12.5.12

δεν έφυγες ποτέ...

Δεν θα μου περάσει ποτέ... θα υπάρχει πάντα μέσα μου... Μεταξύ μας, αυτά τα πράγματα δεν γίνεται να τελειώσουν! Απλά φαίνεται πραγματοποιήσιμο για λίγο... το πιστεύω την στιγμή που το λέω αλλά δεν ισχύει παρά για πολύ λίγο...

Πέρασες από τη ζωή μου, στάθηκες για λίγο και δεν έφυγες ποτέ. Ξέχασες να φύγεις... Είσαι εδώ που να πάρει και ασκείς πάνω μου την ίδια επιρροή. Σαν να μην πέρασε μια μέρα κι όμως μετράμε σχεδόν τρία χρόνια...

Δεν ξέρω γιατί, μα δεν γίνεται αλλιώς... Άνιση μάχη με στημένο αποτέλεσμα! Αγαπούλα, δέξου το αποτέλεσμα. Αυτό λέω στον εαυτό μου. Μάθε να ζεις με αυτό! Είσαι εδώ, πάντα ήσουν και έτσι θα συνεχίσει να είναι...

Μέχρι να έρθει κάτι άλλο και να σε κάνει να φαίνεσαι λίγος... Δύσκολο, αλλά ίσως συμβεί.

2.5.12

Π. Καλλίδης: Τι λέει γι΄αυτόν η σύντροφός του λίγο πριν γεννηθεί το δεύτερο παιδί τους!

Πριν από λίγες μέρες, ο Πάνος Καλλίδης και η αγαπημένη του Λεάννα Μαρκογλου βάφτισαν την κόρη τους Νίνα. Το ζευγάρι περνά τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής του μετά την γέννηση της μικρής. Σε λίγες εβδομάδες θα μεγαλώσει η οικογένειά τους κατά ένα ακόμη μέλος αφού η όμορφη Λεάννα είναι έγκυος στο δεύτερο κοριτσάκι τους!



Λίγο πριν έρθει στον κόσμο το δεύτερο μωρό, η ευτυχισμένη μανούλα μιλάει στο TLIFE για τον σύντροφό της Πάνο και την σχέση τους, για την κόρη τους που τους έχει πάρει τα μυαλά και το νέο μέλος της οικογένειας...

Όταν δεν είσαι μανούλα, νοικοκυρά και σύζυγος με τι ασχολείσαι;
Προσπαθώ να ξεκλέψω λίγο χρόνο για μένα, σα γυναικά κι εγώ, να περιποιηθώ τον εαυτό μου.

Πώς γνωριστήκατε με τον Πάνο; Σου έχει κάνει πρόταση γάμου;
Γνωριστήκαμε πριν 9 χρόνια περίπου, στο μαγαζί που εργαζόταν ως πρωτοεμφανιζόμενος στην Αθήνα. Εγώ τότε, ήμουν ήδη σε σχέση και γνωριστήκαμε όταν πήγαμε με μια φίλη μου ως πελάτες. Η φίλη που με πήγαινε εκεί ήταν ερωτευμένη μαζί του, όποτε της έκανα το χατίρι και την ακολουθούσα τα βράδια στο κέντρο. Αυτό γινόταν μέχρι που μια στιγμή μου ζήτησε να δουλέψουμε μαζί, γιατί το επάγγελμα μου είναι μακιγιέζ και αισθητικός κι έτσι δέχτηκα, αφού είχα χωρίσει κιόλας... Τα υπόλοιπα είναι κατανοητά. Χωρίς καν να το καταλάβουμε βρεθήκαμε να είμαστε μαζί!

Πρόταση γάμου δεν έχει γίνει, άλλα είναι κάτι που σκεφτόμαστε στο μέλλον. Ζω ήδη σαν παντρεμένη μαζί του και το μόνο που μένει είναι να ενωθούμε και ενώπιον του Θεού.

Τι είναι αυτό που σε έκανε να τον ξεχωρίσεις;
Είναι ένας αυθεντικός και πολύ ειλικρινής άνθρωπος, πολύ σπάνιο στις μέρες μας! Και έχει ένα φοβερό χιούμορ που αυτό μου δίνει ζωή. Η αλήθεια είναι ότι γελάμε πολύ! Η ματιά του όμως, ήταν αυτή που με έκανε να θέλω να τον ξανακοιτάξω...

Τον ζηλεύεις; Του κάνεις σκηνές όταν κάποια θαυμάστρια είναι πιο διαχυτική;
Ζηλιάρα είμαι, αλλά στη δουλειά του, επειδή ακριβώς ξέρω πως λειτουργεί και δεν δίνει δικαιώματα, δεν μπορώ να πω κουβέντα. Είναι κύριος.

Η οικογένεια και ο γάμος ήταν κάτι που ονειρευόσουν από παιδί;

Μπορώ να πω πως ναι! Από μικρή είχα στην άκρη του μυαλού να γίνω μικρή μαμά και να δημιουργήσω οικογένεια μεγάλη και να που πραγματοποιείται...

Άλλαξε η συμπεριφορά του απέναντί σου μετά την γέννηση της πρώτη σας κόρης;

Είναι πιο στοργικός και πιο γλυκός! Πάντα ήταν αλλά δε του άρεσε να το πολυδείχνει.

Σε βοηθάει με την μικρή;
Ναι αμέ, αλλά μην φανταστείς. Πάνα έχει αλλάξει και συμμετέχει στο μπάνιο της, μέχρι εκεί είναι πολύ κάλος! Δεν έχω παράπονο πάντως, είναι πολύ καλός μπαμπάς.



Το δεύτερο παιδί το προγραμματίσατε; Θέλετε να κάνετε μεγάλη οικογένεια;
Όχι, ούτε το πρώτο το είχαμε στο πρόγραμμα αλλά εφόσον ήρθε, τι καλύτερο να μεγαλώσουν μαζί! Πιστεύω θα είναι καλό για όλους μας αυτή η μικρή διάφορα που χουν οι μικρές.

Εσύ έχεις αλλάξει από τότε που ήρθε στον κόσμο η πρώτη σου κόρη;

Σαφώς! Προτεραιότητα έχει το παιδί κι εμείς έχουμε προσαρμοστεί στο ωράριο του μωρού. Τώρα πια σκεφτόμαστε πρώτα την μικρή και μετά τον εαυτό μας.



Τα συναισθήματά σου με την δεύτερη εγκυμοσύνη είναι το ίδιο έντονα όπως και την πρώτη φορά;

Ίσως πιο ανώνυδα... Δεν κατάφερα να καταλάβω πολλά, νομίζω πως τις ορμόνες τις είχα υπό έλεγχο (γέλια)! Δεν κατάλαβα πολλά η αλήθεια είναι όπως στο πρώτο. Τώρα ξέρω τι πρέπει να κάνω χωρίς να αγχώνομαι ενώ στη πρώτη μου ήταν όλα άγνωστα και με πολλές απορίες.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που έκανες όταν έμαθες πως είσαι και πάλι έγκυος;
Να ξυπνήσω τον Πάνο ταραγμένη και δακρυσμένη, ρωτώντας τον “τι θα κάνουμε;” (γέλια) Ήμουν σαστισμένη γιατί το πρώτο μωρό δεν είχε κλείσει καν τον 5 μήνα. Για άλλη μια φορά με καθησύχασε και με έκανε να ηρεμήσω λέγοντάς μου πολύ όμορφα λόγια. Χωρίς δεύτερη σκέψη είπαμε να είμαστε καλά και να δεχτούμε το δεύτερο μέλος που θα έρθει.



Σε αγχώνει το βάρος που θα πάρεις; Έχασες εύκολα τα κιλά την πρώτη φορά;
Καθόλου! Είμαι από τις πολύ τυχερές γυναίκες που δεν πήραν πολύ βάρος ούτε στην πρώτη μα ούτε και στην δεύτερη εγκυμοσύνη. Στο πρώτο μωρό πήρα 10 κιλά και τα έχασα μέσα σε 2 βδομάδες! Τώρα, στο δεύτερο, έχω πάρει μόλις 6 κιλά.
By TLIFE

1.5.12

Σου χρωστάω ένα αντίο…


Δεν είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε οι δυο μας πριν φύγεις… Ίσως να μην λέγαμε και τίποτα. Ίσως αυτά που λέμε τώρα να είναι πιο ουσιαστικά. Δεν πρόλαβα όμως να σου πω αντίο…

Με τούτα και με εκείνα, δεν τα κατάφερα και νιώθω ότι στο χρωστάω. Μπορεί να μην ήθελα να πιστέψω ότι έφυγες και γι’ αυτό στο τσιγκουνευόμουν. Βασικά, δεν μπορώ να το πιστέψω. Περιμένω τώρα που άνοιξε ο καιρός, να έρθεις την Κυριακή για να μας δεις. Όσο δεν έρχεσαι, απλά θεωρώ ότι έχεις κάποια δουλειά ή λείπεις από την Αθήνα.

Τι κι αν περίμενα μια αιωνιότητα στο νοσοκομείο για να μάθω ότι τελικά δεν ζεις.. Τι κι αν με έπνιξε η αγωνία για τον αδερφό σου, που έφυγες μέσα από τα χέρια του, τι κι αν πρωταγωνίστησα σε μία μάζωξη που την είπαν κηδεία… Τι κι αν έγιναν όλα αυτά; Εσύ θα έρθεις την Κυριακή, γιατί άνοιξε ο καιρός…

Βάλε τα γυαλιά σου όμως, φόρα το ρολόι σου και πάρε μαζί το κομπολόι… Είναι ξεχασμένα στο σπίτι αν τα ψάχνεις… Κι αν δεν μπορέσεις να έρθεις, πάλι, δεν θα πιστέψω ποτέ ότι πέθανες. Έφυγες ναι, δεν πέθανες όμως! 

Είσαι εδώ απλά δεν είσαι πουθενά αλλού συγκεκριμένα, εκτός από την καρδιά μου. Οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο όταν ξεχνιούνται. Άρα είσαι ασφαλής, θα ζεις για πάντα…

Κι αυτό το αντίο που σου χρωστάω, είναι μετ’ επιστροφής… Θα τα πούμε την Κυριακή, θείε.