Το γραφείο της Μαριάννας Τουμασάτου έχει μία αλλιώτικη όψη από τα
συνηθισμένα. Έχει επάνω μια πιπίλα, ένα παιχνίδι, ένα παραμύθι κι ένα
ψεύτικο ποντίκι, για να μην πειράζει η μικρή το δικό της. Είναι με λίγα
λόγια το βασίλειο της κόρης της! Η Χρυσηίδα που είναι 13 μηνών, έχει
γίνει όπως είναι φυσικό, το κέντρο του σπιτιού και φυσικά της ζωής της
και δεν χορταίνει να περνάει χρόνο μαζί της.
Η Μαριάννα είναι από τις γυναίκες που μοιάζει εύθραυστη και ευάλωτη αλλά
κρύβει μία πολύ δυναμική γυναίκα που ξέρει κρατάει μυστικά της αλλά
ξέρει και να μοιράζεται! Μιλώντας στο TLIFE μας εκμυστηρεύεται πως έχει
αλλάξει την καθημερινότητά της η κόρη της αλλά και η οικονομική κρίση.
Το τελευταίο διάστημα η ηθοποιός ασχολείται με μία μονάδα του Αρεταίειου
νοσοκομείου που βοηθάει τους χρόνια πάσχοντες από νοσήματα που
προκαλούν πόνο και αντιμετωπίζουν προβλήματα. Δεν είναι η πρώτη φορά
που είναι δίπλα σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Ετοιμάζει μάλιστα μια
βραδιά με φιλικές συμμετοχές καλλιτεχνών που έχουν ευαισθητοποίηση σε
τέτοια θέματα, για την οποία θα σε ενημερώσουμε σύντομα!
Η φιλανθρωπική της δράση
Πολλοί δεν ξέρουν αυτή την πλευρά της Μαριάννας και ίσως να μην την
μάθαιναν ποτέ αν δεν υπήρχε ανάγκη για βοήθεια. «Χρειαζόμαστε βήμα
επικοινωνίας
και ενημέρωσης γιατί πρωτίστως πρέπει να μάθουν οι άνθρωποι από τι
μπορούν να προφυλαχθούν και κυρίως που μπορούν να απευθυνθούν για να
βοηθηθούν. Βέβαια, είναι απαραίτητη η οικονομική ενίσχυση της μονάδας.
Είναι από τις ιδιαίτερες μονάδες το Αραιταίειο. Έχουμε μάθει να ξέρουμε
δύο τρία ιδρύματα μόνο, τα πιο προβεβλημένα με αποτέλεσμα να νομίζουμε
ότι υπάρχουν μόνο αυτά στην Ελλάδα», εξηγεί η ηθοποιός στο TLIFE.
Πέρυσι είχε καταφέρει να βρει μεγάλη ανταπόκριση σε αυτό. «Είχαμε και
πολύ μεγάλη βοήθεια από τον καλλιτεχνικό κόσμο, μας ενίσχυσαν φίλοι,
συνάδελφοι ηθοποιοί και τραγουδιστές», αναφέρει. Φαίνεται πως ο κόσμος
στην ανάγκη βγάζει το καλό του πρόσωπο.
«Οι Έλληνες είμαστε ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο, αρκεί να
μην μας άφηναν να ψηφίζουμε. Θα ήταν καλό να απαγορεύσουν το δικαίωμα
της ψήφου», λέει η Μαριάννα προβληματισμένη για την πολιτική αστάθεια
της χώρας. «Ενημερώνομαι αλλά όχι ότι με ενδιαφέρει η πολιτική σαν να
ήμουν μέλος αυτού του πανηγυριού. Περισσότερο κοινωνικά με αφορά, έχω
πάψει εδώ και χρόνια να είμαι οργανωμένη. Με αφορά γιατί είναι το μέλλον
του παιδιού μου και μιας χώρας ολόκληρης η οποία δεν καταλάβει γιατί
πρέπει τώρα ξαφνικά να υποθηκευτεί», υποστηρίζει.
Τώρα, το μέλλον την αγχώνει πιο πολύ
Τώρα που έγινε μητέρα την αγχώνει πιο πολύ το σε ποιο κόσμο θα βγάλει
την κόρη της: «Εγώ έχω πει χιλιάδες φορές, αν και μπορεί να ακουστεί
πολύ φασιστικό, αν είχα τις συνέπειες του νόμου θα στείρωνα πολλούς
ανθρώπους. Να μην διαιωνίσουν αυτό το κακό DNA που σέρνουν επάνω τους.
Κάθε έναν που έχει αποδειχθεί που έχει λεφτά και το ξέρουμε αλλά για
κάποιο λόγο στρουθοκαμηλίζουμε. Εγώ αυτόν, θα του έπαιρνα τα λεφτά πίσω
και θα τον στείρωνα γιατί δεν θέλω το παιδάκι μου να ανακατευτεί με
δικούς του απογόνους που θα κλέβουν επίσης. Βέβαια, θα μου πεις τα
παιδιά όσων κλέβουν είναι κλέφτες; Όχι, αλλά αν έχει πάρει το DNA του
απατεώνα;»
Η έμφυτη αισιοδοξία της όμως και το χαμόγελο κάπου χάνονται όταν
σκέφτεται αν μπορεί να αλλάξει κάτι. «Σε αυτό το χάος που ζούμε ακόμα
και τώρα υπάρχουν άνθρωποι που βγάζουν λεφτά έξω. Ελέγχεται το πόθεν
έσχες τους και βρίσκονται με κάτι εκατομμύρια στη μέση του πουθενά.
Υπάρχουν παιδάκια που λιποθυμάνε στο σχολείο, που δεν έχουν μια τυρόπιτα
να φάνε, μια φέτα ψωμί στο σπίτι τους και πας και κλέβεις; Όταν ο άλλος
δεν έχει να φάει; Όταν είσαι τόσο ασυνείδητος πως προλαβαίνουμε να
ξαναγίνουμε άνθρωποι; Μακάρι να μπορούμε αλλά φοβάμαι ότι δεν είναι
εύκολο!», υποστηρίζει.
Η οικονομική κρίση στην καθημερινότητά της
Πώς όμως την έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση; «Έχω κόψει πράγματα.
Φυσικά και περιορίζω, φυσικά και έχω κόψει και θα ξεχάσει και κάποια
άλλα. Ειδικά το δικό μας το επάγγελμα βάλλεται περισσότερο γιατί
υποτίθεται ότι είμαστε επάγγελμα πολυτελείας. Άμα ο άλλος δεν έχει να
δώσει στο παιδί του θα έρθει να δώσει λεφτά; Όταν οι διαφημιστές δεν
δίνουν λεφτά στα κανάλια γιατί τα κανάλια δεν έχουν επίσης λεφτά να
πληρώσουν τους παραγωγούς και οι παραγωγοί να δώσουν στους ηθοποιούς.
Και οι ηθοποιοί, που είναι το καταναλωτικό κοινό όπως όλοι οι Έλληνες,
δεν έχουν λεφτά. Κύκλος είναι αυτά!»
Βέβαια κάποιο υποστηρίζουν ότι η κρίση ίσως φέρει ξεσκαρτάρισμα στο
επάγγελμά της. Εκείνη τι πιστεύει; «Αυτό το ξεσκαρτάρισμα το ακούω τρεις
χιλιάδες χρόνια. Ποιος το λέει αυτό; Κι αν πάει το φτηνό εργατικό
δυναμικό; Τι είναι ξεσκαρτάρισμα, σύμφωνα με το πόσο έχει ο καθένας το
κασέ του; Αν το έχει ρίξει πιο πολύ θα παραμείνει, οπότε έχει γίνει το
ξεσκαρτάρισμα; Η ποιότητα δεν είναι απαραίτητο να συνοδεύεται με
υπερπαραγωγές. Γιατί έχουμε δει και υπερπαραγωγές που τις βλέπεις και
λιποθυμάς και έρχεται όλο το πολιτισμικό σοκ μπροστά σου. Δεν είναι
απαραίτητο, απλά είναι πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα γιατί πολύ λιγότερες
δουλειές μπορούν να στηριχθούν. Είμαστε πάρα πολλοί ηθοποιοί», δηλώνει η
Μαριάννα.
Η ζωή της εκτός τηλεόρασης
Η ίδια στηρίζει τους συναδέλφους της πάντως αν και φέτος δεν έχει
καταφέρει να δει πολλές παραστάσεις. «Από το φόβο των ιώσεων για το
παιδί και το γεγονός ότι προσπαθούμε να πηγαίνουμε μαζί με τον
Αλέξανδρο, όταν βολεύουν τα γυρίσματά του, έχω δει πολύ λίγες
παραστάσεις. Ο βασικός μου λόγος είναι το θέμα των ιώσεων γιατί εγώ έχω
ταλαιπωρηθεί πολύ στο παρελθόν και τρέμει το φυλλοκάρδι μου. Εφόσον δεν
δουλεύω και δεν είμαι υποχρεωμένη να είμαι με κόσμο, το αποφεύγω όσο
μπορώ», μας εκμυστηρεύεται.
Ωστόσο, τον αγαπημένο της δεν τον χάνει ποτέ στην καινούρια σειρά που
πρωταγωνιστεί. «Τα “Κλεμμένα όνειρα τα βλέπω”. Όχι κάθε μέρα, τα γράφω
ως επί τω πλείστον γιατί εκείνη την ώρα το παιδί είναι ξύπνιο και δεν
ανοίγουμε τηλεόραση», εξηγεί.
Όσο για τον αν της λείπει η τηλεόραση, αναφέρει: «Λιγότερο από όσο
πίστευα ότι θα μου έλειπε. Μου λείπει η δουλειά και πιο πολύ το θέατρο.
Μου αρέσει πολύ η δουλειά μου και θα ήθελα να επιστρέψω απλά δεν θέλω να
λείπω πολλές ώρες γιατί ακόμα δεν την έχω χορτάσει (σ.σ. την κόρη της).
Δεν μου είναι εύκολο να έχω να γυρίσω σε ένα πλήρες πρόγραμμα. Θα ήθελα
να είναι μια καλή δουλειά και μάλλον μια καλή κωμωδία. Μια επιθεώρηση.
Κάτι να γελάσει το χειλάκι μας.»
Η “Βέρα στο δέξι” και οι φιλίες της δουλειάς
Ακούγοντας καλή δουλειά δεν θα μπορούσαμε να μην την ρωτήσουμε για την
σειρά που την στιγμάτισε και δεν είναι άλλη από τη «Βέρα στο δεξί». «Η
Ελισάβετ (Μουτάφη), η Ηρώ (Λούπη), ο Αλέξανδρος (Σταύρου), η Κάτια
(Δανδουλάκη) και εγώ είμαστε μια ομάδα που εξακολουθεί να έχει μια πολύ
στενή επαφή ως ομάδα. Συναντόμαστε, τρώμε, λέμε τα νέα μας,
ανταλλάσσουμε τις πληροφορίες και τους φόβους μας, τις αγωνίες μας και
την αγάπη μας», μας λέει.
Και συνεχίζει: «Συχνά ανατρέχουμε σε εκείνη την περίοδο γιατί μας
σημάδεψε πραγματικά με έναν υπέροχο τρόπο. Τέτοια πράγματα δεν
επαναλαμβάνονται. Είσαι τυχερός άμα σου τύχει μία φορά και πόσο αν
κρατήσει τόσα χρόνια όσα κράτησε σε εμάς. Έχω περάσει πολύ όμορφα σε
πολλές δουλείες, έχω ευχαριστηθεί, έχω πολύ όμορφα συναισθήματα αλλά
αυτή ήταν απόλυτη χημεία. Η επόμενη τέλεια συνθήκη που έχω ζήσει είναι
όσες δουλειές έχω κάνει με την Άννα Παναγιωτοπούλου η οποία εκτός από
λατρεμένη συνάδελφος είναι και μία λατρεμένη φίλη. Έχουμε μια χημεία
γιατί είναι και εκείνη ημίτρελη!»
Κάνει φιλίες σε κάθε της συνεργασία; «Φιλίες, δεν τις λες. Φιλικές
σχέσεις τις λες τις περισσότερες. Οι φιλίες είναι δύσκολο πράγμα και
άγριο. Ευτυχώς, είμαι ευλογημένος άνθρωπος και έχω μια σπουδαία
οικογένεια πατρογονική και μία σπουδαία οικογένεια τώρα, δική μου, αλλά
και σπουδαίους φίλους που με συντροφεύουν 30 χρόνια. Ο κολλητός μου και ο
νονός της Χρυσιήδας, μία φίλη που ξέρω από πέντε χρονών, άλλους φίλους
που έχω πολλά χρόνια, πολύ πριν μπω στη δουλειά αλλά και φίλους που
απέκτησα στη δουλειά. Αυτό που λένε ότι χώρος μας δεν σηκώνει φιλίες,
τις σηκώνει μια χαρά. Αν ξέρεις να ακούς τον άλλον κι αν ο άλλος μπορεί
να σε ακούσει, όλα μπορούν να γίνουν», ξεκαθαρίζει.
Η μικρή άλλαξε τα δεδομένα
Κάνει παρέα με τους ίδιους ανθρώπους που έκανε και πριν γίνει μανούλα.
Έχει αλλάξει όμως λίγο ο τρόπος που τους βλέπει! «Τώρα αναγκαστικά
έρχονται όλοι εδώ γιατί δεν μπορούμε να ξενιτευτούμε το παιδί κάθε λίγο
και λιγάκι. Απλά έχει γίνει πια το σπίτι το μαγαζάκι που μαζευόμαστε
όλοι. Κάποιες φορές θα βγούμε κι έξω, μεσημέρι πιο πολύ για καφέ και αν
βγάζουμε και το παιδί βόλτα», μας αναφέρει.
«Οι περισσότεροι μας έξοδοι είναι... είσοδοι. Είμαστε σπίτι! Οι βόλτες
μας είναι όταν έχει λιακάδα, να βγάλουμε το παιδί με την πρώτη ευκαιρία
έξω, μια μικρή ή μακρινή βόλτα», προσθέτει η ηθοποιός.
Είχε σκεφτεί πως θα ήταν η ζωή της με τον ερχομό του παιδιού; «Δεν είχα
σκεφτεί κάτι συγκεκριμένο. Ένιωσα κάποια στιγμή τι ωραία που είμαι
έγκυος και θα έρθει αυτό το παιδί στον κόσμο και θα ολοκληρώσει και θα
φέρει τις αλλαγές που οφείλει να φέρει. Να φέρει τη γλύκα που θα φέρει
και να μας μάθει να αγαπάμε λίγο περισσότερο, να γινόμαστε λίγο πιο
δίκαιοι και να φροντίζουμε λίγο περισσότερο τους γύρω μας.»
Η μικρή δηλαδή την άλλαξε; «Δεν νομίζω ότι μπορεί το κύτταρο του
ανθρώπου να αλλάξει ιδιαίτερα όμως αλλαγές σε οπτικές και πράγματα
σημαντικά, ναι. Απλά δεν μπορείς να αλλάξεις εξ ολοκλήρου. Δεν μπορείς
να κοιμηθείς ένας κακός άνθρωπος και να ξυπνήσεις καλός ή το αντίθετο.
Το παιδί απλά φέρνει στην επιφάνεια ότι δυνατότητες είχες», εξηγεί και
δηλώνει πως παρόλο που οι εποχές είναι δύσκολε εκείνη θέλει να κάνει κι
άλλα παιδιά!
Ο πιο δύσκολος ρόλος, αυτός της μητέρας
«Υπάρχουν πάρα πολλά που κάνει η μικρή και με ξετρελαίνει απλά δεν είναι
να τα μοιράζομαι με όλο τον κόσμο. Είναι ωραία τα μυστικά των ανθρώπων,
οι κώδικες. Μπορώ να πω εγώ μια λέξη και να καταλάβει ο Αλέξανδρος μια
ολόκληρη ιστορία, να πούμε δυο κουβέντες με τους φίλους μας και να
καταλάβουν άλλες πέντε ιστορίες. Αυτά τα πράγματα δεν πρέπει α τα
μοιραζόμαστε με όλο τον κόσμο κι δεν είναι και δίκαιο. Ότι θα μοιραστώ
με τον άνθρωπό μου ή τους φίλους μου θα το μοιραστώ και με όλη την
Ελλάδα; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα γιατί δεν έχουν αξία πια»,
τονίζει.
Αν η Χρυσηίδα μεγαλώνοντας της πει πως θέλει να γίνει ηθοποιός, πως θα
αντιδράσει; «Πολύ θα με πληγώσει αλλά ότι θέλει θα κάνει. Δεν θα
αποτρέψω το παιδί σε καμία περίπτωση εκτός αν θέλει να κάνει κάτι που
είναι επικίνδυνο. Αν θέλει να γίνει ναρκομανής ναι θα την εμποδίσω. Αν
όμως οποιοδήποτε επάγγελμα θέλει να το κάνει οφείλω να είμαι εκεί και να
την βοηθήσω. Τα παιδιά μας δεν τα έχουμε για να εκπληρώνουν όνειρα και
στόχους δικούς μας. Τα παιδιά μας τα κάνουμε για να είμαστε μονίμως από
πίσω και όταν μας το ζητήσουν να βοηθήσουμε. Ή χωρίς να το
πολυκαταλάβουν. Γιατί το να κατευθύνουμε τα παιδιά μας είναι μια λογική
που έχει φύγει στους αιώνες πίσω.»
Ο ρόλος της μητέρας είναι λοιπόν ο πιο δύσκολος! «Ελπίζω να μην γίνω
υπερπροστατευτική. Το σιχαίνομαι. Οι υπερπροστατευτικές μητέρες κάνουν
και ψυχολογικούς εκβιασμούς που δεν τα μπορώ εγώ αυτά. Αν θες να με
κάνεις να σε σιχαθώ κάνε μου ψυχολογικό εκβιασμό και θα σε σιχαθώ στο
πρώτο λεπτό. Ελπίζω πως δεν θα πέσω σε αυτή την παγίδα που μπορεί να
προκαλέσει ο φόβος και η αγάπη για το παιδί. Οφείλουμε να αντιστεκόμαστε
και αν δεν μπορούμε οφείλουμε να ζητήσουμε βοήθεια. Των ειδικών, όχι
του κοινού», λέει με μια δόση χιούμορ.
Όσον αφορά για το αν ο Αλέξανδρος και η ίδια παίζουν διαφορετικούς
ρόλους, απαντά: Ο γονιός οφείλει να είναι μπροστά στο παιδί έτοιμος να
αντιμετωπίσει τα προβλήματα από κοινού ακόμα και αν διαφωνούν. Δεν μπορώ
να λέω εγώ στο παιδί κόκκινο, να λέει ο Αλέξανδρος πράσινο και να
θέλουμε να βγει αυτό το παιδί ισορροπημένο. Κάποιες στιγμές θα συμφωνήσω
εγώ αναγκαστικά με κάτι που δεν συμφωνώ κι εκείνος το ίδιο. Κοινή
γραμμή πρέπει να έχουμε σαν γονείς, αν κάποιος πει όχι ο άλλος οφείλει
να μείνει στο όχι. Θα μου πεις αν έχει κάνει ένα λάθος θα το ενισχύσει ο
άλλος; Με κάποιον τρόπο θα το διορθώσει το λάθος αλλά δεν μπορεί να
είναι το σπίτι γιουσουρούμ, ο καθένας ότι θέλει λέει, ο καθένας ότι
θέλει κάνει.»
Η μικρή έφερε ευτυχία και ομορφιά
«Το παιδί μας έχει δέσει πιο πολύ ως ζευγάρι. Όπως λέει και η φιλενάδα
μου η Παναγιωτοπούλου, ένα παιδί όταν έρχεται σε έναν γάμο πραγματικό
και σπουδαίο τότε μπορεί να τον ολοκληρώσει, να τον βοηθήσει, να τον
μεγαλώσει, να κάνει όλα τα καλά του κόσμου. Όταν όμως έρχεται σε ένα
γάμο που δεν μπορεί να σταθεί έτσι κι αλλιώς από μόνος του απλά πιο
γρήγορα και επώδυνα θα έρθει η καταστροφή», υπογραμμίζει η Μαριάννα.
Η μικρή έφερε την ευτυχία και αυτό φαίνεται και στην εξωτερική της
εμφάνιση. «Όταν είμαστε ευτυχισμένοι έτσι κι αλλιώς είμαστε ερωτεύσιμοι
και χίλια δυο πράγματα. Νομίζω όμως ότι του καθενός ότι του έχει δώσει η
μητέρα του και ο πατέρας του φέρει απλά μπορούμε να το βοηθήσουμε ή να
τον βοηθήσουμε. Να το εκτιμήσουμε και να μην φερθούμε με αγένεια και
απρέπεια σε ένα το δώρο της φύσης αν αυτό είναι η ομορφιά», υποστηρίζει.
«Δεν είχα ποτέ καημό να με ερωτευτεί κανείς. Δεν είχα ποτέ, ούτε στο
σχολείο, την έννοια να είμαι όμορφη και να με θέλουν όλοι. Σαφώς και δεν
θέλω να είμαι άσχημη και χάλια. Αν ας πούμε κάθομαι στο σπίτι και έχω
μία ωραία κουβέντα και πρέπει να φύγω γιατί έχω κάποια υποχρέωση και
πρέπει να διακόψω πολύ νωρίτερα για να ετοιμαστώ, δεν θα το κάνω. Θα βγω
λίγο λιγότερο καλή σε εμφάνιση αλλά θα έχω απολαύσει τις στιγμές με
τους φίλους ή την οικογένειά μου. Όχι όμως ότι θα βγω και έξω στο δρόμο
σαν κατσίκι. Το έχω κάνει αλλά προσπαθώ πια να μην το κάνω», συνεχίζει.
Η σχέση της με το internet και τους θαυμαστές της
Η Μαριάννα εκτός από πολύ όμορφη γυναίκα είναι και ταλαντούχα και έχει
πολλούς και φανατικούς θαυμαστές. Μάλιστα έχει δημιουργηθεί μια σελίδα
στο facebook για εκείνη. Παρόλα αυτά η ίδια δεν ασχολείται πολύ μ ε το
internet: «Μου φαίνεται πολύ περίπλοκο πράγμα το facebook και το
twitter.”
Στο ότι τα social media είναι ο νέος τρόπος επικοινωνίας εκείνη απαντά:
«Εμένα μου κάνει πανικό αυτό το πράγμα. Εγώ επικοινωνία λέω να με πάρει η
φίλη μου το πρωί και να να μου πει “έλα να σου πω τι έγινε χθες” ή “το
βράδυ θα είστε εκεί, τι ώρα κοιμάται το παιδί, έρχομαι να σου πω τα
νέα”. Αυτό μου κάνει σε επικοινωνία! Ένα μήνυμα ή μια φωτογραφία. Εγώ
που έχω ψώνιο με τα σκυλιά φίλοι μου που βλέπουν στο δρόμο μου στέλνουν
φωτογραφίες. Αυτό το λέω επικοινωνία, αλλά μία στο τόσο όχι ότι
επικοινωνούμε από αυτό»
Βέβαια, η ηθοποιός δεν έχει μόνο διαδικτυακούς θαυμαστές. Κάποιοι από
αυτούς μάλιστα έχουν και έντονες αντιδράσεις. «Πρώτη φορά που άρχισαν να
έρχονται παιδιά στο καμαρίνι μου έτυχε να μου λιποθυμήσει, άλλη είχε
βάλει τα κλάματα δεν μπορούσε να μου μιλήσει, είναι πολλά. Άλλα
μεταφέρονται άλλα δεν μεταφέρονται. Έχει τύχει ας πούμε να μου ζητήσουν
να πάω σε ορκωμοσία μιας κοπέλας που πήρε το πτυχίο της», θυμάται.
«Ένας άνθρωπος που έχει μια αναγνωρισιμότητα οφείλει να επηρεάζει τα νέα
παιδιά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εγώ ας πούμε τα έβαζα να μου
φέρνουν καλούς βαθμούς από το ένα τρίμηνο στο άλλο. Βοηθήθηκαν πολλές
μητέρες που τα παιδιά τους έβλεπαν μόνο τηλεόραση και ασχολιόντουσαν με
τις ζωές άλλων ανθρώπων και ξαφνικά άρχισαν να διαβάζουν. Αυτή είναι η
δική μου βοήθεια στη βοήθεια που μου δίνουν αυτά τα παιδιά κρατώντας με
σε μια καλή θέση στο χώρο της δουλειάς μου. Γιατί η σχέση έχουν δούναι
και λαβείν», συνεχίζει.
Μπορεί να είναι γλυκιά, έχει όμως και την άλλη πλευρά της! «Έχω γίνει
και αυστηρή και αρκετά όταν θεωρώ ότι ξεπερνάνε τα όρια. Αφήνω τους
ανθρώπους να καταλαβαίνουν μόνοι τους ότι οφείλουν να κρατάνε μία
απόσταση. Γιατί κι εγώ δεν περνάω τα εσκαμμένα ούτε στους κολλητούς
μου», μας εξηγεί. Και συνεχίζει: « Την αξιοπρέπεια κανενός δεν θα θίξω ή
δεν θα μιλήσω με έναν τρόπο που δεν αντέχει μία σχέση. Αν λοιπόν το
κάνει σε εμένα οφείλω να τον βάλω στη θέση του, αν δεν το έχει καταφέρει
από μόνος του. Και είμαι εκεί για να το αναγνωρίσει ή να θυμώσει ή να
μην μου ξαναμιλήσει, δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα. Δεν ζω έτσι κι
αλλιώς με το άγχος να με αγαπάνε όλοι οι άνθρωποι γιατί δεν μπορεί να με
αγαπάνε όλοι. Ούτε εγώ τους αγαπάω όλους!»
by
TLIFE
