Είναι γεγονός ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Αντικειμενικά
κανείς. Γιατί για εμένα προσωπικά υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι και είναι αυτοί που έχω
επιλέξει να είναι στη ζωή μου. Για μένα ο στενός κύκλος των ανθρώπων που
συναναστρέφομαι στην προσωπική μου ζωή, είναι τέλειοι. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι
δεν έχουν ψεγάδια.
Αυτά είναι που αγαπάω πιο πολύ σε εκείνους. Αυτά είναι που
δεν αποδέχομαι με τίποτα σε εμένα. Περίεργο πράγμα ε; Αυτό που αγαπάς τόσο πολύ
στους άλλους να μην το δέχεσαι για τον εαυτό σου.
Ίσως εκεί να υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια για τη ζωή μου τελικά.
Θα μπω στη διαδικασία να την διαλευκάνω στα προσεχώς. Προς το παρόν ασχολούμαι
με το «στα προηγούμενα επεισόδια».
Τα ψεγάδια, λοιπόν, των ανθρώπων είναι αυτά που τους κάνουν
ξεχωριστούς. Αυτά που θα σε κάνουν να τους δώσεις μεγαλύτερη προσοχή γιατί ξέρεις
ότι κάπου πονάει, κάπου υπάρχει κενό, κάπου θα βρεις…
Αν σκύψεις πάνω σε αυτά τα ψεγάδια και τα αποδεχτείς, στο τέλος
θα τα αγαπήσεις και θα καταλάβεις πως όλοι οι άνθρωποι έχουν. Εγώ αυτά αγαπάω.
Αγαπάω στους ανθρώπους τα ψεγάδια τους. Τους αγαπάω με αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για πες...