Α. Κοτσοβούλου: Η ερωτική ιστορία που ανεβάζει στο θέατρο και η ζωή της μετά το γάμο!

Είναι από τις πολύ τυχερές ηθοποιούς της χώρας αφού σχεδόν κάθε σεζόν έχει δουλειά στο θέατρο. Η τύχη βέβαια αυτή είναι και αποτέλεσμα της πολυπραγμοσύνης της αφού γράφει, μεταφράζει, κάνει μαθήματα υποκριτικής, κάνει ραδιοφωνικές εκφωνήσεις, τραγουδάει...Η Αλίνα Κοτσοβούλου μπορεί να κέρδισε τις εντυπώσεις μέσα από την τηλεόραση αλλά η σημαντικότερη περιουσία της ως ηθοποιός έχει “χτιστεί” στο θεατρικό σανίδι. 

Μάλιστα, αρκετές από τις δουλειές στις οποίες συμμετέχει φέρουν και την δική της υπογραφή. Αυτό έγινε και στην τελευταία της δουλειά, το μουσικοθεατρικό ταξίδι “m/s Flora ΙΙΙ” που παρουσιάζεται κάθε Πέμπτη στο Badminton. To TLIFE συνάντησε την γλυκιά ηθοποιό και μας μίλησε για την παράσταση αλλά και για την ζωή της μετά τον ρομαντικό της γάμο στη Σύρο αλλά και το ενδεχόμενο ενός παιδιού!



Πείτε μας δυο λόγια για το m/s Flora III.
Το m/s Flora ΙΙΙ είναι το έργο μου που αφηγείται την αληθινή ερωτική ιστορία που διαδραματίστηκε το 1960 ανάμεσα στην αδελφή της γιαγιάς μου, τον Τζώνυ και τον υποπλοίαρχο του πλοίου Flora. Όταν βρήκα τα ερωτικά γράμματα του Τζωνυ στη θεία μου, άρχισα να φτιάχνω μια ιστορία διανθισμένη με πολλή μουσική και πολύ χιούμορ. Είμαστε 4 καλλιτέχνες επί σκηνής όπου τραγουδάμε παίζουμε και ερμηνεύουμε ήρωες μιας άλλης εποχής . Η θεία Beba έφυγε ταξίδι με το πλοίο m/s Flora για να ξεσκάσει και ερωτεύτηκε τον υποπλοίαρχο αφήνοντας πίσω τα γράμματα του Τζωνυ. To m/s Flora III είναι το τρίτο ταξίδι της ομάδας μας. Προηγήθηκαν το m/s Flora I και ΙΙ. Το υπέροχο είναι ότι η ιστορία πια έχει εξελιχθεί και ακολουθεί και τις δικές μας αναζητήσεις .
Φέτος, είχα την τύχη να επιλέξει ο Μιχάλης Αδάμ το έργο μου και να μας φιλοξενεί σ αυτόν τον υπέροχο χώρο του Badminton το loft stage. Είμαι πολύ χαρούμενη που έχω σταθερούς συνεργάτες με βασικό τον Σέργιο Κοτσοβουλο στην καλλιτεχνική επιμέλεια και τα σκηνικά , τη Λούκια Παλαιολόγου στο πιάνο την φωνή την ερμηνεία κ την μουσική επιμέλεια, το Γιάννη Προμπονά στο κονταμπασο, κιθάρα, μπουζούκι, φωνή και στον απαιτητικό ρόλο του γόη Υποπλοιάρχου και τον Τάσο Αλατζά που φέρει το βάρος της ερμηνείας των αληθινών επιστολών του Τζώνυ, ερμηνεύοντάς και τραγουδώντας. Φέτος, είχα τη χαρά να μας φωτίσει η ταλαντούχα Εβίνα Βασιλακοπούλου και την ευλογία να μας χορογραφήσει και να μας καθοδηγήσει κινησιολογικά ο εξαιρετικός χορογράφος Φώτης Διαμαντόπουλος! Κάθε βδομάδα είμαστε γεμάτοι και τραγουδάμε όλοι μαζί για τον έρωτα.

Είναι δύσκολο να σκηνοθετεί ένας ηθοποιός τον εαυτό του;
Νομίζω ότι σκηνοθετώ όλους τους άλλους πλην του εαυτού μου. Είμαι αρκετά αγχώδης, και το πρώτο μου μέλημα είναι να είναι άρτιοι όλοι οι άλλοι και να έχει η παράσταση σε σύνολο το αποτέλεσμα που θέλω. Σε σχέση με τον εαυτό μου, αφήνομαι στο ένστικτό μου, και μετά στο Flora συγκεκριμένα, στα εμπειρία μάτια του κινησιολόγου μας Φώτη Διαμαντόπουλου, αλλά και του Σέργιου Κοτσόβουλου ο οποίος είναι και αυτός σκηνοθέτης. Το Flora είναι μια δουλειά συνόλου και αυτό είναι και το πολύ ενδιαφέρoν! Την ευθύνη βέβαια την φέρει η υπογράφουσα! Ενώ μπορεί να έχω πολύ συγκεκριμένη σκηνοθεσία η οποία ακολουθεί το κείμενο που έχω γράψει, προσπαθώντας να αναπαράγω γλαφυρά την εποχή που διαδραματίστηκε η ιστορία, θέλω να αφήνω χώρο να γεννιούνται καινούργια πράγματα στην πρόβα! Μετά τα ενσωματώνω στην ιστορία σύμφωνα με την αισθητική μου. Αυτή είναι η χαρά της δημιουργίας. 

Σας αγχώνει αν κάποιο έργο για το οποίο έχετε δουλέψει πολύ θα κάνει εισπρακτική επιτυχία ή είναι πιο σημαντικό για σας να είναι μια καλή δουλειά;
Το πρώτο μέλημά μου είναι το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα! Αν δεν νιώθω πλήρης και υπερήφανη για την δουλειά μου, δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να την προωθήσω. Από κει και πέρα, εννοείται θέλω να έρθει ο κόσμος και να μοιραστεί μαζί μας αυτό το ταξίδι. Το μόνο μου άγχος είναι να αρέσει η δουλειά μας και ο κόσμος που θα έρθει να νιώσει οικειότητα και φροντίδα.



Τελευταία βλέπουμε να ανεβαίνουν πολλές μουσικοχορευτικές παραστάσεις. Πού πιστεύετε ότι οφείλετε αυτό;
Είναι πολλοί οι λόγοι νομίζω. Μέχρι πρότινος υπήρχε μεγάλος διαχωρισμός πρόζας και τραγουδιού, ενώ στην πραγματικότητα κάθε θεατρικό έργο είναι μια παρτιτούρα. Όταν το 1992 ξεκίνησα να σπουδάζω κλασσικό τραγούδι στις δραματικές σχολές το τραγούδι είχε ελάσσονα ρόλο. Το 1999 έκανα ένα μεταπτυχιακό στο Μουσικό Θέατρο στο Guildford school of acting στο Λονδίνο. Και δεν ήμουν μόνο εγώ. Σιγά σιγά ξαναήρθε κοντά μας η έννοια της μουσικής παράστασης και τώρα πια τα νέα παιδιά θεωρούν απαραίτητη την καλλιέργεια της φωνής και του σώματος ως απαραίτητο εργαλείο για την υποκριτική. Άρα νομίζω ότι ανεβαίνουν περισσότερες μουσικές παραστάσεις γιατί υπάρχει πλέον και το υλικό να τις στελεχώσει. Γιατί έχουμε πολύ ταλαντούχους performers στην Ελλάδα.

Παρά την οικονομική κρίση ο κόσμος στηρίζει τις καλές δουλειές. Είστε από αυτούς που πιστεύουν ότι μέσα από την δύσκολη αυτή εποχή θα γίνει ξεσκαρτάρισμα;
Δεν είμαι πολύ σίγουρη γι' αυτό. Νομίζω ότι δοκιμάζεται πάρα πολύ η πίστη μας στην ζωή. Καλώς ή κακώς η εποχές αυτές ευνοούν τις ακραίες συμπεριφορές, και δεν αναφέρομαι στην πολιτική. Κατά τη γνώμη μου, λόγω των συνθηκών θα ευνοηθούν αυτοί που θα προσπαθήσουν πολύ, που δεν θα παραιτηθούν που θα προσαρμοστούν και που θα επιμείνουν. Η ζωή συνεχίζεται και είναι ένας καθημερινός αγώνας!



Για εσάς, οι ρόλοι που έχουν και χορό και τραγούδι είναι περισσότερο δελεαστικοί;
Μου αρέσει πάρα πολύ το τραγούδι, αλλά επειδή γενικά είμαι χαρακτήρας που βαριέται εύκολα, μου αρέσει πολύ να τραγουδάω μέσα από έναν ρόλο! Με απελευθερώνει και με βοηθάει να εκφράζομαι καλύτερα. Στο m/s Flora ερμηνεύω πολλά και διαφορετικά τραγούδια , δεν μου ταιριάζουν όλα απολύτως, αλλά ταιριάζουν στην ηρωίδα και στην κατάσταση που περνάει, άρα τα λέω με κίνδυνο να μην είναι ακριβώς για ρεσιτάλ. Αυτό όμως είναι για μένα το θέατρο, ζωντανό!

Γράφετε, μεταφράζετε, κάνετε μαθήματα υποκριτικής, κάνετε εκφωνήσεις στο ραδιόφωνο, τραγουδάτε σε όμορφους χώρους και κάθε χρόνο δουλεύετε στο θέατρο. Προσωπικός χρόνος υπάρχει;
Όλα αυτά που κάνω προέκυψαν από την ανάγκη της δημιουργίας με στόχο το Θέατρο. Το γράψιμο όμως μου άνοιξε ένα τεράστιο παράθυρο και έχω αρχίσει και γράφω και ένα μυθιστόρημα, χωρίς να έχω ακόμα πλάνο έκδοσης. Το γράψιμο με λυτρώνει και ακόμα δεν έχω αρκετό χρόνο γι' αυτό. Έχω όμως πάντα χρόνο για την προσωπική μου ζωή η οποία είναι ιερή και αδιαπραγμάτευτη.

Είστε από τις γυναίκες που πιστεύουν ότι η καριέρα μπορεί να συνδυαστεί με μια ευτυχισμένη οικογένεια;
Νομίζω πως όταν υπάρχει θέληση και καλή συνεννόηση όλα γίνονται αρκεί να το θέλεις. Προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην εργάζεται, νομίζω ότι θα πάθω κατάθλιψη. Απ΄ την άλλη δεν ξέρω τι θα συμβεί όταν θα κάνω παιδιά. Αυτό είναι κάτι άγνωστο για μένα οπότε οψόμεθα.



Αν και είσαστε φρεσκοπαντρεμένη, κάνετε σχέδια για παιδάκι;
Είμαστε ακόμα πολύ φρέσκοι και προς το παρόν απολαμβάνουμε τις χαρές τις συζυγικής ζωής!Θέλουμε λίγο χρόνο ακόμα οι δυο μας νομίζω...

By TLIFE

Α. Κοτσοβούλου: Η ερωτική ιστορία που ανεβάζει στο θέατρο και η ζωή της μετά το γάμο!

Είναι από τις πολύ τυχερές ηθοποιούς της χώρας αφού σχεδόν κάθε σεζόν έχει δουλειά στο θέατρο. Η τύχη βέβαια αυτή είναι και αποτέλεσμα της πολυπραγμοσύνης της αφού γράφει, μεταφράζει, κάνει μαθήματα υποκριτικής, κάνει ραδιοφωνικές εκφωνήσεις, τραγουδάει...Η Αλίνα Κοτσοβούλου μπορεί να κέρδισε τις εντυπώσεις μέσα από την τηλεόραση αλλά η σημαντικότερη περιουσία της ως ηθοποιός έχει “χτιστεί” στο θεατρικό σανίδι.

Μάλιστα, αρκετές από τις δουλειές στις οποίες συμμετέχει φέρουν και την δική της υπογραφή. Αυτό έγινε και στην τελευταία της δουλειά, το μουσικοθεατρικό ταξίδι “m/s Flora ΙΙΙ” που παρουσιάζεται κάθε Πέμπτη στο Badminton. To TLIFE συνάντησε την γλυκιά ηθοποιό και μας μίλησε για την παράσταση αλλά και για την ζωή της μετά τον ρομαντικό της γάμο στη Σύρο αλλά και το ενδεχόμενο ενός παιδιού!



Πείτε μας δυο λόγια για το m/s Flora III.
Το m/s Flora ΙΙΙ είναι το έργο μου που αφηγείται την αληθινή ερωτική ιστορία που διαδραματίστηκε το 1960 ανάμεσα στην αδελφή της γιαγιάς μου, τον Τζώνυ και τον υποπλοίαρχο του πλοίου Flora. Όταν βρήκα τα ερωτικά γράμματα του Τζωνυ στη θεία μου, άρχισα να φτιάχνω μια ιστορία διανθισμένη με πολλή μουσική και πολύ χιούμορ. Είμαστε 4 καλλιτέχνες επί σκηνής όπου τραγουδάμε παίζουμε και ερμηνεύουμε ήρωες μιας άλλης εποχής . Η θεία Beba έφυγε ταξίδι με το πλοίο m/s Flora για να ξεσκάσει και ερωτεύτηκε τον υποπλοίαρχο αφήνοντας πίσω τα γράμματα του Τζωνυ. To m/s Flora III είναι το τρίτο ταξίδι της ομάδας μας. Προηγήθηκαν το m/s Flora I και ΙΙ. Το υπέροχο είναι ότι η ιστορία πια έχει εξελιχθεί και ακολουθεί και τις δικές μας αναζητήσεις .
Φέτος, είχα την τύχη να επιλέξει ο Μιχάλης Αδάμ το έργο μου και να μας φιλοξενεί σ αυτόν τον υπέροχο χώρο του Badminton το loft stage. Είμαι πολύ χαρούμενη που έχω σταθερούς συνεργάτες με βασικό τον Σέργιο Κοτσοβουλο στην καλλιτεχνική επιμέλεια και τα σκηνικά , τη Λούκια Παλαιολόγου στο πιάνο την φωνή την ερμηνεία κ την μουσική επιμέλεια, το Γιάννη Προμπονά στο κονταμπασο, κιθάρα, μπουζούκι, φωνή και στον απαιτητικό ρόλο του γόη Υποπλοιάρχου και τον Τάσο Αλατζά που φέρει το βάρος της ερμηνείας των αληθινών επιστολών του Τζώνυ, ερμηνεύοντάς και τραγουδώντας. Φέτος, είχα τη χαρά να μας φωτίσει η ταλαντούχα Εβίνα Βασιλακοπούλου και την ευλογία να μας χορογραφήσει και να μας καθοδηγήσει κινησιολογικά ο εξαιρετικός χορογράφος Φώτης Διαμαντόπουλος! Κάθε βδομάδα είμαστε γεμάτοι και τραγουδάμε όλοι μαζί για τον έρωτα.

Είναι δύσκολο να σκηνοθετεί ένας ηθοποιός τον εαυτό του;
Νομίζω ότι σκηνοθετώ όλους τους άλλους πλην του εαυτού μου. Είμαι αρκετά αγχώδης, και το πρώτο μου μέλημα είναι να είναι άρτιοι όλοι οι άλλοι και να έχει η παράσταση σε σύνολο το αποτέλεσμα που θέλω. Σε σχέση με τον εαυτό μου, αφήνομαι στο ένστικτό μου, και μετά στο Flora συγκεκριμένα, στα εμπειρία μάτια του κινησιολόγου μας Φώτη Διαμαντόπουλου, αλλά και του Σέργιου Κοτσόβουλου ο οποίος είναι και αυτός σκηνοθέτης. Το Flora είναι μια δουλειά συνόλου και αυτό είναι και το πολύ ενδιαφέρoν! Την ευθύνη βέβαια την φέρει η υπογράφουσα! Ενώ μπορεί να έχω πολύ συγκεκριμένη σκηνοθεσία η οποία ακολουθεί το κείμενο που έχω γράψει, προσπαθώντας να αναπαράγω γλαφυρά την εποχή που διαδραματίστηκε η ιστορία, θέλω να αφήνω χώρο να γεννιούνται καινούργια πράγματα στην πρόβα! Μετά τα ενσωματώνω στην ιστορία σύμφωνα με την αισθητική μου. Αυτή είναι η χαρά της δημιουργίας.

Σας αγχώνει αν κάποιο έργο για το οποίο έχετε δουλέψει πολύ θα κάνει εισπρακτική επιτυχία ή είναι πιο σημαντικό για σας να είναι μια καλή δουλειά;
Το πρώτο μέλημά μου είναι το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα! Αν δεν νιώθω πλήρης και υπερήφανη για την δουλειά μου, δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να την προωθήσω. Από κει και πέρα, εννοείται θέλω να έρθει ο κόσμος και να μοιραστεί μαζί μας αυτό το ταξίδι. Το μόνο μου άγχος είναι να αρέσει η δουλειά μας και ο κόσμος που θα έρθει να νιώσει οικειότητα και φροντίδα.



Τελευταία βλέπουμε να ανεβαίνουν πολλές μουσικοχορευτικές παραστάσεις. Πού πιστεύετε ότι οφείλετε αυτό;
Είναι πολλοί οι λόγοι νομίζω. Μέχρι πρότινος υπήρχε μεγάλος διαχωρισμός πρόζας και τραγουδιού, ενώ στην πραγματικότητα κάθε θεατρικό έργο είναι μια παρτιτούρα. Όταν το 1992 ξεκίνησα να σπουδάζω κλασσικό τραγούδι στις δραματικές σχολές το τραγούδι είχε ελάσσονα ρόλο. Το 1999 έκανα ένα μεταπτυχιακό στο Μουσικό Θέατρο στο Guildford school of acting στο Λονδίνο. Και δεν ήμουν μόνο εγώ. Σιγά σιγά ξαναήρθε κοντά μας η έννοια της μουσικής παράστασης και τώρα πια τα νέα παιδιά θεωρούν απαραίτητη την καλλιέργεια της φωνής και του σώματος ως απαραίτητο εργαλείο για την υποκριτική. Άρα νομίζω ότι ανεβαίνουν περισσότερες μουσικές παραστάσεις γιατί υπάρχει πλέον και το υλικό να τις στελεχώσει. Γιατί έχουμε πολύ ταλαντούχους performers στην Ελλάδα.

Παρά την οικονομική κρίση ο κόσμος στηρίζει τις καλές δουλειές. Είστε από αυτούς που πιστεύουν ότι μέσα από την δύσκολη αυτή εποχή θα γίνει ξεσκαρτάρισμα;
Δεν είμαι πολύ σίγουρη γι' αυτό. Νομίζω ότι δοκιμάζεται πάρα πολύ η πίστη μας στην ζωή. Καλώς ή κακώς η εποχές αυτές ευνοούν τις ακραίες συμπεριφορές, και δεν αναφέρομαι στην πολιτική. Κατά τη γνώμη μου, λόγω των συνθηκών θα ευνοηθούν αυτοί που θα προσπαθήσουν πολύ, που δεν θα παραιτηθούν που θα προσαρμοστούν και που θα επιμείνουν. Η ζωή συνεχίζεται και είναι ένας καθημερινός αγώνας!



Για εσάς, οι ρόλοι που έχουν και χορό και τραγούδι είναι περισσότερο δελεαστικοί;
Μου αρέσει πάρα πολύ το τραγούδι, αλλά επειδή γενικά είμαι χαρακτήρας που βαριέται εύκολα, μου αρέσει πολύ να τραγουδάω μέσα από έναν ρόλο! Με απελευθερώνει και με βοηθάει να εκφράζομαι καλύτερα. Στο m/s Flora ερμηνεύω πολλά και διαφορετικά τραγούδια , δεν μου ταιριάζουν όλα απολύτως, αλλά ταιριάζουν στην ηρωίδα και στην κατάσταση που περνάει, άρα τα λέω με κίνδυνο να μην είναι ακριβώς για ρεσιτάλ. Αυτό όμως είναι για μένα το θέατρο, ζωντανό!

Γράφετε, μεταφράζετε, κάνετε μαθήματα υποκριτικής, κάνετε εκφωνήσεις στο ραδιόφωνο, τραγουδάτε σε όμορφους χώρους και κάθε χρόνο δουλεύετε στο θέατρο. Προσωπικός χρόνος υπάρχει;
Όλα αυτά που κάνω προέκυψαν από την ανάγκη της δημιουργίας με στόχο το Θέατρο. Το γράψιμο όμως μου άνοιξε ένα τεράστιο παράθυρο και έχω αρχίσει και γράφω και ένα μυθιστόρημα, χωρίς να έχω ακόμα πλάνο έκδοσης. Το γράψιμο με λυτρώνει και ακόμα δεν έχω αρκετό χρόνο γι' αυτό. Έχω όμως πάντα χρόνο για την προσωπική μου ζωή η οποία είναι ιερή και αδιαπραγμάτευτη.

Είστε από τις γυναίκες που πιστεύουν ότι η καριέρα μπορεί να συνδυαστεί με μια ευτυχισμένη οικογένεια;
Νομίζω πως όταν υπάρχει θέληση και καλή συνεννόηση όλα γίνονται αρκεί να το θέλεις. Προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να μην εργάζεται, νομίζω ότι θα πάθω κατάθλιψη. Απ΄ την άλλη δεν ξέρω τι θα συμβεί όταν θα κάνω παιδιά. Αυτό είναι κάτι άγνωστο για μένα οπότε οψόμεθα.



Αν και είσαστε φρεσκοπαντρεμένη, κάνετε σχέδια για παιδάκι;
Είμαστε ακόμα πολύ φρέσκοι και προς το παρόν απολαμβάνουμε τις χαρές τις συζυγικής ζωής!Θέλουμε λίγο χρόνο ακόμα οι δυο μας νομίζω...

By TLIFE

Η Χριστίνα Σάλτη αποκαλύπτεται: Από φοιτήτρια Ιταλικής Φιλολογίας στις μεγάλες πίστες!

Μερικά μαθήματα της έμειναν ακόμα για το πτυχίο της Ιταλικής Φιλολογίας και θα τα περάσει φέτος. Ωστόσο, η μεγάλη της αγάπη είναι το τραγούδι και εκεί έχει ξεκινήσει να κάνει σημαντικά βήματα. Μετράει ήδη πολλές σπουδαίες συνεργασίες και σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η τελευταία με τους Χρήστο Μενιδιάτη και Ηλία Βρεττό. Αυτά είναι τα γνωστά... Αυτά που μπορείς να μάθεις κάνοντας google search με το όνομά της.

Αυτά όμως που εγώ αγαπώ στη Χριστίνα -και που πιστεύω ότι πρέπει να ξέρεις- είναι η ευγένειά της, το ζεστό χαμόγελό της και η καλοσύνη που έχει στα μάτια της! Πειθαρχημένη στη δουλειά της, με πολλά όνειρα και φιλοδοξίες να πετύχει και να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπάει περισσότερο απ' όλα. Πιστή στις φιλίες αλλά και στους στενούς της συνεργάτες τους οποίους εμπιστεύεται απόλυτα.

Μιλώντας μαζί της πιστεύεις ότι μιλάς με μία φίλη σου και μπορείς να συζητήσεις τα πάντα. Είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας! Εμείς, την συναντήσαμε σε ένα μικρό διάλειμμα από τις εμφανίσεις της στο νυχτερινό κέντρο και την ρωτήσαμε για όλα...



Συνεχίζονται με επιτυχία οι εμφανίσεις σου στο Gotham Stage με τον Χρήστο Μενιδιάτη και τον Ηλία Βρεττό. Πες μας δυο λόγια για αυτή η συνεργασία.
Είναι μια πολύ ωραία συνεργασία με τον Χρήστο και τον Ηλία στο Gotham City Stage,έχουμε πολύ καλή χημεία και εκτιμάμε ο ένας τον άλλον. Είναι μια πολύ πετυχημένη σεζόν, ευχαριστούμε τους ανθρώπους που περνάνε τα βράδια τους μαζί μας, τραγουδάμε όλοι μαζί, χαμογελάμε... Είναι πολύ όμορφο το κλίμα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ και μέσα απ´το TLIFE όλους τους συνεργάτες μου στο Gotham γιατί σε όλους οφείλεται αυτή η επιτυχία του σχήματος. (Δες εδώ φωτογραφίες από την πρεμιέρα της)

Ποια άλλη συνεργασία μέχρι τώρα θυμάσαι πιο έντονα;
Όλες τις συνεργασίες μου θυμάμαι έντονα. Απ´όλες κρατάω πάντα τα θετικά και τις όμορφες στιγμές. Όλα είναι θέμα οπτικής.



Ετοιμάζεις κάτι επαγγελματικά;
Ένα όμορφο τραγούδι που εύχομαι να αγαπηθεί πολύ!

Αλήθεια, πως μπήκε στη ζωή σου το τραγούδι;
Το τραγούδι υπήρχε πάντα στη ζωή μου,το αγαπούσα πολύ από μικρό παιδάκι και η οικογένεια μου ασχολούνταν με τη μουσική, αλλά ποτέ δεν είχα σκεφτεί πως θα το ακολουθούσα επαγγελματικά. Μικρή ήθελα να γίνω πλαστικός χειρούργος, μετά αποφάσισα να μπω στην Ιταλική φιλολογία και τελικά ξεκίνησα να τραγουδάω επαγγελματικά. Ό,τι είναι να γίνει, γίνεται τελικά.

Πώς ένιωσες όταν άκουσες για πρώτη φορά ένα δικό σου κομμάτι στο ραδιόφωνο;
Πολύ μεγάλη χαρά..!



Θα μπορούσες να κάνεις μια διαφορετική δουλειά για λόγους επιβίωσης;
Και πριν ασχοληθώ με το τραγούδι επαγγελματικά είχα κάνει διάφορες δουλειές για να μην επιβαρύνω τη μητέρα μου η οποία δούλεψε τόσο για να μας μεγαλώσει εμένα και την αδερφή μου και την ευχαριστώ πολύ γι' αυτό. Για λόγους επιβίωσης θα έκανα οποιαδήποτε δουλειά. Άλλωστε δίνω και τα τελευταία μαθήματα φέτος για να πάρω το πτυχίο. Είμαι παρ´όλα αυτά πολύ τυχερή και ευλογημένη που έχω κάνει επάγγελμα τη μεγάλη μου αγάπη.

Είσαι από τις γυναίκες που δίνουν μεγάλη σημασία στην εξωτερική εμφάνιση; Τι κάνεις για να είσαι όμορφη;
Δίνω σημασία στην εξωτερική μου εμφάνιση αλλά όχι σε υπερβολικό βαθμό. Πάντα θα ξεβαφτώ μετά τη δουλειά, θα βάλω μια κρεμούλα, θα κάνω και μια μάσκα μία στο τόσο. Προσέχω τη διατροφή μου σε γενικές γραμμές, θα κάνω όμως και τις ατασθαλίες μου. Θα πιω και το ποτάκι μου, απλά προσπαθώ όσο μπορώ μα έχω μέτρο. Αλλά πάντα θα κοιτάξω να βρω χρόνο να γυμναστώ, θα περπατήσω, θα χορέψω, θα δοκιμάσω νέες μεθόδους γυμναστικής... Μ´αρέσει να δοκιμάζω καινούρια πράγματα.



Ποιο είναι το πιο ωραίο πράγμα που έχεις ακούσει στο δρόμο ή στο καμαρίνι από θαυμαστή σου;
Αυτό που μου λένε συνήθως είναι ότι τους φαίνεται περίεργο που είμαι τόσο άνετη και επικοινωνιακή. Η αλήθεια είναι πως έτσι είμαι σαν άνθρωπος και μ´ αρέσει να μιλάω με τους ανθρώπους, να τους γνωρίζω και αυτό κάνω με όποιον συναντάω στο δρόμο, με όποιον έρχεται να με δει στο καμαρίνι. Είναι θέμα χαρακτήρα. Γενικά, μου κάνουν πολύ όμορφα σχόλια και στο twitter και στη σελίδα μου στο facebook και τους ευχαριστώ πολύ γι´αυτό! Μου δίνουν δύναμη με την αγάπη τους να συνεχίζω και να μην βλέπω δυσκολίες.

Παρόλο που η δουλειά σου είναι στα φώτα, η προσωπική σου ζωή δεν είναι γνωστή. Είναι στάση ζωής και αν ναι πόσο δύσκολο είναι να το πετύχεις αυτό όταν είσαι γνωστός όπως εσύ;
Αν βρω τον άνθρωπο με τον οποίο θα νιώσω εμπιστοσύνη, θα νιώσω "καλά" δεν θα έχω πρόβλημα να το πω. Φυσικά και αν είχε αυτός πρόβλημα θα προσπαθούσα να τον προφυλάξω. Γενικά, προτιμώ να δείχνω τη δουλειά μου κι όχι τα προσωπικά μου. Είναι "στάση ζωής" όπως λες Άρτεμις, αλλά δεν θα το έκρυβα κιόλας. Αργά ή γρήγορα, όταν είναι μια σχέση με διάρκεια, σοβαρή, θα φανεί δεν μπορείς να την κρύβεις.



Πρόσφατα, σε είδαμε πολύ συγκινημένη στο γάμο της αδερφής σου. Είσαι δεμένη με την οικογένειά σου.
Είμαι πάρα πολύ δεμένη με την οικογένεια μου, τη μητέρα μου, την αδερφή μου, τα ξαδέρφια και τους θείους μου! Τους λατρεύω! (Δες εδώ φωτογραφίες από τον γάμο)

Σχέδια για δική σου οικογένεια υπάρχουν; Πόσο μακρινό μέλλον είναι στη ζωή σου;
Ναι θέλω να κάνω δική μου οικογένεια στο μέλλον, αγαπώ πολύ τα παιδιά! Τώρα, το πότε, το ξέρει μόνο ο Θεός. Έρχεται καμιά φορά εκεί που δεν το περιμένεις, βρίσκεις τον άνθρωπο που σου το "βγάζει" και προχωράς.

By TLIFE

Μια παιδική παράσταση έφερε το χαμό στη Χαλκίδα!

Χαμός! Αυτό σκέφτηκα λίγο πριν ανέβω, για μία ακόμη φορά, στο τρένο για Χαλκίδα. Το είπα στη Γεωργία που ήταν στη δίπλα θέση και χαμογέλασε συνωμοτικά... Με αυτή τη λέξη ξεκινάνε οι συναντήσεις με την παρέα της Χαλκίδας! Μια παρέα που κρατάει την «καλοκαιρινή» της διάθεση ακόμα και το χειμώνα. Γιατί το καλοκαίρι είναι μέσα μας, λένε! Γιατί εμείς το endless summer το κάναμε πραγματικότητα ακόμα και αν το σκηνικό έχει αναμμένο τζάκι. Η θάλασσα στο βάθος κρατάει την ισορροπία που χρειαζόμαστε.


giorgi_2's http://instagram.com/p/g1M_NmEH3N/

Αν έχεις πάει, ξέρεις τη γοητεία που ασκεί αυτός ο τόπος στους επισκέπτες του. Δεν έχει τίποτα το αξιοπερίεργο αλλά αποτελεί ιδανικό προορισμό για μικρές αποδράσεις και ειδικά για τα πουσουκού. Τουλάχιστον για τα δικά μου! Άλλωστε γι’ αυτά θα σου μιλήσω. Για ένα από αυτά. Για το τελευταίο για την ακρίβεια. Η αφορμή για την εκδρομή που θα σου πω -όχι ότι χρειάζομαι κάτι τέτοιο- ήταν μία παιδική παράσταση. Ο τίτλος της είναι «Το κυνήγι του παιχνιδιού» και πρωταγωνίστρια είναι η φίλη μου, Λία Παππά.


artemis_thimiou's http://instagram.com/p/jJJKaQw1iW/

Το θέατρο Χαλκίδας έκανε μία εξαιρετική δουλειά σε αυτό το έργο. Αντικειμενικά! Ομολογώ ότι πήγα προκατειλημμένη περιμένοντας να δω μια ερασιτεχνική παράσταση. Διαψεύστηκα πανηγυρικά! Το θερμό χειροκρότημα που έδωσαν οι θεατές, μικροί και μεγάλοι, του θεάτρου Παπαδημητρίου επιβεβαιώνει αυτό που λέω.

Και παρόλο που ήταν η πρεμιέρα την Παρασκευή (17 Ιανουαρίου), που σημαίνει διπλό άγχος για τα παιδιά που παίζουν, όλα κύλησαν άψογα. Γέλασα τόσο πολύ! Θυμάμαι απ’ έξω σχεδόν όλες τις ατάκες του έργου και υπήρξαν στιγμές που το γέλιο μου ήταν πιο δυνατό κι από αυτό των μικρών παιδιών στην πρώτη σειρά. Οι μπόμπιρες φυσικά ξετρελάθηκαν με τα σκηνικά, τα τραγούδια και την ιστορία της παράστασης (διάβασε λεπτομέρειες εδώ). Εγώ, ξετρελάθηκα με την φίλη μου που ενσάρκωσε την Παγκακιστάτη. Τρόμαξα, να πω την αλήθεια! Σε πολλές στιγμές. Ήταν πολύ πειστική στον ρόλο της κακιάς και μου απέδειξε πόσο καλή ηθοποιός είναι. Άλλωστε έχει παίξει σε ένα σωρό παραστάσεις στο πλαίσιο των εξωπανεπιστημιακών της δραστηριοτήτων. Να τα λέμε κι αυτά! Είχα την τύχη και την χαρά να την ξαναδώ σε μία από αυτές, στο Στούντιο Λήδρα.

Και για να μην λες ότι δεν είμαι αντικειμενική, επειδή συχνά έχω την τάση να ενθουσιάζομαι με αυτά/αυτούς που αγαπάω, ρώτησα την γνώμη δύο ακόμα θεατών.

Κωνσταντίνος




Γεωργία


Εντελώς συμπτωματικά, ήταν αυτοί που καθόντουσαν δίπλα μου! Δεν ήταν όμως λίγα και τα τοπικά sites και blogs που έγραψαν για την παράσταση και για τους πρωταγωνιστές της: (με αλφαβητική σειρά) Γιώργο Μπένο, Κλέαρχο Παπασωτηρίου, Κωνσταντίνα Πολυδώρου και Εύη Χειμώνα. Η φίλη μου ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως ήταν η καλύτερη!

Η Λία είναι ένας από τους λόγους -ίσως ο κυριότερος- που αγάπησα τη Χαλκίδα! Από τότε που άφησε την Αθήνα για να γυρίσει πίσω στην πόλη της, έχω γίνει η πιο τακτική επισκέπτρια. Και όχι μόνο της Χαλκίδας αλλά ολόκληρης της Εύβοιας. Είναι τελικά ένα από τα πιο όμορφα νησιά της Ελλάδας! Τι κι αν ακόμα δεν την έχω γνωρίσει όλη. Την μαθαίνω κομμάτι κομμάτι. Σαν να διαβάζω ένα βιβλίο που σε κάθε του σελίδα βρίσκω κάτι που με κάνει να θέλω να πάω στην επόμενη. Σε αυτή την εκδρομή λοιπόν έφτασα στην σελίδα «Στενή».


artemis_thimiou's http://instagram.com/p/jXRHWpQ1rJ/

Με τους φίλους μου τους μηχανόβιους! Μπροστά μας τα αγόρια με τις μηχανές τους και πίσω εμείς. Η Λία στο τιμόνι κι εγώ κλασικά να παίζω με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς όσο δεν είχα στο νου μου να φωτογραφίσω το βρουμ βρουμ των δύο Κωστήδων.


lia_pappa's http://instagram.com/p/jW2BUCg94_/

Μετά άραγμα για φαγητό στo λιμάνι της Αρτάκης και επιστροφή για λιώσιμο στο σπίτι με ατελείωτη κουβέντα για τα πάντα... Και μέσα σε όλα αυτά η Buffy! (Το παιδί του Κωνσταντίνου)


konstantinos_pap's http://instagram.com/p/jfRCJtKiom/

Στιγμές που δεν μπορείς να περιγράψεις με λέξεις -πράγμα που μου συμβαίνει σπάνια- αλλά νιώθω χαρούμενη που τις έζησα. Γιατί τα σουκού πρέπει να είναι έτσι! Γιατί τα σουκού πρέπει να γίνεται… χαμός!

P.S. Ψάξε στο YouTube το τραγούδι Drive by από τους Train! Κέεεεεφι και χαράααα

By TLIFE

Γίνε το κορίτσι που διαβάζει!

Πριν από περίπου δύο χρόνια είχε πέσει στα χέρια μου ένα κείμενο της Rosemarie Urquico με τίτλο "You should date a girl who reads” που σημαίνει: “Βγες με ένα κορίτσι που διαβάζει”. Αν κάνεις μία αναζήτηση στο διαδίκτυο σίγουρα θα το βρεις μεταφρασμένο κάπου και αξίζει να το διαβάσεις. Γίνε το κορίτσι που διαβάζει!



Ανάμεσα σε άλλα, αναφέρει η Urquico: “Είναι εύκολο να είσαι με ένα κορίτσι που διαβάζει. Χάρισέ της βιβλία στα γενέθλια, τα Χριστούγεννα και στις επετείους. Δείξε της ότι καταλαβαίνεις ότι τα λόγια είναι αγάπη. Να ξέρεις ότι γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ βιβλίου και πραγματικότητας αλλά θα προσπαθήσει να κάνει τη ζωή της όπως το αγαπημένο της βιβλίο.”

Αυτά τα κορίτσια είναι οι καλύτερες σύντροφοι, φίλες, συνάδελφοι... Αυτά τα κορίτσια ξέρουν να εκτιμούν τα βιβλία. Βασικά τα αγαπούν και τα αντιμετωπίζουν σαν να είναι σπάνια και πολύτιμα. Και είναι!



Τα βιβλία σε ταξιδεύουν χωρίς καν να χρειαστεί να φύγεις από εκεί που είσαι. Είναι η παρέα σου τα βράδια που πέφτεις νωρίς στο κρεβάτι, τις ώρες που ανεβαίνεις με το λεωφορείο στη δουλειά ή ταξιδεύεις μόνη σου στο τρένο για την Χαλκίδα, που σε έχει στήσει η φίλη σου στον καφέ. Τα βιβλία είναι γνώσεις και οι γνώσεις σου δίνουν δύναμη. Ποιος δεν θέλει να είναι δυνατός;

Δεν σου λέω ότι είναι η λύση σε όλα σου τα προβλήματα αλλά σίγουρα θα τα κάνουν να μοιάζουν διαφορετικά. Σε εμένα τουλάχιστον πιάνει! Αγαπώ πολύ το διάβασμα σε σημείο που έχω λίστες με βιβλία που θέλω να διαβάσω και αγχώνομαι πότε θα τα προλάβω. Πολλές φορές ξεκινάω μέχρι και τέσσερα βιβλία ταυτόχρονα. Όταν κάτι πέφτει στα χέρια μου δεν μπορώ να το αφήσω. Ειδικά όταν είναι κάποιου συγγραφέα που μου αρέσει ή μου το έχει κάνει δώρο κάποιο αγαπημένο πρόσωπο ή απλά ταιριάζει το θέμα του με την εκάστοτε ψυχολογία μου.



Έχω πάντα στην τσάντα μου ένα βιβλίο που διαβάζω και πολλές φορές ανυπομονώ να φτάσει αυτή η ώρα που θα το ανοίξω και πάλι. Φυσικά, χάνομαι στον κόσμο των λέξεων. Έχω κατέβει πολλές φορές σε λάθος στάση θέλοντας να τελειώσω κάποιο κεφάλαιο. Έχω πέσει πάνω σε συνεπιβάτη γιατί κρατώντας το βιβλίο δεν μπορούσα να κρατήσω καλή ισορροπία. Αστεία πράγματα! Και μιλώντας για αστεία, δες κι αυτό:

Χάνομαι στον κόσμο του βιβλίου. Για λίγο. Για όσο κρατάει η ανάγνωση. Μετά, απλά κρατάω αυτό που χρειάζομαι από το καθένα. Σπάνια θα ξαναδιαβάσω το ίδιο βιβλίο. Υπάρχουν τόοοοοοσα πολλά, που απλά θέλω να τα διαβάσω όοοοοολα όσο πιο σύντομα μπορώ.

Η βιβλιοθήκη μου έχει πολλά που έχω αγοράσει και δεν έχω προλάβει ακόμα να διαβάσω. Αγοράζω βιβλία σε κάθε ευκαιρία. Θεωρώ αυτά τα λεφτά επένδυση. Η τελευταία επένδυση που έκανε ήταν στον φίλο μου τον Αλέξη στο Πεδίο του Άρεως που έχει στήσει το μαγαζάκι του, όπως το λέει, μέσα στο Σπίτι του Αϊ Βασίλη. Από εκεί είναι και οι φωτογραφίες που βλέπεις παρακάτω και προλαβαίνεις να πας μέχρι τις 12 Ιανουαρίου για να αγοράσεις βιβλία από έναν άνθρωπο που ξέρει να τα εκτιμά.



Θα τον πετύχεις να παίζει μπαγλαμά όταν δεν εξυπηρετεί πελάτες ή να διαβάζει κάποιο από τα βιβλία ή να κάνει παρέα στο κορίτσι του που πηγαίνει να τον δει. Ο Αλέξης με έχει κάνει -και δεν του το έχω πει ποτέ μέχρι τώρα- να αγαπήσω την Λιλή Ζωγράφου. Μία συγγραφέα που είναι συνδεδεμένη με τον αγαπημένο μου τραγουδιστή, τον Μίλτο (Πασχαλίδη) και που αξίζει να διαβάσεις. Ευτυχώς, εμένα με παρακίνησε ο Αλέξης! Ήδη έχω αγοράσει να διαβάσω και το “Η αγάπη άργησε μια μέρα”.



Με έναν μαγικό τρόπο, οι άνθρωποι που είναι στη ζωή μου μοιράζονται μαζί μου την ίδια αγάπη για τα βιβλία. Δεν μου έχει τύχει ποτέ να κάνω παρέα με κάποιον που δεν διαβάζει. Ίσως βέβαια υποσυνείδητα και να το έχω επιλέξει. Μέσα από αυτούς έγινα το κορίτσι που διαβάζει! Που ξοδεύει τα λεφτά του σε νέες εκδόσεις και όχι σε ρούχα και καλλυντικά. Που πετάει από τη χαρά της αν της κάνεις δώρο ένα βιβλίο. Που καμιά φορά γίνεται και η ξενέρωτη της παρέας γιατί προτιμά να αράξει σπίτι και να τελειώσει το τελευταίο μυθιστόρημα που ξεκίνησε.

Αυτά τα κορίτσια να ξέρεις όμως έχουν πολύ ενδιαφέρον... Και ξέρεις! Ένα κορίτσι που διαβάζει είναι καλύτερο όταν είναι κι ένα κορίτσι που γράφει... Καλά ναι, σίγουρα θα ήθελα πολύ να γράψω κι εγώ κάποτε το δικό μου βιβλίο!



P.S. Ένα post αφιερωμένο στα βιβλία δεν θα μπορούσε να έχει παραπομπή σε κάτι πέρα από αυτό. Ψάξε στο You Tube το "Σονάτα του σεληνόφωτος". Υιοθέτησα την συνήθεια από την φίλη μου τη Χριστίνα που την βάζει για background κάνοντας διάφορες άλλες δουλειές. Try it!

By TLIFE

Εμένα οι φίλοι μου είναι... Η Κατερίνα της Μυρτώς και ο Σωκράτης

Ήθελα πολύ καιρό να σου γράψω για μία παράσταση που είδα, πριν από κάποιες Δευτέρες στο Ρυθμός stage στην Ηλιούπολη. Από τις 3 Οκτωβρίου, που είναι η ημέρα που συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από το θάνατο της Κατερίνας Γώγου, παρουσιαζόταν σε αυτή την ιδιαίτερη μουσική σκηνή ένα αφιέρωμα στη ζωή της αγαπημένης ποιήτριας και ηθοποιού, με τίτλο “Στο μυαλό είναι ο στόχος!”.

Ο πόνος, η αγωνία και οι κραυγές της ποίησής της αποτυπώθηκαν με τον καλύτερο τρόπο μέσα από την ερμηνεία της Μυρτώς Αλικάκη. Θεωρώ ωραία σύμπτωση που η ηθοποιός που επιλέχθηκε για τον «ρόλο» έχει το ίδιο όνομα με την κόρη που σήμερα ζει στην Ιταλία και απέκτησε με τον μεγάλο της έρωτα, τον σκηνοθέτη Παύλο Τάσιο. Είναι περιττό να πω ότι η Μυρτώ ταιριάζει εξωτερικά στο σουλούπι της Γώγου, το πιο σημαντικό όμως είναι, τουλάχιστον εγώ έτσι το ένιωσα, ότι ταιριάζουν και οι ψυχές τους.



Μπορώ να ομολογήσω ότι σε πολλά σημεία της παράστασης ανατρίχιασα! Η Αλικάκη κατάφερε να με πείσει για όλα αυτά που ήταν η Γώγου, κατάφερε να με κάνει να την γνωρίσω και να την αγαπήσω. Φεύγοντας, είχα μόνο την επιθυμία να διαβάσω και να μάθω κι άλλα για την επαναστατική της φύση.

Για πολλούς η Γώγου είναι μόνο το χαριτωμένο, ατίθασο τρελοκόριτσο που έβλεπαν στις ελληνικές ταινίες της Φίνος Φιλμ. Παράλληλα με την υποκριτική όμως, που μπήκε στη ζωή της από τα 5 της χρόνια, ασχολήθηκε με την ποίηση και όσοι την αγάπησαν μέσα από αυτήν ξέρουν το πραγματικό της πρόσωπο.



«Για τον εαυτό μου, από αγανάκτηση για το κακό και από αγάπη για τον άνθρωπο και τη ζωή. Αισθανόμουνα μια μουγκαμάρα. Επικοινωνία από πουθενά, από τίποτα. Είχαν πονέσει οι μασέλες μου από το να μη μιλάω. Κι όταν άρχισα να γράφω, νόμισα ότι θα σπάσει το στυλό. Τόσο πάθος είχα γι’ αυτά που ήθελα να πω. Δεν ξέρω πώς γράφουν οι άλλοι. Εγώ ζούσα και έγραφα», είχε πει η ίδια σε παλιότερη συνέντευξη της στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία».

«Ντούκου ντούκου η γραφομηχανή, φαίνεται εμπνέει το ντούκου ντούκου», την πείραζε ο Νικόλας Άσιμος. Εκείνη με την σειρά της τον προειδοποιούσε: «Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είν` ο στόχος, το νου σου, ε;».



«Στο μυαλό είναι ο στόχος» είναι και ο τίτλος της παράστασης. Τα αυτοβιογραφικά αποσπάσματα από τα κείμενα της Γώγου που διάβασε η Αλικάκη, συνόδευσαν οι ερμηνείες των μελοποιημένων ποιημάτων της, από τους ταλαντούχους Νάνα Μπινοπούλου και Κώστα Χαριτάτο. Ανάμεσα σε άλλα είπαν και αυτό…

Αναμφισβήτητα είναι το πιο γνωστό μελοποιημένο ποίημα της Κατερίνας Γώγου και ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια των Magic De Spell που εδώ το ακούμε σε μία διασκευή και σε μία μουσική συνάντηση που συνέβη για πρώτη φορά.



Αυτό το τραγούδι μου δίνει την αφορμή να φλυαρήσω λίγο – άλλωστε το συνηθίζω- για τον Σωκράτη Μάλαμα. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ίσως μάλιστα τα τελευταία χρόνια να έχει γίνει τόσο mainstream που να μην χρειάζεται καν να αναφέρω πόσο σπουδαίος μουσικός είναι. Θα περιοριστώ στο πόσο πολύ αρέσει σε μένα και πόσες φορές έχω πει «Σωκράτη κάνε μας χάλια» σε κάποιο από τα live του, παρέα με τους φίλους. Κάπως έτσι ήταν και το περασμένο Σάββατο στο φινάλε των εμφανίσεών του στο Anodos.



Ο χώρος δεν ήταν αυτός που θα περίμενε να συναντήσει κανείς το Σωκράτη αλλά ο κόσμος ήταν αυτός ακριβώς που ήξερες ότι θα βρεις να απολαμβάνει τα τραγούδια του. Κι αυτή τη φορά συνόδευσε τις εμφανίσεις του πανό, που σχολίασε και ο ίδιος χαριτολογώντας επί σκηνής, αλλά ήταν από αυτά που οι θαυμαστές του εκδηλώνουν την αγάπη τους.



Κατάμεστο μαγαζί, να τραγουδάει non stop επί 4 ώρες περίπου που τραγούδησε κι εκείνος. Μαζί του ήταν και η κόρη του Λυδία. Ήταν συγκινητική η συνύπαρξη μπαμπά και κόρη στην σκηνή. Άδικο για εκείνη γιατί θα πρέπει να αναμετρηθεί με το «θηρίο» που λέγεται Μάλαμας αλλά ταυτόχρονα άδικο και για τον κόσμο γιατί για τον ίδιο λόγο της συγχωρεί κάθε ερμηνευτικό «ολίσθημα».



Ο Σωκράτης και η Κατερίνα, όχι μόνο αυτή της Μυρτώς, είναι δύο πρόσωπα με πολλά κοινά. Για μένα τουλάχιστον! Είναι άνθρωποι που αγαπούν τους άλλους ανθρώπους στο βάθος, που γράφουν γι’ αυτούς με έναν ασυμβίβαστο τρόπο και που έχουν αφήσει το σημάδι τους σε αυτό τον κόσμο. Θα ήθελα πολύ να είναι όντως φίλοι μου…

P. S. Ψάξε στο YouTube το τραγούδι «Στα είπα όλα» που έχει γράψει για τον Σωκράτη ο αγαπημένος μου, Μίλτος Πασχαλίδης

By TLIFE

Η γλυκιά ηθοποιός που συνάντησα στη Ρώμη!

Το πρώτο μου ταξίδι στη Ρώμη! Το πρώτο μου ταξίδι στην Ιταλία γενικά. Το περίμενα καιρό, το οργάνωσα ελάχιστα, μιας και ποτέ δεν ήμουν αυτός ο τύπος στη ζωή μου, αλλά το απόλαυσα όσο περισσότερο μπορούσα.

Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλύτερα αν δεν είχα το άγχος ότι πρέπει να τα δω όλα. Γιατί αυτός ο τύπος είμαι! Παρόλο που ήταν πέντε ολόκληρες μέρες θεωρώ ότι δεν την έζησα τη Ρώμη. Χρησιμοποιώ, όχι τυχαία, την λέξη έζησα γιατί σίγουρα την είδα, αφού την γύρισα όλη… Σπιθαμή προς σπιθαμή με εκείνη την ηλίθια χαρά του τουρίστα που σταματάει κάθε τρεις και λίγο να ρωτήσει πως θα πάει από piazza σε piazza. Γιατί ρωτώντας πας (και) στη Ρώμη!

Και ναι μίλησα ιταλικά σε όλο το ταξίδι! Πρώτον, γιατί οι Ιταλοί, μπορεί να είναι ωραίοι αλλά, δεν το’ χουν το αγγλικό και δεύτερον γιατί ήθελα να εξασκήσω τη γλώσσα που μάθαινα πέρυσι, όλη τη χρονιά! Ήταν άλλωστε ένας από τους λόγους που ήθελα να κάνω αυτό το ταξίδι. Και για να πιω καφέ. Τον ωραιότερο καφέ που μπορείς να πιεις σε αυτό τον πλανήτη! Το σημαντικότερο βέβαια είναι ότι είναι και πολύ φθηνός. Είναι σχεδόν ντροπή να μην πιεις… (θυμάσαι που έχουμε ξαναπεί πόσο σημαντικός είναι ο καφές) When in Rome, do as the Romans do!

Από αυτά που, επίσης, οπωσδήποτε κάνεις όταν πας στη Ρώμη είναι να επισκεφτείς την Fontana di trevi. Σου αναφέρω μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία, με τη βοήθεια του Google search, σε περίπτωση που δεν είχες την τύχη ούτε να την δεις ούτε να την ακούσεις:

Τo πιο διάσημο και αναμφισβήτητα το πιο όμορφο συντριβάνι της πόλης, δεσπόζει στη μικρή πλατεία Trevi που βρίσκεται στην περιοχή του Quirinale.

Είναι το τέλος του Aqua Virgo, ενός υδραγωγείου που κατασκευάστηκε το 19 π.Χ. και φέρνει νερό από τις πηγές στο Salone (περίπου 20 χιλιόμετρα από τη Ρώμη) και παρέχει στα συντριβάνια της Ρώμης νερό.

Το 1732, ο Πάπας Κλήμης ο 12ος ανέθεσε στον Nicola Salvi να δημιουργήσει ένα μεγάλο συντριβάνι στην πλατεία. Η κατασκευή του μνημειακού μπαρόκ συντριβανιού ολοκληρώθηκε τελικά το 1762. Η κεντρική φιγούρα του συντριβανιού είναι ο Ποσειδώνας, θεός της θάλασσας.

Η αναπαράσταση έχει τον Ποσειδώνα στα ηνία ενός άρματος σε σχήμα κελύφους, να έλκεται από δύο ιππόκαμπους. Κάθε ιππόκαμπος καθοδηγείται από ένα Τρίτωνα. Ένα από τα άλογα είναι ήρεμο και υπάκουο, και το άλλο ανήσυχο. Οι συμπεριφορές τους συμβολίζουν τις διακυμάνσεις στις διαθέσεις της θάλασσας.

Από την αριστερή πλευρά του Ποσειδώνα είναι ένα άγαλμα που εκπροσωπεί την αφθονία, και στα δεξιά ένα άγαλμα που αντιπροσωπεύει την υγιεινή.

Πάνω από τα γλυπτά βρίσκονται τα ανάγλυφα, με ένα εξ αυτών να απεικονίζει τον Αγρίππα, το στρατηγό που έχτισε το υδραγωγείο. Το νερό στο κάτω μέρος του σιντριβανιού αντιπροσωπεύει τη θάλασσα.



Ο θρύλος λέει ότι επιστρέφεις στη Ρώμη αν πετάξεις μέσα στο νερό ένα κέρμα. Θα πρέπει να το πετάξεις πάνω από τον ώμο σου με την πλάτη σας προς το νερό. Δεν είναι να ρωτάς, φυσικά και θα ξαναπάω γιατί έκανα κι εγώ την ευχή μου στην ξακουστή Fontana di Trevi! Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη άλλωστε!

Στα νερά της, σου λέει, πέφτουν κάθε χρόνο κέρματα συνολικής αξίας περίπου 700.000 ευρώ! Αν αναρωτιέσαι που πηγαίνουν αυτά –όχι δεν τα παίρνουν οι τουρίστες- σου έχω την απάντηση! Τα κέρματα συλλέγονται από ειδικούς υπαλλήλους με την επίβλεψη της αστυνομίας, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως οι κάτοικοι και οι επισκέπτες απαγορεύεται ρητώς να πάρουν οποιοδήποτε κέρμα από το συντριβάνι.

Αν είσαι σινεφίλ θα έχεις θαυμάσει την περίφημη Fontana di trevi και στην “La Dolce Vita” του Federico Fellini…

... ή στην "Totòtruffa" του 1962 με τους Totò & Nino Taranto...

…ή στην δικιά μας "Μοντέρνα Σταχτοπούτα" με την Αλίκη Βουγιουκλάκη…

...αλλά και -για δυνατούς λύτες- στην ταινία "Ο Ταυρομάχος" με τον Κώστα Χατζηχρήστο.

Μιλώντας όμως για κινηματογράφo, ήρθε η ώρα να σου πω για την πιο γλυκιά μου συνάντηση στην ιταλική πρωτεύουσα. Και δεν αναφέρομαι στο υπέροχο τιραμισού με νουτέλα και μπανάνα που έφαγα στο Pompi, στη Re di Roma. Το καλύτερο ever!

Το γλυκό για το οποίο ξεκίνησα να σου λέω -αλλά όπως πάντα φλυάρησα ακατάσχετα- είναι ένα κορίτσι, μία νεαρή Ελληνίδα που κάνει το μεταπτυχιακό της στην Εγκληματολογία (!) και μένει εκεί τον τελευταίο ένα χρόνο περίπου.



Η Τζωρτζίνα Λιώση είναι η όμορφη πρωταγωνίστρια της ταινίας «Η αγάπη έρχεται στο τέλος». Πριν από αυτό την είχαμε δει στην ταινία «Κανένας» ενώ η μύηση της στην showbiz έγινε με την συμμετοχή της σε διαφημίσεις και φωτογραφίσεις. Ήταν κάτι που μπορούσε να το συνδυάσει παράλληλα με τη σχολή της και κάπως έτσι αγάπησε και την υποκριτική και σίγουρα στο μέλλον θα μας κάνει να ασχοληθούμε πολύ με εκείνη!

Την είχα πρωτογνωρίσει μέσα από τη συνέντευξη που κάναμε για τοTLIFE, με αφορμή την ταινία της Lacta. Η Τζωρτζίνα είναι ένα ιδιαίτερο πλάσμα, διαφορετικό. Έχει κάτι στην στον τρόπο που κινείται, στον τρόπο που μιλάει, στην αύρα της… Μοιάζει σαν να είναι ένα κορίτσι βγαλμένο από παραμύθι, σαν να έχει έρθει από έναν πλανήτη σαν κι αυτόν του Μικρού Πρίγκιπα.



Είναι πολύ όμορφη ναι, αλλά δεν είναι τα εξωτερικά της χαρακτηριστικά που σε κάνουν να κολλήσεις μαζί της. Έχει μία ομορφιά που πηγάζει από μέσα της και ταιριάζει απόλυτα στο σκηνικό της Αιώνιας Πόλης!

Όσο καιρό είναι στη Ρώμη, μακριά από την οικογένειά της και την αγαπημένη της γάτα, τη Μουλάν, έχει καταφέρει να γνωρίσει ένα άλλο πρόσωπο της πόλης. Κάποιες από τις εμπειρικές γνώσεις της μου μετέφερε κι εμένα κατά την διαμονή μου εκεί. Έτσι, μου έδωσε πολλούς ακόμα λόγους να θέλω να επιστρέψω και σύντομα μάλιστα!

Arrivederci Roma!

P.S. Ψάξε στο You Tube το τραγούδι "Felicita" του Al Bano με την Romina Power. Ήταν το πρώτο τραγούδι που μου κόλλησε φτάνοντας στη Ρώμη.

By TLIFE