Ο γνωστός 25αύγουστος!

Ο 25αύγουστος είναι η δεύτερη μεγαλύτερη γιορτή του Αυγούστου! Προσπαθώ πολλά χρόνια να ψήσω φίλους και γνωστούς για αυτό το πράγμα. Μην με ρωτήσεις πόσα. Οι κυρίες -ακόμα και οι μικρές- δεν λένε ποτέ την πραγματική τους ηλικία. Και δεν είμαστε για να λέμε ψέματα τώρα! Γιατί όποιος λέει ψέματα πέφτει μες τα αίματα… Και κάπου εδώ, το παιδί που κρύβω μέσα μου βγήκε, έξω μου!



Κάθε χρόνο, λίγο πριν έρθουν τα γενέθλιά μου (#25augoustos) με πιάνει αυτή η τρομερή ανυπομονησία που πιάνει τα μικρά παιδιά. Τα περιμένω με μεγάλη χαρά! Ίσως γιατί όντας παιδάκι δεν τα έζησα ακριβώς όπως ήθελα. Ίσως γιατί κατάλαβα μεγαλώνοντας πως αξίζει αυτή τη μέρα να την χαίρεσαι γιατί είναι μια μέρα που παίρνεις πολλές ευχές, αγκαλιές και φιλιά… Εντάξει και δώρα! Χωρίς να έχεις κάνει κάτι αξιοσημείωτο. Απλά επειδή υπάρχεις. Απλά επειδή κάποια μέρα γεννήθηκες. Είναι ωραίο να σε αγαπάνε! Ε, το λέει και το τραγούδι. Τι γλυκό να σ’ αγαπούν και να σου το λένε...

Και να σου το δείχνουν, θα συμπληρώσουμε εμείς. Κυρίως αυτοί που έχουν αξία για σένα. Τα στανταράκια της ζωής σου που είναι και τα στανταράκια των γενεθλίων σου. Η οικογένεια, οι κολλητοί και γενικά άνθρωποι που αγαπάς πολύ. Με ένα τέτοιο πανικό αγάπης γεμίζει ο 25αυγουστος μου! Πώς να μην ανυπομονώ να έρθει; Και για να σιγουρευτώ ότι δεν θα με ξεχάσουν ξεκινάω την «γενεθλιακή εκστρατεία» μου πολλές μέρες πριν! Αμέσως μετά τον 15αύγουστο που μου κλέβει τη δόξα. Για λίγο ακόμα. Μέχρι να καθιερώσω και επίσημα τον 25αυγουστο!



Αυτή η μέρα για μένα λοιπόν, τα τελευταία χρόνια, είναι μία αφορμή για εξόρμηση εκτός Αθηνών. Ξεκινώντας από τα καλύτερα γενέθλια ever, που ήταν αυτά του 2009 στη Λευκάδα, μέχρι σήμερα έχω την τύχη να έχω πάντα άδεια. Βέβαια εδώ ισχύει αυτό που λένε ότι την τύχη την φτιάχνουμε μόνοι μας. Για μένα λοιπόν είναι αργία, η οποία «οφείλει» να γίνει και επίσημη!

Έτσι, έχω ξεκινήσει την μικρή μου «προπαγάνδα» με πρώτα «θύματα» τους δικούς μου και τους φίλους μου. Έπειτα τα παιδιά στη δουλειά και στη συνέχεια όποιον «άτυχο» έχει την έμπνευση να με ρωτήσει πότε έχω γενέθλια! Είναι ο γνωστός 25αύγουστος που σε λίγο καιρό όλοι θα θυμάστε και υπόσχομαι Κατερινάκι θα έχει και τριήμερο πανηγύρι…


Τις αφίσες τις έφτιαξε ο φίλος μου ο Κωνσταντίνος. Πολύ ταλέντο αυτό το παιδί!

Με μία μικρή αναζήτηση στο google βρήκα ότι στο Νεοχώρι Κορυθίου, στην Τρίπολη, φέτος, εκείνη την ημέρα έχουν την γιορτή της πατάτας. Δεν θέλω περίεργους συνειρμούς! «Ζωντανή λαϊκή και δημοτική ορχήστρα υπόσχεται ξέφρενο γλέντι και κέφι μέχρι το πρωί», γράφει το arcadiaportal. Η Αρκαδία θα γιορτάσει τον 25αύγουστο μαζί μου!

Δεν είναι όμως το μόνο μέρος στην Ελλάδα που έχει ιδιαίτερο νόημα αυτή η μέρα. Στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο υπάρχει ένας δρόμος που ονομάζεται 25ης Αυγούστου. «Η 25ης Αυγούστου σήμερα είναι πεζόδρομος και είναι ο δρόμος με τα ομορφότερα νεοκλασικά κτίρια στο Ηράκλειο, που σήμερα στεγάζουν τράπεζες, ταξιδιωτικά γραφεία και μαγαζιά με τουριστικά είδη», εξηγεί το explorecrete. Βέβαια η ονομασία της οφείλεται σε ένα τραγικό γεγονός αλλά αυτό το post έχει εορταστικό χαρακτήρα οπότε θα σταθούμε ότι και στην πόλη του Ηρακλείου η μέρα αυτή δεν είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες.

Χώρια που γενικά αυτή η μέρα έχει και πολλές γιορτές για την ορθόδοξη εκκλησία. Έχουμε και λέμε:
• Βαρθολομαίου αποστόλου
• Αποστόλου Τίτου, πρώτου επισκόπου Κρήτης
• Ιωάννου του Καππαδόκη, Επιφανίου, Μηνά και Γεννάδιου Σχολάριου, Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως
• Σάββα Βενεθάλων
• Κυρίλλου επισκόπου Γόρτυνας
• Ιωάννου του Καρπάθιου

Γενέθλια την ίδια μέρα έχουν και οι φίλοι μου Αμάντα και Πάνος και οι ακόμα πιο φίλοι μου Sean Connery, Claudia Schiffer και Tim Burton. Ακόμα, έχουν συμβεί μια σειρά από πολλά σημαντικά γεγονότα που μπορείς εύκολα να βρεις στη Βικιπαίδεια αναζητώντας τη συγκεκριμένη ημερομηνία!

Σίγουρα σε έχω πείσει ότι ο 25αυγουστος είναι η μεγαλύτερη γιορτή του Αυγούστου! Μπορείς τώρα να το κάνεις hashtag στο twitter σου για να πείσουμε και τους άλλους (#25augoustos);

Θέλω απλά να σου δείξω, μιλώντας σοβαρά και μέσα από την καρδιά μου, πως αξία δίνουμε εμείς στα πράγματα! Τα γενέθλιά μας είναι μία μέρα που εμείς επιλέγουμε πως θα την γιορτάσουμε. Δεν είναι απαραίτητο να έχει πολλά στολίδια και εφέ, αρκεί να έχει αγάπη και πολύ χαρά!

Τα πιο ευτυχισμένα μου γενέθλια τα πέρασα όταν δεν είχα σχεδιάσει τίποτα και απλά έπεφτα επάνω σε τούρτα έκπληξη που μου ετοίμαζε η κολλητή μου. Λίγοι φίλοι, το “happy birthday to you”, πολλές τσιρίδες και τρελό κέφι! Εντάξει και αλκοόλ.


Σφηνάκια καρπούζι και τεκίλα στη Λευκάδα

Τις πιο ωραίες ευχές τις έχω δεχθεί από ανθρώπους που δεν περίμενα να μου ευχηθούν αλλά το έκαναν. Με μήνυμα, με τηλέφωνο, με mail ή και από κοντά. Από τότε που οι κολλητές μου άρχισαν να μεταναστεύουν έχει μπει και το skype στο παιχνίδι.


Party γενεθλίων στο γραφείο με θεϊκό cheesecake από τον Λευτέρη

Τα πιο ωραία δώρα ήταν πράγματα που φτιάχτηκαν και μου προσφέρθηκαν με αγάπη, συμβολικά και όμορφα που φανέρωναν ότι αυτός που το χαρίζει με ξέρει καλά. Η αξία αυτών των δώρων, ανεκτίμητη!


Birthday party - έκπληξη για τα 25α γενέθλιά μου

Μην περιμένεις όμως  από τους άλλους να κάνουν τα γενέθλιά σου ξεχωριστά. Ξεκίνα πρώτα εσύ, γεμίζοντάς τα χαρά! Κλέψε το παράδειγμά μου, σε αφήνω!

Χαίρομαι που μεγαλώνω. Γιατί δεν θα χάσω ποτέ το παιδί που έχω μέσα μου και γιατί μεγαλώνοντας εξελίσσομαι. Χαίρομαι που μεγαλώνω γιατί μαθαίνω κάθε μέρα πράγματα και μέσα από αυτά νιώθω ζωντανή. Χαίρομαι που μεγαλώνω γιατί εκτιμώ περισσότερο αυτά τα πράγματα.



Ακόμα να σου πω πως το σπουδαιότερο δώρο γενεθλίων που μπορείς να πάρεις είναι από σένα και δεν είναι άλλο από το να αγαπήσεις τον εαυτό σου λιγάκι, κάθε φορά, παραπάνω! Εγώ το πήρα για φέτος το δικό μου!

P. S. Ευχαριστώ προκαταβολικά για τις ευχές και ψάξε στο You Tube το κατάλληλο τραγούδι για μια τέτοια μέρα που δεν είναι άλλο από το «Χρόνια πολλά» του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

By TLIFE

Πιστεύω στα happy endings! Τι σε πειράζει;

Γυρίζω μπρος πίσω. Στους έρωτές μου, στα πάθη μου, στα λάθη μου... Στροβιλίζεσαι, θα μου πεις. Βασανίζομαι, θα σου απαντήσω. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Άνθρωποι σαν κι εμένα δεν μπορούν ποτέ να βρουν την γιατρειά τους. Πουθενά. Είμαστε καταδικασμένοι. Ξέρεις γιατί; Γιατί πιστεύουμε στα παραμύθια…

Όχι σε εκείνα που λένε οι μεγάλοι για να σε ξεγελάσουν. Αυτά είναι βαρετά και σιχαμένα. Εγώ σου μιλάω για τα άλλα, με τους πρίγκιπες, τα λευκά άλογα, τα βατραχάκια, τα γοβάκια, τις άμαξες και τα φιλιά. Τα παραμύθια που μας διάβαζε η μαμά, η γιαγιά, η μεγάλη μας αδερφή ή που διαβάζαμε μόνες μας. Εντάξει, που ακόμα διαβάζουμε.

Αυτά που λες, έχουν μέσα τους μια αισιοδοξία… Άλλοτε κρυμμένη κι άλλοτε απροκάλυπτη. Όλοι οι ήρωες με έναν μαγικό τρόπο βρίσκουν ακριβώς αυτό που τους αξίζει. Γι’ αυτό όλα έχουν happy end. Εγώ σε αυτό πιστεύω!

Στις όμορφες ιστορίες που ξεκινάνε όμορφα, περνάνε μέσα από κύματα και καταλήγουν ακόμα πιο όμορφα. Σε όλες τις ιστορίες της ζωής μου αυτό φαντάστηκα. Έριξα γύρω από αυτές έναν μαγικό μανδύα και δεν άφησα τίποτα να καταστρέψει το παραμύθι μου. Εκτός από εμένα. Το παραμύθι τελειώνει μόνο όταν το αποφασίσω εγώ. Γιατί εγώ έτσι είμαι, πιστεύω στα happy endings. Τι σε πειράζει;

Στο τέλος όλα πάνε καλά και αν δεν είναι καλά τότε δεν είναι το τέλος. Έτσι λένε! Το πιστεύω κι αυτό! Κάθε φορά το παλεύω πολύ- μέχρι αηδίας- γιατί θέλω το παραμύθι μου να βγει αληθινό… Γυρίζω μπρος πίσω. Στα συναισθήματα, στις σκέψεις μου, στις σχέσεις μου… Στροβιλίζεσαι άδικα θα μου πεις. Βασανίζομαι άδοξα θα σου απαντήσω.

 Στο είπα, πιστεύω στo happy end! Αναλαμβάνω όλη την ευθύνη της απογοήτευσης που βιώνω και θα σου πω και αυτό: «Αξίζει να ζεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει». Καμένη από καιρό, που λες… Εσένα, τι σε πειράζει όμως;

Καλοκαίρι στην Αλόννησο! Λίγα να σκέφτεσαι, πολλά να θυμάσαι...

Διακοπές! Μια λέξη που από μόνη της, χωρίς άλλες γύρω γύρω να τη στολίζουν, σε κάνει να χαμογελάς. Μόνο με όμορφα πράγματα μπορείς -για να μην σου πω πρέπει- να τη συνδέσεις. Ειδικά τις διακοπές του καλοκαιριού. Και είναι αυτές οι μέρες τώρα που στις συζητήσεις μας κυριαρχούν μόνο τα νησιά, οι θάλασσες, τα καράβια... Κορμί κι αλάτι, που λέει και η φίλη μου η Έμη!

Δεν πάνε πολλές μέρες που γύρισα από τις δικές μου διακοπές και παρόλο που έχω ήδη μπει για τα καλά σε ρυθμούς Αθήνας, έχω ακόμα λίγη από την ξεγνοιασιά και τη χαρά του νησιού που πήγα. Όταν με ρωτάνε πως πέρασα, η απάντηση είναι μία: τέλεια! Δεν θα μπορούσα να περάσω διαφορετικά άλλωστε σε ένα μέρος τόσο μαγικό, όπως είναι η Αλόννησος.

Θα χρησιμοποιήσω καταχρηστικά τον όρο "πριγκίπισσα των Σποράδων" για να τη χαρακτηρίσω. Δεν έχω πάει σε όλα τα νησιά του συμπλέγματος αλλά πιστεύω πως ακόμα και όταν -άμα- πάω σε ΟΛΑ, δεν θα αλλάξω γνώμη.

Δεν έχω μιλήσει με κάποιον που να την επισκέφτηκε και να έμεινε απογοητευμένος. Αντίθετα, πολλοί είναι αυτοί που την έκαναν σταθερό καλοκαιρινό τους προορισμό, άλλοι βρήκαν εποχιακή δουλειά και γύρισαν το επόμενο καλοκαίρι ή και το καλοκαίρι μετά από αυτό (και πάει λέγοντας) ενώ κάποιοι γνώρισαν τον έρωτα της ζωής τους και έμειναν για πάντα. Είναι η ενέργεια του νησιού που σου προκαλεί ένα τόσο όμορφο συναίσθημα. Φυσικά, φεύγοντας έδωσα κι εγώ στον εαυτό μου αυτή την σιωπηλή υπόσχεση να ξαναπάω!

Την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο Πατητήρι, το γραφικό λιμάνι της. Άλλη μια φορά το έχω πάθει αυτό με νησί! Χρειάστηκα λίγα δευτερόλεπτα για να συγκεντρώσω το μυαλό μου και να αφήσω πίσω μου τον Αχιλλέα (δεν είναι τέλειο όνομα για πλοίο;) και να κατευθυνθώ προς την φίλη μου την Γεωργία που περίμενε να με υποδεχτεί!



Η Γεωργία δουλεύει στο τουριστικό γραφείο του Διογένη. Από τους λίγους ντόπιους που συναναστράφηκα και για τον οποίο κρατάω μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Χαμογελαστός και ευδιάθετος έτοιμος να σου δώσει συμβουλές για το νησί που ξέρει καλύτερα από κάθε άλλον αλλά και να σου πει όμορφες ιστορίες που θα σε ξεμυαλίσουν. Ακόμα κι αν δεν είσαι πελάτης στο γραφείο του, θα σου πει πρόθυμα όσα χρειάζεσαι να μάθεις. Αυτά που δεν γράφουν στα τουριστικά φυλλάδια...



Τα υπόλοιπα θα τα ανακαλύψεις μόνη σου! Εύκολα. Το νησί είναι μικρό και μπορείς να το γυρίσεις όλο σπιθαμή προς σπιθαμή. Αν έχεις μεταφορικό μέσο είναι πολύ πιο εύκολο αλλά να ξέρεις ότι Αλόννησος ενδείκνυται και για πεζοπορία. Δεν θα σου πουλήσω μούρη ότι εγώ το γύρισα όλο. Οι μέρες που έμεινα δεν ήταν πολλές και επίσης δεν οδηγώ αλλά όσα είδα ήταν αρκετά για να με ξελογιάσουν και για να με κάνουν να θέλω να δω και τα άλλα. Η υπόσχεση που λέγαμε!



Η φυσική ομορφιά του τόπου είναι το πρώτο που θα σε κερδίσει. Καταπράσινη από ελιές και πεύκα, με πεντακάθαρες θάλασσες με βότσαλα και λαμπερά νερά. Για του λόγου το αληθές να σου πω μόνο ότι το 2012 ο Δήμος Αλοννήσου είχε πάρει το Χρυσό Βραβείο για τις πιο ποιοτικές και καθαρές παραλίες (Quality Coast). Οικολογικός παράδεισος, σου λέει!



Αυτή την ομορφιά ζήλεψε και η φώκια Μονάχους Μονάχους που αποφάσισε να εγκατασταθεί στην γύρω θαλάσσια περιοχή! Ασφαλώς, πηγαίνοντας στο νησί ήθελα πάρα πολύ να συναντήσω ένα φωκάκι. Για την ακρίβεια λύσσαξα! Παρόλο που το λέω φωκάκι να σου πω ότι μιλάμε για ένα πλάσμα που φτάνει τα 300 κιλά και τα 3 μέτρα περίπου. Έμαθα, όπως καταλαβαίνεις, τα πάντα και ότι ζουν προστατευμένες στο νησάκι Πιπέρι που αποτελεί τον πυρήνα του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου. Σύντομα θα σου τα πω όλα γιατί φυσικά έκανα και το ρεπορτάζ μου και αξίζει τον κόπο να τα μάθεις κι εσύ αφού στην Ελλάδα έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό από το συγκεκριμένο είδος. Και είναι μόνο 500 περίπου φώκιες σε όλο τον κόσμο! Και δυστυχώς κινδυνεύουν...



Τι άλλο όμως μου άρεσε στην Αλόννησο;

Οι παραδοσιακοί οικισμοί και τα γραφικά ψαροχώρια που πρωταγωνιστούν στις φωτογραφίες που έβγαλα (και που κάποιες από αυτές τις βλέπεις εδώ) και που άνετα γίνονται καρτ ποστάλ, χωρίς να χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα ταλαντούχος αυτός που τις τραβάει. Το τοπίο είναι μαγικό από μόνο του! Συνδυασμός βουνού και θάλασσας για να μην χρειάζεται να διαλέξεις! Δεν είναι λίγοι οι "σκαφάτοι" που αράζουν κάθε χρόνο στο νησί μαγεμένοι από την εικόνα της φύσης και δίνουν στον ήσυχο και σοφιστικέ τόπο έναν κοσμοπολίτικο αέρα.



Από το σημείο που πρέπει οπωσδήποτε να περάσεις είναι το Πειρατικό μουσείο που βρίσκεται κι αυτό στο Πατητήρι. Εκεί θα βρεις ολόκληρη την ιστορία και την παράδοση του νησιού που αξίζει να αφιερώσεις λίγο από τον χρόνο των διακοπών σου για να μάθεις. Στο μουσείο θα δεις έναν από τους λόγους που τα φωκάκια είναι είδος υπό εξαφάνιση αφού υπάρχουν ανάμεσα στα εκθέματα τσαρούχια φτιαγμένα από το δέρμα τους.



Για να το βρεις θα πρέπει να ρωτήσεις που βρίσκεται γιατί στο νησί, είναι απίστευτο, αλλά δεν υπάρχουν πινακίδες με οδούς. Οι ταμπέλες στους δρόμους σε οδηγούν μόνο στα κεντρικά σημεία! Μια μέρα, ανεβαίνοντας σκαλοπάτια ανάμεσα σε παραδοσιακά λιθόκτιστα σπίτια που είναι περιτριγυρισμένα από κληματαριές και λουλούδια ανάκαλυψα ίσως τη μοναδική...

Η βραδινή ζωή του νησιού έχει άλλους ρυθμούς. Ταβερνάκια, μικρά μαγαζάκια και μπαράκια που ξεχειλίζουν από κόσμο την περίοδο που έχει πολύ τουρισμό. Μπορείς να βρεις και τα λεγόμενα κλαμπάκια αλλά εμένα η μουσική που μου έμεινε φέτος από όσα επισκέφτηκα, ίσως και γιατί γενικά είναι στις προτιμήσεις μου, ήταν ο Μίλτος Πασχαλίδης.



Ξεχώρισα ένα πιάνο-μπαρ στην Χώρα όπου κάνουν live δύο εξαιρετικά ταλαντούχοι τραγουδιστές. Με μουσικές που σε ταξιδεύουν κάτω από το φως του φεγγαριού και το εντυπωσιακό μπαρ του που είναι στημένο επάνω σε ένα βράχο! Επίσης, απόλαυσα το twisted mojito -γιατί καλοκαίρι χωρίς mojito δεν έχει- με πράσινο μήλο!



Στα σοκάκια του νησιού θα συναντήσεις κυρίως ξένους τουρίστες και στην πλειοψηφία τους Ιταλούς. Κάπως έτσι μπορείς να εξηγήσεις πάντως και τα πολλά παγωτατζίδικα με αυθεντικό ιταλικό παγωτό. Η χαρά μου δεν περιγράφεται! Όχι για το παγωτό, αφού σταμάτησα πια την παιδική συνήθεια να μετράω πόσα έφαγα, αλλά γιατί είχα την ευκαιρία να κάνω εξάσκηση στη γλώσσα που προσπαθούσα όλο το χειμώνα να μάθω. Ευτυχώς, βέβαια, είχα πάντα δίπλα μου την Γεωργία, που είναι και η δασκάλα μου και non avevo la preoccupazione (=δεν είχα καμία ανησυχία)!



Σου αφήνω τελευταίο και καλύτερο, για μένα, το φαγητό. Δεν έχω φάει πιο ωραίο μουσακά! Εντάξει, ίσως της μαμάς μου να είναι λίγο καλύτερος. (Αν δεν παινέψουμε το σπίτι μας!)



Πιο φρέσκα θαλασσινά τα οποία σε κάποια μέρη, όπως στα Καλαμάκια και τη Στενή Βάλα, μπορείς να τα φας λίγο αφού ψαρευτούν. Ντόπια προϊόντα, ολόφρεσκα. Καρπούζι, παντζάρια, κρίθαμα (είναι χόρτα που τα βρίσκουνε πάνω στα βράχια), κολοκυθοκεφτέδες, αλοννησιώτικη τυρόπιτα...



Τα σκέφτομαι και τρέχει το σαλάκι μου! Πραγματικά όμως, έφαγα μέχρι σκασμού όλες τις μέρες που ήμουν στο νησί.  Και δεν με νοιάζει αν πήρα κάνα δυο κιλάκια. Με το μαύρισμα που έκανα δεν φαίνεται τίποτα άσε που γι'αυτό έχουμε και τον Λευτέρη εμείς εδώ στο TLIFE!



Διακοπές λοιπόν με όλη τη σημασία της λέξης! Χαλάρωση και ξεγνοιασιά... Καλοκαίρι... Λίγα να σκέφτεσαι και πολλά να θυμάσαι!

P.S. Ψάξε στο You Tube το τραγούδι Vespa 50 Special από τους Lunapop. Ναι, είναι ιταλικό και πολύ χαρουμενιάρικο!

By TLIFE