28.7.09

Μοναξιά μου όλα

Η μοναξιά είναι μια διαδικασία στην οποία μπαίνουμε αναπόφευκτα όλοι σε κάποια ή ακόμα και πολλές φάσεις της ενήλικης ζωής μας.

Μοναξιά είναι όταν αντιλαμβάνεσαι ότι κοιτώντας γύρω σου στιγμιαία, δεν υπάρχει κανείς για να ακουμπήσεις ή τουλάχιστον που να θέλεις να ακουμπήσεις. Είναι μια επίπονη διαδικασία και απαιτεί υπομονή και σύνεση, χωρίς αυτό να την κατατάσει απαραίτητα σε επαχθή. Είναι μια διαδικασία που μπορεί να σου δώσει πολύ περισσότερα από όσα θα σου πάρει μόνο και αν την βιώσεις έτσι όπως της πρέπει.

Η καλαμιά στον κάμπο μπορεί να γίνει εφαλτήριο για μια καλύτερη προοπτική, να σου δώσει ώθηση και να πας ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό που θες και έχεις ανάγκη. Αν δεν τα βρεις με τον εαυτό σου δεν θα είσαι ποτέ ευτυχισμένος. Αν δεν είσαι μόνος σου δεν μπορείς να τα βρεις με τον εαυτό σου...

8.7.09

Όλα έχουν έναν λόγο ύπαρξης;

Περίεργοι είναι οι άνθρωποι ή οι καταστάσεις στις οποίες εμπλέκονται; Περιέργα τα βλέπουμε εμείς ή όντως είναι; Είμαι πολύ περίεργη να μάθω...

Όλα υποτίθεται ότι έχουν έναν λόγο ύπαρξης. Και κάθεσαι εσύ τώρα να βρείς για κάθε τι που γίνεται αυτό τον "ιδιαίτερο" λόγο. Κι όταν δεν τον βρίσκεις κάτι που να σε διευκολύνει να δώσεις την δική σου ερμηνεία προφασίζεσαι πως είναι η μοίρα.

Άλλωστε δεν είναι πιο εύκολο να λες ότι κάτι είναι μοιραίο. Αποφεύγεις έτσι τις πολλές σκέψεις και την κατανάλωση φαίας ουσίας.

Το να γράψω αυτό το κείμενο για παράδειγμα ήταν μοιραίο. Έπρεπε να το γράψω, κάτι "μαγικό" και ανώτερο με οδήγησε ώστε να πληκτρολογήσω τούτες εδώ τις λέξεις. Κάτι "μαγικό" και ανώτερο που τώρα με οδηγεί να σταματήσω...