Πόσες φορές δεν έχεις ακούσει ή ακόμα και πει την φράση «αμοιβαία
τα αισθήματα»; Ας πούμε, αρκετές… Πόσες όμως από αυτές διαπίστωσες πόσο ψέμα είναι;
Ίσως και καμία. Ούτε εγώ το είχα διαπιστώσει μέχρι σήμερα. Που το ένιωσα πιο
πολύ από ποτέ στο πετσί μου. Γιατί τις μεγάλες αλήθειες της ζωής σου τις νιώθεις
μόνο έτσι. Τίποτα δεν είναι αμοιβαίο!
Αυτό συμβαίνει διότι αυτό που νιώθει ο καθένας μας είναι
μοναδικό. Κανένας δεν αγαπάει με τον ίδιο τρόπο που αγαπάει ο άλλος, δεν εκδηλώνεται
με τον ίδιο τρόπο και ούτε καν σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο. Με παραπλήσιο μπορεί.
Αλλά αυτό δεν κάνει αμοιβαίο το συναίσθημα, ούτε τα αισθήματα, μωρό μου!
Είναι φορές που δίνεις κάτι περισσότερο κι άλλες, κάτι λιγότερο
σε μία σχέση. Σε όποια σχέση. Είναι φορές που το ζεις και μόνος σου. Κι έχει
κι αυτό τη μαγεία του!
Γιατί στην αγάπη δεν ζυγίζεις πόσο σου δίνω, για να μου δώσεις
τόσο. Στην αγάπη απλά δίνεις αυτό που σου περισσεύει. Αλλά και πάλι, για τον καθένα, η αγάπη έχει άλλο ορισμό. Το μόνο που μπορείς να βρεις, είναι συνώνυμα!
Καταλαβαίνεις, λοιπόν, πως τίποτα δεν είναι αμοιβαίο γιατί κάθε
τι (που νιώθουμε) είναι μοναδικό! Αν το πας ένα βήμα πιο πέρα, η μοναδικότητα
υπάρχει και στον τρόπο που εμείς βιώνουμε κάθε φορά ένα συναίσθημα. Ανάλογα την
ηλικία, τις εμπειρίες, την εκάστοτε ψυχολογική μας κατάσταση αλλά και το ποιον έχουμε
απέναντί μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες...