20.3.13

Πάρις: Μιλάει για τη συνεργασία με Βανδή – Αντύπα και το ντεμπούτο του στο τραγούδι!

Ο εικοσιεπτάχρονος Πάρις ασχολείται με την μουσική από τότε που θυμάται τον εαυτό του. Τα τελευταία τρία χρόνια όμως μοιραζόταν το πάθος του για το τραγούδι με το κοινό της Θεσσαλονίκης πραγματοποιώντας εμφανίσεις σε διάφορες γνωστές μουσικές σκηνές. Εκεί τον ανακάλυψε και ο επιχειρηματίας Βασίλης Κοντόπουλος δίνοντας του το εισιτήριο για την Αθήνα και τις εμφανίσεις του περασμένου χειμώνα στο Posidonio στο πλευρό της Δέσποινας Βανδή και του Αντύπα όπου απέσπασε τις καλύτερες εντυπώσεις και έκανε το κοινό να αναρωτηθεί για το ποιος είναι ο ταλαντούχος νεαρός με το αρχαιοελληνικό όνομα!

Κάπως έτσι  μας κίνησε κι εμάς την περιέργεια και θελήσαμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα… To νέο αστέρι της Platinum Records αποκαλύπτεται στο TLIFE λίγο μετά τα γυρίσματα του νέου του video clip για το τραγούδι «Έχεις κάτι».



Πώς μπήκε στη ζωή σου το τραγούδι και πότε αποφάσισες πώς είναι αυτό που θέλεις να κάνεις;
Η σπίθα για το τραγούδι υπήρχε πάντα μέσα μου. Άλλωστε προέρχομαι από μια οικογένεια που αγαπά πολύ την μουσική. Στην προ-εφηβική μου ηλικία εξέφρασα την επιθυμία να μάθω πιάνο και έτσι οι γονείς μου με έστειλαν στο μουσικό ωδείο. Τα μαθήματα δεν διήρκησαν πολύ καιρό. Βέβαια έχοντας μάθει τα βασικά συνέχισα να εξασκούμαι μόνος μου και έτσι δειλά-δειλά άρχισα να συνοδεύω με τη φωνή μου κάποια τραγούδια. Ο πατέρας μου από πολύ νωρίς είχε δει κάτι στην φωνή μου και με παρακάλεσε να μην το παρατήσω και να ασχοληθώ με την μουσική και το τραγούδι. Όμως αρνήθηκα κατηγορηματικά έχοντας σύμμαχο την μητέρα μου η οποία δεν συμφωνούσε καθόλου με όλο αυτό. Το θέμα έμεινε εκεί μέχρι που ο πατέρας, στα 23 μου και έχοντας γυρίσει στην Κατερίνη από σπουδές και στρατιωτική θητεία, με προέτρεψε να πάρω μέρος σε ένα τοπικό διαγωνισμό τραγουδιού! Έτσι και έγινε, πήρα μέρος και το αποτέλεσμα ήταν να μοιραστώ την πρώτη θέση με έναν ήδη επαγγελματία τραγουδιστή. Έτσι επιβεβαιώθηκε ο πατέρας μου, ενώ η μητέρα μου άρχισε να βλέπει το τραγούδι με άλλο μάτι, το ίδιο και εγώ άλλωστε! Ξεκίνησα μαθήματα φωνητικής και άρχισα να μελετώ καλλιτέχνες και ελληνική δισκογραφία.

Τι είναι αυτό το “κάτι” που έχεις και πιστεύεις ότι θα σε κάνει να ξεχωρίσεις;
Δεν μπορώ να δω κάτι σε μένα. Θέλω όμως πολύ ο κόσμος να δει κάτι στα τραγούδια μου. Να τον εκφράζουν και να του χαρίζουν διάφορα συναισθήματα. Πιστεύω μόνο στην αγάπη μου για το τραγούδι.. Ελπίζω και εύχομαι, με την εταιρεία μου Platinum Records, να φτιάξουμε έναν πολύ καλό δίσκο που να ξεχωρίσει!

Σε αγχώνει η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και στη δισκογραφία λόγω κρίσης ή νιώθεις ασφάλεια που έχεις πίσω σου μια δυνατή εταιρεία;
Με αγχώνει η όλη κατάσταση όμως όχι σε προσωπικό επίπεδο. Με ενοχλεί η όλη κατάσταση που περνάμε όλοι μας σαν Έλληνες. Βέβαια για να επιστρέψουμε στην ερώτηση, εγώ πράγματι τώρα κάνω τα πρώτα μου βήματα και η εταιρεία μου, Platinum Records, νιώθω ότι όντως έχει μπει πολύ δυναμικά στο χώρο της δισκογραφίας. H δύναμη της εταιρείας κατά την γνώμη μου είναι τα άτομα που την πλαισιώνουν, άτομα νέα με πολύ θέληση και πολλά όνειρα και στόχους! Και θέλω να τους ευχαριστήσω γιατί πέρα από την αρχή μιας όμορφης συνεργασίας είναι και η αρχή μιας υπέροχης φιλίας!

Έχεις δουλέψει ήδη με κάποια από τα μεγαλύτερα ονόματα της ελληνικής δισκογραφίας, την Δέσποινα Βανδή και τον Αντύπα. Τι γεύση σου άφησε αυτή η συνεργασία;
Ήταν μια καταπληκτική σεζόν, είχα μια εξαιρετική συνεργασία με την Δέσποινα και τον Αντύπα και έμαθα πάρα πολλά κ από τους δυο! Ο Αντύπας είναι μεγάλος δάσκαλος, τεράστιος καλλιτέχνης, με πάρα πολύ χιούμορ, ευφυέστατος και τολμώ να πω ένας από τους καλύτερους ανθρώπους που γνώρισα ποτέ! Η Δέσποινα Βανδή είναι μέγιστη Ελληνίδα star με ασύλληπτο ταλέντο! Νομίζω ότι αυτή η σεζόν θα μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στην μνήμη μου! Εύχομαι κάθε συνεργασία που θα κάνω να είναι τόσο ευχάριστη όσο αυτή.



Νιώθεις ότι μαθαίνεις συνέχεια πράγματα όσο πιο πολύ κινείσαι σε αυτό το χώρο;
Όσο ζω μαθαίνω! Προσπαθώ κάθε μέρα να κάνω δημιουργικά πράγματα να αρπάζω ιδέες να μελετώ κινήσεις. Έχω μάθει να ακούω και να μην παίρνω βιαστικές αποφάσεις, να επεξεργάζομαι και να ζυγίζω το καθετί. Άλλωστε η γνώση είναι δύναμη!

Ποιού την καριέρα ζηλεύεις; Έχεις κάποιον ως πρότυπο;
Όσον αφορά στο αν έχω ζηλέψει κάποια καριέρα, σου ομολογώ ότι είναι πολλές...Βέβαια δε θέλω να εστιάσω τόσο σε πρόσωπα όσο σε εποχές. Το Posidonio φημίζεται για τους καλλιτέχνες που έχει αναδείξει. Είναι πάρα πολλοί, με πιο τρανά παραδείγματα τον Γιάννη Πλούταρχο και τον Νίκο Βέρτη. Τους ζηλεύω γιατί πέρα από το ταλέντο τους και την πορεία τους αναδείχθηκαν σε εποχή ευημερίας και ανάπτυξης, σε εποχή που οι άνθρωποι δεν βίωναν τόσα προβλήματα. Ως πρότυπο, επειδή τον γνωρίζω και έχω σχηματίσει γνώμη, έχω τον Αντύπα.

Όλα είναι καινούρια για σένα σε αυτή τη φάση. Γύρισες πρόσφατα και το πρώτο σου videoclip. Πώς σου φάνηκε η όλη διαδικασία;
Με άγχωσε πολύ γιατί ήταν πρωτόγνωρο για μένα όλο αυτό, κάμερες , η διαδικασία του να μπαίνεις σε ένα ρόλο! Όμως τα γυρίσματα διεξήχθησαν κάτω από ένα πολύ ζεστό και φιλικό κλίμα με σκηνοθέτη τον Μανώλη Τζιράκη και την ομάδα του και πιστεύω πως αυτό βοήθησε στην όλη διαδικασία! Θέλω να ευχαριστήσω την συμπρωταγωνίστρια μου, Βερόνικα, που έπαιξε τόσο ωραία το ρόλο της και οπωσδήποτε τα δύο παιδιά του κλιπ που νομίζω έκλεψαν την παράσταση και φυσικά όλους όσους πήραν μέρος στα πολύωρα γυρίσματα καθώς και τον φίλο Πέτρο που κάλυψε φωτογραφικά το θέμα για το ΤL!fe. Ελπίζω το αποτέλεσμα του videoclip να σας αρέσει!


By TLIFE



13.3.13

Τζ. Λιώση: Ο ρόλος της στο “Love in the end”, οι σπουδές στην εγκληματολογία και η αγάπη για την υποκριτική

Την διακόψαμε από το διάβασμά του μεταπτυχιακού που κάνει στη Ρώμη και μας απάντησε σε όλα πολύ γλυκά και ευγενικά. Η Τζωρτζίνα Λιώση σπουδάζει εγκληματολογία στη γειτονική χώρα παρόλο που η μεγάλη της αγάπη αποδείχτηκε η υποκριτική. Το δροσερό και όμορφο κορίτσι που γνωρίσαμε μέσα από την ταινία “Love in the end” και που φαίνεται θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον μιλάει στο TLIFE για την συμμετοχή της στη νέα ταινία της Odeon, για το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με το “Κανένας”, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε, τις αναμνήσεις που έχει από τα γυρίσματα αλλά και για τις σπουδές της στο εξωτερικό που παραλίγο να την κρατήσουν μακριά από το όνειρό της.



Τι κάνεις στην Ιταλία;
Έχω τελειώσει στην Ελλάδα Ψυχολογία και κάνω το Master μου στη Ρώμη στο τμήμα της Εγκληματολογίας.

Πώς προέκυψε λοιπόν η υποκριτική στη ζωή σου;
Απ' όταν τελείωσα το σχολείο, ξεκίνησα να παίζω σε διαφημίσεις γιατί ήταν μια δουλειά που θα μπορούσε να συνδυαστεί με την σχολή. Θα δούλευα μια φορά το μήνα, πολύ σου λέει, δυο-τρεις φορές το χρόνο οπότε δεν έχανα ποτέ μαθήματα και έβγαζα και κάποια λεφτά. Από τις διαφημίσεις, ο Φραγκίσκος με την Σοφία που έκαναν το casting για την ταινία του Χρήστου Νικολέρη “Κανένας” με πρότειναν για το ρόλο της πρωταγωνίστριας, ο Χρήστος Νικολέρης με επέλεξε και πάλι ο Φραγκίσμος και η Σοφία με πρότειναν και για το “Love in the end”.



Το επάγγελμα του ηθοποιού είναι κάτι το οποίο θα ακολουθήσεις και στο μέλλον;
Ναι! Εμένα μου αρέσει πάρα πολύ σαν δουλειά. Δεν ξέρω αν μπορώ εγώ συγκεκριμένα να το θεωρήσω δουλειά γιατί έχω δουλέψει μόνο δύο φορές στον κινηματογράφο αλλά έκανα τις διαφημίσεις και μου άρεσε. Μου άρεσαν τα γυρίσματα. Η ταινία δεν έχει καμία σχέση όμως και όταν ξεκινήσαμε τα γυρίσματα και τις πρόβες για την πρώτη μου ταινία εκεί κατάλαβα πως μου αρέσει πραγματικά αυτό το πράγμα. Πιστεύω πως είναι μία δουλειά η οποία θα μπορούσε να με κερδίσει και θα μπορούσα να την κάνω και να τελειώνω μία ταινία και να κάνω άλλη, άλλη, άλλη...
Είναι μια δουλειά όμως που η ευλογία της είναι και η κατάρα της. Αυτό το ότι δεν έχεις συγκεκριμένο πρόγραμμα και δεν ξέρεις που θα είσαι αύριο είναι και κακό γιατί δεν ξέρεις άμα θα έχεις δουλειά και την επόμενη μέρα ή τον επόμενο μήνα. Δεν είναι κάτι το οποίο μπορώ να το δω βιοποριστικά εφόσον κιόλας ξεκίνησα για ψυχολογία. Δεν μπορώ να πω τα παρατάω και θα πάω σε μια δουλειά με την οποία δεν ξέρω αν θα μπορέσω να επιβιώσω.

Το ξεκίνημα σου λοιπόν ήταν κινηματογραφικό. Λένε όμως ότι οι ηθοποιοί κρίνονται στο θέατρο. Θα ήθελες να δοκιμάσεις;
Ναι, το πιστεύω κι εγώ αυτό. Θα ήθελα πάρα πολύ να κάνω γιατί πιστεύω ότι το θέατρο έχει άλλη γοητεία. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο ή χειρότερο, έχει τελείως διαφορετική γοητεία από τον κινηματογράφο. Είναι αυτό το πράγμα, βγαίνεις εκείνη την στιγμή πάνω και πετάς την ψυχή σου στη σκηνή και ελπίζεις να κάνεις τον κόσμο να νιώσει αυτό που νιώθεις εκείνη τη στιγμή. Είναι πάρα πολύ ωραίο και ζηλευτό πραγματικά.



Όταν είδες τον εαυτό σου για πρώτη φορά στην ταινία “Κανένας” πώς ένιωσες;
Νομίζω ήμουνα σε ένα σοκ. Την είδα αρκετές φορές την ταινία για να μπορέσω να αρχίσω να καταλαβαίνω τι είναι αυτό που βλέπω και να μπορέσω να κρίνω τον εαυτό μου και να δω τι μου αρέσει και τι δεν μου αρέσει. Είναι μια δουλειά την οποία αγάπησα και συγκεκριμένα ο “Κανένας” είναι και η πρώτη μου δουλειά οπότε ίσως υπήρχε και αυτή η αδυναμία που δεν μπορώ να πω βέβαια ότι δεν το έχω και για το “Love in the end”. Είναι το ίδιο πράγμα, δουλειά που έχω κάνει και που αγάπησα και δεν μπορώ να είμαι κριτής. Και στις δύο φορές υπάρχει αυτό το πράγμα που πρέπει να το δω πολλές φορές για να αρχίσω να συνειδητοποιώ τι βλέπω και να μπορέσω να είμαι ουδέτερη και να καταλάβω τι είναι αυτό που βλέπω και μπορέσω να κρίνω τ μου αρέσει, τι δεν μου αρέσει, τι θα ήθελα να αλλάξω την επόμενη φορά.

Ωστόσο και στην πρώτη ταινία, παρόλο που ήταν η αρχή σου, πήρες πάρα πολύ κολακευτικά σχόλια. Τώρα με το “Love in the end” όλοι προσέξατε το “όμορφο και δροσερό κορίτσι της 3ης ιστορίας.

Ευχαριστώ πάρα πολύ! Είναι πραγματικά πάρα πολύ ωραίο αυτό και είναι κάτι το οποίο κάθε φορά που το σκέφτομαι με χαροποιεί. Για τον “Κανένα” προτάθηκα από την Ακαδημία κινηματογράφου για το πρώτο γυναικείο και είναι κάτι το οποίο ακόμη δε το πιστεύω και είναι κάτι που με συγκινεί πάρα πολύ. Και η Τζούλια και η Κατερίνα είναι πολύ κοντά στο πως είμαι εγώ σαν άνθρωπος, έτσι λίγο συνεσταλμένη και ήρεμη και αυτά. Βέβαια, με την σωστή καθοδήγηση κάθε φορά από τους σκηνοθέτες αυτό πήγαινε σε ένα σημείο “Α” το οποίο θέλανε. Οπότε ήμουν πιστεύω τυχερή γιατί εφόσον δεν έχω φοιτήσει σε κάποια σχολή, οι ρόλοι να' ναι κάτι κοντά σε εμένα αλλά και ο Χρήστος Νικολέρης και ο Βασίλης Κεχαγιάς είναι άνθρωποι με τους οποίους μπόρεσα να δουλέψω έτσι ώστε να μου βγάλουν αυτό που θέλανε να δούνε στην οθόνη. Δουλεύαμε με ηρεμία, νομίζω μέσα από τις πρόβες μάθαμε ο ένας πως δουλεύει ο άλλος και ήταν μαζί με σωστή καθοδήγηση όλο αυτό και πιστεύω πήγε καλά και τώρα.



Στην πρώτη ταινία δυσκολεύτηκες περισσότερο μιας και το περιεχόμενο της ήταν περισσότερο κοινωνικό;
Στην πρώτη ναι, εκτός από το ότι ήταν η πρώτη μου ήταν και το περιεχόμενο πιο δραματικό και είχε τις δυσκολίες της αλλά, θα το ξαναπώ, με την καθοδήγηση από το Χρήστο και το ότι μάθαμε ο ένας πως δουλεύει ο άλλος, το ότι εγώ ήμουν στην πρώτη μου δουλειά, το ότι δεν είχα φοιτήσει σε δραματική σχολή, όλα αυτά τα ήξερε και με διάλεξε μαζί με αυτά. Το παλέψαμε μαζί σε ότι δύσκολο είχαμε να κάνουμε και τα καταφέραμε!

Όταν λοιπόν σου έγινε η πρόταση για την δεύτερη ταινία, χάρηκες;

Χάρηκα πάρα πολύ! Απ' όταν μίλησα πρώτη φορά στο τηλέφωνο και μου είπαν να περάσω από το casting. Έκανα τότε και τα χαρτιά μου για το πανεπιστήμιο και αγχώθηκα πάρα πολύ γιατί, αυτό που είπα και στην αδερφή μου, ξέρω ότι είναι κάτι που θέλω να κάνω και δεν θα ήθελα να τύχει να είναι οι ημερομηνίες η μία πάνω στην άλλη. Εννοείται ότι θα συνέχιζα για το μεταπτυχιακό αλλά θα άφηνα πίσω μου κάτι που ήθελα αλλά ευτυχώς οι ημερομηνίες δεν συμπίπταν και κατάφερα να το κάνω. Πραγματικά, από την πρώτη φορά που μίλησα στο τηλέφωνο πέταγα από τη χαρά μου, ένιωθα ένα φτερούγισμα στο στομάχι.

Ήσουν και τυχερή γιατί συνέπεσα η πρεμιέρα λίγο πριν φύγεις και είδες την ταινία στην Ελλάδα, έτσι;

Ήμουνα εδώ στη Ρώμη και επέστρεψα. Ήθελα πάρα πολύ να είμαι εκεί.



Πώς σου φάνηκε λοιπόν που την είδες ολοκληρωμένη και με τις άλλες δύο ιστορίες;
Κατ' αρχάς και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να μην ήμουν εκεί, το γεγονός ότι κατάφερα και ήρθα ήταν από μόνο του μια μέρα πολύ ευτυχισμένη για μένα. Μου άρεσαν πάρα πολύ και οι άλλες δύο ιστορίες γιατί δεν είχα δει καθόλου, τις είχα διαβάσει μόνο. Γέλασα κιόλας και το βρήκα πολύ γλυκό όπως δέθηκε όλο αυτό μαζί.

Από τα γυρίσματα τι είναι αυτό που θυμάσαι;

Εμείς ήμασταν στο πλοίο επάνω οπότε ήταν εξολοκλήρου νέα εμπειρία για μένα γιατί πάντα υπάρχει πίεση αλλά είχαμε και το εξής, ότι το πλοίο κινείται οπότε δεν έχεις περιθώριο ούτε πέντε λεπτά να καθυστερήσεις κάτι που πρέπει να γυρίσεις στο συγκεκριμένο σημείο και στη συγκεκριμένη ώρα για παράδειγμα. Όλη αυτή η πίεση παρόλα αυτά δεν έβγαινε στην επιφάνεια και δουλεύαμε όλοι καλά και ακόμη και τα βραδινά που είχαμε, μπορεί να κούναγε το πλοίο, να ήμασταν όλοι κουρασμένοι, να μην μπορούσαμε να ξεκουραστούμε πάρα πολύ καλά στο πλοίο αλλά ήταν μια περιπέτεια λίγο σαν πενθήμερη που όμως πρέπει να δουλέψουμε. Ήταν καινούριο, πολύ καινούριο.



Η συνεργασία σου με τον Λεωνίδα Καλφαγιάννη πώς ήταν; Σε βοήθησε; Είχατε χημεία;

Ναι με βοήθησε πάρα πολύ και ο Λεωνίδας. Επίσης, επειδή εγώ είχα κάνει μόνο μια κινηματογραφική δουλειά είχαμε συζητήσει πάρα πολύ μαζί στις πρόβες. Μου πρότεινε κάποια πράγματα που κάνει αυτός και που τον βοηθάνε και πρόβα στην πρόβα βρήκαμε πολλά κλειδιά ο ένας για τον άλλον και μοιράστηκε μαζί μου δικά του μυστικά που ίσως βοηθούσανε κι εμένα. Κάποια περισσότερο, κάποια λιγότερο, κάποια με τον δικό μου τρόπο αλλά σίγουρα πήρα πράγματα από την συνεργασία μου με τον Λεωνίδα

Η ταινία δίνει καλό τέλος σε ανεκπλήρωτους έρωτες. Εσύ πιστεύεις ότι οι αληθινοί έρωτες πρέπει να έχουν πάντα happy end;
Οι αληθινοί έρωτες πρέπει να έχουν πάντα happy end αλλά δεν έχουν σχεδόν ποτέ, κατά την γνώμη μου. Είναι πολύ σπάνιο να σου εμπνέει ο άλλος αυτά που του εμπνέεις κι εσύ ακριβώς το ίδιο κα να είναι τόσο αμοιβαίο και τόσο όμορφο. Συνήθως, οι αληθινοί έρωτες πονάνε και πληγώνουν αλλά γι' αυτό υπάρχει κι ο κινηματογράφος που μπορέσαμε και το κάναμε αυτό πιο γλυκά.



Εσύ, μέχρι που θα έφτανες για έναν έρωτα; Θα έκανες κάτι ακραίο ή δύσκολο όπως οι πρωταγωνιστές των τριών ιστοριών;

Στην περίπτωση του χαρακτήρα μου στην ταινία, δεν ξέρω αν θα κατάφερνα να κάνω αυτό το βήμα που έκανε κι εκείνη, που έφυγε και έπεσε με τα μούτρα στον έρωτα με κάποιον άνθρωπο τον οποίο τον ήξερε τόσο λίγο καιρό. Είναι κάτι το οποίο εμένα σαν Τζωρτζίνα θα με τρόμαζε πάρα πολύ αλλά οι άλλες δύο ιστορίες έχουν κάτι το οποίο είναι πιο κοντά σε κάτι που θα μπορούσα να κάνω. Το να δω κάποιον φίλο μου ίσως, όπως συμβαίνει στην δεύτερη ιστορία, ή το να γίνει όλο αυτό το ψάξιμο με κάποιον που γνωριστήκαμε είναι κάτι το οποίο είναι πιο κοντά σε κάτι που θα μπορούσα να κάνω ενδεχομένως.

Ο έρωτας τι ρόλο παίζει στη ζωή σου, είναι σημαντικό στοιχείο για να είσαι καλά και δημιουργική;

Ο έρωτας νομίζω εμπνέει όλους τους ανθρώπους και τους κάνει να είναι δημιουργικοί και να νιώθουν πιο έντονα τα πάντα, από τα καλά μέχρι τα κακά. Αυτό είναι ωραίο γιατί τα ζεις όλο πιο έντονα και με περισσότερο πάθος γιατί ο έρωτας είναι σε όλους τους ανθρώπους σημαντικό κομμάτι. Ακόμα και σε αυτούς που μπορεί να μην το παραδέχονται.

Ερωτευτείτε λοιπόν!
Ερωτευτείτε, ναι! (γέλια)

By TLIFE

6.3.13

Π. Φιλιππίδης: “Δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερο ταίρι από την Ελπίδα, 100 ζωές να ζούσα”

Ο Πέτρος Φιλιππίδης επιστρέφει στην μεγάλη οθόνη με έναν αγαπημένο χαρακτήρα στο τηλεοπτικό κοινό, τον “Ακάλυπτο”! Με ένα λαμπερό καστ ηθοποιών και την σκηνοθετική υπογραφή του Χρήστου Δήμα η ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί κάνει πρεμιέρα στις 14 Μαρτίου. Λίγες μέρες πριν, το TLIFE συνάντησε τον αγαπημένο κωμικό ηθοποιό και μας μίλησε για τις αναμνήσεις του από τα γυρίσματα, τους συμπρωταγωνιστές του και την συνεργασία τους, για την αγαπημένη του σύζυγο Ελπίδα Νίνου αλλά και την θεατρική παράσταση που ανεβάζει στο θέατρο Μουσούρη.

Έχω την αίσθηση ότι κάθε φορά που γυρίζετε μια ταινία το περιμένετε με λαχτάρα και μεγαλύτερη ευχαρίστηση από ότι μια θεατρική παράσταση.
Ο ηθοποιός στο θέατρο έχει περισσότερο έλεγχο απ' ότι στον κινηματογράφο. Ο κινηματογράφος είναι περισσότερο δουλειά του σκηνοθέτη εδώ που τα λέμε. Όχι ότι υποτιμώ την δουλειά του ηθοποιού. Ίσα ίσα τον θεωρώ συνδημιουργό. Δεν είναι απλώς το μέσο, είναι και το ίδιο το δημιούργημα και το μήνυμα ταυτόχρονα. Αυτό συμβαίνει γενικά στην τέχνη του ηθοποιού. Εγώ βέβαια μιλάω πάντα για τον ελληνικό κινηματογράφο, δεν θα μπορούσα να μιλήσω διαφορετικά. Θα μπορούσε να πεις κανείς ότι στον κινηματογράφο με γοητεύουν οι σκηνές δράσης ή επειδή το γύρισμα γίνεται σε blue box και ξαφνικά βρισκόμαστε στο διάστημα. Εμείς δεν έχουμε την πολυτέλεια και την δυνατότητα να κάνουμε τέτοιες ταινίες. Παρόλα αυτά πιστεύω, χωρίς να υποτιμώ τις άλλες, αυτό που λείπει και που μαγεύει σήμερα, ειδικά στον κινηματογράφο, είναι ακριβώς τα αντίθετα πράγματα από αυτά. Είναι δηλαδή το βαθύ αίσθημα, το γέλιο, το κλάμα, η συγκίνηση. Νομίζω ότι αυτά λείπουν κι επειδή εμείς ελληνικό κινηματογράφο κάνουμε και κατά τη γνώμη μου και καλό ελληνικό κινηματογράφο και απευθυνόμαστε στο συγκεκριμένο κοινό, σε ελληνικό κοινό, νομίζω είναι αυτά που θα το μαγέψουν.

   

Αυτά που μου περιγράφετε άρα είναι αυτά που θεωρείται συστατικά για μία επιτυχημένη ταινία;
Όχι μόνο. Πιστεύω ότι όλα ξεκινούν από ένα καλό σενάριο. Από εκεί και πέρα, όταν έχεις ένα τέτοιο στα χέρια σου, πρέπει να υπάρχει ένας σκηνοθέτης, που στην δική μας περίπτωση όχι απλώς υπήρχε, ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους εγώ έκανα την ταινία. Υπάρχει ένας σπουδαίος σκηνοθέτης, ο Χρήστος Δήμας με τον οποίο ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστώ. Όταν ο σκηνοθέτης είναι τέτοιος και στην περίπτωσή μας είναι, μπορεί ένα καλό σενάριο να το απογειώσει. Πιστεύω ότι αυτό έγινε με την δική μας ταινία. Επίσης, το καστ. Το ότι δημιουργήθηκε ένα καστ τόσο καλό και δυνατό με ηθοποιούς που ήθελα πάρα πολύ να δουλέψω ή να ξαναδουλέψω. Με κάποιους είχα δουλέψει, με κάποιους άλλους όχι αλλά με αυτούς που δεν είχα δουλέψει ήθελα πολύ να δουλέψω και νομίζω έγινε πάρα πολύ καλά όλο αυτό.

Οι συμπρωταγωνιστές σας στην ταινία έχουν δηλώσει σε συνεντεύξεις τους ότι είστε εσείς ένας από τους λόγους που είπαν το “ναι” για την ταινία.
Κατ' αρχήν θέλω να πω ότι τους ευχαριστώ πάρα πολύ. Είναι ιδιαίτερα, δεν θα πω κολακευτικό, είναι ιδιαίτερα τιμητικό και συγκινητικό το ότι οι συνάδελφοί μου μιλούν έτσι για μένα αλλά θέλω να σας πω κι εγώ ότι είναι αμοιβαίο. Το ίδιο αισθάνομαι κι εγώ γι' αυτούς, για τον καθένα ξεχωριστά και για όλους μαζί.

   

Τα γυρίσματα κράτησαν αρκετά μεγάλο διάστημα και ολοκληρώθηκαν πρόσφατα. Τι θυμάστε πιο έντονα από αυτά;

Κράτησαν περίπου δύο μήνες και τελειώσαμε πριν από δύο εβδομάδες περίπου. Όπως αποκαλύφθηκε ήταν μια δύσκολη ταινία τελικά γιατί δεν υπήρχαν πολλά εσωτερικά γυρίσματα. Ήταν ελάχιστοι οι εσωτερικοί χώροι και ήταν το περισσότερο μέρος της ταινίας έξω. Εν τω μεταξύ επειδή γυρίστηκε χειμώνα και μάλιστα είχαμε την ατυχία να ζήσουμε το κακό κομμάτι του χειμώνα, γιατί τώρα που οι μέρες είναι πολύ ωραίες ξεχάσαμε τι έκανε πριν από λίγο καιρό. Τα γυρίσματα ήταν δύσκολα. Μας κούρασε, μας δυσκόλεψε κάποια στιγμή, ακυρώσαμε, είχαμε βροχές, είχαμε χιόνια... Ακριβώς επειδή ήμασταν έξω. Θυμάμαι είχαμε μια σκηνή μαζί με τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση σε μία λίμνη, μέσα στη λίμνη του Μαραθώνα την οποία υποτίθεται ότι είναι μία λίμνη την οποία θέλω σαν ρόλος να εκμεταλλευτώ. Ήμασταν μέσα σε μία βάρκα επί 8 ώρες. Ήταν να κάνουμε τρεις σκηνές. Κατορθώσαμε να κάνουμε την μία σκηνή, δεν μπορέσαμε να κάνουμε τίποτα άλλο και σηκωθήκαμε και φύγαμε. Παρόλα αυτά, θέλω να σας πω ότι, η ανάμνηση των γυρισμάτων είναι από τις πιο γλυκές αναμνήσεις που έχω. Ξέρετε γιατί; Γιατί οι άνθρωποι ήμασταν τόσο πολύ δεμένοι μεταξύ μας, παρότι ίσχυαν όλα αυτά, όλες αυτές οι δυσκολίες. Ήμασταν τόσο δεμένοι και τόσο αγαπημένοι και τόσο... είχαμε ένα συνεργείο και μια παραγωγή και ένα σκηνοθέτη πάνω απ' όλα ο οποίος μας φρόντιζε τόσο πολύ. Που ξέρετε, είναι αυτό που λέμε, μια καλή κουβέντα να ακούσεις και μετά μπορείς να κάνεις θαύματα. Εμείς το βλέπαμε αυτό, βλέπαμε την αγάπη του, την προστατευτικότητά του και όλων των ανθρώπων της δουλειάς κι αυτό ήταν πάρα πολύ ενθαρρυντικό και πάρα πολύ ωραίο. Γι' αυτό και μπορέσαμε και την κάναμε, γιατί σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να την έχουμε κάνει την ταινία.

Ο ρόλος που υποδύεστε, του “Ακάλυπτου” έχει αγαπηθεί πολύ από το κοινό από την τηλεοπτική του πορεία. Σας αγχώνει αυτό;
Εμένα δεν με αγχώνει διότι είναι ένα άλλο μέσο. Εγώ το έχω λυμένο δηλαδή και γι' αυτό και δέχτηκα. Αν με άγχωνε σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην μπορώ, , πως να σας το πω, να αναπνεύσω δεν θα το έκανα. Από εκεί και πέρα περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Γούστα είναι αυτά. Σε κάποιους μπορεί να αρέσει, σε κάποιους μπορεί να μην αρέσει αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα. Όντως ως σειρά αυτό έκανε μία τεράστια επιτυχία κι μάλιστα ο Αντώνης Καφετζόπουλος που τον έπαιξε έκανε επίσης μια προσωπική επιτυχία. Εδώ όμως δεν έχουμε να κάνουμε με τηλεόραση, έχουμε να κάνουμε με σινεμά. Έχουμε να κάνουμε με ένα άλλο σενάριο που έχει αυτούς τους χαρακτήρες μεν αλλά είναι επιθυμία των σεναριογράφων, του σκηνοθέτη, των παραγωγών και όλων των ανθρώπων που κάνουν αυτή την ταινία, να μην υπάρχει σύνδεση. Δεν είναι δηλαδή ο Ακάλυπτος εκείνης της εποχής, σήμερα. Δεν είναι ο Ακάλυπτος ο οποίος έχει κάνει από τότε αυτή τη διαδρομή και που έφτασε σήμερα. Είναι ένας Ακάλυπτος από την αρχή. Αυτό αυτομάτως για να το πετύχεις θα έπρεπε να είναι ένα τελείως διαφορετικό καστ, διότι δεν είμαι μόνο ο δικός μου ρόλος από άλλο ηθοποιό, όλοι οι ρόλοι παίζονται από άλλους ηθοποιούς. Υπάρχουν οι ίδιοι ρόλοι συν κάποιοι άλλοι που παίζονται από διαφορετικούς ηθοποιούς. Ήταν επιθυμία να μην γίνει σύγκριση, αυτή την πληροφορία είχα κι εγώ, αυτό μου είπαν και γι' αυτό δέχτηκα. Τώρα, στο μυαλό των ανθρώπων το καταλαβαίνω ότι μπορεί να γίνει σύγκριση αλλά αυτό που θα έλεγα εγώ είναι ότι πρέπει κανείς να αποφασίσει να το δει τελείως διαφορετικά. Άλλος ηθοποιός εγώ, άλλος ο Αντώνης. Με άλλο τρόπο το προσεγγίζω εγώ, με άλλο ο Αντώνης. Ο ένας δεν ακυρώνει τον άλλον. Η ερμηνεία του ενός δεν είναι απαραίτητο να ακυρώσει την ερμηνεία του άλλου. Ο Αντώνης ήταν καταπληκτικός στον ρόλο αυτό, όντως άφησε ιστορία, έκανε μια εξαιρετική ερμηνεία στο ρόλο αυτό. Αυτό δεν μου απαγορεύει κι εμένα να είμαι, ας πούμε, καλός. Εγώ το έκανα με τον τρόπο που εγώ το κατάλαβα και με τις οδηγίες του σκηνοθέτη βέβαια, υπηρετώντας το σενάριο. Από εκεί και πέρα αυτό βγαίνει στις αίθουσες 14 Μαρτίου, ο Θεός και η ψυχή μας. Ελπίζω και εύχομαι να αρέσει. Εγώ έκανα το καλύτερο που μπορούσα να κάνω, όπως κάνω πάντα βέβαια και όχι μόνο για την ταινία. Θα ήθελα πάρα πολύ να αρέσει στον κόσμο η ταινία συνολικά, όχι μόνο εγώ, ολόκληρη η ταινία.

   

Έχετε δει ολοκληρωμένο το αποτέλεσμα;

Όχι ακόμα. Απλώς η αίσθηση που έχω από τα γυρίσματα, γιατί εντάξει μπορείς να καταλάβεις κάποια πράγματα, είναι ότι πρόκειται για μία πολύ ωραία ταινία, για μία πολύ ωραία κωμωδία.

Ο χαρακτήρας του Ακάλυπτου πιστεύετε ότι αντιπροσωπεύει μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων;

Εγώ θα σας απαντήσω πως όχι. Οι άνθρωποι με τους οποίους μπορούμε να ταυτίσουμε τον Ακάλυπτο, στο ότι έχει κάνει τις απατεωνιές του και όλα αυτά, δεν είναι το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού μας. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι Έλληνες είναι δουλευταράδες. Είναι άνθρωποι οι οποίοι θέλουν να πετύχουν αλλά με τον σωστό τρόπο για να έχει και διάρκεια αυτό και να έχει και τη χαρά της επιτυχίας, διότι διαφορετικά δεν υπάρχει αυτή η χαρά. Γιατί άλλο πράγμα η τέχνη, άλλο πράγμα η κωμωδία, άλλο πράγμα το σινεμά, άλλο η ζωή. Εγώ πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα μας είναι άνθρωποι οι οποίο παλεύουν, δεν προσπαθούν να “την κάνουν” με διάφορους τρόπους εύκολους, δεν διαλέγουν τον εύκολο δρόμο, είναι άνθρωποι που παλεύουν, άνθρωποι άξιοι, που θέλουν να δουλέψουν, που θέλουν να ζήσουν και είναι έτοιμοι, από τους πιο νέους μέχρι και τους πιο μεγάλους ανθρώπους, να πιάσουν τη ζωή και να την στύψουν. Πιστεύω ότι μας έχει πιάσει ένα πείσμα σαν λαό, ότι όλο αυτό το πράγμα θα το αλλάξουμε. Αυτό ξέρετε θέλει πολύ δύναμη. Τώρα, ο Ακάλυπτος είναι μία πολύ ιδιαίτερη περίπτωση, είναι ένα παίκτης. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ρισκάρει και την ίδια τη ζωή . Ο στόχος του, ο αυτοσκοπός του δεν είναι το χρήμα, είναι το παιχνίδι. Αυτό είναι που τον κάνει ιδιαίτερο. Το θέμα του δεν είναι να κάνει την απατεωνιά, είναι να δημιουργήσει κι έχει βρει αυτό τον τρόπο να δημιουργεί. Αν αυτός ο τρόπος είναι καλός, αν είναι κακός αν είναι αστείος ή όχι αυτό θα κριθεί.

Ο ήρωας χρωστάει παντού. Εσείς αντιμετωπίζετε δυσκολίες λόγω της οικονομικής κρίσης;

Όλοι αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, δεν διαφέρει κανείς μας. Δεν ανήκουμε κι εμείς σε μία κατηγορία ανθρώπων που έχουν λυμένο το πρόβλημά τους. Είμαστε μέσα στον κόσμο, ζούμε μέσα σε αυτόν και έχουμε τα ίδια προβλήματα. Ότι προβλήματα έχει ο οποιοσδήποτε, τα ίδια προβλήματα έχουμε κι εμείς. Ο καθένας έχει τα δικά του μεγέθη βέβαια και τα δικά του καράβια. Ανάλογα και τις δικές του φουρτούνες και προσπαθεί να αντεπεξέλθει σε όλα αυτά. Δεν υπάρχει καμία διαφορά. Βεβαίως υπάρχουν δυσκολίες, βεβαίως ψαχνόμαστε, δουλεύουμε γιατί πρέπει να πληρωθούμε κι εμείς να φάμε. Δεν υπάρχει καμία διαφορά.

Έχουμε δει αρκετούς συναδέλφους σας, όπως είναι ο καλός σας φίλος Γιάννης Μπέζος, εκμεταλλευόμενοι σε κάποιες περιπτώσεις την δημοτικότητα τους από αυτή τη δουλειά, να κατεβαίνουν στην πολιτική.
Ο Γιάννης Μπέζος βέβαια δεν έκανε ακριβώς αυτό, δεν εκμεταλλεύτηκε την δημοτικότητά του γιατί δεν κατέβηκε σε εκλόγιμη θέση. Το λέω για να είναι ξεκάθαρο. Ο Γιάννης δεν κατέβηκε σε εκλόγιμη θέση ακριβώς για αυτό τον λόγο, για να μην εκμεταλλευτεί την δημοτικότητά που μπορεί να έχει. Είπε ότι στηρίζει, που την στήριζε και παλαιότερα απλώς δημοσιοποίησε την πολιτική του θέση, μια παράταξη πολύ συγκεκριμένη χωρίς όμως να μπαίνει σε εκλόγιμη θέση.

Εσείς το έχετε σκεφτεί;
Θα σας έλεγα όχι αλλά ποτέ δεν ξέρεις και έχω μάθει στη ζωή μου, στα 50 μου πια, ότι όλα μπορεί κανείς να τα περιμένει και αυτό που τον εκπλήσσει περισσότερο απ' όλα είναι ο εαυτός του. Ελάχιστα είναι δηλαδή τα πράγματα για τα οποία μπορεί να πει κανείς όχι και να είναι τόσο απόλυτος. Δεν ξέρω. Αυτή τη στιγμή και έτσι όπως το σκέφτομαι θα σας έλεγα όχι, δύσκολα.

Σας έχουν προσεγγίσει ποτέ από κάποιο κόμμα;
Ναι, βεβαίως αλλά και σε κείνη την φάση δεν ήταν κάτι που ήταν στα ενδιαφέροντά μου.

Αν ο γιος σας ήθελε να γίνει ηθοποιός, θα τον αποτρέπατε ή θα χαιρόσασταν;
Άλλο το να χαρείς άλλο να τον αποτρέψεις. Θα μπορούσα να μην τον αποτρέψω και να μην χαίρομαι. Θα μπορούσα να τον αποτρέψω και επίσης να μην χαίρομαι. Εγώ αυτό που θα ήθελα, θα ήμουν χαρούμενος αν αποφάσιζε να κάνει αυτό που ήθελε να κάνει και το πίστευε και το έκανε με πάθος και ήταν αυτό που ήθελε πραγματικά να κάνει. Αν ο γιος μου μού πει ότι “θέλω να γίνω ηθοποιός γιατί θέλω να γίνω ηθοποιός” και έχει και σοβαρούς λόγους δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Αν πάλι μου πει ότι δεν θέλω να γίνω ηθοποιός γιατί θέλω να γίνω κάτι άλλο που το αγαπώ και που θέλω να το κάνω, πάλι δεν θα είχα κανένα πρόβλημα και θα ήμουν χαρούμενος. Εγώ θα είμαι χαρούμενος όταν αυτός είναι χαρούμενος με αυτό που κάνει.

   

Η σύζυγός σας είναι συνεχώς στο πλευρό σας και σας στηρίζει και έχετε μιλήσει πολλές φορές για εκείνα με τα καλύτερα λόγια. Θεωρείτε ότι αυτή η υγιής σχέση και η οικογένειά σας γενικά έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην πορεία σας;

Νομίζω τον πιο σημαντικό και ειδικά η γυναίκα μου. Είναι ένας άνθρωπος τον οποίο εμπιστεύομαι απόλυτα. Ένας άνθρωπος τον οποίο αγαπάω κατ' αρχήν. Ένας άνθρωπος ακέραιος, μία μοναδική περίπτωση. Δεν χρειάζεται τώρα εγώ να πω για τα προσόντα της. Όσον αφορά σαν άνθρωπο δηλαδή, σαν ταίρι μου δεν θα μπορούσα να έχω καλύτερο 100 ζωές να ζούσα. Δεν χρειάζεται να πω γιατί και να το εξηγήσω γιατί θα το λιγοστέψω, θα το μικρύνω και δεν υπάρχει λόγος. Νομίζω ότι είναι αρκετή η απάντηση αυτή. Τώρα σαν επαγγελματίας, όχι απλώς της έχω εμπιστοσύνη, είναι μια εξαιρετική χορογράφος. Προσωπική μου άποψη. Μπορεί βέβαια να λέω την άποψή μου αλλά από την άλλη θεωρώ ότι αποδεικνύονται κιόλας γιατί σαν επαγγελματίας είναι εκεί και κρίνεται η δουλειά της. Εγώ λοιπόν σας λέω ότι σαν χορογράφος, θεωρώ ότι είναι μία από τις καλύτερες χορογράφους που έχουμε ή εν πάει περιπτώσει, να σας το πω και αλλιώς, εγώ συνεργάζομαι άψογα μαζί της. Είναι αυτό που ζητάω από τον χορογράφο όταν συνεργαζόμαστε, είναι εκεί καθημερινά σε όλη την πρόβα, είναι ταλαντούχα, είναι απόλυτη στη δουλειά της και ακριβής. όπως είμαι κι εγώ. Ταυτιζόμαστε απόλυτα επαγγελματικά γι' αυτό και δουλεύουμε μαζί. Διαφορετικά δεν θα υπήρχε κανένας λόγος. Υπάρχουν κι άλλοι χορογράφοι, θα μπορούσα να δουλέψω μαζί τους. Δουλεύω με την Ελπίδα γιατί, για μένα, κάνει την καλύτερη δουλειά που θα μπορούσε να κάνει για μένα.

   

Πείτε μας δυο λόγια για την παράσταση “Υπηρέτης με δύο αφεντικά” στην οποία πρωταγωνιστείτε.

Θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό το ότι έχουμε ανεβάσει ένα τέτοιο έργο φέτος, μέσα σε αυτή την εποχή. Πέρα από την επικαιρότητά του, ας πούμε, ή το πόσο διαχρονικό είναι το έργο, θεωρώ πολύ σημαντικό το ότι έχει ανέβει ένα έργο κλασικό που δεν έχει μείνει βέβαια σαν ανέβασμα στην κλασική του μορφή γιατί έχει γίνει μία πολύ μεγάλη διασκευή, έχουμε μεταφέρει την εποχή, δεν είμαστε στο 1700 που είναι γραμμένο το έργο του Κοντόνι, το έχουμε φέρει στο 1960, στην δεκαετία του '60 που είναι μία πολύ γοητευτική εποχή και πολύ ανατρεπτική και επαναστατική και αυτά μπαίνουν μέσα στο έργο και στο χιούμορ του. Μέχρι και σάτιρα γίνεται δηλαδή. Είναι ένα πάρα πολύ αστείο έργο. Θεωρώ πολύ σημαντικό λοιπόν το ότι έχει ανέβει ένα τόσο σημαντικό έργο στο θέατρο. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Από εκεί και πέρα, το ότι έχει γίνει με τον τρόπο που έχει γίνει, το ότι είναι ένας πολύ μεγάλος και πολύ καλός θίασος, καλός με την έννοια του αποτελέσματος πάντα, εγώ πάντα μιλάω σε σχέση με το αποτέλεσμα όχι με την επιλογή. Αν και η επιλογή των ηθοποιών και των συντελεστών πάντα έχει να κάνει με το αποτέλεσμα, δηλαδή σκέφτεσαι κάποιους ανθρώπους για να έχεις το αποτέλεσμα που θες. Αυτό όμως δεν είναι σχεδόν πάντα σίγουρο. Στην περίπτωσή μας μπορώ να σας πω, επειδή πλέον βρισκόμαστε στον τρίτο μήνα παραστάσεων και έχει περάσει στο κοινό, το κοινό έχει αποφανθεί, ο χώρος έχει αποφανθεί, έχουμε κάνει μία πολύ ωραία παράσταση για να μην σας πω μια σπουδαία παράσταση. Έχουμε κάνει μία πάρα πολύ ωραία παράσταση, είναι μία πολύ αστεία παράσταση, ο κόσμος περνάει καταπληκτικά κατά γενική ομολογία. Επίσης, ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του έργου είναι ότι το έργο είναι διαδραστικό. Συμμετέχει έντονα το κοινό σε κάποιες σκηνές, εκεί που ο ρόλος ο δικός μου αναγκάζεται να επικοινωνήσει με το κοινό και επικοινωνεί με ένα πολύ ιδιαίτερο τρόπο και πολύ ευρηματικό. Νομίζω ότι βλέποντας κανείς τον “Υπηρέτη με δύο αφεντικά” στο θέατρο Μουσούρη βλέπει θέατρο, ανατάσσεται η ψυχή του, ψυχαγωγείται, περνάει καλά, γελάει και το θέατρο αποδίδει τα μέγιστα με την παράσταση αυτή. Πιστεύω ότι, για μένα εν πάση περιπτώσει αυτό είναι θέατρο. Είναι μία εμπορική και ποιοτική καλλιτεχνική παράσταση.

   

Η κρίση είναι ένας τρόπος για να αναδειχθούν οι καλές δουλειές;
Η κρίση τι είναι; Η κρίση σημαίνει ότι ο κόσμος έχει προδοθεί. Η οικονομική κρίση δεν είναι ξαφνικά κλείσαμε τη βρύση με τα λεφτά. Συνέβησαν κάποια γεγονότα. Αυτό έχει σαν αντίκτυπο την οικονομική κρίση. Το θέμα είναι όμως ότι τα γεγονότα αυτά που μας έφεραν μέχρι εδώ κάνουν τον κόσμο να στρέφεται σε πράγματα μεγαλύτερης αξίας. Η τέχνη, όχι μόνο το δικό μας θέατρο, η τέχνη γενικότερα, και το θέατρο αλλά και η τέχνη γενικότερα είναι μεγάλης αξίας πράγμα και ειδικότερα το θέατρο που είναι και κάτι πολύ ζωντανό και που πάει κάποιος και το βλέπει εκείνη την ώρα, αποφασίζει ένα βράδυ να βγει και να πάει, ας πούμε, να δει αυτό, να δει θέατρο. Αυτό αυτομάτως στρέφει τον κόσμο σε πράγματα πιο σημαντικά. Αρχίζει και αποφασίζει και διαλέγει την ουσία, την αξία, την πραγματική αξία την αντικειμενική γιατί πιστέψτε με υπάρχει αντικειμενική αξία. Δεν είναι όλα στο μυαλό μας ή σε αυτά που κάποιοι θέλουν να μας πουν ότι είναι. Ο κόσμος μπορεί να ξεχωρίσει ή αν κάποια στιγμή μπερδεύεται νομίζω πολύ εύκολα μπορεί να ξεμπερδευτεί με ανθρώπους που του έχουν δείξει ότι είναι ειλικρινείς μαζί του, ότι είναι αυθεντικοί και ότι το μόνο που ζητάνε από αυτόν είναι να γίνουν μαζί καλύτεροι.

By TLIFE

27.2.13

Χ. Μενιδιάτης: ''Όταν ο πατέρας μου ήταν βαριά άρρωστος μαθαίναμε ότι η σύζυγός μου είναι έγκυος''

Ο Χρήστος Μενιδιάτης είναι από τους ανθρώπους που εκτιμάς πιο πολύ όταν τους γνωρίσεις. Το ταλέντο του είναι αναμφίβολα κάτι που τον κάνει να ξεχωρίζει στην πορεία του στο λαϊκό τραγούδι αλλά είναι και η ποιότητα που έχει σαν χαρακτήρας. Αξιοπρεπής, σεμνός και κατασταλαγμένος. Μας υποδέχτηκε με χαρά στο καμαρίνι του στο Vox όπου εμφανίζεται με τον Πάνο Καλλίδη και την Στέλλα Καλλή.

Τον συναντήσαμε λίγο πριν βγει για το πρόγραμμά του και εισπράξει το πολύ θερμό χειροκρότημα του κοινού σε ένα σχήμα που συνεχίζει με επιτυχία για δεύτερη χρονιά! Λίγες μόλις μέρες πριν έρθει στον κόσμο το πρώτο του παιδάκι με την Νάνσυ Μπίσια μας μιλάει για τα συναισθήματά του, για το γεγονός ότι συνέπεσε αυτή η ευχάριστη είδηση με την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του, τον θάνατο του πατέρα του αλλά για την αγάπη του για το τραγούδι...

Ας αρχίσουμε από τα ευχάριστα! Σε λίγες ημέρες περιμένετε το πρώτο σας παιδάκι. Ποια είναι τα συναισθήματά σας;

Τι συναισθήματα; Μόνο χαρά! Προσμονή, αγωνία αλλά και ψυχραιμία. Νομίζω ότι όλη αυτή η διαδικασία έχει να κάνει πιο πολύ με τη γυναίκα που έχει μέσα στο σώμα της το παιδί και βιώνει όλη αυτή η κατάσταση. Εγώ, φαντάζομαι, μόλις έρθει στη ζωή και το πάρω στα χέρια μου εκεί μάλλον θα τρελαθώ. (γελάει)

Δεν έχετε άγχος και φόβους;
Όχι. Γενικά στη ζωή μου δεν αγχώνομαι εύκολα και ούτε και φοβάμαι και εύκολα.

Ήταν κάτι το οποίο το θέλατε και το είχατε προγραμματίσει ή απλά προέκυψε;

Εντάξει, είμαι πέντε χρόνια παντρεμένος... Θεωρήσαμε ότι ήταν πλέον ήταν και η κατάλληλη στιγμή η σχέση μας, ο γάμος μας να ολοκληρωθεί μέσα από τον ερχομό ενός παιδιού.

Θέλετε μια μεγάλη οικογένεια;
Ό,τι πει ο Θεός.

Αυτή η εγκυμοσύνη συνέπεσε με ένα πολύ δύσκολο γεγονός για τη ζωή σας, την απώλεια του πατέρα σας.
Ναι και μάλιστα ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα. Όταν πλέον τα πράγματα είχαν πάρει άσχημη τροπή στην υγεία του πατέρα μου μαθαίναμε ότι η σύζυγός μου ήταν ήταν έγκυος. Πραγματικά πολύ ανάμεικτα συναισθήματα. Η ζωή και ο θάνατος στα μάτια μου ήρθαν ξαφνικά πάρα πολύ έντονα μπροστά μου.

Εκεί συνειδητοποιήσατε λίγο τον κύκλο της ζωής; Σας έκανε να το περάσετε λίγο πιο εύκολα;
Όχι, σίγουρα όχι. Καμία απώλεια κάποιας ζωής δεν μπορεί να αντισταθμιστεί από τον ερχομό μιας άλλης. Είναι δύο ξεχωριστά γεγονότα, το ένα είναι απλώς πολύ δυσάρεστο και το άλλο πολύ ευχάριστο. Δεν έρχεται όμως το ένα για να κάνει τον πόνο λιγότερο.

Το όνομα που κουβαλάτε θεωρείται βαρύ φορτίο από εσάς;
Εντάξει, δεν το είδα όμως έτσι. Σίγουρα είναι βαρύ φορτίο. Ο πατέρας μου ανήκει στην κατηγορία των τραγουδιστών που έγραψαν μεγάλη ιστορία πάνω στο λαϊκό τραγούδι. Άφησε πραγματικά πίσω του πολλές επιτυχίες, πολλά τραγούδια που θα τα ακούμε μέχρι να φύγουμε κι εμείς. Δεν το είδα ποτέ έτσι γιατί εγώ είμαι ένας άλλος άνθρωπος και ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός. Όταν μπήκα σε αυτό το χώρο ήθελα αν κάνω κάτι δικό μου. Σίγουρα οι συμβουλές του πατέρα μου ήταν πολύ σημαντικές. Το ότι είχα έναν άνθρωπο με τόση μεγάλη πείρα ήταν θετικό για μένα αλλά προσπάθησα να μην περπατήσω πάνω στα δικά του χνάρια.
Το γεγονός ότι ο πατέρας σας ήταν τραγουδιστής πιστεύετε ότι έκανε την πορεία σας μονόδρομο;
Όχι, εμένα μου βγήκε σε σχετικά μεγάλη ηλικία αφού είχα ολοκληρώσει και τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο. Εκεί κάπου στα φοιτητικά μου χρόνια άρχισε σιγά μέσα μου να εκδηλώνεται η αγάπη για το τραγούδι. Τελικά, αυτή η αγάπη εκδηλώθηκε μέσα από την απόφαση μου να ασχοληθώ επαγγελματικά.

Τώρα θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας να κάνει κάτι άλλο; Όχι. Σε καμία περίπτωση.

Το ότι ο πατέρας σας έχει τόσο σπουδαία καριέρα σας έδωσε στο ξεκίνημά σας ένα avantage. Λειτούργησε θετικά στην πορεία ή σας δυσκόλεψε κιόλας;
Κατ' αρχήν είναι θετικό γιατί σίγουρα άνοιξαν κάποιες πόρτες. Αυτό είναι δεδομένο. Το ότι ήμουν ο γιος του Μιχάλη Μενιδιάτη ήταν σημείο αναφοράς αλλά αυτό δεν λέει τίποτα. Αυτό ισχύει μόνο για την αρχή. Μετά, πρέπει με τα χρόνια να δείξεις ότι κάτι μπορείς να δώσεις κι εσύ, ότι κάτι μπορείς να δείξεις από το ταλέντο σου.

Πότε ένας τραγουδιστής πρέπει να θεωρείται καταξιωμένος;
Ποτέ! (γελάει) Αν πιστέψει ότι είναι καταξιωμένος τότε σημαίνει ότι πρέπει να αποσυρθεί. Αν ρωτήσετε και μεγάλους πολύ φτασμένους καλλιτέχνες θα σας πούνε ότι δεν αισθάνονται ότι φτάσανε στο ανώτερο σημείο στο οποίο μπορούν να φτάσουν και ότι ακόμα έχει δρόμο μπροστά.

Πιστεύετε ότι στην εποχή της κρίσης, επειδή λένε ότι σε δύσκολες οικονομικές συγκυρίες η ανάπτυξη της τέχνης πηγαίνει αντιστρόφως ανάλογα, είναι καλή στιγμή για να ξεκινήσει ένας νέος τραγουδιστής;

Ανάλογα τι έχει στο μυαλό του να κάνει. Αν έχει στο μυαλό του προβολή, μεγάλα μεροκάματα, πολλά λεφτά και πορεία ετών στο τραγούδι τότε σίγουρα είναι πολύ δύσκολο. Ωστόσο, αν ένας άνθρωπος θέλει να κάνει κάτι επειδή το αγαπάει, χωρίς αν βλέπει πέρα από αυτό, τότε σίγουρα. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να πει σε κάποιον μην ξεκινήσεις να κάνεις κάτι που αγαπάς πάρα πολύ.


Πλέον έχουμε δει τραγουδιστές να ξεκινάνε με εργαλεία μόνο το internet όπως ο Παντελής Παντελίδης. Έχετε δηλώσει σε συνέντευξή σας ότι σας αρέσει.
Ναι. Μου άρεσε πολύ συγκεκριμένα ο τρόπος με τον οποίο αυτό το παιδί έδειξε τη δουλειά του, έδειξε τη φωνή του, έδειξε τα τραγούδια του. Με πάρα πολύ απλό τρόπο, πήρε την κιθάρα του, κάθισε μέσα στο δωμάτιό του, τραγούδησε τραγούδια τα οποία φάνηκε ότι τα έχει γράψει από προσωπικά βιώματα και αυτό ο κόσμος το “άρπαξε”, του άρεσε. Από εκεί ήρθε και η μεγάλη επιτυχία.

Βλέπουμε πάντως τα social media να παίζουν μεγάλο ρόλο.
Βέβαια, είναι τεράστια δύναμη!

Εσείς ασχολείστε με αυτά; Μπαίνετε στο internet;
Από καθόλου έως πάρα πολύ λίγο. Έχω facebook αλλά ασχολούμαι πάρα πάρα πολύ λίγο. Μάλλον δεν το έχω αν και πρέπει γιατί πραγματικά η δύναμή τους είναι τεράστια πλέον ωστόσο δεν είναι ότι καλύτερο για μένα. (γελάει)

By TLIFE

22.2.13

Ο Π. Καλλίδης αποκαλύπτει αν θα παντρευτεί και μιλάει για την κρίση και τις γυναίκες της ζωής του!

Η επιτυχία του Πάνου Kαλλίδη στο Vox συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά! Μαζί με τον Χρήστο Μενιδιάτη και την Στέλλα Καλλή έχουν φτιάξει έναν νεανικό και καθαρά λαϊκό πρόγραμμα το οποίο έχει αγαπηθεί από το κοινό. Το διαπιστώσαμε κι εμείς στο TLIFE πηγαίνοντας μία Πέμπτη βράδυ να τους ακούσουμε.

Λουλουδοπόλεμος, χορός μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες και το κοινό να τραγουδάει μαζί με τον Πάνο και τους άλλους καλλιτέχνες του σχήματος κάθε επιτυχία. Λίγο μετά το πρώτο πρόγραμμα, τρυπώσαμε στα καμαρίνια. Μας υποδέχτηκε ο Πάνος με το γνωστό κέφι και διάθεση για χιούμορ και κουβέντα! Στην συζήτηση που ακολούθησε μας αποκάλυψε πολλά...

Mίλησε στο TLIFE για τις γυναίκες της ζωής του, την σύντροφό του, Λεάννα Μάρκογλου και τις δύο κόρες τους, για τα σχέδια γάμου, την επιθυμία να αποκτήσει αγοράκι, για την μεγάλη επιτυχία του σχήματος, για το αν θα έπαιρνε μέρος στο Dancing with the stars κι πολλά ακόμα.

Υπάρχει πολύ ενέργεια και κέφι στο πρόγραμμα και διασκεδάζεις κι εσύ είδαμε! Σου δίνει ενέργεια ο κόσμος ή είσαι έτσι σαν άνθρωπος;

Είναι και η μέρα σήμερα ξεχωριστή γιατί είναι τα παιδιά από το TLIFE κάτω. Για μένα είναι μια ξεχωριστή μέρα κι έτσι έχω κι εγώ κέφια.

Υπάρχουν μέρες πού είσαι λίγο μουρτζούφλης και άκεφος;

Πάρα πολλές φορές! Όταν ο άνθρωπος μεγαλώνει παύει πλέον να βγάζει την όρεξη που είχε πιτσιρικάς στην δουλειά του. Τώρα πλέον έχει μείνει ο επαγγελματισμός και η υποχρέωση να κάνω τον κόσμο να περάσει καλά. Γιατί είναι λειτούργημα η δουλειά μας όταν αυτές τις μέρες ο κόσμος έχει τις μαύρες του και έχει λίγα λεφτάκια να ξοδέψει και αυτά τα λεφτάκια που βγαίνει να τα ξοδέψει πρέπει να τα χαρεί. Άρα υποχρεωμένος να τον κάνω να περάσει καλά, είμαι δεν είμαι εδώ κι εφόσον αυτή είναι η δουλειά μου, να ξεχνάω τα πάντα και τα προβλήματά μου στην πίστα, είμαι εκεί.

Ο κόσμος έχει μεγάλη ανταπόκριση. Αυτό σε γεμίζει ενέργεια;
Βέβαια! Είναι κάτι που επιβραβεύει τις προσπάθειές σου και λες ότι “εντάξει, οκ το έκανα καλά και σήμερα. Πέτυχε και σήμερα. Να συνεχίσω έτσι”. Εγώ είμαι από τα άτομα που τα παίρνω τα μηνύματα εύκολα από τον κόσμο. Όταν κάτι δεν αρέσει στον κόσμο το παίρνω το μήνυμα. Υπήρχαν φορές που κάποιο τραγούδι που είπα δεν άρεσε στον κόσμο και έτσι δεν το ξαναείπα ή υπήρχε φορά που κάποιο τραγούδι που έβγαλα δισκογραφικά να μην άρεσε και το άλλαξα κατευθείαν, έβγαλα καινούριο. Τα μηνύματα τα πιάνω και νομίζω ότι αυτό είναι ένα προτέρημα στον καλλιτέχνη, να μπορεί να σκέφτεται και να μην κοιτάζει μόνο την φωνή του και το πως θα τραγουδήσει ή μόνο το πως θα εμφανιστεί. Να κοιτάει λίγο και την απήχηση που έχει στον κόσμο και το τι θέλει ο κόσμος, τον παλμό, την μόδα, όλα αυτά...

Το δικό σας σχήμα είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα φέτος ενώ άλλα κατεβαίνουν γρήγορα. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Είμαστε διαφορετικοί πάστα καλλιτεχνών εμείς. Είμαστε από αυτούς που τραγουδάνε μεγάλη σεζόν και σε μικρά μαγαζιά. Σε αριθμό όμως κόσμου, ο ίδιος κόσμος θα δει κι εμένα και έναν καλλιτέχνη που ξεκίνησε και δούλεψε 40 μέρες. Κάποια σχήματα που είναι μεγάλα και δουλεύουν για ένα ή δύο μήνες μπορεί να βάζουν το Σάββατο το διπλάσιο κόσμο απ\' ότι βάζω εγώ. Άρα πάνω κάτω ο ίδιος κόσμος είναι που βγαίνει στα μαγαζιά και αν κάνεις ένα καλό πρόγραμμα θα έρθει κι εδώ, θα πάει και στον άλλον, θα πάει και παραπέρα. Ο κόσμος έχει κρίση, γνώμη, άποψη...



Παρά την κρίση, βγαίνει ο κόσμος.
Όχι δα! Όχι όπως έβγαινε. Φυσικά και υπάρχει κρίση, φυσικά έχει σταματήσει ο κόσμος να καταναλώνει το ποτό που έπινε παλιά και τα λουλούδια που πετούσε παλιά. Υπάρχει κρίση και στη δουλειά μας.

Αυτή η κρίση δυσκολεύει πιστεύεις έναν νέο τραγουδιστή που θέλει να μπει τώρα στο χώρο από ότι παλιότερα; Δεδομένου ότι τώρα πια υπάρχει και το ίντερνετ. Είδαμε τον Παντελή Παντελίδη να γίνεται όνομα μέσα από το YouTube.
Ανάλογα από το τι σου χρωστάει ο Θεός θα το\' χεις στη ζωή σου. Μπορούσε ο \'\'χ\'\' Παντελίδης να αγοράσει από ένα λαχειοπώλη ένα λαχείο και να του έρθει ο πρώτος αριθμός και να του τύχουν εκατομμύρια. Όσο τύχει έχει ένας που του τυχαίνει το λόττο ή ο πρώτος λαχνός του λαχείου άλλη τόση τύχη μπορεί να έχει ένας άνθρωπος που ξαφνικά, από το πουθενά, γίνεται ένα από τα πρώτα ονόματα της πίστας. Όπως σου είπα και πριν, ότι σου χρωστάει ο Θεός. Και βέβαια ο ίδιος κόσμος που σε “φτιάχνει”, αυτός είναι που έχει απαιτήσεις από εσένα και που αν δεν του δώσεις αυτό που θέλει θα σε απορρίψει. Δεν θα ήθελα ποτέ να γίνω φωτοβολίδα στη ζωή μου, θέλω να μείνω στη δουλειά αυτή πολλά χρόνια και να κάνω αργά βήματα και σταθερά. Δεν κρίνω και δεν ζηλεύω τα παιδιά που βγήκαν από το Fame Story, είναι ένα τρόπος για να δείξεις το ταλέντο σου. Όπως εγώ δείχνω την δουλειά μου κάθε βράδυ την δουλειά μου εδώ κι αυτά τα ριάλιτι είναι ένας τρόπος να δείξεις το αν έχεις κάτι. Αν είσαι μανάβης θα βγάλεις τα φρούτα σου στον πάγκο για να τα δει ο κόσμος, έτσι άμα είσαι τραγουδιστής πρέπει να το δείξεις κάπου. Έτσι πας λοιπόν στο Fame Story και βγάζεις το ταλέντο σου και άμα είσαι καλός θα προχωρήσεις. Άρα είναι ένας πολύ καλός τρόπος και αυτός για να γίνεις γνωστός.

Δηλαδή θα πήγαινες σε ένα ριάλιτι;
Φυσικά θα πήγαινα! Δεν το κατακρίνω. Δεν είναι κακό. Η τηλεόραση αυτή τη στιγμή είναι το πρώτο μέσο επικοινωνίας, η τηλεόραση, το ίντερνετ κι όλα αυτά.



Σε κάτι που δεν έχει σχέση με το τραγούδι, όπως είναι το Dancing with the stars στο οποίο έχουν πάει αρκετοί συνάδελφοί σου;
Όχι, εκεί είμαι κάθετος. Δεν θα έπαιρνα μέρος γιατί εκεί το κάνεις σίγουρα με λόγο να προβάλεις τον εαυτό σου και όχι το ταλέντο σου σαν τραγουδιστής. Όταν λοιπόν είσαι τραγουδιστής και πας καλά σαν τραγουδιστής, δεν μπορείς να γίνεις και χορευτής ξαφνικά. Εκεί το κάνεις μόνο για να βγεις στην επιφάνεια, να πάρεις δημοσιότητα και να γίνει ντόρος γύρω από το όνομά σου. Εγώ δεν έχω ανάγκη. Θέλω να γίνεται ντόρος γύρω από τη δουλειά μου, γύρω από τα τραγούδια που βγάζω, τις live εμφανίσεις που κάνω και τίποτα άλλο. Ούτε με την οικογένειά μου θέλω να ασχολούνται ούτε με το αν χορεύω καλά.

Υπάρχουν στιγμές που να έχεις νιώσει ότι “την έχεις ψωνίσει”;
Σε αυτή τη δουλειά άμα δεν είσαι ψώνιο, πιστεύω, δεν μπορείς να προχωρήσεις. Πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου πάρα πολύ, να παίρνεις δύναμη από το να κοιτάς στον καθρέφτη και να λες “μπράβο αγόρι μου προχώρα,είσαι καλός,”. Γιατί είναι πολλά τα χτυπήματα, πολύ η πίεση της δουλειάς, πολύς ανταγωνισμός και αν δεν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου νομίζω δεν μπορείς να συνεχίσεις σε αυτή τη δουλειά.

Τι είναι αυτό που σε βοηθάει να μην ξεφύγεις από το όριο;
Πάνω απ' όλα είναι η ανατροφή που έχεις από το σπίτι, το τι άνθρωπος είσαι. Το να μην “καβαλήσεις το καλάμι” είναι καθαρά το να έχεις φάει ξύλο μικρός, κατά κάποιον τρόπο. (γέλια)

Θες να μου πεις ότι έχεις φάει ξύλο;
Φυσικά! Ήμουν πολύ άτακτος κι έφαγα και ξύλο.



Τι πιστεύεις ότι κάνει έναν καλλιτέχνη καταξιωμένο;
Πρώτα απ\' όλα είναι το να αντέξει κάποιος πολλά χρόνια στην επιφάνεια. Δεύτερον είναι οι καλές συνεργασίες και τρίτον η προίκα στα τραγούδια που έχεις.

Εσύ θεωρείς ότι είσαι κοντά στην καταξίωση;
Όχι, είμαι πολλά χιλιόμετρα ακόμα. Έχω να διανύσω ακόμα τα χιλιόμετρα του Πάριου, του Βαρδή, του Καζαντζίδη κι όλων αυτών των μεγάλων. Εγώ τώρα στρώνω την μηχανή μου ακόμα.

Θα ήθελες κάποια στιγμή να συνεργαστείς με τον Πάριο ή με κάποιον άλλο μεγάλο καλλιτέχνη;
Δεν νομίζω ότι θα μου έκανε κακό ούτε καλό μια συνεργασία με έναν τέτοιο μεγάλο όνομα. Νομίζω ότι ο κόσμος ο οποίος έρχεται να δει τον Καλλίδη δεν θα είχε πρόβλημα να δει και τον Πάριο ή και το αντίστροφο. Δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου να κάνω μία τέτοια συνεργασία αλλά ποτέ δεν θα έλεγα όχι, στο μέλλον, να συνεργαστώ με τέτοιους ανθρώπους.

Μέχρι τώρα, από τις συνεργασίες που έχεις κάνει ποια είναι αυτή που θυμάσαι πιο έντονα;
Με την Βανδή.



Ποιο είναι το κριτήριο για να επιλέξεις συνεργάτες;
Το σε τι καλλιτεχνική φάση βρίσκομαι. Αν έχω ακόμη κουράγιο να κάθομαι μπροστά και να “τραβάω” το κουπί του εκάστοτε μαγαζιού. Όταν είσαι πρώτο όνομα τραγουδάς τρεις ώρες plus κάθε μέρα και αναλαμβάνεις την επιτυχία αλλά και την αποτυχία ενός σχήματος. Όταν αισθανθώ ότι δεν μπορώ να κάτσω μπροστά, θα ζητήσω την βοήθεια κάποιου.

Δεν θα μπορούσα να μην σε ρωτήσω, θα το πάρεις επιτέλους το κορίτσι;
Κοίταξε, ο γάμος δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου αλλά κάθε ολοκληρωμένος άντρας έχει κάνει κι ένα γάμο, τουλάχιστον. Άρα, πρέπει να παντρευτώ!

Πόσες είναι η ζωή με τόσες γυναίκες στο σπίτι;
Είναι πολύ όμορφα τα συναισθήματα που νιώθω. Το δύσκολο είναι ότι λόγο της δουλειάς μου δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά. Γιατί έχω απεριόριστη ανάγκη για ξεκούραση κι όταν εγώ πηγαίνω σπίτι για να κοιμηθώ αυτά εκείνη την ώρα δραστηριοποιούνται. Ξυπνάνε και θέλουν να παίξουν, καμιά φορά φωνάζουν κιόλας “μπαμπά, μαμά” κι έτσι ξυπνάς....



Είναι όμως ωραία! Πάμε και για τρίτο;

Δεν έχω πρόβλημα, ναι!

Κορίτσι ή θέλουμε κι έναν άντρα στην οικογένεια;

Θα ήθελα ένα αγόρι, φυσικά, αλλά ό,τι θέλει ο Θεός.

Αγαπάτε τα παιδιά πολύ. Θέλετε μεγάλη οικογένεια;
Σίγουρα! Τα παιδιά είναι ευτυχία. Η μητέρα μου πριν κάνει εμένα είχε κάνει πολλές αποβολές, δεν μπορούσε να πιάσει παιδί κι έτσι ζήτησε την βοήθεια του Θεού και λες και την άκουσε ο θεός και της έδωσε εμένα. Μετά από τόσες αποβολές βγήκε η αποβολή εδώ... (γελάει)

Η σύντροφός σου είναι συνέχεια δίπλα σου. Πώς και δεν είναι απόψε εδώ;
Έχει αναλάβει καθήκοντα μητέρας και δεν πολυέρχεται γιατί δεν θέλει να ξενυχτάει.



Σου έχει εμπιστοσύνη δηλαδή.

Αλίμονο, τι λες τώρα!

Είναι μία πολύ όμορφη γυναίκα. Εσύ την ζηλεύεις;

Ζηλεύω αν αγαπήσει περισσότερο τα παιδιά από εμένα. Κατά τα άλλα δεν ζηλεύω. Έχω πολύ εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.


By TLIFE

11.2.13

H Α. Ηλιάδη μιλάει για την συμμετοχή της στη Eurovision!

Το τραγούδι της Αγγελικής Ηλιάδη προκάλεσε έντονα σχόλια από το πρώτο του άκουσμα! Η τραγουδίστρια ωστόσο είναι πολύ χαρούμενη με την συμμετοχή της στη Eurovision και το “1000 και 1 νύχτες” είναι ένα κομμάτι στο οποίο πιστεύει πολύ. Το TLIFE την συνάντησε στην πρώτη παρουσίαση όλων των υποψήφιων κομματιών και μας απάντησε με μεγάλη χαρά για την συμμετοχή της αλλά και τα υπόλοιπα τραγούδια.

Ποια είναι τα συναισθήματά σας τώρα που είδατε ολοκληρωμένο το τραγούδι;

Είναι η πρώτη φορά που το βλέπω κι εγώ. Αυτό για το οποίο ανυπομονούσα ήταν να ακούσει ο κόσμος το κομμάτι. Πάρα πολύ χαρούμενη είμαι σήμερα και πολύ ενθουσιασμένη και περιμένω βέβαια με πολύ αγωνία να δω και τις αντιδράσεις του κόσμου.
/
Το “1000 και 1 νύχτες” είναι ένα κομμάτι ιδιαίτερο και δεν έχουμε δει στην Eurovision κάτι αντίστοιχο. Πιστεύετε ότι θα πάει καλά και θα το αγαπήσει ο κόσμος;
Νομίζω ότι στη Eurovision γενικά δεν υπάρχουν όρια. Έχουμε ακούσει τα πάντα, όσον αφορά τη μουσική. Εμείς, θέλαμε να δώσουμε το δικό μας στίγμα. Θέλαμε να παρουσιάσουμε ένα καθαρά ελληνικό τραγούδι και το αγαπάμε πάρα πολύ και το πιστεύουμε και εύχομαι και ο κόσμος να κάνει το ίδιο.

Από τα υπόλοιπα τραγούδια ποιος σας αρέσει περισσότερο;
Μου αρέσουν όλα τα κομμάτια, το έχω ξαναπεί αυτό, και το καθένα είναι πολύ ιδιαίτερο. Με δικούς του ήχους, με τελείως διαφορετικό ύφος.

Αν δεν καταφέρετε να πάτε φέτος, θα ξαναπροσπαθήσετε μια άλλη φορά; Σας αρέσει η όλη διαδικασία;

Μου αρέσει πάρα πολύ η διαδικασία. Την απολαμβάνω ούτως ή άλλως, είτε πάω είτε δεν πάω. Τώρα για μετά, δεν ξέρω αν θα το ξαναδοκίμαζα.

Πιστεύετε ότι το τραγούδι θα αγαπηθεί στην Ελλάδα ανεξάρτητα με το αν θα είναι αυτό που θα μας εκπροσωπήσει; Θα το ενσωματώσετε και στο επόμενο πρόγραμμά σας;

Εννοείται! Είναι ένα τραγούδι που το αγαπώ εγώ, πρώτα απ\' όλα, πάρα πολύ και ο κόσμος που με γνωρίζει τόσα χρόνια και με ακολουθεί και με στηρίζει είμαι σίγουρη ότι θα το αγαπήσει.

By TLIFE


9.2.13

Θ. Απέργη για την Eurovision: ''Είναι απίστευτη ευκαιρία αυτό που συμβαίνει''

Είναι από τις πιο εντυπωσιακές παρουσίες της φετινής διοργάνωσης της Eurovision και όχι μόνο. Η Θωμαή Απέργη από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε στην μουσική βιομηχανία μας τράβηξε το ενδιαφέρον γιατί έχει αυτό το “κάτι”. Αυτό που ελπίζει ότι θα την κάνει να ξεχωρίσει και μέσα από την υποψηφιότητά της στον ευρωπαϊκό μουσικό διαγωνισμό. Αν θα ήθελε να περιγράψει κανείς με μία λέξη τα συναισθήματα της όμορφης τραγουδίστριας για την συμμετοχή της και το “One last kiss”, που είναι το τραγούδι της, η “χαρά” θα ήταν η πιο αντιπροσωπευτική. Άλλωστε το πάντα λαμπερό χαμόγελό της τα λέει όλα...



Είσαι ενθουσιασμένη με την συμμετοχή σου;
Εσείς πως με βλέπετε; Είμαι πάρα πάρα πάρα πολύ χαρούμενη. Πετάω από την χαρά μου γιατί πιστεύω ότι είναι απίστευτη ευκαιρία για μένα αυτό που συμβαίνει. Νιώθω απίστευτα, ευλογημένη, τυχερή. Δεν σκέφτομαι τίποτα αρνητικό, πετάω πραγματικά! Εντάξει σε οποιαδήποτε περίπτωση θα ήμουν έτσι, είτε πάω είτε δεν πάω. Είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό που μου συμβαίνει.

Πώς σου φάνηκε το κομμάτι όταν το είδες ολοκληρωμένο την ημέρα της παρουσίασης;
Μου άρεσε πολύ. Όλα τα τραγούδια μου άρεσαν πολύ. Το δικό μου το καταχάρηκα. Τρελαίνομαι από την χαρά μου, αλήθεια.

Δες πως παρακολούθησε την παρουσίαση του κομματιού της...


Το τραγούδι σου θεωρείς ότι είναι μία διαφορετική πρόταση για τον διαγωνισμό της Eurovision;
Ναι, όλα τα τραγούδια είναι διαφορετικά, όλες οι προτάσεις που γίνονται είναι διαφορετικές. Πιστεύω ότι το δικό μου τραγούδι, το “One last kiss” (επαναλαμβάνει τον τίτλο και γελάει), είναι αυτό που δεν έχει συμμετάσχει η Ελλάδα με αντίστοιχο. Οπότε είναι μία πολύ καλή πρόταση!

/

Από τα υπόλοιπα τραγούδια ποιο ξεχώρισες;
Όλα μου αρέσουν. Αυτό που προτείνει ο Alex και η Georgina είναι ιδιαίτερο. Αυτό που προτείνει η Αγγελική είναι παραδοσιακό, είναι γνωστό άκουσμα και μου άρεσε πολύ η σκηνοθεσία με τα διάφορα όργανα. Η Koza Mostra είναι πάρα πολύ χαρούμενοι κι αυτοί, ο κύριος Αγάθωνας είναι φανταστικός, πολύ ωραία φυσιογνωμία και αυθεντικός άνθρωπος. Οπότε όλα είναι διαφορετικά, όλα είναι καλά!

Αν δεν καταφέρεις να εκπροσωπήσεις εσύ την Ελλάδα στην Σουηδία θα στεναχωρηθείς;
Εσείς τι λέτε; Φυσικά και θα στεναχωρηθώ. Πάρα πολύ θα στεναχωρηθώ αλλά είναι κάτι το οποίο θα μου περάσει και γρήγορα. Είμαι πολύ μικρή εξάλλου, θα μπορούσα να ξαναδοκιμάσω. Όταν όμως προσπαθείς καιρό γι' αυτό με τους συνεργάτες σου, θέλεις τόσο πολύ να εκπροσωπήσεις τη χώρα σου, σε πιάνει το πατριωτικό σου, ε, δεν θα στεναχωρηθείς; Είμαστε άνθρωποι, φυσικά και θα στεναχωρηθώ.

/

Άρα θα ήθελες να ξαναδοκιμάσεις στο μέλλον αν δεν τα καταφέρεις να πας φέτος.

Είναι κάτι το οποίο θα το συζητούσα με την εταιρεία μου την Panik Records και νομίζω πως αν θεωρούσαμε καλή τη στιγμή θα το ξαναέκανα.

Γενικά η Eurovision σαν θεσμός σου αρέσει;
Μου αρέσει πολύ! Σαν τώρα θυμάμαι το καρδιοχτύπι με την Έλενα Παπαρίζου. Την άλλη μέρα έδινα φιλοσοφία, λύκειο ήμουν, και θυμάμαι ότι είχα τρελό καρδιοχτύπι και το παρακολουθώ κάθε χρονιά.


By TLIFE