Φταίω εγώ που σου ζητάω πολλά ή φταις εσύ που δεν έχεις άλλα να μου δώσεις; Ποτέ δεν θα καταφέρω να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση και μάλλον γι' αυτό δεν θα είμαι ποτέ απόλυτα ευτυχισμένη μαζί σου...
Βέβαια από την μία θα μου πεις δεν υπάρχει το απόλυτο και το τετριμμένο την ευτυχία μας την φτιάχνουμε μόνοι μας με προβληματίζει. Αλλά η ουσία είναι που μένει στο τέλος. Η γεύση που σου έχει αφήσει ένα καλομαγειρεμένο πιάτο χωρίς να υπολογίσεις πόσα υλικά ή χρόνος χρειάστηκε για να φτιαχτεί. Ή μήπως πρέπει να τα υπολογίσεις;
Για να δω δηλαδή αν είμαι ευτυχισμένη πρέπει να δω τα πράγματα σφαιρικά ή εντελώς συναισθηματικά; Να υπολογίσω όλες τις παραμέτρους ή να αφεθώ στο ένστικτό μου και στο καθημερινό μου χαμόγελο που βγαίνει ολοένα και πιο δύσκολα;
Σίγουρα φταίω εγώ γιατί θέτω τον πήχη ψηλά αλλά φταις κι εσύ που δεν προσπαθείς να τον φτάσεις...
Βέβαια από την μία θα μου πεις δεν υπάρχει το απόλυτο και το τετριμμένο την ευτυχία μας την φτιάχνουμε μόνοι μας με προβληματίζει. Αλλά η ουσία είναι που μένει στο τέλος. Η γεύση που σου έχει αφήσει ένα καλομαγειρεμένο πιάτο χωρίς να υπολογίσεις πόσα υλικά ή χρόνος χρειάστηκε για να φτιαχτεί. Ή μήπως πρέπει να τα υπολογίσεις;
Για να δω δηλαδή αν είμαι ευτυχισμένη πρέπει να δω τα πράγματα σφαιρικά ή εντελώς συναισθηματικά; Να υπολογίσω όλες τις παραμέτρους ή να αφεθώ στο ένστικτό μου και στο καθημερινό μου χαμόγελο που βγαίνει ολοένα και πιο δύσκολα;
Σίγουρα φταίω εγώ γιατί θέτω τον πήχη ψηλά αλλά φταις κι εσύ που δεν προσπαθείς να τον φτάσεις...
