Και τώρα Σωκράτη οι δυό μας!

Μια ακόμα βραδιά που έχασα ένα μικρό κομμάτι μου... ένα δικό σου! Μια ακόμα βραδιά που γυρίζω σπίτι μου και η μοναδική μου συντροφιά είναι ο Σωκράτης...

Πιασμένος σε παγίδα -κι έχουν περάσει χρόνια- στην πόρτα σου γυρνάω κάθε πρωί. Στη σκέψη σου αρρωσταίνω, στέκω, βαριανασαίνω, θυμάμαι όταν σε είχα πρωτοδεί...Άραγε θυμάσαι εκείνη την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε; Από εκείνη την πρώτη φορά τα είχες υπολογίσει όλα. Όπως ακριβώς έκανες και μετά...

"Δε μένει εδώ κανείς,

μόνο τα δέντρα μείναν ίδια

κι άδειοι δρόμοι με σκουπίδια.

Δε μένει εδώ κανείς,

σκληρό το φώς που ξημερώνει,

σα μεθυσμένο μ' ανταμώνει

και με λιώνει."

Τώρα αυτοί οι στίχοι και η μπάσα φωνή του Σωκράτη μου κάνουν συντροφιά. Άλλωτε ήταν η δική σου φωνή που μου έλεγε την τελευταία καληνύχτα, τώρα όμως την δίνεις αλλού...

Ξεπούλησα το νού μου -κορόϊδο του εαυτού μου -αράχνη σ' ακατοίκητο ουρανό- νομίζω τά 'χω χάσει δεν σ' έχω ξεπεράσει κοιτάζω το κουδούνι σου: αδειανό. Τίποτα πια δεν θυμίζει ότι τα πράγματα ήταν αλλιώς... Όλα στη ζωή σου έχουν πάει παρακάτω, στη δική μου έχουν αναγκαστικά αλλάξει αλλά όπως και να έχει όλα έχουν πάρει ένα δρόμο. 

Κι εδώ δεν μένει πια κανείς! Και τώρα Σωκράτη μείναμε και πάλι οι δυό μας,,,

Το καλοκαίρι αυτό στον ουρανό!

Θέλω, θέλω, θέλω! Να ερωτευτώ και να νιώσω ότι πετάω μέχρι τον ουρανό...

Πόσο δύσκολο είναι να έρθει ένας τέτοιος έρωτας στη ζωή μου; Ένας έρωτας που δεν θα μου δώσει παραπάνω από αυτά που θέλω και δεν θα μου πάρει παραπάνω από αυτά που έχω να δώσω... Και τι είναι αυτά που θέλω; Μια κουβέντα, ένα χάδι, ένα χαμόγελο, ένα γλυκό μήνυμα στο κινητό, μια ανοιχτή αγκαλιά γεμάτη υποσχέσεις... Ζητάω πολλά; Αυτά μπορώ να δώσω και αυτά μόνο ζητάω.

Έναν έρωτα που θα με κάνει να ξεκολλήσω από ένα παρελθόν που δεν μου άφησε κάτι πέρα από ωραίες αναμνήσεις. Ένα παρελθόν που με κράτησε πίσω, ίσως γιατί εγώ ήθελα να κρατηθώ, αλλά που δεν έχει τίποτα παραπάνω να προσθέσει στη ζωή μου. Αντίθετα μπορεί να μου αφαιρέσει την χαρούμενή μου διάθεση. Και δεν θέλω να συμβεί αυτό διάολε γιατί είναι καλοκαίρι!

Και το καλοκαίρι κρατάει τρεις μήνες μόνο άρα δεν είναι για να χάνεις χρόνο σε κολλήματα και σαχλαμάρες αλλά για να βλέπεις την ζωή λίγο πιο αισιόδοξα. Και αν χρειαστεί να πιεις κι ένα ποτηράκι παραπάνω να σε βοήθησει να "λυθείς".

Δεν είναι τυχαίο που υπάρχουν τόσα πολλά τραγούδια για καλοκαιρινούς έρωτες. Έρωτες που απλά δίνουν μία πινελιά χαράς στη ζωή σου. Ξέρεις πως θα τελειώσουν με το τέλος των διακοπών σου αλλά δεν σε πειράζει γιατί έχεις ρουφήξει κάθε στιγμή και έχεις περάσει τέλεια!

Αυτό είναι έρωτας άλλωστε! Να περνάς καλά και να μην έχεις τίποτα να σε κάνει να χάνεις το χαμόγελό σου. Να σε κάνει να ξεχνάς ότι μπορεί να σε πλήγωσε και να συνεχίζεις με περισσότερη όρεξη για ζωή...

Και όλοι αξίζουμε έναν τέτοιο έρωτα! Ειδικά όσοι έχουμε φάει τα μούτρα μας στο παρελθόν από κάτι που πιστέψαμε πως είναι πιο μαγικό από όσο ήταν στην πραγματικότητα. Είμαι κι εγώ ανάμεσα σε αυτούς. Είχα την ανάγκη να πιστέψω σε κάτι που είναι ιδανικό αλλά τελικά ίσως δεν άξιζε τον κόπο να εξιδανικεύσω κάτι που τελείωσε...

Καιρός να πάμε παρακάτω, με άλλα πιο ωραία πράγματα.... Με έρωτες αλήτες που μοσχοβολούν τεκίλα! Με έρωτες κλέφτες, έρωτες πειρατές, έρωτες αγιάτρευτους αλλά χωρίς καημούς αυτή τη φορά.

Θέλω, θέλω, θέλω! Να ερωτευτώ  και να νιώσω ότι πετάω μέχρι τον ουρανό... Και θέλω να γίνει μέσα στο καλοκαίρι αυτό!