30.10.10

Κλείσαμε μαζί ένα χρόνο

Ένας χρόνος πέρασε και γέμισε την καρδιά μου ως πάνω με συναισθήματα. Σαν μία κανάτα νερό που την βάζεις κάτω από την βρύση και γεμίζει μέχρι να ξεχειλίσει... Από το μηδέν γεννήθηκε κάτι μικρό που στην αρχή δεν είχε καν μορφή. Στη συνέχεια, ο χρόνος το πήρε από το χέρι και το έκανε αυτό που είναι σήμερα!

Όχι ανώδυνα, όχι ιδανικά! Δύο άνθρωποι με διαφορετικούς δρόμους, με διαφορετικά όνειρα, με άλλα θέλω και άλλες εμπειρίες διαστραυρώθηκαν. Και το αποτέλεσμα η αγάπη! Μία αγάπη που πήρε μορφή και συνεχίζει να μεγαλώνει με όλα τα κουσούρια που μπορεί να κουβαλάει ένα τόσο αυθεντικό συναίσθημα.

Καμιά φορά δεν έχει σημασία αν αυτό που έχεις θα κρατήσει για πάντα. Σημασία έχει όταν το ζεις να το ζεις στον υπέρτατο βαθμό, να μπαίνεις στην αγάπη σαν Πανσέληνος... από παντού! Μονάχα έτσι έχει αξία, έτσι βρίσκεις το νόημα!

Δεν θέλω να φλυαρίσω για το συναίσθημα γιατί θα του αφαιρέσω κάτι από την μαγεία που έχει. Θέλω όμως να αναφερθώ στον άνθρωπο που έχτισε μαζί μου σιγά σιγά αυτό το συναίσθημα. Ένας άνθρωπος που μου δίνει αυτό που θέλω πριν προλάβω καν να το επιθυμήσω! Με κάθε χαμόγελο με απογειώνει και με κάθε χάδι με κρατάει δέσμια. Χωρίς μεγάλα λόγια και χωρίς υπερβολές καταφέρνει να με γεμίσει και να με αδειάσει μέσα σε ένα λεπτό χιλιάδες φορές!




Ένας άνθρωπος που μου έμαθε χωρίς να το προσπαθήσει τι είναι η αληθινή και ουσιαστική αγάπη! Μπορεί μέσα σε αυτό τον χρόνο που πέρασε να άφησα πολλά πράγματα στη μέση, να έχασα πολλά αλλά κέρδισα το σημαντικότερο...Εσένα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για πες...