29.6.09

Όταν πέφτεις από ψηλά...

Όσο πιο ψηλά είσαι, τόσο πιο πολύ πονάει η πτώση, τόσο πιο εκωφαντικός ο θόρυβος και είναι αδύνατον να περάσει απαρατήρητη.

Ανεξάρτητα από τα "γιατί" και τα "πως" αυτό που μένει είναι το τίποτα. Το οποίο εξαργυρώνεται με ψυχική οδύνη, με σωματική αδράνεια και πνευματική και υλική στειρότητα.

Μα, στο τέλος νικήτης είναι αυτός που αναγενάτει από τις στάχτες και τα αποκαϊδια. Αυτός που καταφέρνει να χτίσει έναν υγιή οργανισμό και στραγγίζοντας κάθε σταγόνα δύναμης που κρύβει στην ψυχή, κάνει ένα νέο ξεκίνημα, φέροντας όμως τα τραύματα της εκωφαντικής πτώσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για πες...