουλάχιστον ανθρώπους που ξέρω. Είναι μια αγαπημένη συνήθεια, είναι στιγμές…


Όταν ξυπνάω το πρωί χαίρομαι γιατί στα πρώτα πράγματα που θα απολαύσω είναι ο καφές μου. Όταν πηγαίνω στη δουλειά ανυπομονώ να πάρω τηλέφωνο να παραγγείλω. Όταν θέλω να δω τους φίλους μου διαλέγουμε το αγαπημένο μας στέκι για καφέ. Στα ταξίδια ένας δυνατός καφές με κρατάει σε εγρήγορση. Στην παραλία είναι απαραίτητος για να με ξεδιψάσει. Στο σπίτι είναι ο πιο γλυκός τρόπος για να γκρινιάξω στη μαμά μου γιατί ακόμα δεν μου τον έχει φέρει στο γραφείο ή στο μπαλκόνι. Κακομαθημένη, ξέρω, αλλά η μανούλα το κάνει πάντα με ευχαρίστηση!



Συνήθως, επιλέγω freddo espresso γλυκό. Το μόνο που αλλάζει είναι το μέρος που θα τον πιω ή η παρέα. Πρέπει βέβαια να εξομολογηθώ ότι παλιά, δεν δοκίμαζα καθόλου εύκολα νέες γεύσεις και χρειάστηκε πολύ προσπάθεια από την κολλητή μου για να αλλάξει αυτό. Τώρα, ζηλεύω όλους τους καφέδες!



Τον καφέ της Μαρκέλλας που παίρνει από τον δρόμο λίγο πριν έρθει στο γραφείο, τον καφέ του Λευτέρη που φτιάχνει μόνος του με την καινούρια μηχανή μας, τον καφέ που κουβαλάει το delivery για να το δώσει σε όποιον έχει παραγγείλει…. Ευτυχώς που η Νατάσσα, που είναι η διπλανή μου, δεν πίνει καφέ οπότε γλιτώνω μία ζήλια.

Μιλώντας λοιπόν για τον καφέ θα μπορούσα να σου πω χιλιάδες ιστορίες προσωπικές και όχι. Ιστορίες που αρχίζουν, εμπεριέχουν ή τελειώσουν με έναν καφέ. Προτίμησα όμως να σου παρουσιάσω κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές του cinema που έχουν μέσα… καφέ! Εννοείται πως ζηλεύω σε όλες!


Pulp Fiction (John Travolta και Samuel Jackson)


Amelie (Audrey Tautou)


You've got mail (Tom Hanks και Meg Ryan)


The bucket list (Jack Nicholson)


The usual suspects (Chazz Palminteri)


The devil wears prada (Anne Hathaway)


Runway Jury (Dustin Hoffman και Rachel Weisz)


The town (Ben Affleck και Rebecca Hall)

Kαι για το τέλος σου φύλαξα το καλύτερο! Ακόμα κι αν δεν είσαι λάτρης του καφέ θα εντυπωσιαστείς με αυτό εδώ που κατάφερε ο Kazuki Yamamoto, μπαρίστα από την Οσάκα. Έκανε την τέχνη του καπουτσίνο τρισδιάστατη! Δες το βίντεο και θα καταλάβεις!

P. S. Ψάξε στο YouTube το τραγούδι Black Coffee από την Ella Fitzgerald


By TLIFE

Άσε μας ρε Κοέλιο!

«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το πετύχεις». Πόσες φορές δεν έχεις ακούσει, διαβάσει ή πει αυτή την ατάκα του Πάολο Κοέλιο;  Είναι κάτι που κουβαλάμε από τα παιδικά μας χρόνια όσοι έχουμε διαβάσει «Αλχημιστή» και το πιστεύουμε γιατί είμαστε υπερβολικά ρομαντικοί και αισιόδοξοι. Είναι που θέλουμε κιόλας κάποιος άλλος να κάνει τη «βρώμικη» δουλειά για μας. Το ρίχνουμε στο σύμπαν, στο Μέρφι, στο timing και σε άλλα τέτοια.

Κανένα σύμπαν όμως δεν θα κάνει αυτό που δεν κάνεις εσύ. Αν θες κάτι πήγαινε να το πάρεις. Προσπάθησε τουλάχιστον, κάνε την κίνησή σου. Αν δεν έρθει, ε, πώς να το κάνουμε θα είναι επειδή δεν σε θέλει. Κανένα σύμπαν! Απλά δεν σε θέλει!

Άσε τις θεωρίας συνομωσίας κατά μέρους. Φώναξε: «Άσε μας ρε Κοέλιο» και προχώρα. Τους ρομαντικούς και τους αισιόδοξους τους αγαπάνε όλοι. Τους γκρινιάρηδες και τους μοιρολάτρες ούτε ο Κοέλιο…

Who else is fine?

Ο Ross Geller είναι ο αγαπημένος μου από τα Φιλαράκια. Μπορεί να δυσκολεύομαι να διαλέξω το καλύτερο επεισόδιο ή ποια σεζόν μου αρέσει πιο πολύ απ’ όλες, αλλά εύκολα μπορώ να σου πω ότι από τους 6 κεντρικούς χαρακτήρες ξεχωρίζω εκείνον. Μην σου πω ότι ταυτίζομαι μαζί του και στις 10 σεζόν της σειράς.



Έχω γελάσει άπειρες φορές με τον Ross και πολλές από τις ατάκες του έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητάς μου. Έχω πει το “I’m fine” εκατομμύρια φορές, το έχω κάνει status, το έχω βάλει profile picture… Μόνο tattoo δεν το έχω κάνει ακόμα. Χμμ...



Who else is fine?

Season 10, Episode 2 και ο γλυκούλης Καθηγητής Παλαιοντολογίας δίνει ρέστα!

Ψάχνοντας όμως το συγκεκριμένο απόσπασμα στο YouTube, χάθηκα ανάμεσα σε τόσα άλλα. Κάθε φορά το ίδιο μου συμβαίνει! Ξεκινάω για ένα μικρό βίντεο και καταλήγω να έχω περάσει ώωωωωωρες ολόκληρες χαζεύοντας αποσπάσματα και στέλνοντας κάποια από αυτά στη Δήμητρα και τη Ράνια. Τα δικά μου "φιλαράκια"! Που ξέρουν πότε λέω ''I'm fine'' και το εννοώ!



Με τις φίλες μου μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για την συγκεκριμένη σειρά. Σε πολλές από τις συζητήσεις μας, χωρίς καν να το επιδιώκουμε, μας έρχονται στο μυαλό σκηνές. Η Δήμητρα συνηθίζει να μας τις περιγράφει και να γελάει τόσο πολύ που, καμιά φορά αν και δεν θυμόμαστε το συγκεκριμένο επεισόδιο, γελάμε με τον τρόπο της. Η Ράνια από την άλλη ξέρει απ’ έξω όλους τους διαλόγους. Ντάξει, της Αγγλικής Φιλολογίας είναι οπότε δικαιολογείται να είναι σπασικλάκι σε αυτό. Όνειρό μας φυσικά είναι να φτιάξουμε κάποτε το δικό μας Central Perk!

Τα φιλαράκια όλου του κόσμου πίνουν καφέ στο Central Perk!

Κάποιες φορές, χρησιμοποιούμε τα Φιλαράκια και σαν κριτήριο για να κάνουμε παρέα ή όχι με καινούριους ανθρώπους που γνωρίζουμε. Είναι το πρώτο τεστ που πρέπει κάποιος να περάσει! "Τι; Δεν βλέπει Φιλαράκια; Εντάξει, δεν έχει χιούμορ!" Γίνεται να μην γελάσεις με σκηνές όπως οι παρακάτω;

Κάπως έτσι αποφάσισα αυτό το πρώτο blog να έχει αυτό το θέμα. Με την ελπίδα ότι θα περάσω το πρώτο «τεστ» και θα γίνεις το διαδικτυακό μου "φιλαράκι" στα επόμενα που θα ακολουθήσουν…

P. S. Ψάξε στο YouTube "I'll Be There For You" από τους The Rembrandts
By TLIFE

Δεν θες την αγάπη όλου του κόσμου αλλά του ενός και μοναδικού!

Αυτό είναι που σε κάνει τελικά στη ζωή σου ευτυχισμένο. Να έχεις την αγάπη. Όχι όμως απαραίτητα την αγάπη όλου του κόσμου, αλλά ενός ανθρώπου που είναι για σένα μοναδικός. Αν βρεις έναν τέτοιο άνθρωπο, που να σημαίνει για σένα πολλά και αυτός ανταποκρίνεται, τότε αυτό είναι ο ορισμός της ευτυχίας. Μετά, το θέμα είναι πόσο θα κρατήσει. Οι άνθρωποι πια, δυστυχώς, δεν πιστεύουν στο "για πάντα". Δεν έχει όμως να κάνει με την διάρκεια αλλά με την ουσία, την αληθινή αγάπη!

Για να το πούμε πιο απλά, όπως θα το έλεγαν τα παιδιά, είναι η ιστορία του Μικρού Πρίγκιπα με το τριανταφυλλάκι του. Είναι για εκείνον τόσο ξεχωριστό γιατί του έχει αφιερώσει τον χρόνο και την ενέργειά του. Μόνο που εδώ ισχύει και το "για πάντα". Ακόμα κι όταν χρειάστηκε να ταξιδέψει σε άλλους πλανήτες ο Μικρός Πρίγκιπας το είχε συνεχώς στο μυαλό του και ήθελε να επιστρέψει σε εκείνο...

Αυτό το βιβλίο, εκτός από το ότι είναι το αγαπημένο μου, θεωρώ ότι θα μπορούσε να είναι εγχειρίδιο αγάπης! Όσες φορές και να το διαβάσω λειτουργεί λυτρωτικά μέσα μου. Διάβασε ένα μικρό χαρακτηριστικό απόσπασμα...

"-Πήγαινε πάλι να δεις τα τριαντάφυλλα, θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο.

- Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις κι εγώ θα σου κάνω δώρο ένα μυστικό.

Ο μικρός πρίγκιπας έφυγε για να πάει να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα:

- Δεν είναι ολότελα όμοια με το δικό μου, ακόμη δεν είσαστε, τους είπε. Κανείς δεν σας έχει εξημερώσει και σεις δεν έχετε εξημερώσει κανένα. Είσαστε όπως ήταν η αλεπού μου. Κι εκείνη δεν ήταν παρά όμοια με εκατό χιλιάδες άλλες. Όμως εγώ την έχω κάνει φίλη μου κι είναι τώρα μοναδική στον κόσμο.

Και τα τριαντάφυλλα έδειξαν να τα 'χουν πειράξει πολύ τα λόγια του μικρού πρίγκιπα.

- Είσαστε όμορφα, μα είσαστε άδεια, πρόσθεσε. Κανείς δεν θα μπορούσε να πεθάνει για σας.

Σίγουρα, κάποιος τυχαίος περαστικός, βλέποντας το δικό μου λουλούδι θα νόμιζε πως σας μοιάζει. Μα, από μόνο του αυτό, είναι πιο σημαντικό από όλα εσάς, γιατί εγώ το ποτίζω, το προφυλάσσω κάτω από ένα γυάλινο δοχείο. Γιατί είναι αυτό που εγώ προφύλαξα με το παραβάν. Γιατί αυτό είναι που του σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο ή τρεις που τις άφησα για να γίνουν πεταλούδες). Γιατί αυτό είναι εκείνο που το άκουσα να παραπονιέται ή να περηφανεύεται ή, μάλιστα, μερικές φορές να σωπαίνει. Γιατί είναι το τριαντάφυλλό μου.

Και γύρισε προς την αλεπού.

- Γεια σου, είπε ...

- Γεια σου, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: δεν βλέπει κανείς πολύ καλά παρά μονάχα με την καρδιά. Ότι είναι σημαντικό, δεν το βλέπουν τα μάτια.

- Ότι είναι σημαντικό δεν το βλέπουν τα μάτια, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.

- Είναι ο χρόνος που έχεις χάσει για το τριαντάφυλλό σου και που το κάνει τόσο σημαντικό.

- Είναι ο χρόνος που έχω χάσει για το τριαντάφυλλό μου ... έκανε ο μικρός πρίγκιπας, για να το θυμάται.

- Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Όμως εσύ δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Να γίνεις υπεύθυνος για πάντα εκείνου που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου ...

- Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου... επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας, για να μην το ξεχάσει."

Έλσα Τόλη: Η ζωή στο Λουτράκι, τα δύο παιδιά και το νέο επαγγελματικό της βήμα!

Στα γραφεία του TLIFE είχαμε μία πολύ όμορφη επίσκεψη πριν από μερικές μέρες! Η Έλσα Τόλη μας επισκέφτηκε με την “πραμάτειά” της. Το πρώην μοντέλο που ζει πλέον μόνιμα στο Λουτράκι και ασχολείται εκτός από την ανατροφή των δύο παιδιών της και με την κατασκευή κοσμημάτων. Μπαίνει στο internet, ενημερώνεται και ότι βλέπει θεωρεί ότι μπορεί να το κάνει με διάφορα υλικά που βρίσκει.

“Δεν πετάω τίποτα, τα φτιάχνω όλα και τα κάνω αγνώριστα”, μας εξηγεί. Περισσότερες λεπτομέρειες για τα κοσμήματά της θα μάθεις σε λίγες μέρες στην στήλη του fashion. Εμείς την ρωτήσαμε για την ζωή της μακριά από την Αθήνα, αν της λείπει η τηλεόραση, σε τι έχει αλλάξει μετά την μητρότητα, αν θα ήθελε άλλο παιδί και αν θα έκανε ποτέ πλαστική!

Πώς μπορείς να συγκεντρώνεσαι σε αυτό που κάνεις έχοντας τα παιδιά στο σπίτι;
Όταν φτιάχνω κάτι δεν είναι τα παιδιά μαζί μου. Τα παίρνει ο άντρας μου ή τα βάζει για ύπνο. Εγώ για να κάνω αυτά που κάνω πρέπει να είμαι μόνη μου και να είμαι συγκεντρωμένη. Είναι ένα είδος τέχνης .Έχω ένα χώρο στο σπίτι που είναι όλο απλωμένα μέσα εκεί, μπαίνω και λέω θα κάνω αυτό και αυτό! Αν βρεθεί αυτό το δωμάτιο ανοιχτό, μπαίνουν μέσα λες και είναι παιδότοπος!

Έχεις κάποιον άνθρωπο που σε βοηθάει σ' αυτό;
Κατά καιρούς έχω φίλες μου που τους ζητάω να με βοηθήσουν, όταν έχω να βγάλω μια- δυο παραγγελίες ή όταν μου έχει έρθει μια ιδέα και θέλω να την βγάλω εκείνη την ώρα. Είναι πρόθυμες!

Το γεγονός ότι είσαι αναγνωρίσιμη σε βοήθησε στο καινούργιο κομμάτι που έχεις ξεκινήσει;
Άλλες φορές ναι και άλλες εντάξει έλεγαν ποια είναι νομίζει ότι είναι τώρα που θα φοράμε τα πράγματα της. Μπορεί όλο αυτό να σου γυρίσει μπούμερανγκ! Αν αρέσει αυτό που φτιάχνω θα πουληθεί, δεν νομίζω ότι πουλάω γιατί είμαι αναγνωρίσιμη. Αν φτιάχνω κάτι και το φοράνε κάποιες επώνυμες που έχω αυτή τη δυνατότητα στο να προωθώ τα πράγματα και να φαίνονται πιο πολύ.

Το ότι ασχολείσαι με αυτό φαντάζομαι πως είναι κάτι που σε γεμίζει. Αν σου γινόταν μια πρόταση με καλά χρήματα να κάνεις κάτι στην τηλεόραση, θα επέστρεφες στο χώρο; Σου λείπει;
Μου λείπει, ναι! Απλά είναι και τα πράγματα δύσκολα, τα καλά χρήματα είναι σχετικά. Θα μου άρεσε να κάνω πιο συγκεκριμένα πράγματα, όχι να είμαι ένα πάνελ και να σχολιάζω το ντύσιμο και βάψιμο. Θα ήθελα κάτι πιο δημιουργικό, κάτι που να βοηθάει την κατάσταση, έναν έρανο, ένα φιλανθρωπικό, κάτι που να έχει σχέση με τα παιδιά, με ζώα. Να έχει δημιουργία μέσα. Αυτό θα με γέμιζε!

Από τη στιγμή που έγινες μαμά σκέφτεσαι διαφορετικά σαν άνθρωπος;
Σίγουρα! Μη σου πω πως, άρχισα να σκέφτομαι! Όταν δεν υπήρχαν τα παιδιά ήταν όλα χαλαρά και ότι συμβεί δεν είχα πρόγραμμα. Τώρα υπάρχει ένα πρόγραμμα, υπάρχει ένας στόχος! Είναι τελείως διαφορετικός ο τρόπος ζωής μου από πριν.

Είναι κάτι που ονειρευόσουν από μικρή το να κάνεις οικογένεια;
Ναι από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου ήθελα να κάνω οικογένεια και 18 χρονών να μου τύχαινε να κάνω παιδί, θα το έκανα! Δεν έχω προκαταλήψεις σε ηλικίες. Ο πρώτος μου στόχος είναι να είμαι με κάποιον που θα μπορούσε να αντεπεξέλθει, να μεγαλώνουν τα παιδιά μαζί και με τους δύο τους γονείς. Τα παιδιά είναι πάνω από όλα και θέλω να κάνω πολλά!

Ισχύει αυτό που λένε ότι ένα παιδί ολοκληρώνει την ευτυχία ενός ζευγαριού;
Για εμένα προσωπικά, ναι. Ήταν ο στόχος και ο σκοπός της ζωής μου! Μου αρέσει πάρα πολύ το απολαμβάνω ακόμα και στις δυσκολίες. Δεν έχω βοήθεια με τα παιδιά. Απολαμβάνω όμως την κάθε στιγμή. Βέβαια είναι πολύ απαιτητικό.... Να είσαι καλός γονιός, να δείχνεις στα παιδιά σου ότι τα αγαπάς, ότι είσαι εκεί. Όταν αρχίσουν να μιλάνε, πρέπει να απαντήσεις, πρέπει να είσαι πάντα εκεί!

Σε τρομάζει τι θα σε ρωτάνε μεγαλώνοντας;
Όχι δεν με τρομάζει αυτό. Με τρομάζει λίγο το όταν θα βγουν έξω στην κοινωνία!

Ακόμα είναι μικρά βέβαια, 3 και 1 έτους.
Ναι, αλλά η κόρη μου που είναι τριών αντιλαμβάνεται τα πάντα. Μπορεί να ακούσει κάτι και να σε ρωτήσει μετά από δύο μέρες. Δεν ξεχνάει ποτέ. Τα παιδιά πολλές φορές έχουν ερωτήσεις που δεν ξέρεις τι να απαντήσεις. Σε κολλάνε στον τοίχο!

Αυτό που έχουν οι μαμάδες με τις κόρες, φορεματάκια κοκαλάκια, φιογκάκια να είναι πάντα κοκέτες το έχεις εσύ;
Θέλω να είναι κοκέτα, να είναι περιποιημένη, καθαρή αλλά όχι στην υπερβολή! Μια φορά, όταν θα πάμε κάπου σε κάποια γιορτή θέλω να είναι διαφορετική. Καθημερινές δεν θα είναι με το φορεματάκι.

Πώς πήρες την απόφαση να φύγεις από την Αθήνα και να πας να μείνεις στο Λουτράκι; Συνέβαλε το γεγονός ότι απέκτησες παιδί και ήθελες να μεγαλώσει σ΄ ένα πιο υγιές περιβάλλον;
Ο άντρας μου είναι από κει και εκεί έχει και τις επιχειρήσεις του. Επίσης, είναι η τελευταία χρονιά που μάλλον θα παίζει μπάσκετ. Ήταν λοιπόν φυσικό επόμενο αφού εκεί είναι και το σπίτι μας

Χαίρεσαι που τα παιδιά σου μεγαλώνουν σε ένα ήρεμο περιβάλλον;
Χαίρομαι πάρα πολύ! Μεγαλώνουν πολύ διαφορετικά, ήρεμα. Έχουν προνόμια που δεν έχουν τα παιδιά της Αθήνας. Αν δεν έχεις στην Αθήνα ένα τεράστιο σπίτι δίπλα στη θάλασσα ή δίπλα στο βουνό, να έχεις τον κήπο σου, τον χώρο σου, τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα διαμέρισμα. Στο Λουτράκι τα παιδιά όταν το επιτρέπει ο καιρός είναι κάθε μέρα έξω και παίζουν!

Ένα τρίτο παιδί είναι στα σχέδια σου;
Δεν το αποκλείω. Δεν είναι στα άμεσα σχέδια μου γιατί ο μικρός είναι πολύ μωρό ακόμα!

Το γεγονός ότι αλλάζει το σώμα σου δεν σε αγχώνει; Δυσκολεύτηκες να επανέλθεις;
Με αγχώνει, δεν μου αρέσει! Δεν έχω επανέλθει ακόμα πλήρως από τη δεύτερη εγκυμοσύνη. Προσπαθώ το τελευταίο διάστημα να κάνω καθημερινά γυμναστική και λόγω του ότι έρχεται καλοκαίρι. Το χειμώνα δεν κάνω τίποτα. Βέβαια είχα και το μωρό τώρα. Όταν περνάει ο πρώτος χρόνος, μετά αρχίζεις σιγά σιγά να πιέζεσαι. Είναι προτεραιότητα μου να γυμναστώ για να επανέλθω. Είχα συνηθίσει να είμαι κορμί λόγω μοντέλινγκ και μου άρεσε.

Έκανες αυστηρές δίαιτες;
Όχι, δεν έκανα αυστηρές δίαιτες. Υπήρχαν μέρες που μπορεί να μην έτρωγα καθόλου και αυτό γιατί ξεχνιόμουν. Γυμναζόμουν όμως ασταμάτητα από μικρή, έκανα κολύμβηση, οπότε το σώμα είχε βάσεις και προσπαθούσα. Έτρωγα και τις πίτσες μου και τα σουβλάκια μου όμως, δεν έχω στερηθεί γενικά. Μπορεί να στερηθώ για ένα μήνα και μετά να μπω πάλι στο πρόγραμμα μου.

Η εικόνα σου είναι κάτι που σε ενδιέφερε σύμφωνα με αυτά που λέγαμε και πριν...Θα έμπαινες στη διαδικασία να κάνεις κάποια επέμβαση;
Ήθελα παλιά. Δεν μου άρεσε η μύτη μου και ήθελα να την κάνω. Έχω πρόβλημα με το διάφραγμα και με αφορμή αυτό έλεγα να κάνω την επέμβαση. Πάντα όμως έλεγα πως το να μείνω ένα μήνα μέσα μου φαίνεται αδιανόητο και φυσικά δεν θα κυκλοφορούσα με τον επίδεσμο. Αν πάντως έκανα θα το έλεγα! Και τώρα που έχω πρόβλημα στην κοιλιά, αν δεν είχα στο μυαλό μου πως θέλω να κάνω και άλλο παιδί, θα έκανα. Θέλω η εικόνα μου να είναι προσεγμένη. Φαντάζομαι πως στα 45- 50 θα κάνω και το μπότοξ. Δεν θα κάνω λίφτινγκ, θέλω ένα φυσικό αποτέλεσμα. Δεν μου αρέσει που βγαίνουν παραμορφωμένες. Θέλω να μπορώ να κοιτάζομαι στον καθρέφτη μου.


By TLIFE